Bijlagen bij scriptie - Leven met Water Kennisopbrengsten

19gemeente-ambtenaren het niet als een model zien dat je overal in Groningen kunt toepassen. Dat komt vooral door decontroversiële reacties die het gebied oproept. Men wil er graag wonen, of juist helemaal niet.ParticipatieNaast alle kritiek bestaat er grote waardering voor de beheersgroep, een groep bewoners die leiding geeft aan het beheer van hetgebied. Uit onderzoek bleek dat zo’n 30 procent van de mensen actief betj)kken is bij het gebied. Daarnaast is er nog groep diewel eens mee wil doen als er iets georganiseerd wordt, en een groep die het allemaal koud laat. De motor achter de participantenis de beheers groep, een zeer actieve kern (zoals gebruikelijk bij bewonersparticipatie). Enkelen zijn er al vanaf het begin met LeRoy bij betrokken en aan het gebied verknocht geraakt. .Het totale gebied is verdeeld in een zestal clusters, die elk weer hun eigen con tactpersoon hebben. De initiatieven vanuit declusters worden voorgelegd aan de beheersgroep, die de plannen vooral op financiële haalbaarheid toetst. Ook hier is een grotetolerantie ten aanzien van de aard van de plannen. Daardoor kent het gebied ook zeer verschillende plekken, van gebieden dieop een soort Engelse landschapsruin lijken tot gebieden die sterk verwilderd zijn. Nog steeds geldt: de tijd moet z’ n werk doen,geen lange termijn plannen. En niets is definitief.De tolerantie geeft ook problemen. ‘Landjepik’ wordt veel bedreven. Het is ook verleidelijk als je eigen tuin grenst aan een grootgroengebied. Het particulier gebruik van openbaar groen is echter tegen de spelregels en wordt dan ook bes treden door debeheersgroep.Door de omvang en door de leeftijd van het project zijn de mogelijkheden om te participeren zeer divers. Enkele voorbeelden vanonderhoud: een brug stroefmaken op verzoek van bewoners, een speelveldje maaien, dode bomen weghalen uit het wilgenbos, onderhoud van de windmolenen de bijenkorf, gras maaien, paden onderhouden, nieuwe beplanting aanbrengen, snoeien, aanleg van wan delpaden, eenvissteiger, speelobjecten enz.Voor veel kinderen is de wijk een eldorado. In het wilgenbos bouwen ze hun eigen hutten en als ze een dak nodig hebben, kappenze een boom.Op het grensvlak van particuliere en openbare terreinen bevinden zich kippehok ken, volières, kassen, bessestruiken en zithoekjes.Ook zijn er op diverse plaatsen volkstUinen. Enkele liggen wat te veel uit het zicht, waardoor daar veel groente gepikt wordt. Daarhadden sommigen toch genoeg van: ‘die tuinen geven we maar terug aan de natUur.’(Bron: te Velde, 2006)