Zienswijzennota Bestemmingsplan Nieuwe Driemanspolder 2008

Gemeente Leidschendam-Voorburg 

Zienswijzennota 

Bestemmingsplan 

Nieuwe Driemanspolder 

2008 

Raadsvergadering 2 juni 2009 

Behorende bij raadsbesluit 09/11137 

Paraaf griffier,

ZIENSWIJZENNOTA BESTEMMINGSPLAN 

“NIEUWE DRIEMANSPOLDER” 

A. INLEIDING 

Het bestemmingsplan ‘Nieuwe Driemanspolder’ heeft tot doel de functiewijziging en herinrichting 

van de Nieuwe Driemanspolder in een juridisch bindende regeling vast te leggen. 

De functiewijziging en herinrichting hebben vooral betrekking op: 

- vergroting van de recreatieve waarden van het gebied inclusief verruiming en verbetering 

van recreatieve verbindingen; 

- realisatie van een duurzame waterhuishouding, o.a. in de vorm van een seizoens- en 

piekberging; 

- versterking van de ecologische waarden en natuurwaarden, inclusief verbetering van de 

ecologische verbindingen van, naar en in het gebied. 

Het ontwerp van dit bestemmingsplan heeft ingevolge artikel 3.8 van de ‘Wet ruimtelijke ordening’ 

(Wro) juncto afdeling 3.4 van de ‘Algemene wet bestuursrecht’ (Awb) in eerste instantie ter visie 

gelegen van 26 september t/m 6 november 2008. Vanwege het feit dat de bijlagen bij het plan pas 

later integraal digitaal beschikbaar waren, heeft het ontwerpbestemmingsplan opnieuw ter inzage 

gelegen van 10 oktober 2008 t/m 21 november 2008. Gedurende beide perioden van ter 

inzagelegging bestond voor een ieder de mogelijkheid om zijn of haar zienswijze over het ontwerp 

schriftelijk of mondeling naar voren te brengen. 

Deze nota behandelt de ingekomen zienswijzen. Onder ‘B’ wordt eerst aangegeven van wie 

zienswijzen zijn ontvangen. Daarna worden deze zienswijzen inhoudelijk samengevat en van een 

beantwoording voorzien. In paragraaf ‘C’ is weergegeven welke inhoudelijke wijzigingen in de 

toelichting, de regels en/of de plankaart zijn doorgevoerd, hetzij naar aanleiding van de zienswijzen 

hetzij ambtshalve. 

In algemene zin kan het volgende worden opgemerkt. In een aanzienlijk deel van de zienswijzen 

wordt ingegaan op aspecten die strikt genomen geen betrekking hebben op de planologischjuridische 

aspecten die in het bestemmingsplan worden geregeld, maar op inrichtingstechnische 

onderwerpen die in het nog definitief uit te werken inrichtingsplan (n.b.: dat is geen ruimtelijk plan in 

de zin van de Wet ruimtelijke ordening (Wro)) zullen worden opgenomen. De op de Wro gestoelde 

zienswijzenprocedure is niet het geëigende instrument op nader op deze specifieke aspecten in te 

gaan, bij de beantwoording van de zienswijzen is dit duidelijk aangegeven. Wel zullen alle op de 

inrichtings- en uitvoeringsaspecten betrekking hebbende zienswijzen worden doorgestuurd naar de 

uitvoeringsorganisatie van het project voor de herinrichting van de Nieuwe Driemanspolder. 

Zienswijzennota bestemmingsplan Nieuwe Driemanspolder 2

B. ZIENSWIJZEN 

Gedurende de periode(n) van ter inzagelegging zijn in totaal 64 zienswijzen ontvangen. Hieronder 

is in tabelvorm (B1.) weergegeven van wie zienswijzen zijn binnengekomen. Vervolgens wordt kort 

ingegaan op de ontvankelijkheid van de ingekomen zienswijzen (B2.) Iedere tijdig ingediende 

zienswijze is daarna kort samengevat, afzonderlijk afgewogen en van een reactie voorzien (B3.). 

B1. OVERZICHT ZIENSWIJZEN 

Naam Namens/betreft Adres Postcode en 

woonplaats 

1 M.J.C. Schwartz Hoogheemraadschap 

van Delfland 

2 G.A. Westmaas N.V. Nederlandse 

3 J.M. van Wissen 

en A.H.M. Janson 

4 J.W. Groenewegen 

en J.C. van Dorp 

Gasunie, 

leidingen 

Adviesraad Stompwijk 

Werkgroep Econ. 

Gebruikers NDP 

5 J.F.M. van Vliet Stichting 

Duinpoldertocht, ijsclubs 

L’dam, Stompwijk, 

Voorschoten, Katwijk 

Datum 

ingekomen 

Postbus 3061 2601 DB Delft 21 nov.’08 

Postbus 444 

Dr. Van Noortstraat 

62b 

Gaardedreef 4 

Postbus 46 

2740 AK 

Waddinxveen 

2266 GZ 

Stompwijk 

2723 AH 

Zoetermeer 

2250 AA 

Voorschoten 

6 C. Ramkema ZKV “De Sprinters” Postbus 7390 2701 AJ 

7 Johan Ros taxatie- 

en adviesbureau 

Fam. Roeling, 

Stompwijkseweg 7 

8 F. Roos F. Roos Vastgoed BV, 

Stompwijkseweg 10-12 

9 P. Koevoet Boomkwekerij de 

Bomentuin, 

Stompwijkseweg 20b 

10 G. Zwennes Paardenhouderij 

Stompwijkseweg 20c 

Provenierssingel 54 

Westvlietweg 83 

Smidslaan 38 

Pinksterbloemplein 

35 

Zoetermeer 

3033 EM 

Rotterdam 

2495 AB 

Den Haag 

2264 TZ 

Leidschendam 

2555 EN 

Den Haag 

11 N. den Haan Stompwijkseweg 22 Stompwijkseweg 22 2266 GE 

Leidschendam 

12 A. Dogterom Kerkepad Stompwijkseweg 38a 2266 GG 

13 DAS 

Rechtsbijstand 

14 J.N. Olieman en 

C.P. Olieman- 

Lindeleijer 

H.J. van Santen, 

Stompwijkseweg 92 

Postbus 23000 

Leidschendam 

1100 DM 

Amsterdam 

Wilsveen 1 Wilsveen 1 2266 LN 

Leidschendam 

15 J. Olieman Wilsveen 1 Wilsveen 1 2266 LN 

Leidschendam 

16 A. van Woerden Wilsveen 2 Wilsveen 2 2266 LR 

Leidschendam 

6 nov.‘08 

18 nov.‘08 

20 nov.’08 

20 nov.’08 

19 nov.’08 

20 nov.’08 

24 nov.‘08 

14 nov.‘08 

7 okt.‘08 

9 okt.‘08 

11 nov.‘08 

19 nov.’08 

21 nov.’08 

5 nov.’08 

20 nov.‘08 

17 A.A.E. Slingerland Werkgroep “Behoud Wilsveen 3 2266 LN 20 nov.’08 


Landschap 

Leidschendam 

Leidschendam/ 

Nootdorp” 

18 M.B.A.E. 

Slingerland 


Leidschendam 

19 T.G.M. Ammerlaan Wilsveen 4a It Aldlan 9 9034 XB 

Marssum 

20 A. van Gent Wilsveen 5 Wilsveen 5 2266 LN 

Leidschendam 

21 EBH Elshof L.G. Ammerlaan en Postbus 1010 2600 BA 

Advocaten M.V.W. Ammerlaan- 

Delft 

Broekmans, 

Wilsveen 6 

22 G.J. Ammerlaan Wilsveen 8 Wilsveen 8 2266 LR 

Leidschendam 

23 R.G.J. Tetteroo Theo Tetteroo bv, Postbus 28 

2260 AA 

Wilsveen 10 

Leidschendam 

Wilsveen 10 Wilsveen 10 2266 LR 

Leidschendam 

A.Th. Knijnenburg, Postbus 5715 3290 AA 

Wilsveen 10b 

Strijen 


Leidschendam 

Wilsveen 13 en Wilsveen 13 2266 LN 

Wilsveen 15 

Leidschendam 

24 A.G.M. Tetteroo- 

Meester 

25 Overwater 

Rentmeesterskantoor 

BV 

26 R.R. Olieman en 

H.H.M. Verkroost 

27 A. Kraal, M.A. 

Kraal-van Trigt, 

J.M. v. Leeuwen- 

Klein Breteler, 

G.C.M. v. Leeuwen 

28 Dhr. Hoogendam Wilsveen 17-19 Jacob Mosselstraat 2 2595 RH Den 

Haag 

29 DAS 

C. van Leeuwen en P. Postbus 23000 1100 DM 

Rechtsbijstand v.d. Poel, 

Amsterdam 

Wilsveen 22-24 

30 De Koning & J.F. Bos-de Gier, Oosteinde 32 3466 LB 

Witzier 

Wilsveen 24A 

Waarder (ZH) 

31 Overwater Fam. Rijling, Wilsveen Postbus 5715 3290 AA 


26 

Strijen 

BV 

32 La Gro Advocaten Gebr. A.P. en P.C. Postbus 155 2400 AD 

Ammerlaan, 

Alphen a/d Rijn 

Wilsveen 28 

33 ‘t Schoutenhuis De Stichting Hofje van Postbus 13 

3930 EA 

b.v. 

Hoogelande, 

Woudenberg 

Wilsveen 28 

34 R. Verhagen AvS Stompwijk, Dr. Van Noortstraat 2266 HC 

Wilsveen 30/32 210 

Stompwijk 

35 Fam. Olsthoorn Wilsveen 33 Wilsveen 33 2266 LN 

Leidschendam 

21 nov.’08 

10 okt.‘08 

21 nov.’08 

20 nov.‘08 

18 nov.‘08 

21 nov.‘08 

21 nov.‘08 

17 nov.‘08 

20 nov.’08 

20 nov.’08 

5 nov.’08 

24 nov.‘08 

19 nov.‘08 

20 nov.’08 

21 nov.’08 

13 okt.’08 

17 nov.’08 

23 okt.’08 

21 nov.’08 


36 W.H. Westerman Wilsveen 34 Wilsveen 34 2266 LR 

Leidschendam 

37 C.J. Westerman Wilsveen 34 Wilsveen 34 2266 LR 

Leidschendam 

38 DLV Bouw, Milieu V.o.f. Van den Akker- Postbus 511 5400 AM 

en Techniek BV Bruinsma, 

Uden 

Wilsveen 37 

39 J.J.G. Ense Wilsveen 41 Wilsveen 41 2266 LN 

Leidschendam 

40 G.F. en J.J.G. Wilsveen 65 Wilsveen 65 2266 LP 

Vogels en A.H.M. 

Leidschendam 

Vogels v. Stein 

41 Overwater J.A. Spronk, 

Postbus 5715 3290 AA 


Voorweg 167b 

Strijen 

BV Zoetermeer 

42 D. Bos Firma W., D. en Voorweg 175 2716 NJ 

M.W. Bos, 

Zoetermeer 

Voorweg 175 

43 P.J.M. van 

Leeuwen 

Meer- en Geerweg 9 Meer- en Geerweg 9 2266 HW 

Stompwijk 

44 M. van Leeuwen Meer- en Geerweg 14 Meer- en Geerweg 14 2266 HW 

Stompwijk 

45 A. de Winter Meer- en Geerweg 14 Meer- en Geerweg 14 2266 HW 

Stompwijk 

46 H.N. de Winter Meer- en Geerweg 14a Meer- en Geerweg 2266 HW 

14a 

Stompwijk 

47 Jw. Van Ravesteyn De Witte Raaf, Voorweg 173 2716 NJ 

parkeerbalans 

Zoetermeer 

48 P. v.d. Woude Stichting Wijkberaad Postbus 23 

2260 AA 

Leidschenveen 

Leidschendam 

49 M. Lenferink, Bewoners Arenastraat Arenastraat 19 2492 WV 

P. Huijbregts, 19/25/27/31, 

Den Haag 

J. Groot Kormelink, Landscheidingsdijk 

P. Blesgraaf 

50 P. de Graaf Bewoners Golfbaan Golfbaan 11 2492 WE 

1 t/m 13 en 27, 

Den Haag 

Landscheidingsdijk 

51 C. van IJzerloo Landscheidingsdijk Golfbaan 9 2492 WE 

Den Haag 

52 R.F.M. van den Landscheidingsdijk Krooneendstraat 4 2492 NG 

Brink en M.C.C. 

Den Haag 

Reus 

53 H. Koutstaal en Landscheidingsdijk Krooneendstraat 12 2492 NG 

C.J.M. Omloo 

Den Haag 

54 M.A. Ibelings en Landscheidingsdijk Krooneendstraat 14 2492 NG 

M.H. van 

Den Haag 

Wijngaarden 

55 J.P. Bijleveld en G. Landscheidingsdijk Krooneendstraat 16 2492 NG 

Bartelds 

Den Haag 

14 nov.’08 

10 nov.’08 

31 okt.’08 

21 nov.’08 

14 nov.’08 

21 nov.’08 

20 nov.’08 

20 nov.’08 

27 okt.’08 

20 nov.’08 

20 nov.’08 

20 nov.’08 

19 nov.’08 

20 nov.’08 

20 nov.’08 

20 nov.’08 

21 nov.’08 

21 nov.’08 

2 dec.’08 

20 nov.’08 

20 nov.’08 

20 nov.’08 


56 F. en I.A.P. Bonvie Landscheidingsdijk Krooneendstraat 18 2492 NG 

Den Haag 

57 A.J.M. Linderhof Landscheidingsdijk Krooneendstraat 22 2492 NG 

en J. Linderhof- 

Den Haag 

van Iterson 

58 R.J.M. Hartog en Landscheidingsdijk Krooneendstraat 24 2492 NG 

T.M. Schippers 

Den Haag 

59 A.J. van Wijk en H. Landscheidingsdijk Krooneendstraat 28 2492 NG 

van der Wind 

Den Haag 

60 J. Scheffers Landscheidingsdijk Krooneendstraat 30 2492 NG 

Den Haag 

61 Wil.J.Schipper Landscheidingsdijk Krooneendstraat 34 2492 NG 

Den Haag 

62 J.F.N. Annegarn Landscheidingsdijk Krooneendstraat 36 2492 NG 

en J.C.H. van 

Den Haag 

Werkhoven 

63 G.B.I. Portena Landscheidingsdijk Krooneendstraat 40 2492 NG 

Den Haag 

64 Appelman Advies Maatschap v.d. Ende, Marinaweg 75 1361 AG 

Onteigening B.V. Roeleveenseweg 8 Den 

Almere 

Haag 

13 nov.’08 

13 nov.’08 

19 nov.’08 

25 nov.’08 

18 nov.’08 

18 dec.’08 

20 nov.’08 

12 nov.’08 

17 nov.’08 

B2. ONTVANKELIJKHEID ZIENSWIJZEN 

Het ontwerpbestemmingsplan heeft zoals gezegd uiteindelijk ter inzage gelegen van vrijdag 26 

september 2008 tot en met vrijdag 21 november 2008. Zienswijzen die op vrijdag 21 november 

2008 ter post zijn bezorgd, zijn pas op maandag 24 november 2008 bij de gemeente 

Leidschendam-Voorburg geregistreerd. Alle zienswijzen met een registratiedatum van 24 

november 2008 zijn daarom aangemerkt als tijdig ingediend. Van de 64 ingediende zienswijzen zijn 

er 3 ingediend na het verstrijken van de (wettelijk bepaalde) termijn. Deze 3 te laat ingediende 

zienswijzen zijn niet-ontvankelijk en zijn daarom bij de verdere afweging buiten beschouwing 

gelaten. 


B3. WEERGAVE EN BEANTWOORDING ZIENSWIJZEN 

1. Hoogheemraadschap van Delfland 

Zienswijze 

Het Hoogheemraadschap kan instemmen met de waterparagraaf in het bestemmingsplan, omdat 

aan alle aspecten die van belang zijn voor een goede waterhuishouding invulling is gegeven. 

Reactie 

De zienswijze wordt voor kennisgeving aangenomen. 

Conclusie 

De zienswijze geeft geen aanleiding tot een aanpassing van het bestemmingsplan. 

2. N.V. Nederlandse Gasunie 

Zienswijze 

a. Aan het verzoek in de inspraakreactie om in de plantoelichting aandacht te besteden aan 

het nieuwe beleid op gebied van externe veiligheid in relatie tot buisleidingen is geen 

gehoor gegeven; 

b. Ten onrechte is aan alle drie de aanwezige gastransportleidingen een gelijke 

bestemmingsbreedte toegekend; 

c. Het in het plan opgenomen aanlegvergunningenstelsel is niet toereikend om de 

ongestoorde werking en veiligheid van de gastransportleidingen te waarborgen. 

