3xGpZh

Stakeholders behoefte, pagina 111DE ROL EN VISIE VAN DEJONGE MEDISCH SPECIALISTSietske RozieNederland heeft ongeveer 3000 medischspecialisten in opleiding, er zijn ruim 1500huisartsen in opleiding, en daarnaastzijn er diverse vervolgopleidingen zoalssociale geneeskunde, artsen verstandelijkgehandicapten, etc. Deze nieuwe generatieartsen krijgt steeds vaker te maken metpatiënten die gebruik gaan maken vanzelfmetingen, stappentellers en hun eigengezondheidsdata bijhouden met behulp vandiverse apps.Waarschijnlijk noemen eHealth-pioniersdaarom “eHealth de stethoscoop van detoekomst, wie deze ontwikkeling wil negerenzal waarschijnlijk op zoek moeten naar eencarrière buiten de zorg”. Toch doen slechtsenkele tientallen jonge artsen er echt iets mee.Willen we eHealth inzetten om de zorg in denabije toekomst toegankelijk, betaalbaar envan goede kwaliteit te houden, zijn juist dejonge artsen in hun vervolgopleiding medestakeholdersen er mede verantwoordelijkvoor. Welke rol kunnen de jonge artsen spelenbij de integratie van eHealth in het huidigezorglandschap en waar is extra ondersteuningnodig?De arts-assistent en de opleiderJonge professionals motiveren, stimulerendbegeleiden en de ruimte geven voortalentontwikkeling, dat zijn bekende ideeën uit dewereld van multinationals met talentdevelopment.Het is belangrijk hetzelfde te doen voor de jongezorgprofessional. Van een arts-assistent “decardioloog” of “de chirurg” maken is namelijkniet de oplossing voor de problemen waar degezondheidszorg nu voor staat.Competentiegericht opleiden in plaats van eenopleidingsprofiel dat is georiënteerd op medischtechnischhandelen is daarvoor noodzakelijk.De opleider moet hiervoor een cultuur vanveiligheid creëren, want als de artsen inopleiding bezig moeten zijn met dreigingenbinnen de afdeling, kunnen zij zich niet focussenop patiëntenzorg en hun opleiding.Het huidige onderwijs is veelal ingericht op uithet hoofd leren in plaats van ontdekken. Dekennis, die je niet zelf uit je hoofd kunt leren, uithet hoofd van je supervisor halen, dat is waar hetom gaat. Dat wil zeggen dat de supervisor zijnervaring moet delen met de arts-assistenten.Leren is het produceren van nieuwe kennis. Datkan worden gedaan door het stellen van vragen,in tegenstelling tot het beantwoorden van vragen,want dan moet je de kennis die je uit je hoofdhebt geleerd opdiepen. Vragen stellen is immersleerzamer dan vragen beantwoorden.De arts-assistent en de opleidingInvesteren in een arts-assistent, die maartijdelijk ergens werkt, blijkt lastig. Het gelduit het opleidingsfonds, bedoeld om hetopleiden te faciliteren, gaat rechtstreeks naarde opleidingsziekenhuizen (al dan niet eenacademisch ziekenhuis) en wordt vervolgensslechts gedeeltelijk gebruikt om de kwaliteit eninhoud van de opleidingen te monitoren en, waarnodig, te verbeteren.