Richtlijn Werk en Ernstige psychische ... - GGZ-richtlijnen

Conceptrichtlijn Werk en Ernstige psychische aandoeningenHOOFDSTUK 1 INLEIDING EN METHODE510Deelnemen aan het arbeidsproces is voor veel mensen een uitdaging. Uit de relatieflage arbeidsparticipatie van mensen met ernstige psychische problematiek blijkt dat zijmeer hindernissen moeten overwinnen. Op initiatief van de NVAB (beroepsverenigingbedrijfsartsen) en het Trimbos-instituut en in samenwerking met o.a. hetKenniscentrum Rehabilitatie, Stichting Pandora en andere beroepsverenigingen, is eenmultidisciplinaire richtlijn ontwikkeld over werken met ernstige psychischeproblematiek. Arbeidsrehabilitatie betreft een omvattend proces, van eerste oriëntatieop werk(hervatting) tot loopbaanbegeleiding. In deze richtlijn ligt de nadruk vooral ophet behoud van werk.1.1 Doelstelling en Doelgroep15Dit project heeft als doel om een multidisciplinaire richtlijn op te stellen over werkenmet ernstige psychische aandoeningen (EPA). Arbeidsrehabilitatie betreft eenveelomvattend proces, van eerste oriëntatie op werk(hervatting) totloopbaanbegeleiding. In de huidige richtlijn ligt de focus op behoud van betaald werk.2025De richtlijn is ontwikkeld als hulpmiddel. De richtlijn Werk en ernstige psychischeaandoeningen geeft aanbevelingen ter ondersteuning van mensen met langdurige enernstige psychische aandoeningen die graag mee willen doen in het arbeidsproces. Hetdoel van de richtlijn is optimale arbeidsparticipatie van mensen met ernstige psychischeaandoeningen te garanderen, opdat werkuitval bij deze doelgroep zoveel als mogelijkwordt voorkomen.30354045Op basis van de resultaten van wetenschappelijk onderzoek, ervaringskennis en overigeoverwegingen geeft de richtlijn een overzicht van goed (‘optimaal’) handelen alswaarborg voor optimale arbeidsparticipatie van mensen met ernstige psychischeaandoeningen. De richtlijn kan tevens gebruikt worden bij het (verder) ontwikkelen vanprocedures en protocollen ter ondersteuning van duurzame inzetbaarheid van mensenmet ernstige psychische aandoeningen binnen de betrokken organisaties. Ook kan derichtlijn richting geven aan de onderzoeksagenda voor wetenschappelijk onderzoek ophet gebied van arbeidsparticipatie van mensen met ernstige psychische aandoeningen.De richtlijn moet gezien worden als een moederrichtlijn, waarvan een vertaling kanplaatsvinden naar monodisciplinaire richtlijnen van afzonderlijke beroepsgroepen enwaarin aanknopingspunten voor lokale zorgprogramma’s en protocollen kunnen wordengevonden. Het opstellen van lokale zorgprogramma’s en protocollen op basis van dezerichtlijn wordt door de werkgroep aangemoedigd, omdat dat voor de implementatie vande in de richtlijn beschreven optimale zorg bevorderlijk is.Indien de aanbevelingen uit deze richtlijn in de concrete situatie niet aansluiten bij dewensen of behoeften van de cliënt, dan moet het in principe mogelijk zijn beredeneerdaf te wijken van de richtlijn tenzij de wensen of behoeften van de cliënt naar de meningvan de behandelaar hem/haar kunnen schaden dan wel geen nut hebben.9