Reactie 

a. De toelichting van een bestemmingsplan dient als onderbouwing voor de in dat plan 

vastgelegde bepalingen, die het gebruik van gronden en bouwwerken vastleggen. Onder 

meer wordt in de toelichting het geldend juridisch – en beleidskader beschreven en wordt 

verslag gedaan van de verschillende uitgevoerde onderzoeken. De toelichting moet de op 

de plankaart en in de regels juridisch vertaalde keuzes kunnen verantwoorden en dragen 

en mag dus niet in strijd zijn met of afwijken van het geldende wettelijke kader. 

Het op dit moment (begin 2009) geldende rijksbeleid op het gebied van ruimtelijke plannen 

en externe veiligheid in relatie tot aardgasleidingen dateert van 1984. Het is vastgelegd in 

de circulaire “Zonering langs aardgastransportleidingen”, waarvan de uitgangspunten 

verouderd zijn. De minister bereidt daarom een nieuwe AMvB voor waarin een meer 

actuele regeling zal worden ingevoerd. De datum van invoering van deze nieuwe AMvB is 

echter nog onduidelijk, zodat de oude circulaire nog steeds het actueel geldende wettelijk 

kader vormt. Een wettelijke basis om in de plantoelichting concreet te verwijzen naar de 

nieuwe AMvB resp. daarop te anticiperen ontbreekt dan ook. 

Voor wat betreft de uitleg van de begrippen PR en GR die in de zienswijze wordt gegeven: 

deze uitleg heeft meerwaarde, de plantoelichting wordt aangevuld. 

b. Inderdaad is op dit punt sprake van een verschil tussen de plantoelichting en de regels 

resp. de plankaart. De breedte van de bestemmingszone zal in artikel 18 van de regels 

conform de zienswijze worden gecorrigeerd. 


c. De (primaire) bestemming ‘Leidingen-Gas’ is een zogenaamde dubbelbestemming, die 

altijd in combinatie met een andere (secundaire) bestemming wordt toegepast. Met een 

aanlegvergunningenstelsel wordt het belang van de primaire bestemming beschermd. 

Het vereiste van een aanlegvergunning mag alleen worden voorgeschreven wanneer dat 

noodzakelijk is om te voorkomen dat de gronden minder geschikt worden voor het 

realiseren van de bestemming of om de gerealiseerde bestemming te handhaven en 

beschermen. Een aanlegvergunning mag niet worden vereist wanneer: 

• sprake is van werken / werkzaamheden van niet-ingrijpende betekenis; 

• bij voorbaat vaststaat dat de werken / werkzaamheden in overeenstemming zijn met de 

bestemming; 

• de werken / werkzaamheden moeten worden gezien als onderdeel van het normale 

beheer of onderhoud, behorend bij de agrarische bedrijfsvoering. 

Werken / werkzaamheden als ploegen of oogsten zijn onlosmakelijk verbonden met de 

normale agrarische bedrijfsvoering. Het vereiste van een aanlegvergunning mag daarvoor 

dan ook niet worden gesteld. Voor diepploegen ligt dit anders: dit behoort niet tot de 

‘normale’ werken / werkzaamheden en mag wel vergunningplichtig worden gemaakt. Op dit 

punt kan dan ook aan de zienswijze niet tegemoet worden gekomen. 

Voor wat betreft het indrijven van voorwerpen in de bodem: het belang van de 

aardgastransportleiding is hier wel aan de orde. Het aanlegvergunningenstelsel wordt 

hiermee aangevuld. 

Conclusie 

De zienswijze geeft aanleiding tot aanpassing van de toelichting, de plankaart en de regels van het 

bestemmingsplan. 

3. Adviesraad Stompwijk 

Zienswijze 

a. Kan het fietspad langs de Limietsloot worden verplaatst van de noordzijde naar de 

zuidzijde van het water? Dit zou om verschillende redenen de voorkeur verdienen; 

b. Kan het fietspad zodanig worden ingericht (voldoende breedte) dat het ook door menners 

kan worden gebruikt? Deze inrichting is aan de zuidzijde makkelijker te realiseren; 

c. De Adviesraad ondersteunt de diverse voorstellen die zijn gedaan om in het plangebied 

menroutes te realiseren. 

Reactie 

a. Het aan te leggen fietspad moet een verbinding vormen tussen de Ringvaart en het 

fietspad rond de nieuwe waterberging. De keuze voor de zuidelijke variant betekent dat in 

de bocht, waar het Wilsveen overgaat in de Voorweg, sprake zou zijn van kruisend 

fietsverkeer. Bij een nieuw aan te leggen voorziening is dit verkeerstechnisch resp. qua 

veiligheid niet wenselijk. Daarnaast neemt gemotoriseerd verkeer vanuit Zoetermeer, 

rijdend in de richting van Leidschendam, fietsverkeer komend vanaf de Ringvaart in deze 

variant zodanig laat waar dat het risico op ongevallen voor een nieuw te realiseren 

voorziening eveneens onacceptabel groot is. 

Ook vanuit oogpunt van het realiseren van een logische routing heeft een fietspad aan de 

noordkant van de limietsloot de voorkeur. Daarbij sluit het fietspad aan op een bestaande 


kruising met de Ringvaart. Ook is in de noordelijke variant ter hoogte van het Wilsveen 

sprake van een kruising met een (ter hoogte van de hierboven al beschreven bocht) goede 

zichtbaarheid, zodat de noordelijke variant ook vanuit oogpunt van verkeersveiligheid aan 

te bevelen is. 

Als bijkomend positief effect biedt de noordelijke variant een goed ‘panorama-effect’, 

waarbij het polderlandschap zonder enige belemmering te beleven en waar te nemen is. 

Bij de zuidelijke variant zou het beeld over de eerste 80 meter bepaald worden door de 

geul van de aanvoerroutes en de daarnaast gelegen kades. De buitenteen van de 

noordelijke kade is in deze variant zelfs niet eens waar te nemen. Het polderlandschap van 

de Grote Drooggemaakte Polder wordt in de zuidelijke variant dan ook slechts met 

belemmeringen ervaren. Bovendien zou het zuidelijke uiteinde van het fietspad tussen de 

Limietsloot en het door het Hoogheemraadschap van Rijnland voorziene baggerdepot 

komen te liggen. Ook die situatie draagt niet bij aan een optimale landschapsbeleving. 

Realisatie van de zuidelijke variant van het fietspad vraagt daarnaast ten opzichte van de 

noordelijke optie extra (civiel- resp. verkeerstechnische) voorzieningen. Ter hoogte van de 

Meer en Geerweg stuit de zuidelijke variant op een particulier terrein met een woonfunctie. 

Deze ‘barrière’ kan worden weggenomen door ofwel de betreffende gronden te verwerven 

ofwel een extra fietsbrug aan te leggen. Ook vereist de zuidelijke variant addiotionele 

voorzieningen als een herinrichting van de kruising met Wilsveen / Voorweg en een 

langere routing door het Buytenpark. Met de keuze voor de noordelijke variant worden 

deze extra voorzieningen vermeden. 

b. Zie de reactie onder a. De zuidelijke variant kent te veel bezwaren, zodat een 

gecombineerde inrichting verder niet aan de orde hoeft te komen. 

c. Het bestemmingsplan voorziet nu al in een aanzienlijke verruiming van de voorzieningen 

voor het beoefenen van recreatieve hippische activiteiten. Er wordt ruimte gemaakt voor 

ca. 12 km. aan ruiterpaden, onderzocht wordt nog of en in hoeverre deze ruiterpaden deels 

ook door menners kunnen worden gebruikt. Aan dit onderdeel van de zienswijze wordt dus 

al de nodige aandacht besteed resp. tegemoet gekomen. 

Conclusie 


4. Werkgroep Economische Gebruikers Nieuwe Driemanspolder 

Zienswijze 

a. Diverse bedrijven/gebruikers van het gebied ondervinden als gevolg van de trage 

procesgang beperkingen en schade in hun marktpositie en/of hun familierechtelijke 

afwegingen; 

b. De besluitvorming van de Verenigde Vergadering van de Hoogheemraadschappen van 

Delfland en Rijnland, waarbij een algemeen voorbehoud is gemaakt waardoor men in 2010 

alsnog uit het project kan stappen, wekt verbazing; 

c. De ligging van de nieuwe kade mist een degelijke (financiële) onderbouwing. De gemeente 

wordt aansprakelijk gesteld voor elke toekomstige schade die verbonden is aan de 

realisering van deze nieuwe kade; 


d. Het Second Opinion onderzoek uit september 2008 stelt dat er nog onvoldoende zekerheid 

is dat de nieuwe kades niet zorgen voor wateroverlast en kwel voor de bewoners van het 

bebouwingslint; 

e. De procedures laten bij de drie gemeenten verschillen zien, waardoor onduidelijkheid 

ontstaat; 

f. In de onderbouwing van nut en noodzaak van de waterberging wordt geen helder beeld 

gegeven over de waterbewegingen die een calamiteitenberging rechtvaardigen. Ligt er een 

directe koppeling met de ligging van Leidschenveen en de daar heersende 

waterproblematiek? Aantasting van de rechten op de toepassing van complexwaarde voor 

dit gebied als gevolg van het bestemmingsplan is niet acceptabel; 

g. De financiële onderbouwing van het project is onvoldoende. Er moeten harde garanties 

worden gegeven dat kostbare landbouwgronden straks niet worden gebruikt voor alsnog 

een meer ‘rode’ invulling; 

h. De overheid spreekt niet met één mond. Door de bestuurlijke complexiteit is het 

procesverloop weinig transparant. Het gevoel bestaat dat de ene partij zich achter de 

andere verschuilt; 

i. Het probleem van muggen en knutten zal door het project sterk culmineren, er zullen op dit 

punt planschadeclaims worden ingediend; 

j. Door de herinrichting van het gebied zal de kans op overlast door ganzen ernstig 

toenemen. 

Reactie 

a. De transformatie en herichting van de Nieuwe Driemanspolder is een omvangrijk en zeer 

complex project. Het doorlopen van de verschillende noodzakelijke processen en 

procedures vergt tijd, evenals de afstemming tussen betrokken overheden, uitvoerende 

partijen, belanghebbenden, etc. Dit gegeven in overweging nemend is van een bijzonder 

en/of onredelijk trage procesgang zeker geen sprake. 

Indien en voor zover de duur van het proces al schade veroorzaakt, dan is dit een vorm 

van schade die in elk geval in dit planproces niet aan de orde kan komen. Dergelijke 

schade is niet het gevolg van een schadeveroorzakend besluit als bedoeld in artikel 6.1 

van de Wet ruimtelijke ordening. 

b. Álle bij de transformatie en herinrichting van de Nieuwe Driemanspolder betrokken 

instanties hebben zich steeds aan de uitvoering van het project gecommitteerd. Dat is qua 

besluitvorming de stand van zaken die voor de beoordeling van de zienswijze relevant is. 

De mogelijkheid, dat vertegenwoordigende organen van betrokken instanties wellicht in de 

toekomst tot andere inzichten zouden kunnen komen, is onverbrekelijk verbonden met het 

democratisch proces waarin een wijziging van standpunten en inzichten nooit valt uit te 

sluiten. Gelet op de nu bestaande situatie staat dit gegeven aan de vaststelling van het 

voorliggende plan niet in de weg. 

c. De in het plan bestendigde situering van de nieuwe kades vormt de praktische vertaling 

van de uitgangspunten die ook zijn toegelicht in paragraaf 5.1 van de plantoelichting, te 

weten: 

• de waterbergingstaakstelling voor 2 mln. m³ aan piekwater; 

• de benodigde stabiliteit van de ondergrond; 

• het in of uitsluiten van kwelgevoelige zones (zie ook de uitkomsten van de MERprocedure); 


• een evenwijdige ligging van de kades aan oude ontginningslinten waardoor de 

hoofdvorm van de polder ter hoogte van de lintbebouwing wordt gevolgd. 

Deze uitgangspunten waren reeds onderdeel van de MER-procedure en zijn ook 

gehanteerd bij de eerdere planvorming (voorontwerpbestemmingsplan). Van een 

onvoldoende motivering is dan ook geen sprake. 

De kostenraming voor de aanleg van de nieuwe kade is een integraal onderdeel van de 

kostenramingen voor de transformatie en herinrichting als geheel. Zij is dus wel degelijk 

voorhanden. Kostenaspecten zijn ook overigens concreet bij het bepalen van de 

vormgeving van de kades betrokken: op basis van een kosten-/batenanalyse is 

bijvoorbeeld op onderdelen afgezien van het realiseren van voorzieningen die door de 

commissie MER waren gesuggereerd. De uitvoering van de genoemde uitgangspunten 

gebeurt op een economisch verantwoorde wijze. 

Voor zover de transformatie van het plangebied, de daarvoor vereiste 

bestemmingswijzigingen en de daaruit voortvloeiende uitvoering van de kaden schade zou 

veroorzaken, kan deze schade op grond van de wettelijke regelingen over planschade voor 

vergoeding in aanmerking worden gebracht. De gemeente is overigens van mening dat 

van een aantasting van rechten op de toepassing van complexwaarde geen sprake is. 

d. In de planvoorbereidingsfase is (ten behoeve van de MER) voor het plangebied een 

grondwatersimulatiemodel ontwikkeld en en toegepast. De onderzoeksresultaten laten zien 

dat de waterberging zodanig is ontworpen dat eventuele veranderingen in de 

grondwatersituatie, ten opzichte van de bestaande toestand, nihil zijn. In het plangebied 

wordt voorzien in extra oppervlaktewater en daarmee in meer buffercapaciteit in de 

kwelzone. Civieltechnisch onderzoek maar ook de onderzoeksresultaten uit de MER 

rechtvaardigen de conclusie dat met de voorziene maatregelen negatieve effecten van de 

aanleg van de waterberging worden voorkomen. 

e. De formele procedures die moeten leiden tot vaststelling van een bestemmingsplan zijn 

dwingend voorgeschreven in de Wet ruimtelijke ordening. Hoewel er tussen de 

verschillende betrokken gemeentes bij de uitvoering van deze procedures verschillen op 

praktisch niveau kunnen bestaan, is er geen enkele reden aan te nemen dat de wettelijke 

voorschriften niet door elk van de gemeentes in acht zijn genomen. 

f. Elk bestemmingsplan dat de ontwikkeling van woonen andere functies mogelijk maakt 

wordt zelfstandig op waterhuishoudkundige aspecten beoordeeld. Deze beoordeling maakt 

deel uit van de zgn. watertoets, een wettelijk verplicht instrument dat 

waterhuishoudkundige belangen expliciet en op een evenwichtige manier een plaats geeft 

bij het opstellen van ruimtelijke plannen. Ook de bestemmingsplannen voor de aan het 

plangebied grenzende locaties hebben dit watertoetsproces doorlopen. De gesuggereerde 

koppeling tussen de waterberging in de Nieuwe Driemanspolder en de veronderstelde 

slechte waterhuishouding in Leidschenveen en andere gebieden berust dan ook niet op 

feitelijke informatie. 

De feitelijke afweging over nut en noodzaak en de locatie van de waterberging heeft 

plaatsgevonden tijdens de planvorming voor de verschillende relevante kaderstellende 

(beleids)nota’s zoals het streekplan Zuid-Holland West en de provinciale nota “Stad en 

land in balans” uit 1999. In bedoeld planvormend proces zijn ook andere locaties voor het 


ealiseren van een waterberging onderzocht, maar om uiteenlopende redenen bleken deze 

locaties minder geschikt dan de Nieuwe Driemanspolder. Zowel omtrent de locatiekeuze 

als met betrekking tot de afweging over omvang en inrichting van de waterberging hebben 

de betrokken overheden die inspanningen verricht die nodig zijn om nut en noodzaak van 

de waterberging afdoende te onderbouwen. 

De herinrichting van de Nieuwe Driemanspolder is bedoeld om te voorzien in de tijdelijke 

behoefte aan waterbergende capaciteit in noodsituaties: de zgn. piekbergingsfunctie. Deze 

waterbergingsfunctie is de primaire aanleiding voor de transformatie, daarnaast beoogt de 

herinrichting een aanzienlijke ecologische – en landschappelijke winst te realiseren 

waarvan de ontwikkeling van recreatieve mogelijkheden een afgeleide is. 

