Digitale krant Tandheelkunde Nijmegen - PAOT

Vervolgens is in twee retrospectieve klinische onderzoeken het langetermijn functionerenvan driedelige bruggen van vezelversterkt composite in het front zowel als in de zijdelingsedelen geëvalueerd en zijn ontwerpfactoren geïnventariseerd die de levensduur beïnvloeden.Er waren 6 behandelaars betrokken, in 3 centra in Nederland, Finland en Zweden.Bij de bruggen in het front konden 2 vormenvan retentie worden onderscheiden.Namelijk oppervlakte retentie door middelvan retentiegroeven en stops (n=48)of hybride retentie (n=12). De bruggenwaren met name in de bovenkaak geplaatst.Hybride retentie betekende eencombinatie van retainers; bijvoorbeeldeen kroon op de ene pijler en oppervlakteretentie aan de andere pijler. Bruggenwaarbij gebruik werd gemaakt van oppervlakteretentie konden worden verdeeldin zuiver adhesief bevestigdebruggen (n=29) of met aanvullende mechanischeretentie (n=19).Het overlevingspercentage na 5 jaar was 45 % (± 7%), maar 64% (± 7%) als een vorm vanreparatie niet als falen wordt beschouwd. Voor bruggen met oppervlakte retentie bleek dataanvullende mechanische retentie de overlevingskansen niet significant verbeterde.Bij de bruggen in de zijdelingse delen konden 3 vormen van retentie worden onderscheiden,namelijk oppervlakte retentie (n=31), retentie in de vorm van een inlay (n=45), of hybrideretentie (n=20). De bruggen waren zowel in de boven- als onderkaak geplaatst. Hybridebruggen bestonden uit retentie in de vorm van een vleugel op de hoektand en een inlay restauratiein het distale pijlerelement. Bruggen met oppervlakte retentie bestonden uit combinatiesvan retainers in de vorm van uplay restauraties en vleugels.Het overlevingspercentage na 5 jaar was 77.5% (± 4.4%), maar 71.2% (±4.8%) als een vormvan reparatie niet als falen wordt beschouwd. Er werden geen significante verschillen gevondenin overleving van de verschillende typen bruggen. Zowel bij de frontbruggen als voorde zijdelingse delen waren de belangrijkste redenen voor falen delaminatie en breuk van debrug. In de zijdelingse delen gold dat loskomen van de brug enkel werd gezien bij bruggenmet oppervlakte retentie.De standaard methode om vezelversterkte materialen te testen is de driepuntsbuigproef.Deze testmethode is echter niet erg geschikt om frontbruggen te testen. Door middel vaneen laboratoriumonderzoek is een testopzet ontwikkeld waarmee het ontwerp van de onderstructuurvan een brugconstructie onderzochtkan worden. In een universeeltestapparaat is een casus gesimuleerdmet een driedelige vezelversterkte composietbrugvan het type „Maryland‟ (metoppervlakte retentie aan beide zijden). Eris aangetoond dat de manier van falenzoals in de klinische situatie herhaaldelijkkon worden nagebootst. De resultatenvan deze studie laten zien dat dezenieuwe opzet in het laboratorium waardevolkan zijn voor verdere ontwikkelingvan het ontwerp van vezelversterktecomposietbruggen in het frontgebied.Alumni die dit proefschrift graag toegestuurd willen hebben, kunnen dit opgeven viapaot@dent.umcn.nl