Richtlijn Werk en Ernstige psychische ... - GGZ-richtlijnen

Conceptrichtlijn Werk en Ernstige psychische aandoeningen510kijken hoe het gaat. Stigma rondom een ernstige psychische aandoening kunnen eenbelemmering vormen in het inschattingsproces. Consequentie van het stigma kannamelijk zijn dat niet altijd open gesproken wordt over beperkingen en competentiesvan de werknemer. Deelnemers van de focusgroepen benadrukken dat bij deinschatting de competenties belangrijker moeten zijn dan de diagnose.Bij de inschatting van competenties spelen arbeidsbegeleiders (jobcoaches entrajectbegeleiders) een belangrijke rol: zij zijn vaak toegankelijker voor cliënten danbedrijfsartsen en arbeidsdeskundigen. Bedrijfsartsen en arbeidsdeskundigen kunneneen monitorende rol spelen door regelmatig gesprekken te hebben met cliënten,waarbij beperkingen en mogelijkheden periodiek in kaart gebracht worden. Belangrijkeaandachtspunten in het inschattingsproces zijn een individuele benadering (maatwerk)en continuïteit in de begeleiding.152025Uit de casusstudies komt naar voren dat re-integratieprofessionals dearbeidsvaardigheden- of competenties inschatten door middel van gesprekken met dewerknemer. Aandachtspunten zijn het arbeidsverleden, de opleiding, de wensen eninteresses van de werknemer, en daarnaast de sociale vaardigheden, het geheugen enprobeemanalyse. Ook wordt gekeken hoe iemand in het gesprek overkomt en wordtaan mensen in de omgeving (ouders, naasten) gevraagd naar de kwaliteiten van dewerknemer. De inschatting van de belastbaarheid is een proces, omdat debelastbaarheid in de tijd sterk kan variëren. In gesprekken met de werknemer wordtvooral gekeken naar de huidige belasting, stressfactoren in het werk, beschikbaresteun, vroegere werkzaamheden, werktempo en –functioneren, en de randvoorwaardenvoor het werk. Ook gaat men soms op de werkvloer kijken hoe iemand functioneert enwordt gesproken met de leidinggevende en collega's, of wordt gebruik gemaakt van eenberoepskeuzetest of proefplaatsing.30354045Overige overwegingen richtlijnwerkgroepUit de literatuurstudie blijkt duidelijk dat meer onderzoek nodig is naarinstrumenten die betrouwbaar, valide en praktisch zijn en tevens gevoelig voor hetvaststellen van veranderingen.Michon (2006), geeft algemene handvatten voor goede inschatting vanarbeidsmogelijkheden van mensen met ernstige psychische aandoeningen,waaronder: a.) Beperk deze inschatting niet tot een eenmalige test of beoordeling,maar maak er een doorlopende activiteit van, die telkens wordt herhaald tijdens hetarbeidsrehabilitatieproces. Elke werkervaring levert immers weer nieuwe gegevensop over de deelnemer in zijn rol als werknemer. b) Deze inschatting dient antwoordte geven op de kernvraag in welke arbeidsomgeving de persoon de meeste kans vanslagen heeft (inschatting dient niet ter uitsluiting, maar ter bepaling van hethaalbare en mogelijk benodigde arbeidsbegeleiding). c) Deze inschatting heeft alsuiteindelijk doel dat de deelnemer de eigen arbeidsmogelijkheden (beter) leertinschatten. d) Het inschatten dient richting te geven aan eventuele verderearbeidsbegeleidingsinterventies en de evaluatie daarvan. e) Om tot een goedeinschatting te komen is doorgaans een combinatie van instrumenten enmethodieken vereist: interviews, observaties, vragenlijsten en situationeel51