De gedachte, dat het bestemmingsplan met name is bedoeld om een beroep op 

complexwaarde te belemmeren, wordt met kracht verworpen (voor zover dit aspect al in de 

bestemmingsplanprocedure aan de orde behoort te komen). Wanneer van dit bedoeld 

neveneffect sprake zou zijn, dan kan dit argument in het kader van een eventuele 

onteigeningsprocedure aan de orde worden gesteld. De rechter zal zich daarover dan een 

oordeel moeten vormen. 

g. De economische (financiële) uitvoerbaarheid van de herinrichting van de Nieuwe 

Driemanspolder is gewaarborgd. Over de uitvoerbaarheid zijn door c.q. tussen de diverse 

bij het project betrokken overheden afspraken gemaakt dan wel overeenkomsten gesloten, 

die onder meer zien op de financiële uitvoerbaarheid van het plan. Zoals ook uit hoofdstuk 

7 van de plantoelichting blijkt is sprake van voldoende financiële dekking en is de 

herinrichting van het gebied economisch haalbaar. 

De vrees dat, een deel van de gronden in het plangebied alsnog voor ‘rode’ functies zou 

worden gebruikt, is niet op het voorliggende plan gebaseerd. Daarin wordt immers 

nadrukkelijk niet in toevoeging van extra rode functies voorzien. Sterker nog: nieuwe rode 

functies worden in het plan vrijwel uitgesloten, in overeenstemming met het beleid van de 

hogere overheden. De garanties waarom wordt gevraagd zijn nu al op een eenduidige 

manier in het plan ingebed. 

h. Van een overheid die over de transformatie van het plangebied niet met één mond zou 

spreken is geen sprake. De doelen taakstelling waarvoor het voorliggende plan de 

planologisch-juridische basis moet bieden is helder en door alle betrokken overheden (en 

andere partijen) onderschreven. 

i. De inrichting van het plangebied wordt zodanig dat kansrijke habitats voor insecten als 

muggen, vliegen en knutten zoveel mogelijk worden vermeden, zeker in de nabijheid van 

de bebouwde kom. Ook andere feitelijke ingrepen worden er op gericht de ontwikkeling en 

voortplanting van deze insecten maximaal te frustreren. De relevante biotopen worden zo 

beperkt mogelijk gehouden. Deze uitgangspunten vertalen zich als volgt: 

• een vormgeving van natte natuur met hoofdzakelijk permanent watervoerende 

elementen; 

• het vermijden van biotopen met een sterk plas-dras karakter; 

• een zonering waarbij kansrijke leefgebieden van deze insecten op grote afstand van 

woningen worden gesitueerd; 


• beheersmaatregelen zoals het doorspoelen van watergangen, permanent 

watervoerende elementen en het verwijderen van ‘broedplaatsen’ als dood hout; 

• stimulering van helder water; 

• het vermijden van migratiezones in de richting van bewoonde gebieden (bv. in de vorm 

van houtwallen of poelen met plas-dras situaties); 

Genoemde maatregelen worden afdoende geacht om de gevreesde overlast te voorkomen 

of voldoende te beperken. 

j. De transformatie tot een waterrijk gebied heeft naar verwachting tot gevolg dat de voor de 

huidige weidegronden kenmerkende fauna plaats zal maken voor een meer watergerichte 

fauna, zoals mogelijk ook ganzen. Of dit daadwerkelijk tot overlast en/of schade lijdt kan 

pas na de herinrichting concreet beoordeeld worden. Komen hierbij inderdaad negatieve 

ontwikkelingen op gang, dan zal het beheer van het gebied zodanig aangepast worden dat 

nadelige dominante fauna-ontwikkelingen worden beperkt. Dergelijke feitelijke 

beheersmaatregelen vallen echter niet binnen het regime van het bestemmingsplan. 

Conclusie 


5. Stichting Duinpoldertocht 

Zienswijze 

Aandacht wordt gevraagd voor het schaatsen als vorm van recreatie in het plangebied. Met name 

voor de mogelijkheid tot uitbreiding van de bestaande toertocht, die als Duinpoldertocht bekend 

staat. Hierbij wordt aandacht gevraagd voor: 

- het beperken van kluunplaatsen; 

- het realiseren van een voldoende brede watergang in de richting van de Molenvaart; 

- het zoveel mogelijk beperken van obstakels bij de overgang van de watergang langs de 

Kostverlorenweg naar de Starrevaart; 

- het instellen van een zodanig bemalingsregime dat in vorstperioden geen polderwater wordt 

uitgeslagen op de route van de schaatstoertocht. 

Reactie 

De gemeente (en andere betrokken instanties) staat sympathiek tegenover dit onderwerp. Echter, 

de genoemde aspecten hebben betrekking op de feitelijke inrichting en beheer van het plangebied 

en niet op het regime van het bestemmingsplan als planologisch-juridisch instrument. De 

zienswijze kan daarom niet leiden tot een herijking van het voorliggende plan. 

Conclusie 


6. ZKV “De Sprinters” 

Zienswijze 

a. In de Ringvaart voldoen enkele nieuw te bouwen overkluizingen en de erftoegangsbrug 

niet aan de minimale doorvaarthoogte van 1,25 meter bij het zomerpeil, waardoor de 

toegang vanuit het noordoosten voor de kleine pleziervaart wordt belemmerd; 

b. In het water tussen de Nieuwe Driemanspolder en de Molenvaart is een 35 m lange 

kanosteiger voorzien. Dit lijkt gezien de vele lage bruggen in de Stompwijksevaart richting 


Starrevaart niet efficiënt voor een toegang tot het gebied vanuit de Vliet of Rijn- 

Schiekanaal. Zijn andere locaties bespreekbaar? 

c. Wordt er in het DO rekening gehouden met de benodigde ruimte voor in- en 

uitstapplaatsen? 

d. Er is nog geen reactie ontvangen op de inspraakreactie van 15 oktober 2008. 

Reactie 

a. Er wordt verwezen naar tekeningen e.d. die geen deel uitmaken van het bestemmingsplan 

maar van het (ontwerp-)inrichtingsplan. Ook voor het overige ziet de zienswijze op 

onderwerpen die niet tot het domein van het bestemmingsplan behoren en dus ook niet tot 

een herijking van het voorliggende plan kunnen leiden. 

Ten overvloede: in het bestemmingsplan is binnen de bestemming ‘Water’ bepaald dat 

oeververbindingen een minimale doorvaarthoogte van 1,25 meter moeten hebben. De 

gewenste vrije doorvaarthoogte is daarmee bestemmingsplantechnisch in elk geval 

vastgelegd. 

b. De bestemming ‘Water’ voorziet in het realiseren van aanlegsteigers en geeft daarvoor de 

een maximale hoogte. De feitelijke locatie, uitvoering, e.d. van dergelijke steigers is echter 

in het plan niet bepaald. Dit onderdeel van de zienswijze kan dan ook niet tot een herijking 

van het plan leiden. Wel wordt toegezegd dat in de inrichtings- resp. uitvoeringsfase 

nogmaals een afweging zal plaatsvinden over locatie, maatvoering, e.d. van te realiseren 

steigers. 

c. Deze vraag ziet niet op het bestemmings- maar op het inrichtingsplan en kan daarom niet 

tot een herijking van het plan leiden. 

d. Ten onrechte is de inspraakreactie beschouwd als gericht tegen het (tegelijk met het 

voorontwerpbestemmingsplan ter inzage gelegde) voorontwerp voor het inrichtingsplan. 

Inhoudelijk zag de inspraakreactie overigens wel op onderwerpen die tot het domein van 

het inrichtingsplan behoren, niet van het bestemmingsplan. Tot een ruimtelijk relevante 

herijking had de inspraakreactie daarom niet kunnen leiden. De reactie is doorgezonden 

naar de DLG en betrokken bij de verdere uitwerking van het inrichtingsplan. Betrokkene is 

daarvan inmiddels op de hoogte gebracht. 

Conclusie 


7. Fam. Roeling 

Zienswijze 

a. Belanghebbende is eigenaar van een perceel weiland aan de Stompwijkseweg, gelegen 

direct tegenover zijn bedrijf huisnr. 7, alwaar hij een agrarisch loonbedrijf en 

paardenhouderij drijft. Het perceel krijgt de bestemming ‘agrarisch met waarden – 

agrarische functie met landschapswaarden’. De nadere aanduiding m.b.t. het gebruik 

beperkt het huidig feitelijk en toegestaan gebruik; 

b. De Gemeente is voornemens om de weidegang van paarden aan beperkingen te 

onderwerpen. De weidegang is een onmisbaar onderdeel van de bedrijfsvoering, het 

betreffende perceel is een onmisbaar deel van zijn bedrijfscomplex, indien hij aan de 


omschreven beperkingen zal worden onderworpen, zal dit het voortbestaan van het bedrijf 

ondermijnen. 

Reactie 

a. De herinrichting van de Nieuwe Driemanspolder brengt onvermijdelijk een herschikking van 

toegestane functies resp. gebruiksvormen met zich mee. Hieruit kunnen voor 

eigenaren/gebruikers van het plangebied beperkingen ten opzichte van de huidige situatie 

voortvloeien. Indien deze ontwikkeling voor bedoelde eigenaren/ gebruikers schade zou 

veroorzaken, dan bestaat op grond van de in de Wet ruimtelijke ordening opgenomen 

planschaderegeling de mogelijkheid deze schade (op verzoek van een belanghebbende) 

voor vergoeding in aanmerking te brengen, voor zover de schade niet door onteigening of 

anderszins is verzekerd en deze redelijkerwijs niet voor rekening van belanghebbenden 

dient te blijven. 

b. Op 16 december 2008 heeft de gemeenteraad de beleidsnota ‘Schaken met paard en 

landschap’ vastgesteld. De in de regels van het bestemmingsplan (art. 4.1, sub d) 

opgenomen beperking in tijd van de weidegang van paarden is in overeenstemming met 

wat daarover in de bedoelde beleidsnota is vastgelegd. Een eerste voorwaarde voor het 

houden van paarden in zowel de agrarische gebieden, de randgebieden als bij particulieren 

is dat het bestaande grasland(schap) in stand moet worden gehouden. In relatie tot de 

hoge grondwaterstand in en slappe bodem van de polders is weidegang van paarden in 

principe mogelijk in de periode mei tot en met oktober. Het bepaalde in het 

bestemmingsplan voldoet aan het relevante geldende beleidskader. 

Conclusie 


8. F. Roos Vastgoed BV 

Zienswijze 

a. Is een eerder geplande parkeersplaats bij een monumentale boerderij verplaatst naar een 

andere locatie aan de Kostverlorenweg? 

b. Er staat een aanduiding ‘parkeerplaats’ op het weiland direct achter de bebouwing van de 

Stompwijkseweg 10-12. Dhr. Roos is eigenaar van dit stukje grond en wil weten wat 

hiervan de bedoeling is; 

c. Is deze locatie een logische plek voor een parkeerterrein? 

d. Is het niet logischer om het parkeerterrein, dat is gepland bij de begraafplaats, iets groter te 

maken en daar bijv. toiletvoorzieningen te realiseren? 

Reactie 

a-c. Het bestemmingsplan voorziet onder meer in ondersteunende parkeervoorzieningen (na)bij 

de entrees van het plangebied. De Kostverlorenweg vormt een toegang tot de Nieuwe 

Driemanspolder als geheel. Een parkeervoorziening op deze locatie kan daarnaast ook 

fungeren als vertrekpunt van of tussenstop in een nieuwe ‘cultuurhistorische route’ door het 

gebied. De Kostverlorenweg is daarom vanuit de planopzet het meest voor de hand 

liggend voor het realiseren van een ondersteunende parkeervoorziening. 

De aanduiding ‘(p)’ op de plankaart geeft aan dat binnen het desbetreffende 

bestemmingsvlak met de bestemming ‘Groen’ parkeervoorzieningen mogen worden 

gerealiseerd. Echter, dat betekent niet zonder meer dat de parkeervoorziening ook 


werkelijk exact ter plaatse van deze aanduiding wordt gesitueerd. Concreet kan dit 

onderwerp pas op basis van het inrichtingsplan worden geregeld. 

d. Het Wilsveen vormt de toegang tot het Leidschendam-Voorburgse deel van de 

waterberging. Het bestemmingsplan voorziet dan ook, in overeenstemming met de 

geschetste uitgangspunten, al in een adequate parkeervoorziening bij de begraafplaats van 

Wilsveen. 

Conclusie 


9. Boomkwekerij “De Bomentuin” 

Zienswijze 

De boomkwekerij heeft in het bestemmingsplan de bestemming ‘bos’ gekregen, zonder woonhuis. 

Dit gaat geheel in tegen de belofte van enkele wethouders dat hier wel de mogelijkheid aanwezig is 

een woning te bouwen. Hierdoor wordt de mogelijkheid onthouden om het te zijner tijd te verkopen 

als kwekerij met de mogelijkheid een bedrijfswoning te bouwen. Het hele perceel is al voorzien van 

de infrastructuur en het bouwplan is goedgekeurd door B&W. 

Reactie 

De gronden aan de Stompwijkseweg 20b hebben in het plan niet uitsluitend een bosbestemming 

gekregen. Het grootste deel van de gronden heeft inderdaad de bestemming ‘Bos’, een deel van 

de gronden is bestemd als ‘Agrarisch’ met de nadere aanduidingen: 

• (bm): bomenteelt ten behoeve van de bosbouw en/of houtproductie; 

• (-bw): bedrijfswoning niet toegestaan. 

In het nu nog geldende bestemmingsplan “Landelijk Gebied 2001” hebben de gronden de 

bestemming ‘Agrarisch gebied met landschappelijke waarde’. De exploitatie van een boomkwekerij 

past niet binnen deze bestemming. Voor zover ter plaatse een kwekerij wordt geëxploiteerd is dit 

strikt genomen in strijd met het bestemmingsplan. Van enige bouwmogelijkheid ten behoeve van 

een kwekerij is, gelet op deze conclusie, in het huidige plan geen sprake. 

Bij de inventarisatie en beoordeling van het plangebied is geconstateerd dat zich in de loop der 

jaren op het perceel Stompwijkseweg 20b een houtopstand heeft gevormd waarbinnen zich ook 

een zekere soortenrijkdom heeft ontwikkeld. Deze houtopstand heeft landschappelijk een zekere 

waarde, instandhouding is daarom ruimtelijk gezien niet bezwaarlijk. Op zich bestaan er ruimtelijk 

gezien ook geen belemmeringen om binnen de begrenzing van deze houtopstand op kleine schaal 

een agrarische activiteit in de vorm van een boomkwekerij toe te staan, mits daarbij de ruimte die 

onder meer het provinciaal beleid ter zake biedt niet (te zeer) wordt overschreden. De houtopstand 

is daarom in het voorliggende plan positief bestemd door middel van de bestemming ‘Bos’. 

Daarmee is de instandhouding van de houtopstand gewaarborgd en wordt binnen de 

landschappelijke kaders de mogelijkheid voor verdere ontwikkeling van de bosfunctie geboden, 

eventueel in samenhang met extensief recreatief medegebruik. 

Ten behoeve van de boomkwekerij is daarnaast op een deel van de gronden een specifiek 

aangeduide agrarische bestemming gelegd, zonder bouwvlak. Op grond van het provinciale beleid 

voor het landelijk gebied moeten boomteeltbedrijven worden geconcentreerd binnen de daartoe in 

de streekplannen aangewezen gebieden. Nieuwe bebouwing voor boomteeltbedrijven buiten de 


concentratiegebieden is uitgesloten. Aangezien de Stompwijkseweg 20b niet in een dergelijk 

concentratiegebied ligt is toekenning van een bouwvlak alleen al daarom niet mogelijk. 

Verder is op grond van het provinciale beleid nieuwe agrarische bebouwing in het algemeen 

slechts toegelaten wanneer die bebouwing noodzakelijk en doelmatig is voor de bedrijfsvoering 

van volwaardige agrarische bedrijven. Voor agrarische bedrijfswoningen is de eis van 

volwaardigheid nog extra benadrukt. 

De vraag is of de kweekactiviteiten op dit perceel als volwaardig, of zelfs überhaupt bedrijfsmatig 

kunnen worden aangemerkt. Aard en omvang van de activiteiten wekken zeker niet de indruk van 

volwaardigheid. Een inschrijving in het handelsregister van de Kamer van Koophandel (actief zowel 

als vervallen) is niet aangetroffen. Daarbij komt nog dat in de zienswijze zelf uitdrukkelijk wordt 

gesteld dat het verkrijgen van een bouwrecht voor een woning bedoeld is om het perceel voor een 

hogere waarde te kunnen verkopen, aangezien de waarde van de kavel (kwekerij + gewenste 

woning) als pensioenvoorziening is bedoeld. Kennelijk bestaat dus ook niet de concrete intentie ter 

plaatse een volwaardige bedrijfsvoering te realiseren. Hoewel uiteraard het financiële belang 

begrijpelijk is, doet dit niet af aan het feit dat toekenning van een bouwmogelijkheid voor een 

woning planologisch-juridisch niet valt te onderbouwen. Het belang van een goede ruimtelijke 

ordening verzet zich tegen het tegemoetkomen aan de zienswijze. 

