03.07.2015 Views

Cathrientje - Schatten van Brabant

Cathrientje - Schatten van Brabant

Cathrientje - Schatten van Brabant

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

<strong>Cathrientje</strong> (Maria Catharina Steenaerts), vroedvrouw in Eersel <br />

<strong>Cathrientje</strong> Steenaerts wordt in 1860 geboren in Helchteren (België). In 1883 gaat ze in Eersel wonen <br />

en werken, zij is dan al afgestudeerd aan de vroedvrouwenschool in Hasselt . In 1939 overlijdt <br />

<strong>Cathrientje</strong>, nadat ze een groot deel <strong>van</strong> de Eerselse bevolking heeft gebakerd. Ruim 35 jaar na haar <br />

dood, schrijft Piet Kwinten over haar leven in het streekblad De Kempenaer. In 2006 wordt <br />

<strong>Cathrientje</strong> beschreven in het boek “Eersel … ’n zaligheid, dat geschreven is door Harrie Grielen. Op <br />

verzoek <strong>van</strong> de schrijver <strong>van</strong> dit boek wordt het artikel over <strong>Cathrientje</strong> volledig overgenomen. <br />

Geen straat voor <strong>Cathrientje</strong> <br />

Eind maart 1964 heeft streekblad De Kempenaer een bijdrage <strong>van</strong> Piet Kwinten. In zijn “Wie weet dat <br />

nou nog?”schrijft hij over <strong>Cathrientje</strong>, een bijzondere vrouw die veel betekend heeft voor Eersel en <br />

omgeving. Wie was zij? <br />

Maria Catharina Steenaerts is geboren in 1860 in Helchteren (B). Al op 23-­‐jarige leeftijd komt ze in <br />

Eersel terecht. Ze heeft – 20 jaar jong-­‐ dan al het diploma <strong>van</strong> de Vroedvrouwenschool in Hasselt. <br />

“<strong>Cathrientje</strong>”zoals ze hier als snel ging heten, trouwt in 1883 met Petrus Jacobus – “Sjaak” – <strong>van</strong> <br />

Sambeeck. Ze gaan wonen aan de Markt. In het volgende jaar moet ze al met haar werk zijn <br />

begonnen. In stilte, want ze is tot niets verplicht. Een officiële aanstelling als vroedvrouw zit er <br />

kennelijk niet in. Is het, omdat België en Nederland na de afscheiding <strong>van</strong> 1839 geruime tijd zo langs <br />

elkaar heen hebben geleefd? <strong>Cathrientje</strong> moet een vrouw met formidabele energie zijn geweest, met <br />

een groot sociaal hart, altijd klaar voor anderen. Zelf brengt ze 16 kinderen groot plus nog enige ‘<strong>van</strong> <br />

de voogdij’. Haar werk doet ze – óók bij nacht en ontij – te voet en tegen een zeer bescheiden <br />

vergoeding. Een enkele keer haalt men haar op met een boerenkar ‘omdat het hard nodig is’. Dat <br />

doet ook een boer uit Hoogeloon, maar in haar eigen wiegje ligt dan een kind <strong>van</strong> net vier dagen oud. <br />

Ze gaat mee. Zo zit ze eens op een bevalling te wachten, terwijl ook haar eigen uur gekomen is. <br />

Haar gouden jubileum wordt in september 1934 groots gevierd tijdens een vergadering <strong>van</strong> het Wit-­‐<br />

Gele Kruis. Het nieuwe parochiehuis in de Kerkstraat is meer dan vol. En terecht: ruim 2/3 <strong>van</strong> de <br />

Eerselse bevolking <strong>van</strong> dat moment is nog ‘gebakerd’ door <strong>Cathrientje</strong>. Er komt een plan om haar <br />

een maandelijkse toelage te geven uit sympathie en waardering voor haar werk. Het kan haar oude <br />

dag enigszins verlichten-­‐ AOW is dan nog helemaal onbekend! De aanwezigen gaan stáán om heel <br />

duidelijk hun instemming te betuigen met het voorstel. Ook het bestuur <strong>van</strong> de zorgvereniging is <br />

erop dat moment voor. Toch wijst men later alsnog het voorstel af. <strong>Cathrientje</strong> leeft nog enige jaren <br />

en overlijdt, bijna 80 jaar oud, in de eerste dagen <strong>van</strong> januari 1939. <br />

Kwinten’s artikel eindigt met de opmerking, dat bij de nieuwe straten er een met de naam <br />

<strong>Cathrientje</strong> <strong>van</strong> Sambeeck-­‐Steenaerts niet zou mogen ontbreken. Net als eerder het geval was, <br />

komen ook nu veel mensen in het geweer. Bijna 60 brieven en kaartjes betuigen adhesie aan deze <br />

gedachte. Opvallend dikwijls gaat de instemming vergezeld <strong>van</strong> ervaringen of persoonlijke gevoelens, <br />

in de vorm <strong>van</strong> een korte wens of soms kleine gedichtjes. Er – voor zover bekend – nooit een formeel


verzoek ingediend bij het gemeentebestuur of de raad. Zou dat echt nodig zijn geweest? De lijnen <br />

waren kort en overzichtelijk. Zeker toen. Wilde “men”het niet? Waren er andere krachten in het <br />

spel? Er was in die tijd wel een “Trieneweegske”, een inmiddels verdwenen landweg, ongeveer <strong>van</strong> <br />

de huidige Mortel in de richting <strong>van</strong> Schaek/Schadewijk. <br />

Al zal <strong>Cathrientje</strong> wel eens ooit goedmoedig ‘Trieneke’ zijn genoemd, als straatnaam om iemand te <br />

eren, lijkt een Trieneweegske natuurlijk nergens op. Dat was ook niet de bedoeling. Anderen zijn wel <br />

vernoemd. Waarom zij niet, dat zal wel een raadsel blijven. <br />

Uit: <br />

“Eersel … ’n zaligheid, door Harrie Grielen, m.m.v. Christ Thijssen, <br />

De Boekenlegger, Eersel, 2006, <br />

ISBN-­‐10: 90-­‐77747-­‐07-­‐9 <br />

ISBN-­‐13: 978-­‐90-­‐77747-­‐07-­‐0. <br />

Met dank aan: <br />

De heer L. <strong>van</strong> der Heijden, gemeente Eersel, afdeling Ruimtelijk Beheer

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!