Juffrouw Gitsels - Schatten van Brabant

Mgr. Mutsaers, moest worden overtuigd dat dit nieuwe onderwijs waarbij alle
levenszaken aan de orde kunnen komen, een goede zaak was.
Dankzij de ‘voorlichtende’ gesprekken die juffrouw Gitsels met de bisschop had,
konden alle bedreigingen worden afgewend en gaf de Monseigneur zijn fiat. In
het voorjaar van 1949 kon in Asten de Mater Amabilisschool worden geopend.
Het was de tweede Mater Amabilisschool in Brabant.
Er was direct veel belangstelling voor de school, zowel uit Asten als Someren. De
school startte met 96 leerlingen. Bij het afscheid van juffrouw Gitsels in 1963
telde de school 205 cursisten. De leerlingen die zich aanmeldden waren
voornamelijk meisjes en jonge vrouwen die in loondienst waren of thuis in
huishouding of bedrijf werkten. De cursus duurde drie jaar en de cursisten kregen
twee avonden per week les.
Juffrouw Gitsels maakte van de Mater Amabilisschool haar levenswerk. Zij trok
zelf de docenten aan en was altijd bezig de lessen op hoog niveau vorm te geven.
De cursussen werden – voor die tijd heel vooruitstrevend – in gespreksvorm
gegeven. Het was samen praten en samen zoeken naar hoe het moest. Kansen
bieden aan meisjes die geen kans gehad hadden, was haar drijfveer. Het werkte
heel stimulerend. Het zette meisjes aan tot verder studeren en er zijn er zelfs
enkelen geweest die een universitaire studie hebben opgepakt.
Kerkelijke en publieke waardering
Juffrouw Gitsels maakte ook deel uit van diverse besturen. Zo was zij onder
andere medeoprichter van het huidige gemeenschapshuis te Asten. Toen de
eerste Mater Amabilisscholen ontstonden, werd een diocesaan bestuur opgericht,
waar juffrouw Gitsels vanzelfsprekend in werd opgenomen. Voor die bestuurstaak
heeft zij zich ten volle ingezet. Mede dankzij deze inzet kwamen er in vele
Brabantse steden en dorpen Mater Amabilisscholen. De Mater Amabilisschool
werd in 1969 omgedoopt tot Vormingswerk voor Jong Volwassenen, het VJV, dat
later is opgegaan in andere vormen van voortgezet onderwijs.
De inspanningen van juffrouw Gitsels voor de jeugd en de gemeenschap bleven
niet onopgemerkt. In 1962 werd zij Ridder in de Orde van Oranje Nassau. ‘Eerste
ridder in Asten sinds burgemeester Fried Frencken’, kopte het Peelbelang, om
daarmee aan te geven hoe bijzonder deze onderscheiding was. Het was immers
al meer dan 65 jaar geleden, in 1896, dat burgemeester Frencken deze
onderscheiding had gehad. De versierselen kreeg juffrouw Gitsels opgespeld door
mevrouw Dr. De Vink, lid van de Tweede Kamer en tevens lid van het landelijk
hoofdbestuur van de Mater Amabilisbeweging.
In 1963 volgde de kerkelijke waardering. Bij de 15 de diploma-uitreiking aan de
cursisten en tevens het afscheid van juffrouw Gitsels als hoofdleidster werd aan
haar de onderscheiding Pro Ecclesia et Pontifice toegekend.
Heel haar leven bleef juffrouw Gitsels belangstelling houden voor jongeren en
konden ze bij haar terecht. Ze was in Asten een bekende en graag geziene figuur.
En ook buiten de gemeentegrenzen kende men haar sympathieke verschijning.
Ze was al vroeg mobiel en in haar kleine wagen kwam ze overal waar ze nodig
was. Tot op hoge leeftijd woonde ze zelfstandig en op haar 100 ste verjaardag
herkende ze nog leerlingen van de jongensschool en verzorgde ze eigenhandig
een dankbetuiging.
De gemeenschap van Asten is Rikus Gitsels veel dank verschuldigd en de titel
‘Mater Amabilis’, de beminnelijke moeder, is zeker ook op Rikus Gitsels van
toepassing.
Bronnen:
Peelbelang