Voor wat betreft de toezegging van voormalige wethouders, waarnaar in de zienswijze wordt 

verwezen, kan alleen worden opgemerkt dat aard, achtergrond, e.d. van deze toezeggingen niet 

bekend zijn. Aangezien ook geen schriftelijk materiaal is overgelegd waaruit deze toezeggingen 

blijken en dergelijke informatie vooralsnog ook niet in het gemeentelijk archief is aangetroffen, lijkt 

het beroep op gewekte verwachtingen onvoldoende onderbouwd om de ruimtelijke belangen naar 

aanleiding daarvan terzijde te schuiven. Tenslotte is niet duidelijk wat bedoeld wordt met de 

opmerking dat al sprake zou zijn van een door burgemeester en wethouders goedgekeurd 

bouwplan, zodat ook dit aspect niet kan leiden tot tegemoet komen aan de zienswijze. 

Conclusie 


10. G. Zwennes 

Zienswijze 

In het paardenbeleid ‘Schaken met paard en landschap’ staan de bebouwingen en activiteiten aan 

de Stompwijkseweg 20C als illegaal bestempeld. Omdat al vele jaren diverse bebouwing zoals 

stallen, mestopslag en rijbaan aanwezig zijn, kan dit niet meer als illegaal worden aangemerkt. 

Reactie 

De zienswijze is inhoudelijk vooral gericht tegen een aanduiding in het paardenbeleid ‘Schaken 

met paard en landschap’, waarin hippische activiteiten en bebouwing op het perceel 

Stompwijkseweg 20c als illegaal worden aangemerkt. 

In de eerste plaats is daarom de vraag of resp. in hoeverre deze zienswijze daadwerkelijk is gericht 

tegen het ontwerpbestemmingsplan voor de Nieuwe Driemanspolder. In de zienswijze wordt 

expliciet vermeld dat bezwaar wordt aangetekend tegen het als illegaal bestempelen van een 

paardenstal en mestbak in het paardenbeleidsplan ‘Schaken met paard en landschap’ van april 

2008. Over het ontwerpbestemmingsplan wordt in het geheel niet gerept. In de tweede plaats 

wordt specifiek verwezen naar een onderdeel (pag. 40) van het paardenbeleidsplan van april 2008. 


Het beleidsdocument waarnaar wordt verwezen is een conceptversie van het paardenbeleidsplan. 

Op 16 december 2008 heeft de gemeenteraad de definitieve versie van het paardenbeleidsplan 

‘Schaken met paard en landschap’ vastgesteld. Het vastgestelde beleid wijkt af van eerdere 

conceptversies van april en augustus 2008: de hippische activiteiten resp. bebouwing op het 

perceel Stompwijkseweg 20c worden in het vastgestelde beleidsplan niet specifiek benoemd. Voor 

zover betrokkene heeft beoogd een zienswijze in te dienen tegen het paardenbeleidsplan lijkt aan 

haar bezwaren al bij de vaststelling daarvan tegemoet te zijn gekomen. 

Vanuit de bestemmingsplanprocedure is naar aanleiding van deze zienswijze toch geconstateerd 

dat hier sprake is van bestaande bebouwing en gebruik ten behoeve van een hippische functie, die 

tot nu toe niet positief is inbestemd. Inmiddels is er contact geweest met belanghebbende en is 

gevraagd om informatie als een bedrijfsplan, groeimodel, financiële onderbouwing e.d. om te 

kunnen beoordelen of en hoe e.e.a. in het voorliggende bestemmingsplan voor de Nieuwe 

Driemanspolder valt in te passen. 

Tot nu toe is de informatie die belanghebbende heeft aangeleverd vrij summier, in feite gaat het 

daarbij om weinig meer dan eerste oriënterende gedachten over de mogelijkheden ter plaatse. Dat 

belet het nu al in het bestemmingsplan voorzien in concrete ontwikkelings- resp. 

groeimogelijkheden. Om toch tegemoet te komen aan de bestaande situatie wordt op de 

betreffende gronden de bestemming ‘Agrarisch-Paardenhouderij (A-PH)’ gelegd waarbij het 

bestemmings- resp. bouwvlak strak om de bestaande bebouwing (stal, paardenbak en mestopslag) 

wordt gelegd. Gelet op de onvoldoende concrete plannen van betrokkene en de bestaande situatie 

ter plaatse wordt daarbij thans ook de aanduiding ‘bedrijfswoning niet toegestaan’ op de plankaart 

toegevoegd. Met deze aanpassing ten opzichte van het ontwerpbestemmingsplan wordt zo goed 

als mogelijk tegemoet gekomen aan de zienswijze en wordt op een ruimtelijke verantwoorde wijze 

recht gedaan aan de bestaande situatie. Verdere groei van het hippisch bedrijf ter plaatse zal in de 

toekomst, voor zover ruimtelijk acceptabel, moeten worden ingepast door middel van een 

planaanpassing. 

Conclusie 

De zienswijze geeft aanleiding tot aanpassing van de plankaart en regels. 

11. N. den Haan 

Zienswijze 

a. Langs de hoofdwatergang die evenwijdig aan de Stompwijkseweg loopt, is een 

groenstrook getekend. Als afscheiding tussen het weiland en de groenstrook zou geen 

hekwerk maar een kavelsloot moeten komen; 

b. De hoofdwatergang zal ook voor recreatieve doeleinden, zijnde kanovaren, worden 

gebruikt. De hoofdwatergang ligt echter op gronden van inspreker. De bestemming van de 

hoofdwatergang is het afvoeren van overtollig water. Wie garandeert er dat de recreanten 

niet op de aangrenzende gronden komen? Wie garandeert er dat er geen afval achter 

gelaten wordt? Wie garandeert dat de veerust niet verstoord wordt? Het waterpeil is zo 

laag ten opzichte van de aanliggende gronden dat er onmogelijk enige controle op deze 

recreanten kan worden uitgevoerd. 

Reactie 

a. In het bestemmingsplan zijn geen bepalingen opgenomen die voorschrijven dat de 

afscheiding tussen het weiland en de groenstrook moet bestaan uit een hekwerk. Zowel de 

bestemming AW-L als de groenbestemming laat de aanleg van ten dienste van de 


estemming staande waterlopen resp. waterpartijen toe. Het bestemmingsplan staat dan 

ook als zodanig niet in de weg aan het realiseren van de kennelijk door belanghebbende 

gewenste kavelsloot. 

b. De onderwerpen die belanghebbende hier aan de orde stelt hebben betrekking op het 

feitelijk beheer van de gronden, maar hebben geen directe relatie met het 

bestemmingsplan als planologisch-juridisch instrument c.q. met de plantoelichting, regels 

en plankaart. Op deze aspecten kan hier daarom niet nader worden ingegaan. 

Conclusie 


12. A. Dogterom 

Zienswijze 

Er was ooit een ‘Kerkepad’ vanaf de Stompwijkseweg via de Molendijk naar de Kerk en 

Begraafplaats van het Wilsveen. Komt het recht van ‘Kerkepad’ weer terug in het nieuwe plan? 

Reactie 

De bestemmingen, die op de hier bedoelde gronden worden gelegd, laten het realiseren van 

verschillende soorten paden op zich toe, ook een ‘kerkepad’ zou bestemmingsplantechnisch tot de 

mogelijkheden behoren. Elders in het land (met name de Achterhoek) zijn in de afgelopen jaren 

initiatieven ontplooid om oude kerkepaden te herstellen, vanwege hun cultuurhistorische – en 

landschappelijke betekenis. Het ‘recht van kerkepad’ als zodanig is echter geen planologischjuridische 

- maar een privaatrechtelijke figuur (meestal in de vorm van een bij notariële akte o.i.d. 

gevestigd recht van overpad) die niet in een bestemmingsplan kan worden verankerd en dus niet in 

dit plan zal terugkomen. Bij de inrichting van het gebied zal naar de mogelijkheden mbt. het 

bedoelde pad worden gekeken. 

Conclusie 


13. H.J. van Santen 

Zienswijze 

Door de verbreding van de Ringsloot ten zuiden van de gronden van belanghebbende komt de 

bestemming ‘waterkering’, de dijk, een stuk dichterbij diens huiskavel te liggen, wat een essentieel 

verlies aan landbouwgrond/weidegrond betekent. De aangekondigde financiële compensatie zal 

wellicht niet voldoende blijken te zijn. De huiskavel zal dusdanig klein worden, dat daarop het 

rendabel exploiteren van het agrarisch bedrijf niet of nauwelijks meer mogelijk is. Verzocht wordt 

de bestemming ‘waterkering’ dusdanig naar het zuiden te verleggen, dat geen essentieel 

percentage van de landbouwgronden verloren gaat. 

Reactie 

De (dubbel)bestemming ‘Waterstaat-Waterkering’ is op een deel van de gronden in het plangebied 

gelegd. Daarmee is de bescherming van de waterkerende functies van deze gronden beoogd. 

Deze dubbelbestemming wordt toegepast om te kunnen voldoen aan de eisen die de 

waterbeheerder aan het gebruik resp. het bebouwen van gronden, die mede een waterkerende 

functie hebben, stelt en die mede in de Keur van de waterschappen zijn vastgelegd. 


In tegenstelling tot wat in de zienswijze wordt verondersteld is hierbij niet concrete sprake van een 

bestemming die moet worden gerealiseerd. De waterkerende functie van gronden vloeit met name 

voort uit de ligging van deze gronden, maar is niet primair afhankelijk van de aanleg van 

waterstaatkundige, civieltechnische of andere werken. Voor wat betreft de aanvoerroute naar de 

waterberging: deze zal in elk geval binnen de planperiode worden gerealiseerd. 

Doel van het opnemen van deze dubbelbestemming is vooral te waarborgen dat gebruikers van de 

gronden bij het uitwerken van (bouw)plannen rekening houden met de waterkerende functie. 

Daaruit kunnen beperkingen voortvloeien, maar deze zelfde beperkingen gelden ook al 

rechtstreeks op grond van de Keur van de waterbeheerder. Het bestemmingsplan is dan ook niet 

de directe grondslag voor deze mogelijke beperkingen, maar legt die slechts aanvullend naast he 

regime van de Keur van de waterbeheerder ook in een passende planologisch juridische regeling 

vast. 

Deze bestemmingsregeling leidt niet tot feitelijk verlies aan landbouw-/weidegronden of tot een 

verkleining van de huiskavel. De dubbelbestemming heeft de facto tot gevolg dat voorafgaand aan 

het realiseren van nieuwe bebouwing op deze gronden de instemming van de waterbeheerder 

vereist is. Deze instemming mag alleen worden onthouden wanneer het realiseren van de 

bebouwing de belangen van de waterkering onevenredig aantast. 

Mocht deze bestemmingsregeling tot zodanige beperkingen leiden dat schade ontstaat voor 

eigenaren/gebruikers, dan kan dergelijke schade op grond van het bepaalde in de Wro 

(planschaderegeling) op verzoek van een belanghebbende voor vergoeding in aanmerking worden 

gebracht. 

Conclusie 


14. J.N. Olieman en C.P. Olieman-Lindeijer 

Zienswijze 

a. Het weiland tussen het Wilsveen, Middentocht, de Ringdijk van de waterberging en de 

begraafplaats zou de bestemming AW-L moeten houden, zodat insprekers zo weinig 

mogelijk grond hoeven te verkopen. De kwelsloot achter de begraafplaats zou rechtuit naar 

de Middentocht moeten lopen of nog verder naar de dijk toe. 

b. Het voet- en ruiterpad dat op deze ‘groen’-bestemming is gepland is hier niet zinvol omdat 

vlakbij, aan de andere zijde van de begraafplaats, al een toegang met parkeerplaats tot het 

gebied gemaakt gaat worden. 

c. Een ruiter-, voet- en fietspad kan beter op de dijk langs de ‘Delflandwateraanvoerroute’ 

gemaakt worden. De weg ter hoogte van de brug over de Middentocht en Wilsveen 16 is 

erg smal en onoverzichtelijk, daardoor onveilig voor voet- en ruiterverkeer. 

d. In het plan wordt de bestemming ‘water’ gelegd op weiland aan de zuidzijde van de 

Potteveensetocht. Ook dit kost grond. Omdat er ten noorden van het laarzenpad nog geen 

goede scheiding is tussen de recreanten en het vee, heeft het de voorkeur om daar een 

tweede watergang te graven. 

e. Van de gemeente en de stuurgroep NDP wordt verwacht dat zij zich zullen inspannen om 

vervangende hectares te verwerven tussen het Wilsveen en de Potteveensetocht ter 

compensatie van grond die zal worden aangekocht. 


f. Als bewoners wordt bezwaar gemaakt tegen de ‘groen’bestemming van de eilandjes in de 

waterberging. Voorgesteld wordt om in de naaste omgeving van de bebouwing alleen 

‘water’ te bestemmen om muggenplagen te voorkomen. 

g. Bezwaar wordt gemaakt tegen de hoogte van de dijk. 

Reactie 

a. De ligging van de kwelsloot en daarmee ook de mogelijkheden tot aanpassing van de 

ligging van de sloot worden beperkt door een aantal civieltechnische en ruimtelijke 

randvoorwaarden, namelijk: 

• de locatie van de toekomstige kade / dijklichaam; 

• de ruimtelijke reservering die voor de kwelzone tussen de toekomstige kade en 

bedrijfspercelen resp. –gebouwen noodzakelijk wordt geacht; 

• de wens om in het plan te komen tot een zo homogeen mogelijke 

bestemmingsregeling voor bedrijfspercelen. 

Een aanpassing van de loop van de kwelsloot zoals hier gevraagd behoort daarom niet tot 

de mogelijkheden. 

b./c. 

Het bestemmingsplan voorziet binnen de bestemming ‘Groen’ in de planologisch-juridische 

mogelijkheid om onder meer wandel-, fiets- en ruiterpaden aan te leggen. Daarmee is niet 

gezegd dat op álle gronden met deze bestemming dergelijke voorzieningen worden 

gerealiseerd, noch geeft het plan een regeling voor de feitelijke situering en uitvoering van 

deze voorzieningen. Het nog vast te stellen inrichtingsplan geeft antwoord op dergelijke 

vragen, niet het bestemmingsplan, zodat dit onderdeel van de zienswijze niet tot een 

herijking van het plan kan leiden. 

d. Het uitgangspunt voor de inrichting van het gebied is dat de openbare ruimte (met name 

het aan te leggen padenstelsel) door middel van natuurlijke afscheidingen wordt 

gescheiden van de agrarisch bestemde (weide)gronden. De uiteindelijke concrete 

uitvoering wordt in de inrichtingsfase bepaald, het bestemmingsplan is daarvoor niet het 

geëigende instrument. Niet duidelijk is overigens welke relatie in de zienswijze wordt 

gelegd tussen de wens om het verlies aan grond te beperken en de suggestie om een 

tweede watergang aan te leggen. 

e. Het verlies aan grond zal deel uitmaken van de schadeloosstelling of er zal (door middel 

van grondruil) andere grond beschikbaar komen. Eventuele compensatie in de vorm van 

het beschikbaar stellen van andere gronden is als zodanig echter niet vast te leggen in het 

bestemmingsplan, dit planologisch-juridisch document is daarvoor niet het geëigende 

instrument. 

Uitgangspunt blijft volledige schadeloosstelling. Schade die wordt geleden ten gevolge van 

wijziging van de bestemmingen in het gebied, welke redelijkerwijs niet of niet geheel ten 

laste van belanghebbenden behoort te blijven en waarvan de vergoeding niet of 

onvoldoende door aankoop, onteigening of anderszins is verzekerd, kan (op verzoek van 

belanghebbenden) op grond van de wettelijke regeling voor planschade voor vergoeding in 

aanmerking worden gebracht. 

f. De inrichting van het plangebied wordt zodanig dat kansrijke habitats voor insecten als 







elementen; 











g. De belangrijkste uitgangspunten bij de vormgeving van de nieuwe kades rond de 

waterberging zijn: 

1. de veiligheid van de kades; 

2. een goede landschappelijke inpassing van de kades; 

De veiligheidseisen die aan de kades moeten worden gesteld worden bepaald door: 

• het beoogde maximale bergingsvolume; 

• het beschikbare oppervlak voor piekberging; 

• eventuele compartimentering bij het vullen van de piekberging; 

• de stabiliteit van de ondergrond; 

• de extra hoogte waarmee normale golfslag wordt opgevangen; 

• de hoogte waarmee opstuwing door de wind wordt opgevangen. 

