de glazen bal van aan de stamtafel groen gras Uit de oUde doos ...

Jan de Bruijn begon zijn voetbalcarrière net als Frank en Ronaldde Boer bij De Zouaven. Scoren deed hij in het rood-grijze shirtvan de club uit Grootebroek vaak, heel vaak zelfs. Aan het eind vanhet vorige seizoen nam De Bruijn een opmerkelijke beslissing: hetvertrouwde shirt met nummer negen verruilde de spits voor eengroen tricot met nummer negen. Deze voetbaljaargang maakt despits pur sang doelpunten voor SVW’27, want scoren heeft niets temaken met de kleur van het shirt. Het geheim? ‘Je moet op de goedeplek staan’, antwoordt hij aan de stamtafel bij Van Ruysdael netzo trefzeker als op het veld zijn voeten antwoorden.Jan de Bruijn en De Zouaven lekenonlosmakelijk met elkaar verbonden,maar je koos dit seizoen voortweedeklasser SVW’27. Waarom?‘Het was geen makkelijke beslissingen het heeft de gemoederen in Grootebroekflink beziggehouden. Mijn gevoelzei dat ik het moest doen. Het laatstehalfjaar had ik het niet meer naarmijn zin. In januari was ik op vakantie.We speelden toen een ingelaste wedstrijdtegen Hilversum en daarnakwam ik dus op de bank terecht. Toenwe veilig waren, mochten spelers diedaarvoor op de bank zaten weer spelen.De reden om mij weer op te stellenwas niet vanwege mijn goede niveauop de trainingen, maar omdat weveilig waren. Dat vond ik een vreemdargument. We zijn uiteindelijk als vierdegeëindigd en daar heb ik toch nogmijn steentje aan bijgedragen. Maarhet is beter zo.’Toch heb je het nog over ’we’.‘Dat is niet vreemd als je bedenkt datik vanaf mijn zesde lid ben van De Zouaven.Ik heb een jaar bij Telstar gespeelden nog een halfjaar bij AFC’34,maar ik kon het niet opbrengen omna een teleurstellend tweede halfjaarbij Telstar vier keer in de week naarAlkmaar te rijden. Ik ben toen in dewinterstop teruggegaan naar De Zouaven.Ik heb met De Zouaven altijd omde prijzen gepeeld. Toen ik weg was,zijn ze twee keer gedegradeerd. DeZouaven is ook echt mijn cluppie. Ikwil ook altijd direct weten wat ze hebbengedaan. Dat neemt niet weg dat ikhet bij SVW prima naar mijn zin heb.We hebben een geweldige spelersgroep,de mentaliteit is goed en SVWis een mooie club en de prestaties zijntot nu toe ook goed.’Hoeveel pijn doet afscheid nemen dan?‘Ik weet dat veel mensen het jammervinden, maar ze snappen het wel. Hetis wel raar dat Henk Spaan (technischadviseur bij De Zouaven, red.) de enigewas die naar me toekwam en geprobeerdheeft mij te behouden voor DeZouaven. Hij was trainer toen ik bij DeZouaven terugkwam en hij vond hetjammer dat ik nu eerder vertrok danhij.pagina 15