Omdat de strijklengte voor de wind in het bergingsgebied uiteenloopt, is de kade niet 

overal even hoog. De geplande hoogte is echter nergens meer dan in de MER is 

aanbevolen en loopt uiteen van 2,25 m. –NAP tot 1,75 m. –NAP. De dijken worden 

daarmee ook niet hoger dan al in het voorontwerpbestemmingsplan was voorzien. 

Een lager dijklichaam zou inbreuk maken op het veiligheidsniveau in het plangebied. Deze 

conclusie is mede ingegeven door het feit dat, door de ligging van de te realiseren 

dijklichamen parallel aan bestaande kaden, bij een doorbraak het tussengelegen gebied 

zeer snel vol water zou lopen. Vooral vanwege de in dat gebied aanwezige bebouwing is 

dit risico niet aanvaardbaar. De aantasting van het vrije uitzicht door de polder vanuit o.a. 

het Wilsveen moet in dit geval minder zwaar wegen dan het waarborgen van de veiligheid 

in het gebied. 

Conclusie 


15. J. Olieman 

Zienswijze 

a. Een deel van de bebouwing, met name de mestsilo, valt buiten het bouwblok. 

b. De sloot langs het perceel loopt door, maar staat niet op de kadastrale ondergrond. 


c. Mag het bouwperceel niet lopen tot aan de sloot? Anders ontstaat er een loze ruimte 

tussen het bouwperceel en de sloot, waar geen erfbeplanting mag worden geplant. 

d. Waarom wordt in Potteveen aan de ene kant een voetpad aangelegd en aan de andere 

kant de tocht verbreed? Er moet nu aan twee kanten worden aangekocht. 

e. Is de brug over de tocht wegbestemd? Komt er een bredere brug voor terug? 

f. Komt er een natuurlijke afscheiding tussen wandelpaden en vee, bijvoorbeeld door middel 

van een sloot? 

g. Het bestemmingsplan laat erfafscheidingen van maximaal 1 meter toe. Dit is niet 

voldoende om vee tegen te houden. 

h. Wie gaat de eventuele hekken onderhouden? 

i. Is compensatie in de vorm van grond mogelijk? 

j. Mogen ex-eigenaren straks het groen gaan beheren? 

k. Zijn er subsidies voor het mooi landschappelijk inpassen van voorzieningen en 

bebouwing? 

l. Als de eilandjes verder naar het midden worden verschoven, dan zal er minder overlast 

van muggen zijn. 

Reactie 

a. Er zijn geen zwaarwegende (ruimtelijke of andere) overwegingen die het buiten het 

bouwblok plaatsen van de mestsilo noodzakelijk maken of rechtvaardigen. De plankaart 

wordt zodanig aangepast dat de silo zich geheel binnen het bouwblok bevindt. 

b. Kennelijk is de kadastrale ondergrond niet geheel correct, getracht wordt de plankaart op 

dit punt te corrigeren. 

c. Verschuiving over de gehele perceelslengte van de grens van het bouwblok tot aan de 

sloot leidt tot een vergroting van het bouwblok die ruimtelijk gezien niet kan worden 

onderbouwd. Om toch tegemoet te komen aan de wens voor meer gebruiksmogelijkheden 

(zoals erfbeplanting) wordt op de betreffende strook de bestemming ‘Agrarisch’ (zonder 

bouwvlak) gelegd. 

d. Het bestemmingsplan biedt een planologisch-juridische regeling die bepaalde functies, 

bouwmogelijkheden, e.d. toekent aan gronden. Het bestemmingsplan regelt echter niet de 

feitelijke inrichting, uitvoering, etc. De zienswijze kan daarom niet tot een herijking van het 

plan leiden. 

e. Het is niet geheel duidelijk welke brug hier wordt bedoeld. In de nabijheid van het perceel 

Wilsveen 1 zijn in de bestaande situatie drie bruggen aanwezig. In het plan valt één van 

deze bruggen binnen de bestemming ‘Verkeer’, de gronden waarop de twee andere 

bruggen zijn gelegen krijgen de bestemming ‘Water’: deze gronden zijn mede bestemd 

voor oeververbindingen ten behoeve van het langzaam verkeer (art. 15 van de regels). 

Geen van deze drie bruggen is derhalve wegbestemd. Het bestemmingsplan voorziet als 

zodanig ook niet in de feitelijke vervanging van de betreffende brug(gen), aangezien het 

daarvoor als planologisch-juridisch instrument niet bedoeld is. 

f. Het uitgangspunt voor de inrichting van het gebied is dat de openbare ruimte (met name 

het aan te leggen padenstelsel) door middel van natuurlijke afscheidingen wordt 

gescheiden van de agrarisch bestemde (weide)gronden. De uiteindelijke concrete 

uitvoering wordt in de inrichtingsfase bepaald, het bestemmingsplan is daarvoor niet het 

geëigende instrument. Niet duidelijk is overigens welke relatie in de zienswijze wordt 


gelegd tussen de wens om het verlies aan grond te beperken en de suggestie om een 

tweede watergang aan te leggen. 

g. Ten aanzien van erf- resp. perceelsafscheidingen wordt door de gemeente Leidschendam- 

Voorburg veel waarde gehecht aan de kwaliteit en landschappelijke inpassing daarvan, 

vooral vanwege het sterk versnipperende effect van dergelijke voorzieningen en de soms 

matige tot slechte beeldkwaliteit. Op de gronden in het landelijk gebied zijn dominant 

aanwezige hekwerken daarom niet wenselijk, natuurlijke afscheidingen (in de vorm van 

houtwallen, hagen, bomenrijen of watergangen) verdienen de voorkeur. Het 

bestemmingsplan belemmert het realiseren van natuurlijke afscheidingen, die voldoende 

effectief zijn om vee tegen te houden, niet. 

h. Deze vraag ziet op het feitelijk beheer van voorzieningen na realisatie van het plan, in die 

zin hoort dit aspect niet bij de thema’s die in de zienswijzenfase met betrekking tot het 

ontwerpbestemmingsplan aan de orde kunnen komen. In algemene zin kan er van worden 

uitgegaan dat hekken worden onderhouden door de eigenaar c.q. beheerder van gronden. 

i. Het verlies aan grond zal deel uitmaken van de schadeloosstelling of er zal (door middel 

van grondruil) andere grond beschikbaar komen. Eventuele compensatie in de vorm van 

het beschikbaar stellen van andere gronden is als zodanig echter niet vast te leggen in het 

bestemmingsplan, dit planologisch-juridisch document is daarvoor niet het geëigende 

instrument. 







j. De vraag wie, na uitvoering van het plan, de gronden met een groenbestemming resp. de 

groenfuncties gaat beheren behoort niet tot de onderwerpen die in het bestemmingsplan 

kunnen worden geregeld. Deze vraag kan eerst in de feitelijke inrichtings- resp. 

beheersfase aan de orde komen en kan daarom niet in deze bestemmingsplanprocedure 

worden beantwoord. 

k. Afhankelijk van de aard van de voorzieningen waarop wordt gedoeld bestaan er diverse 

landelijke (en wellicht ook overige) subsidieregelingen, bijvoorbeeld in het kader van 

agrarisch natuurbeheer. Dit aspect staat echter geheel los van de beoordeling van het 

voorliggende bestemmingsplan, zodat de zienswijze niet tot een herijking van het plan kan 

leiden. 

l. De inrichting van het plangebied wordt zodanig dat kansrijke habitats voor insecten als 






elementen; 












Conclusie 

De zienswijze geeft aanleiding tot aanpassing van de plankaart. 

16. A. van Woerden 

Zienswijze 

a. De kwelsloot die in het plan met een scherpe bocht naar de ligboxenstal toebuigt, kan veel 

beter in een schuine lijn naar de hoek van het bestaande bosje toelopen. Het voordeel 

hiervan is meer ruimte op het erf en een vloeiendere doorstroming en eventueel vaart. 

b. Inspreker zou graag tussen de percelen Wilsveen 2 en 4 een huis willen bouwen, 

eventueel in samenhang met de ruimte-voor-ruimte regeling. 

Reactie 

a. De ligging van de kwelsloot en daarmee ook de mogelijkheden tot aanpassing van de 








Een aanpassing van de loop van de kwelsloot zoals hier gevraagd behoort daarom in 

algemene zin al niet tot de mogelijkheden. 

Bovendien is in dit concrete geval aan de achterkant van het bedrijf een bijzonder 

topografisch en cultuurhistorisch element aanwezig. Het betreft twee zijtakken van een 

langgerekte sloot, die het erf aan de zijkanten begrenzen. Samen vormen zij min of meer 

de begrenzing van een kleine houtopstand, die zijn oorsprong vindt in een al tot in de 19 e 

eeuw teruggrijpende perceelsinrichting. Ook toen heeft ter plaatse een kleine bosschage 

gelegen die deel was van een karakteristieke erfinrichting. De aanwezige houtopstand 

dient als bijzonder landschapselement behouden te blijven. Daarom wordt dit element 

geïntegreerd in de groenzone tussen de toekomstige kade en de nieuwe kwelsloot. De 

lijnvoering van de kwelsloot is zo gekozen dat de zijtak, die na aanleg van de nieuwe kade 

blijft bestaan, op de nieuwe sloot wordt aangesloten. Daarmee wordt een hydrologisch 

isolement van de zijtak of de sloot voorkomen. 

b. De ‘Ruimte-voor-Ruimte’-regeling is bedoeld om de sanering/beëindiging van individuele 

agrarische bedrijven in het landelijk gebied te stimuleren. Kern van de regeling is dat alle 


edrijfsopstallen worden gesloopt, waarbij de kosten van de sanering worden 

gecompenseerd door nieuwbouw van een beperkt aantal (maximaal 3) woningen. 

Toevoeging van nieuwe woonfuncties in het landelijk gebied zonder een relatie met sloop 

van bedrijfsopstallen is op grond van het beleid van de hogere overheden niet mogelijk. 

Het agrarisch bedrijf Wilsveen 2 beschikt over een bouwvlak van ruim 4.000 m² 

waarbinnen 5 gebouwen aanwezig zijn, inclusief het hoofdgebouw met de bedrijfswoning. 

Na sloop van de opstallen resteert voldoende ruimte voor het realiseren van 

compenserende woningbouw in het kader van de ‘Ruimte-voor-Ruimte’-regeling. 

Een deel van de bestaande bebouwing op het perceel heeft de status van Rijksmonument. 

Sloop van het monumentale deel van de bebouwing is uiteraard niet toegestaan. 

Compenserende woonfuncties zijn niet per sé beperkt tot nieuwbouw, maar kunnen ook 

worden ingevuld door een functiewijziging van bestaande monumentale/karakteristieke 

opstallen. Ook een combinatie van hergebruik en nieuwbouw is soms denkbaar. 

Nu het bestaande bouwvlak voldoende ruimte biedt voor toepassing van de 

saneringsregeling, is er geen ruimtelijke onderbouwing te geven voor nieuwbouw op de 

gevraagde locatie tussen Wilsveen 2 en 4. Overigens: ook milieutechnisch gezien zou deze 

locatie op bezwaren kunnen stuiten aangezien die is gesitueerd tussen een bedrijfsfunctie 

en een agrarische functie met de mogelijkheid voor vestiging van een paardenpension. 

Conclusie 


17. Werkgroep “Behoud Landschap Leidschendam/Nootdorp” 

Zienswijze 

a. De Werkgroep vraagt zich af op welke wijze het dijklandschap van de Molendijk, ten 

westen van de Molenvaart, zal worden onderhouden? Gezien de specifieke 

cultuurhistorische waarde van het beeld van de Molendriegang heeft begrazing de sterke 

voorkeur. 

b. De Molenvaart wordt als kanodoorgang genoemd. In de variantenstudie is een 

overzetsteiger opgenomen van 35 meter. Deze lengte is buitenproportioneel en zal ook 

andere watersportactiviteiten aantrekken, zoals jetski’s. Iets dat absoluut vermeden moet 

worden, mede gezien de beperkte omvang en de natuurwaarde van de Molenvaart. 

c. Een steiger aan de noordkant van het Wilsveen zal het landschapsbeeld van de 

Molendriegang ernstig verrommelen. 

d. De Werkgroep vraagt om garantie dat zwaar transport voor de aanleg van de waterberging 

geen gebruik zal maken van de Voorweg en het Wilsveen. 

e. De route van het over de Molendijk geplande wandelpad komt uit op het smalste en minst 

overzichtelijke deel van het Wilsveen. De uitgang van het pad kan beter ter hoogte van het 

huidige doorgangshek worden gepland. 

f. Maatregelen zijn nodig om te voorkomen dat de geplande fietspaden door brommers als 

‘crossparcours’ worden gebruikt. 

g. Voor het realiseren van de gestelde natuurdoelen is het noodzakelijk dat er voorafgaand 

aan het definitieve inrichtingsplan een uitgebreid ecologenoverleg plaatsvindt. 


Reactie 

a.-g. Het betreft hier aspecten die niet in het voorliggende bestemmingsplan kunnen worden 

geregeld, maar die thuishoren in het nog vast te stellen inrichtingsplan dan wel waarover in 

de uitvoerings- en beheersfase concrete afspraken kunnen resp. moeten worden gemaakt. 

In algemene zin kan wel worden opgemerkt dat het bestemmingsplan begrazing ten 

behoeve van het beheer niet belemmert én dat in het bestemmingsplan geen concrete 

aanlegsteigers o.i.d. zijn opgenomen. 

Conclusie 


18. M.B.A.E. Slingerland 

Zienswijze 

a. Door het plaatsen van een grote waterdoorlaat in de Molenvaart aan de kant van het 

Wilsveen doet zich in de toekomst een hogere stroomsnelheid voor. Daarom is het 

aanbrengen van extra oeverbescherming noodzakelijk. 

b. In het aanvoertracé is een oeversteiger voor kano’s opgenomen met een plankier van 35 

meter op het land van het perceel Wilsveen 3. Een dergelijke lengte is onnodig, omdat een 

steiger van 4 meter voldoet. 

c. Een plankier zal het karakteristieke beeld van de Molenvaart en de Molendriegang vanaf 

het Wilsveen sterk aantasten. 

d. Vanwege haar beperkte omvang, haar functie als broedplaats voor watervogels en haar 

hoge cultuurhistorische landschapswaarde is bij de inrichting van de Molenvaart en de 

Molendijk behoedzaamheid geboden. 

Reactie 

a. De transformatie van de Nieuwe Driemanspolder omvat een aantal ingrijpende, onderling 

samenhangende waterhuishoudkundige resp. civieltechnische ingrepen. Bij de feitelijke 

realisatie daarvan wordt –uiteraard- rekening gehouden met zaken zoals hier bedoeld. 

Indien en voor zover nodig zullen technische voorzieningen worden getroffen om mogelijke 

aantasting van de oevers te voorkomen. Als zodanig staat dit echter los van het 

voorliggende bestemmingsplan zodat dit onderdeel van de zienswijze niet tot een herijking 

van het plan kan leiden. 

b./c. 

Het betreft hier aspecten die niet in het voorliggende bestemmingsplan kunnen worden 

geregeld, maar die thuishoren in het nog vast te stellen inrichtingsplan dan wel waarover in 

de uitvoerings- en beheersfase concrete afspraken kunnen resp. moeten worden gemaakt. 

d. De grote ecologische, cultuurhistorische en landschappelijke waarde van de Molenvaart en 

Molendijk (en overigens ook belangrijke andere delen van het plangebied) wordt volledig 

onderkend en is, naast de noodzakelijke aanleg van de piekberging, leidend geweest bij de 

planvorming. Ook bij de feitelijke uitvoering van de transformatie zal de bescherming van 

de aanwezige waarden steeds een grote rol blijven spelen. 

Conclusie 



19. T.G.M. Ammerlaan 

Zienswijze 

a. De informatievoorziening over de plannen is onvoldoende. Als eigenaar van de grond wil 

betrokkene ook in de toekomst volledig en persoonlijk op de hoogte gehouden worden. 

b. Door het aanleggen van een sloot in het perceeltje achter de woning Wilsveen 4A blijft er 

veel te weinig ruimte over voor beweiding van hobbyvee. Door de sloot achter de naast 

liggende stal te graven blijft er voldoende ruimte voor het vee over en worden er veel 

kosten bespaard. 

Reactie 

a. Alle wettelijk voorgeschreven procedures, inclusief bekendmakingen e.d., zijn bij de 

voorbereiding van het voorliggende plan in acht genomen. De Wet ruimtelijke ordening 

noch de Algemene wet bestuursrecht schrijft voor dat álle rechthebbenden op álle gronden 

in het plangebied persoonlijk worden geïnformeerd, dat is praktisch ook niet of nauwelijks 

uitvoerbaar. 

b. De ligging van de kwelsloot en daarmee ook de mogelijkheden tot aanpassing van de 










Conclusie 

De zienswijze geeft geen aanleiding tot een aanpassing van het bestemminsgplan. 

20. A. van Gent 

Zienswijze 

a. Uit het ter inzage gelegde bestemmingsplan is niet duidelijk of er een definitieve keuze is 

gemaakt uit de acht varianten betreffende de inlaat Wilsveenberging. 

b. Er wordt in het smalle deel van de Molenvaart geen kadebescherming toegepast. 

c. Een kanosteiger is voorgesteld met een lengte van 35 meter. De Molenvaart is geen 

doorgaande kanoroute omdat een vervolgtocht belemmerd wordt door de vele bruggen in 

de Stompwijksevaart. Het is te verwachten dat er maar één kano tegelijkertijd in of uit het 

water gehaald moet worden. Hiervoor is een steiger met een lengte van 4 meter al 

toereikend. Bovendien zal een lange steiger het fraaie zicht zeker verstoren. 

d. Reclamanten en andere omwonenden zullen een gebruik van de steiger voor dagrecreatie, 

gezien de smalle Molenvaart en de geringe afstand tot de bewoning, ervaren als een 

ernstig verlies van privacy. 

Reactie 

a.-d. Het bestemmingsplan is een planologisch-juridisch instrument dat beoogt een wettelijke 

grondslag te bieden voor het realiseren van gewenste ruimtelijke ontwikkelingen. Het 

bestemmingsplan is niet bedoeld om de concrete inrichting, detaillering, etc. van de 


desbetreffende ontwikkelingen exact vast te leggen. Daarvoor is bijvoorbeeld het nog vast 

te stellen inrichtingsplan een meer geëigend middel. 

Aangezien geen van de in de zienswijze genoemde aspecten daadwerkelijk betrekking 

heeft op het bestemmingsplan kan e.e.a. niet leiden tot een herijking van het voorliggende 

plan. 

Conclusie 


21. L.G. Ammerlaan en M.V.W. Ammerlaan-Broekmans 

Zienswijze 

a. Kan het bestaande bouwvlak worden gehandhaafd? 

b. De cultuurhistorische waarde ter plekke kan alleen worden behouden, door handhaving 

van het gehele erf. 

c. De waterhuishouding dient goed te worden geregeld. 

d. Belanghebbenden zijn van opvatting dat hun verhuuractiviteiten positief bestemd dienen te 

worden in het bestemmingsplan, zodat er een economische drager is. Subsidiair zijn 

reclamanten van opvatting dat de huidige verhuuractiviteiten onder het overgangsrecht 

dienen te worden gebracht. 

Reactie 

a. Handhaving van het bestaande bouwvlak op dit perceel stuit op de ligging van de nieuwe 

kwelsloot. De ligging van de kwelsloot en daarmee ook de mogelijkheden tot aanpassing 

van de ligging van de sloot worden beperkt door een aantal civieltechnische en ruimtelijke 









Ruimtelijk gezien zijn deze ontwikkelingen gerechtvaardigd, omdat het door de aanleg van 

de waterberging inclusief kwelzone in de toekomst niet langer mogelijk zal zijn op het 

perceel Wilsveen 6 een volwaardig agrarisch bedrijf uit te oefenen. Het houden van vee 

blijft in de nieuwe situatie weliswaar mogelijk, maar slechts op zeer bescheiden schaal. 

Daaruit volgt dat de noodzaak voor het handhaven van een bouwvlak ten behoeve van een 

volwaardig agrarisch bedrijf ook niet langer bestaat. Het verlies aan grond en/of opstallen 

zal deel uitmaken van de te volgen procedure tot schadeloosstelling van eigenaren / 

gebruikers. Uitgangspunt daarbij is volledige schadeloosstelling. 

Voor zover de functiewijziging van de gronden leidt tot waardevermindering van 

eigendommen of andere vormen van schade die niet in de schadeloosstellingprocedure 

meegenomen kunnen worden, kan één en ander op grond van de planschadebepalingen 

uit de Wro (op verzoek van belanghebbenden) voor vergoeding in aanmerking worden 

gebracht. 


. Van cultuurhistorische waarden is alleen sprake bij bouwkundige onderdelen van het oude 

hoofdgebouw op het perceel, met zijn karakteristieke hoofdvorm. Het erf in zijn totaliteit kan 

echter niet worden aangemerkt als een cultuurhistorisch waardevol ensemble. Onderdelen 

als schuren, een silo, etc. hebben geen cultuurhistorische waarde. Vanuit cultuurhistorisch 

oogpunt is behoud van het gehele erf dan ook niet noodzakelijk. 

c. Het bestemmingsplan voorziet in voldoende maatregelen om een goede waterhuishouding 

te kunnen waarborgen. Ter hoogte van Wilsveen is sprake van een brede kwelzone met: 

• een hoofdwatergang (kwelsloot); 

• zijtakken; 

• plas-dras biotopen; 

• delen met een natuurlijke inrichting, waarvan de bouwvoor deels zal zijn afgegraven. 

Zowel deze maatregelen zelf als de afmetingen van de kwelzone en de hier gelegen 

waterhuishoudkundige elementen moeten (dit wordt door de waterbeheerders 

onderschreven) voldoende worden geacht om de eventuele problemen op het gebied van 

wateroverlast te voorkomen. 

d. De verhuuractiviteiten op Wilsveen 6 vinden al plaats sinds augustus 1999 en zijn zonder 

meer in strijd met het nu nog geldende zowel als het voorliggende bestemmingsplan. 

Het beleid ten aanzien van het landelijk gebied van de diverse overheden ten aanzien nietagrarische 

bedrijfsactiviteiten is gericht op conserveren dan wel extensiveren. Ruimte voor 

nieuwvestiging of uitbreiding moet worden gezocht op bedrijventerreinen dan wel elders 

binnen de bebouwde kom, maar niet in het landelijk gebied. Een positieve bestemming van 

de verhuuractiviteiten druist in tegen deze beleidsmatige uitgangspunten. 

Daarnaast bestaat een reëel gevaar voor ongewenste precedentwerking. Een positieve 

bestemming van de verhuuractiviteiten op Wilsveen 6 maakt de weg vrij voor meer claims 

op functiewijzigingen van ‘Agrarisch’ naar ‘Bedrijf’. Zo’n ontwikkeling is vanuit oogpunt van 

een goede ruimtelijke ordening (zeker voor kwetsbare, van rijksbufferzones, nationale 

landschappen, etc. deel uitmakende gebieden) volstrekt onwenselijk. 

De stelling, dat de gemeente haar recht tot handhavend optreden tegen de 

verhuuractiviteiten zou hebben verspeeld, is niet gestoeld op de wetgeving of 

jurisprudentie ter zake. Volgens vaste lijn van de Raad van State is bij overtredingen in de 

sfeer van het bestuursrecht sprake van een beginselplicht tot handhaving. Deze 

beginselplicht wordt slechts doorbroken wanneer bijzondere omstandigheden het afzien 

van handhavend optreden rechtvaardigen. Als bijzondere omstandigheid is daarbij met 

name concreet zicht op legalisatie door de Raad van State geaccepteerd. Enkel tijdverloop 

levert in elk geval niet een zodanige bijzondere omstandigheid op. Van expliciet gedogen is 

ten aanzien van de verhuuractiviteiten op Wilsveen 6 geen sprake. Een actief besluit 

(bijvoorbeeld door middel van een gedoogbeschikking) waaruit blijkt dat van handhavend 

optreden wordt afgezien ontbreekt hier. 

Ook van zodanige gewekte verwachtingen, dat betrokkenen er op mochten vertrouwen dat 

definitief van handhaving zou worden afgezien, is geen sprake. Het beroep op het 

vertrouwensbeginsel is immers alleen gebaseerd op het feit dat een niet met name 

genoemde ambtenaar van de gemeente al geruime tijd (sinds eind 1999) met de 


verhuuractiviteiten bekend zou zijn zonder dat dit vóór 2008 tot handhavend optreden heeft 

geleid. 

Het vertrouwenbeginsel wordt hier op een onjuiste wijze uitgelegd. Hoofdregel is, dat een 

burger mag vertrouwen op uitlatingen en gedragingen van bestuursorganen. Bij de 

beoordeling van een beroep op het vertrouwensbeginsel is een tweetal elementen van 

doorslaggevend belang. 

Ten eerste moet sprake zijn van een toezegging of gedraging van een bevoegde 

vertegenwoordiger van het bestuursorgaan. Daarvan is hier geen sprake. Zoals gezegd: er 

zou slechts sprake zijn van één niet met name genoemde ambtenaar die sinds eind 1999 

van de verhuuractiviteiten op de hoogte zou zijn, zonder dat dit tot aan aanschrijving o.i.d. 

heeft geleid. Verder strekt de toezegging/gedraging, waarop betrokken hun beroep op het 

vertrouwensbeginsel baseren, niet. 

Ten tweede: degene die zich beroept op het vertrouwensbeginsel moet aannemelijk maken 

dat hij in een nadeliger positie is komen te verkeren doordat hij zich bij zijn handelen heeft 

laden leiden door de betreffende toezegging/gedraging (het zgn. dispositievereiste). 

Aangezien een concrete toezegging/gedraging hier volledig ontbreekt kan aan het 

dispositievereiste uiteraard nooit worden voldaan. Het beroep op het vertrouwensbeginsel 

moet dan ook worden verworpen, zodat dit niet tot een positieve bestemming kan leiden. 

Ook van het onder het overgangsrecht brengen van de verhuuractiviteiten kan geen sprake 

zijn. De redactie van de overgangsrechtelijke bepalingen (mbt. gebruik en bouwwerken) in 

een bestemmingsplan is in artikel 3.2.2 van het Besluit ruimtelijke ordening dwingend 

voorgeschreven. De wetgever heeft er daarbij expliciet voor gekozen gebruik, dat reeds in 

strijd was met een voorheen geldend bestemmingsplan (inclusief de overgangsbepalingen 

daarvan), uit te zonderen van het overgangsrecht. Nu vaststaat dat de verhuuractiviteiten 

in strijd zijn met het het nu nog geldende bestemmingsplan, is het gezien het wettelijk 

stelsel niet mogelijk deze activiteiten in het voorliggende plan onder het overgangsrecht te 

brengen. De wetgever heeft dergelijke situaties uitdrukkelijk van het overgangsrecht willen 

uitsluiten. 

Toepassing van de uitzonderingsregelling van artikel 3.2.3 van het Besluit ruimtelijke 

ordening (persoonsgebonden overgangsrecht) is eveneens niet mogelijk. Er is 

onvoldoende zekerheid dat binnen de planperiode beëindiging van de strijdige situatie kan 

worden verwacht, zodat de basis voor een persoonsgebonden overgangsrecht ontbreekt. 

Conclusie 


22. G.J. Ammerlaan 

Zienswijze 

a. De noodzaak van de waterberging is ontstaan door de drang naar verglazing van het 

Westland en de verstedelijking van de gebieden rondom Delft, Rijswijk, Den Haag, 

Nootdorp en Leidschendam en tevens het niet juist inschatten van de gevolgen hiervan op 

de waterhuishouding. Door het grote belang wat door de diverse overheden aan deze 

waterberging wordt gehecht, dienen de belangen en wensen van de gebruikers en 

bewoners gerespecteerd en voldoende gecompenseerd te worden. 


. Van minnelijke verwerving is geen sprake. Er was destijds geen sprake van een 

gelijkwaardige onderhandelingspositie. 

c. Achter het dijklichaam, ter hoogte van Wilsveen 2 t/m 10, zijn diverse kleine eilandjes 

gecreëerd. Deze eilandjes zullen tot gevolg hebben dat er niet voldoende stroming is van 

het water. Dit geeft zeer grote overlast van vliegen en muggen. 

d. Er is geen rekening gehouden met eerdere inspraakreactie tegen het aanleggen van een 

kwelsloot en dijklichaam op de huidige afstand van de bestaande gebouwen. 

e. Er worden diverse bosschages en wilgen struwelen aangelegd. Deze ontnemen het uitzicht 

en de doorkijk van de huidige bewoners. 

f. Het dijklichaam wordt onnodig hoog opgetrokken. Hierdoor wordt het uitzicht geheel 

ontnomen. 

g. Op het nieuwe dijklichaam zijn mogelijkheden gecreëerd voor wandel-, fiets-, en 

menpaden. Dit geeft een onaanvaardbare inbreuk op de privacy. 

h. In het plan is niet opgenomen dat de grond tot aan de kwelsloot en vanaf de kwelsloot tot 

en met het dijklichaam in eigendom behouden blijft. Door het in eigendom laten behouden 

kan het goed onderhouden worden en onderhouden blijven. 

i. Het bestemmingsplan biedt geen mogelijkheden om de huidige exploitatie voort te zetten. 

De bestemming dient zo aangepast te worden dat exploitatie van een andere activiteit 

mogelijk is. 

j. In het bestemmingsplan zijn geen mogelijkheden gecreëerd voor het oprichten van enkele 

woningen en het behouden van de overige opstallen. 

k. In het plan wordt verwezen naar het toepassen van de ruimte-voor-ruimte regeling. Deze 

regeling is te beperkt. 

l. De parkeerplaats naast het kerkhof zal niet alleen overdag maar ook ’s avonds en ’s 

nachts een verkeersaantrekkende werking hebben. Dit geeft ’s avonds en ’s nachts veel 

overlast, vermindering van privacy en van woongenot. 

m. Op Wilsveen 1 kan een hippisch bedrijf gevestigd worden. Het oprichten van een hippisch 

bedrijf op een dergelijke korte afstand zal overlast geven door de verkeersaantrekkende 

werking, stankoverlast en het aantrekken van ongedierte. 

n. Er is geen duidelijkheid over het perceel gelegen tussen Wilsveen 6 en 8. Verzocht wordt 

dit perceel ter compensatie in eigendom te krijgen. 

o. Er is niets opgenomen over het aanwezige jachtrecht. 

Zienswijze 

a. Elk bestemmingsplan dat de ontwikkeling van woonen andere functies mogelijk maakt 

wordt zelfstandig op waterhuishoudkundige aspecten beoordeeld. Deze beoordeling maakt 

deel uit van de zgn. watertoets, een wettelijk verplicht instrument dat 

waterhuishoudkundige belangen expliciet en op een evenwichtige manier een plaats geeft 

bij het opstellen van ruimtelijke plannen. Ook de bestemmingsplannen voor de aan het 

plangebied grenzende locaties hebben dit watertoetsproces doorlopen. De gesuggereerde 

koppeling tussen de waterberging in de Nieuwe Driemanspolder en de veronderstelde 

slechte waterhuishouding in Leidschenveen en andere gebieden berust dan ook niet op 

feitelijke informatie. 

De feitelijke afweging over nut en noodzaak en de locatie van de waterberging heeft 

plaatsgevonden tijdens de planvorming voor de verschillende relevante kaderstellende 

(beleids)nota’s zoals het streekplan Zuid-Holland West en de provinciale nota “Stad en 

land in balans” uit 1999. In bedoeld planvormend proces zijn ook andere locaties voor het 

realiseren van een waterberging onderzocht, maar om uiteenlopende redenen bleken deze 

locaties minder geschikt dan de Nieuwe Driemanspolder. Zowel omtrent de locatiekeuze 


als met betrekking tot de afweging over omvang en inrichting van de waterberging hebben 

de betrokken overheden die inspanningen verricht die nodig zijn om nut en noodzaak van 

de waterberging afdoende te onderbouwen. 

De herinrichting van de Nieuwe Driemanspolder is bedoeld om te voorzien in de tijdelijke 

behoefte aan waterbergende capaciteit in noodsituaties: de zgn. piekbergingsfunctie. Deze 

waterbergingsfunctie is de primaire aanleiding voor de transformatie, aanvullend daarin 

beoogd de herinrichting ecologische – en landschappelijke winst te realiseren waarvan de 

ontwikkeling van recreatieve mogelijkheden een afgeleide is. 

Het voorliggende bestemmingsplan voor de Nieuwe Driemanspolder voorziet in de 

planologisch-juridische basis die voor de herinrichting noodzakelijk is, maar waarborgt 

daarnaast zoveel als mogelijk is de belangen van de eigenaren en gebruikers in het 

gebied, zowel functioneel als financieel. 

b. Voor zover gronden ten behoeve van de herinrichting van het gebied moeten worden 

verworven blijft de verwervende partij zich inspannen om tot minnelijke verwerving te 

komen. De inspanningen daartoe zijn al in een vroeg stadium gestart. Onvermijdelijk zijn in 

die fase van de planvorming nog niet alle aspecten volledig uitgekristalliseerd. In het 

recente verleden is dan ook gebleken dat verwerving van de gronden langs minnelijke weg 

niet altijd even gemakkelijk verloopt. Bestreden wordt echter dat ten gevolge daarvan 

sprake zou zijn van een ongelijkwaardige onderhandelingspositie voor eigenaren / 

gebruikers van de gronden. 

Formeel is de verwervende partij pas in de uitvoeringsfase gehouden met eigenaren van 

gronden, waarvan de verwerving noodzakelijk is voor de realisatie van de 

plandoelstellingen, in onderhandeling te treden over minnelijke verwerving in het kader van 

eventuele onteigeningsprocedures. Door al in een vroeger stadium dan verplicht met de 

eigenaren in gesprek te gaan over minnelijke verwerving, is van de kant van de betrokken 

overheden al het mogelijke gedaan om met deze materie op een zo zorgvuldig mogelijke 

manier om te gaan. 

c. In het plangebied wordt gekozen voor een inrichting waarmee kansrijke habitats voor 

insecten als muggen, vliegen en knutten zoveel mogelijk worden vermeden, zeker in de 

nabijheid van de bebouwde kom. Ook andere inrichtingsmaatregelen worden erop gericht 

de ontwikkeling en voortplanting van deze insecten zoveel mogelijk te frustreren. De 

relevante biotopen zullen daarbij zo beperkt mogelijk worden gehouden. Belangrijke 

daarmee samenhangende uitgangspunten voor de inrichting zijn: 

• de vormgeving van natte natuur met in hoofdzaak permanent watervoerende 

elementen; 





watervoerende elementen en het verwijderen van ‘broedplaatsen’ zoals dood hout; 

• de stimulering van helder water; 

• het vermijden van migratiezones in de richting van bewoonde plandelen (bv. In de 

vorm van houtwallen of poelen met plas-dras situaties). 

Deze inrichtingsmaatregelen moeten afdoende worden geacht om de gevreesde overlast 

van muggen e.d. te voorkomen of in voldoende mate te beperken. 


d. De ligging van de kwelsloot en daarmee ook de mogelijkheden tot aanpassing van de 








Een aanpassing van de loop van de kwelsloot zoals hier gevraagd behoort alleen al 

daarom niet tot de mogelijkheden. 

Ruimtelijk gezien is de ligging van de kwelsloot bepaald door: 

• de noodzaak een piekberging met een omvang / bergingscapaciteit van 2 mln. m³ te 

realiseren; 

• de ligging van kwelgevoelige plekken in het plangebied; 

• de noodzaak van stabiele kades rond de aan te leggen waterberging. 

Eén en ander is ook bij de beantwoording van de inspraakreactie van belanghebbende 

uiteengezet. Deze aspecten zijn dus bij de belangenafweging ter dege meegewogen, zij 

kunnen alleen niet leiden tot de door belanghebbende gewenste andere situering van de 

kwelsloot. 

e. De wijze van bestemmen van de gronden, zoals die in het voorliggende bestemmingsplan 

is opgenomen, ziet niet op de feitelijke inrichting van het gebied maar maakt slechts een 

aantal ruimtelijke ontwikkelingen mogelijk. Het hier door belanghebbende genoemde 

aspect richt zich tegen feitelijke inrichtingsonderdelen die niet in relatie staan tot het 

bestemmingsplan en daardoor niet in de zienswijzenprocedure kunnen worden 

beantwoord. 

f. De belangrijkste uitgangspunten bij de vormgeving van de nieuwe kades rond de 


• de veiligheid van de kades; 

• een goede landschappelijke inpassing van de kades; 




















g. Voor zover het bestemmingsplan bruikbaar is als instrument om bij te dragen aan het 

behoud van privacy van eigenaren / gebruikers in het plangebied, is van de ruimtelijke 

mogelijkheden gebruik gemaakt door het creëren van een groene buffer tussen de 

huiskavels aan het Wilsveen en de geplande paden op de kade. Een acceptabel niveau 

van privacy is daarmee –voor zover het bestemmingsplan ten aanzien van dit aspect 

mogelijkheden biedt- gewaarborgd. 

h. Het bestemmingsplan treedt niet in de eigendomsverhoudingen binnen een plangebied. 

Het is niet mogelijk in het bestemmingsplan bepalingen op te nemen die betrekking hebben 

op de eigendomssituatie van gronden, zodat een regeling als waar om wordt verzocht 

geen deel van het plan kan zijn. 

i. De situering van deze parkeervoorziening is bepaald door het uitgangspunt dat het 

Wilsveen de toegang vormt tot het Leidschendam-Voorburgse deel van de waterberging, 

deze locatie is dan ook een logische optie voor het realiseren van parkeercapaciteit, nog 

afgezien van het feit dat ook gelet op de ter plaatse bestaande begraafplaats het creëren 

van parkeerruimte niet onlogisch is. Vanuit kostenoogpunt is relevant dat de aanleg van de 

betreffende parkeervoorziening voortvloeit uit de herinrichting van het plangebied en niet 

plaatsvindt ten behoeve van de begraafplaats: de aanleg kan daarom vanuit het project 

voor de herinrichting worden gefinancierd. 

De neveneffecten waarvoor belanghebbende vreest zijn niet van planologisch-juridische 

aard, maar hebben betrekking op het feitelijke gebruik en beheer van de 

parkeervoorziening, wanneer die eenmaal is aangelegd. In het kader van deze 

planprocedure kunnen genoemde effecten niet leiden tot een herijking van standpunten / 

afwegingen. 

m. Het voorliggende bestemmingsplan biedt in planologisch-juridische zin ruimte voor het 

vestigen van een paardenhouderij op het perceel Wilsveen 1. De bepalingen van het 

bestemmingsplan zien slechts op het gebruik en het bebouwen van de gronden voor zover 

dit ruimtelijk relevant is. Een eventueel ter plaatse te exploiteren paardenhouderij zal 

echter niet alleen moeten voldoen aan de bepalingen van het bestemmingsplan, maar ook 

aan de eisen op het gebied van de milieuwetgeving, Woningwet, etc. De daarin 

vastgelegde eisen bieden voldoende waarborg om de door belanghebbende gevreesde 

neveneffecten te voorkomen dan wel daartegen handhavend op te treden indien zij zich 

toch voordoen. 

n. Eigendomsoverdracht van percelen, al dan niet ter compensatie van in een 

bestemmingsplan voorziene ontwikkelingen, is op zich geen onderwerp dat in (de 

procedure met betrekking tot) een bestemmingsplan kan worden geregeld. Als 

belanghebbenden het betreffende perceel in eigendom willen verkrijgen, dan zullen zij 

daartoe buiten de planprocedure stappen voor moeten ondernemen. 

In algemene zin kan wel het volgende worden opgemerkt. Het verlies aan grond zal deel 

uitmaken van de schadeloosstelling of er zal (door middel van grondruil) andere grond 

beschikbaar komen. Eventuele compensatie in de vorm van het beschikbaar stellen van 


andere gronden is als zodanig echter niet vast te leggen in het bestemmingsplan, dit 

planologisch-juridisch document is daarvoor niet het geëigende instrument. 







o. Het ‘jachtrecht’ is het recht op het (gehele of gedeeltelijke) genot van de jacht. Dit recht 

komt toe aan de grondeigenaar, die het jachtrecht kan verhuren. Het jachtrecht valt onder 

de werkingssfeer van de -grotendeels ‘lege’- Jachtwet 1954. Het bezit van het jachtrecht 

heeft geen relatie met een bestemmingsplan resp. met het belang van een goede 

ruimtelijke ordening, met andere woorden: het jachtrecht is niet ruimtelijk relevant. Een 

bestemmingsplan kan daarom geen bepalingen over het jachtrecht bevatten. Indien en 

voor zover al sprake is van (geheel dan wel gedeeltelijk) verlies van het jachtrecht als 

indirect gevolg van de vaststelling van een bestemmingsplan, dan heeft belanghebbende 

in beginsel recht op vergoeding van de als gevolg daarvan door hem/haar te lijden schade 

in het kader van de grondverwerving. Wanneer er geen sprake is van grondverwerving, 

dan kan de betreffende schade (op verzoek van belanghebbende) voor vergoeding in 

aanmerking komen op grond van planschade dan wel nadeelcompensatie. 

Conclusie 


23. Theo Tetteroo B.V. 

Zienswijze 

Een groot deel van het thans in gebruik zijnde deel van het opslagterrein, wordt qua bestemming 

veranderd in een niet opslag zijnde functie. Hierdoor wordt de bedrijfsvoering in zeer grote mate 

bemoeilijkt. Verzocht wordt de wijziging van de bestemming terug te draaien naar de huidige 

bestemmingsfunctie, zijnde opslag. 

Reactie 

In de eerste plaats wordt opgemerkt dat niet duidelijk is waarop belanghebbende doelt met de 

verwijzing naar een ‘niet gemaatvoerde situatie kaart van het perceel Wilsveen 10’. Van het plan 

maakt slechts één plankaart deel uit. Deze kaart is uitgevoerd in schaal 1:2.500, de gehanteerde 

schaal is op de plankaart vermeld. Andere relevante kaarten zijn met betrekking tot het 

ontwerpbestemmingsplan niet vastgesteld. 

De situering en maatvoering van het bestemmingsvlak ‘Bedrijf’ is (mede) bepaald door de 

noodzakelijke situering van de kwelsloot, de te realiseren nieuwe kaden, etc. De omvang van de 

bedrijfskavel neemt daardoor mogelijk af ten opzichte van de bestaande situatie, wat invloed kan 

hebben op de bedrijfsvoering ter plaatse. Wanneer belanghebbende als gevolg van de vaststelling 

van het bestemmingsplan in een planologisch nadeligere positie wordt gebracht, dan zal één en 

ander ofwel worden verdisconteerd in de schadeloosstellingprocedures met betrekking tot 

verwerving van gronden ofwel op grond van de wettelijke planschaderegelingen (op verzoek van 

belanghebbende) voor vergoeding in aanmerking gebracht kunnen worden. De 


estemmingswijziging als zodanig is echter noodzakelijk voor het voldoen aan de taak- en 

doelstellingen van het plan. 

Conclusie 


24. A.G.M. Tetteroo-Meester 

Zienswijze 

a. Een groot deel van het thans in gebruik zijnde deel van het opslagterrein, wordt qua 

bestemming veranderd in een niet opslag zijnde functie. 

b. Het woonhuis staat als bedrijfswoning te boek, maar dit is al circa 40 jaar niet meer het 

geval. 

c. In de toekomst is geen uitbreiding van de gebouwen meer mogelijk. Reclamant wil de 

mogelijkheid tot uitbreiding wel open houden. 

d. Herbouw van bestaande gebouwen dan wel aanpassing van de bestaande bebouwing is 

niet mogelijk. 

e. Volgens het plan is binnen het bouwvlak maar 1 bedrijf gevestigd, maar er zijn al circa 40 

jaar meerdere bedrijven gevestigd. 

f. Verzocht wordt om een ruimere omschrijving van de bedrijfsactiviteit, nu wordt deze 

beperkt tot opslag. 

Reactie 

a. De situering en maatvoering van het bestemmingsvlak ‘Bedrijf’ is (mede) bepaald door de 

noodzakelijke situering van de kwelsloot, de te realiseren nieuwe kaden, etc. De omvang 

van de bedrijfskavel neemt daardoor mogelijk af ten opzichte van de bestaande situatie, 

wat invloed kan hebben op de bedrijfsvoering ter plaatse. Wanneer belanghebbende als 

gevolg van de vaststelling van het bestemmingsplan in een planologisch nadeligere positie 

wordt gebracht, dan zal één en ander ofwel worden verdisconteerd in de 

schadeloosstellingprocedures met betrekking tot verwerving van gronden ofwel op grond 

van de wettelijke planschaderegelingen (op verzoek van belanghebbende) voor vergoeding 

in aanmerking gebracht kunnen worden. De bestemmingswijziging als zodanig is echter 

noodzakelijk voor het voldoen aan de taak- en doelstellingen van het plan. 

b. Het bestemmingsplan geeft de planologisch-juridische situatie van de in het plangebied 

gelegen gronden en bouwwerken weer. In planologisch-juridische zin is de woning op het 

perceel Wilsveen 10 verbonden aan het op datzelfde perceel gevestigde bedrijf. Of de 

woning feitelijk al dan niet gebruikt wordt als bedrijfswoning is niet relevant voor deze 

planologisch-juridische status: deze blijft ‘bedrijfswoning’. Strikt genomen zou bij andere, 

niet aan het ter plaatse aanwezige bedrijf gerelateerde, vormen van bewoning zelfs sprake 

(kunnen) zijn van gebruik in strijd met het bestemmingsplan. 

Daarbij komt nog dat het wijzigen van de planologisch-juridische status van deze woning 

ook milieutechnische consequenties kan hebben. Immers, wanneer de woning niet langer 

moet worden beschouwd als bedrijfswoning maar als burgerwoning, gelden ten aanzien 

van de betreffende woning ook zwaardere milieucriteria. Ruimtelijk gezien zou een 

functiewijziging van de woning dan ook ongewenst zijn. 

c. Het rijks-, provinciaal -, regionaal - en gemeentelijk beleid ten aanzien van de in het 

plangebied aanwezige niet-agrarische bedrijven is er in de eerste plaats op gericht de 


huidige planologische regelingen te conserveren of waar mogelijk / gewenst te 

extensiveren. Van bijzonder belang is daarbij dat functieveranderingen en overige 

ontwikkelingen niet mogen leiden tot een toename van de omvang van de nettobebouwing, 

zoals die ten tijde van het ter inzage leggen van het bestemmingsplan al 

bestond. Daarnaast mag geen sprake zijn van negatieve effecten op het gebied van 

verkeer en milieu. Nieuwe bedrijfsmatige activiteiten dienen, voor zover zij überhaupt al 

worden toegestaan, beperkt te blijven tot recreatieve activiteiten die gericht zijn op de 

natuur- en landschapsbeleving. Ruimte voor uitbreiding van de bedrijfsbebouwing op het 

perceel Wilsveen 10 zou in strijd zijn met het vigerende beleidskader en met de 

uitgangspunten van het bestemmingsplan. Aan de gewenste (open) mogelijkheid tot 

uitbreiding van de bebouwingsmogelijkheden kan daarom niet tegemoet gekomen worden. 

d. Niet duidelijk is op grond waarvan belanghebbende tot de conclusie komt dat herbouw of 

aanpassing van bestaande gebouwen niet mogelijk zou zijn. Het bestemmingsplan legt op 

het betreffende perceel een bouwvlak, waarbinnen conform de bebouwingsbepalingen van 

het plan gebouwd, verbouwd of herbouwd kan worden. 

e. Raadpleging van het Handelsregister van de Kamer van Koophandel leidt niet tot de 

conclusie dat op dit moment ter plaatse van het perceel Wilsveen 10 andere bedrijven dan 

de firma Tetteroo zijn gevestigd. De stelling van belanghebbende wordt verder ook niet 

feitelijk nader onderbouwd, zodat dit onderdeel van de zienswijze niet kan leiden tot een 

herijking van het voorliggende plan. 

f. Zoals onder c. vermeld voorziet het vigerend beleid in het conserveren dan wel 

extensiveren van in het plangebied aanwezige niet-agrarische bedrijfsmatige activiteiten. 

Functioneel is ter plaatse al ruim 45 jaar een opslagbedrijf aanwezig. Deze functie is in het 

bestemmingsplan bestendigd. Verruiming van de ter plaatse toegestane bedrijfsmatige 

activiteiten, hetzij door meer bedrijfstypen toe te laten hetzij door te voorzien in meer 

bebouwingsmogelijkheden, is vanuit het vigerend beleidskader c.q. vanuit de 

uitgangspunten en doelstellingen van het plan niet te onderbouwen. 

Conclusie 


25. A.Th. Knijnenburg 

Zienswijze 

a. Tot op heden is er over de verkoop van een gedeelte van de gronden nog geen 

marktconform verwervingsvoorstel gedaan. 

b. Bedrijfsgebouwen zijn geamoveerd en de aanwezige agrarische bouwkavel is gewijzigd in 

AW-L zonder bebouwingsmogelijkheden. Betrokkene wenst een ‘agrarische bouwkavel’. 

c. Op het perceel dient een extra burgerwoning met praktijkruimte en garage voor een 

huisgebonden beroep opgenomen te worden. 

d. De waterkering ligt te dicht bij de Wilsveen. 

e. De te graven scheidingssloot op het perceel moet haaks op de eigendomsgrens gaan 

lopen. 

f. Het straalpad dient van de eigendomspercelen verwijderd te worden. 

g. Betrokkene maakt bezwaar tegen de parkeerplaats bij de begraafplaats, omdat de 

parkeerplaats direct zicht biedt op zijn eigendomslocatie waardoor ernstige inbreuk 

gemaakt wordt op zijn privacy. 


Reactie 

a. Dit onderdeel van de zienswijze wordt voor kennisgeving aangenomen. Het verlies aan 

grond zal deel uitmaken van de schadeloosstelling of er zal (door middel van grondruil) 

andere grond beschikbaar komen. 







b. De herinrichting van de Nieuwe Driemanspolder brengt onvermijdelijk een herschikking van 

toegestane functies resp. gebruiksvormen met zich mee. Hieruit kunnen voor eigenaren 

c.q. gebruikers van gronden in het plangebied beperkingen ten opzichte van de huidige 

situatie voortvloeien. Toekenning van een agrarisch bouwvlak op dit perceel is niet 

mogelijk, omdat daarvoor de te realiseren kwelsloot verlegd zou moeten worden. De 

ligging van de kwelsloot is echter bepaald door: 

• de behoefte aan waterbergingscapaciteit met een omvang van 2 mln. m³; 

• de ligging van kwelgevoelige locaties; 

• de noodzaak om rond de waterberging te voorzien in stabiele kades. 

Op de gronden, waar belanghebbende een agrarisch bouwperceel wenst, zullen hiervoor 

nieuwe ontwikkelingen plaats moeten vinden. 

Ruimtelijk gezien zijn deze ontwikkelingen gerechtvaardigd, omdat het door de aanleg van 

de waterberging inclusief kwelzone in de toekomst niet langer mogelijk zal zijn op het 

perceel Wilsveen 10b een volwaardig agrarisch bedrijf uit te oefenen. Daaruit volgt dat de 

noodzaak voor het handhaven van een bouwvlak ten behoeve van een volwaardig 

agrarisch bedrijf ook niet langer bestaat. 

Het verlies aan grond en/of opstallen zal deel uitmaken van de te volgen procedure tot 

schadeloosstelling van eigenaren / gebruikers. Uitgangspunt daarbij is volledige 

schadeloosstelling. Voor zover de functiewijziging van de gronden leidt tot 

waardevermindering van eigendommen of andere vormen van schade die niet in de 

schadeloosstellingprocedure meegenomen kunnen worden, kan één en ander op grond 

van de planschadebepalingen uit de Wro (op verzoek van belanghebbenden) voor 

vergoeding in aanmerking worden gebracht. 

c. Het vestigen van nieuwe kleinschalige bedrijfsactiviteiten / aan huis verbonden beroepen 

met daarmee gepaard gaande verkeersaantrekkende werking aan het Wilsveen is 

ruimtelijk gezien niet gewenst. Het realiseren van een extra woning met mogelijkheid voor 

bedrijfsmatige activiteiten leidt hier tot een verdichting van het bestaande bebouwingslint. 

Vanuit landschappelijk maar ook functioneel oogpunt is dit niet wenselijk, mede gelet op de 

(weliswaar beperkte) met deze ontwikkeling samenhangende toename van het aantal 

verkeersbewegingen ter plaatse en hiervan mogelijk uitgaande ongewenste 

precedentwerking. Voor de nieuwvestiging van dergelijke activiteiten zijn locaties binnen de 

bebouwde kom meer geëigend. 

d. De (dubbel)bestemming “Waterstaat – Waterkering” is op een deel van de gronden in het 

plangebied gelegd om het waterstaatkundig belang van de instandhouding van de 


waterkerende functies in het gebied te waarborgen. Toepassing van deze 

dubbelbestemming vloeit voort uit de eisen die door de waterbeheerder ter plaatse aan het 

gebruik en het bebouwen van gronden met een (mede) waterkerende functie worden 

gesteld. 

Waar het bij het toepassen van deze dubbelbestemming om gaat is, dat gebruikers van de 

betreffende gronden krachtens het bestemmingsplan bij het uitwerken van eventuele 

(bouw)plannen rekening moeten houden met het feit dat de betreffende gronden tevens 

een waterkerende functie hebben. Daaruit kunnen beperkingen voortvloeien, deze 

beperkingen gelden echter ook al rechtstreeks op grond van de Keur van het betreffende 

Hoogheemraadschap. Het bestemmingsplan is daarmee niet de directe grondslag voor de 

betreffende mogelijke beperkingen, maar legt die slechts aanvullend aan het regime van 

de Keur ook in een planologisch-juridische regeling vast. 

De situering van de beschermingszone voor de waterkering is uiteraard gerelateerd aan de 

situering van de piekberging zelf, de daarbij behorende kaden, etc. Voor de overwegingen 

die aan de gekozen situering van de betreffende elementen te grondslag liggen wordt 

verwezen naar het plan zelf alsmede het gestelde onder b. Mocht deze planologische 

wijziging leiden tot schade voor belanghebbende, dan kan dergelijke schade op grond van 

het bepaalde over planschade in de Wro (op verzoek van een belanghebbende) voor 

vergoeding in aanmerking worden gebracht. 

e. Verwezen wordt naar de beantwoording onder b. 

f. Met de aanduiding ‘straalpad’ op de plankaart wordt een zone in het plangebied 

aangeduid, waarover een straalverbinding tussen zendinstallaties, in het kader van de 

telecommunicatie of andere zendfuncties die een publiek belang dienen, loopt. De 

situering van een straalpad wordt –uiteraard- bepaald door de positie van de 

zendinstallaties waartussen de straalverbinding wordt verzorgd en kan niet willekeurig 

worden gekozen. Het oprichten van bebouwing tussen de zendinstallaties kan de 

ongestoorde werking van een straalverbinding belemmeren. Gelet op het publieke belang 

van straalverbindingen dient een goede werking daarvan te worden gewaarborgd. Daarom 

worden in bestemmingsplannen op de plankaart straalpaden aangeduid met daaraan 

gekoppeld regels, die moeten voorkomen dat binnen een straalpad gebouwen of andere 

bouwwerken worden opgericht met een zodanige hoogte dat de werking van de 

straalverbinding wordt verstoord. 

Over een gedeelte van het plangebied loopt een straalverbinding. Het tracé van deze 

verbinding is op de plankaart aangeduid als ‘Straalpad’ en loopt deels over het perceel van 

betrokkene. In de regels van het plan is bepaald dat in de op de kaart aangeduide 

vrijwaringszone slechts gebouwd mag worden tot de op de plankaart aangegeven hoogte. 

Andere beperkingen zijn niet opgenomen. Aangezien het tracé van de straalverbinding 

zoals gezegd een vaststaand gegeven is, is het schrappen van deze aanduiding van de 

percelen van betrokkene niet mogelijk. Nu de op de plankaart aangegeven maximaal 

toegelaten hoogte ter plaatse van het perceel van betrokkene 48 meter (t.o.v. NAP) 

bedraagt, is redelijkerwijs van beperkingen bij het oprichten van (binnen de voor deze 

gronden voorziene bestemming passende) bebouwing geen sprake. 

g. In het gehele plangebied wordt gestreefd naar een hoge landschappelijke kwaliteit. Ook 

voorzieningen als parkeerlocaties zullen landschappelijk worden ingepast op een manier 


die past bij het nagestreefde kwaliteitsniveau. Tot op zekere hoogte zal dit al een zodanige 

natuurlijke / groene afscheiding tussen het aan te leggen parkeerterrein en de gronden van 

belanghebbende met zich mee brengen, dat van een onaanvaardbare inbreuk op de 

privacy redelijkerwijs geen sprake zal zijn. 

Los daarvan kan ook ten aanzien van dit aspect worden opgemerkt dat verlies van privacy 

resp. woongenot, indien dit het directe gevolg is van een wijziging van het planologisch 

regime, in beginsel kan leiden tot waardevermindering van eigendommen of andere 

schadevormen, die (indien en voor zover zij niet door onteigening of anderszins zijn 

verzekerd en redelijkerwijs niet voor rekening van een belanghebbende dienen te blijven) 

op grond van de geldende wettelijke planschaderegeling op verzoek voor vergoeding in 

aanmerking kunnen worden gebracht. 

Conclusie 


26. R.R. Olieman en H.H.M. Verkroost 

Zienswijze 

a. Het laarzen- en ruiterpad dat nu loopt tussen de woningen Wilsveen 12 en 14 kan beter 

aan de oostzijde van de tocht worden aangelegd; 

b. De hoogte van de nieuwe dijk rond de waterberging is zodanig dat zowel voor bewoners 

als voor recreanten een groot deel van het uitzicht wordt weggenomen; 

c. De aanleg van een moerasgebied ter hoogte van de begraafplaats zal voor veel overlast 

van vliegen en muggen zorgen, verplaatsing van het moerasgebied naar het midden van 

het recreatiegebied zou deze overlast verminderen. 

Reactie 

a. Het voorliggende bestemmingsplan voorziet slechts in planologisch-juridische regelingen 

(bestemmingen) die de aanleg van laarzen- en overige paden formeel mogelijk maken. Het 

bestemmingsplan legt echter niet vast waar binnen deze bestemmingen de betreffende 

paden uiteindelijk daadwerkelijk zullen worden gesitueerd, dit gebeurt in het –van het 

bestemmingsplan(proces) geen deel uitmakende- inrichtingsplan voor het gebied. Dit 

onderdeel van de zienswijze kan daarom niet tot een herijking van het voorliggende plan 

leiden. 

b. De belangrijkste uitgangspunten bij de vormgeving van de nieuwe kades rond de 























c. In het plangebied (inclusief de moeraszone) wordt gekozen voor een inrichting waarmee 

kansrijke habitats voor insecten als muggen, vliegen en knutten zoveel mogelijk worden 

vermeden, zeker in de nabijheid van de bebouwde kom. Ook andere 

inrichtingsmaatregelen worden erop gericht de ontwikkeling en voortplanting van deze 

insecten zoveel mogelijk te frustreren. De relevante biotopen zullen daarbij zo beperkt 

mogelijk worden gehouden. Belangrijke daarmee samenhangende uitgangspunten voor de 

inrichting zijn: 


elementen; 











Conclusie 


27. A. Kraal en M.A. Kraal-van Trigt 

G.C.M. van Leeuwen en J.M. van Leeuwen-Klein Breteler 

Zienswijze 

a. Bij functiewijziging van de gronden in het plangebied zou de bestemming “Wonen” de 

voorkeur moeten krijgen boven “Recreatie” omdat daarmee de verkeersaantrekkende 

werking wordt verminderd en de rust bevorderd; 

b. Verdere bosbebouwing, anders dan direct achter de bebouwing, verstoort de openheid van 

het landschap en moet worden vermeden; 

c. De plansystematiek biedt onvoldoende zekerheid dat herbouw zal plaatsvinden op locaties 

waar eerst (bedrijfs)gebouwen hebben gestaan, in elk geval moet aan nieuwbouw de 

strikte voorwaarde van verbetering van de ruimtelijke kwaliteit worden verbonden. 

Reactie 

a. Het vigerend rijks-, provinciaal -, regionaal - en gemeentelijk beleid voor het landelijk 

gebied voorziet uitsluitend in toevoeging van nieuwe woonfuncties wanneer dit gebeurt in 


het kader van bedrijfsbeëindiging, één en ander in overeenstemming met de 

randvoorwaarden die zijn geformuleerd in de (provinciale) “Ruimte-voor-Ruimte”-regeling. 

Het ‘sec’ toevoegen van extra woonfuncties is in strijd met het vigerende beleid omdat dit 

zou leiden tot een toename van de omvang aan bebouwing resp. bebouwd oppervlak in 

het gebied. De doelstellingen voor het landelijk gebied dicteren juist 

bestemmingsregelingen die zijn gericht op vermindering van de hoeveelheid bebouwing. 

Het toekennen van nieuwe woonbestemmingen in het kader van de functiewijziging 

behoort daarom niet tot de mogelijkheden. 

b. Het bebossen of anderszins beplanten met houtopstanden van gronden in het plangebied 

is in het bestemmingsplan onder de werkingssfeer van het aanlegvergunningenstelsel 

gebracht. Dat betekent dat bosbebouwing slechts zal worden toegelaten wanneer dit vanuit 

oogpunt van bescherming van landschappelijke waarden verantwoord c.q. ruimtelijk 

acceptabel is. Aantasting van de openheid van het landschap in die delen van het 

plangebied waar deze openheid als te beschermen waarde kan worden beschouwd, kan 

daarmee op een effectieve wijze worden tegengegaan. 

c. Niet duidelijk is op welke onderdelen de gehanteerde plansystematiek op dit punt 

onvoldoende zekerheid zou bieden. Wanneer met deze zienswijze wordt gedoeld op de 

‘Ruimte-voor-Ruimte’-regeling die is opgenomen binnen de bestemming ‘Agrarisch’ (art. 

3.22 van de regels), dan moet worden vastgesteld dat de door betr. gevraagde zekerheid 

met de betreffende regeling wordt geboden. Wijziging van de agrarische bestemming naar 

een woonfunctie is beperkt tot binnen een bouwvlak gelegen gronden, terwijl in de 

betreffende regeling tevens de eis is opgenomen dat middels een inrichtingsplan de 

meerwaarde voor de ruimtelijke kwaliteit moet worden aangetoond. Voor binnen de 

bestemming ‘Bedrijf’ (art. 7.14) opgenomen wijzigingsbevoegdheid geldt hetzelfde. 

Herbouw kan daarom juist uitsluitend onder de in deze zienswijze genoemde 

randvoorwaarden plaatsvinden. 

Conclusie 


28. Dhr. Hoogendam 

Zienswijze 

De eis dat alleen een nieuw volwaardig agrarisch bedrijf mag worden opgestart is niet reëel, 

criterium moet zijn wat een initiatief kan opleveren voor de omgeving. 

Reactie 

Het provinciale beleid –onder meer vastgelegd in het streekplan Zuid-Holland West- ten aanzien 

van nieuwbouw in het landelijk gebied is restrictief. Nieuwbouw in gebieden met een agrarische 

bestemming wordt in principe afgewezen. Aan nieuwvestiging c.q. nieuwbouw ten behoeve van 

een agrarisch bedrijf wordt alleen in zeer uitzonderlijke gevallen medewerking verleend. In elk 

geval moet daarbij nut en noodzaak van de nieuwvestiging worden aangetoond en tevens moet 

sprake zijn van toegevoegde resp. meerwaarde voor het betreffende gebied. Bovendien wordt 

nieuwvestiging alleen wenselijk geacht wanneer sprake is van een volwaardig en economisch 

perspectiefvol (grondgebonden) agrarisch bedrijf. 

Het bestemmingsplan dient in overeenstemming te zijn met de (ruimtelijke) beleidskaders van 

hogere overheden. Wanneer het provinciale beleid voor het landelijk - / agrarisch gebied dicteert 


dat uitsluitend aan nieuwvestiging van volwaardige agrarische medewerking kan worden verleend, 

dan dient dit uitgangspunt onverkort in het bestemmingsplan te worden vertaald. De eis van 

volwaardigheid is derhalve onontkoombaar en moet worden gehandhaafd. 

Conclusie 


29. C. van Leeuwen en P. van der Poel 

Zienswijze 

a. Realisatie van het plan (aanleg van een dijk in de directe omgeving van de woning) leidt tot 

een volledig verlies van vrij uitzicht; 

b. De tuinfunctie bij de woning gaat verloren omdat de tuin zal moeten worden opgeofferd ten 

behoeve van de nieuwe waterberging; 

c. De voorziene versterking van het recreatieve gebruik van het plangebied (met name 

ontwikkeling van ‘routegebonden openluchtrecreatie’) leidt tot (geluids)overlast en verlies 

van privacy; 

d. De voorziene herinrichting van het landschap heeft ingrijpende gevolgen voor de 

waterhuishouding op het perceel en zal wateroverlast veroorzaken. 

Reactie 

a. De belangrijkste uitgangspunten bij de vormgeving van de nieuwe kades rond de 






















b. Een deel van de percelen van betrokkenen zal inderdaad deel uitmaken van de voorziene 

functiewijziging ten behoeve van de realisatie van de piekberging. Voor zover 

belanghebbenden hierdoor schade lijden, komt deze schade in beginsel voor vergoeding in 

aanmerking in een onteigeningsprocedure, tenzij op voorhand (in het minnelijke 


verwervingstraject) overeenstemming met belanghebbenden bereikt zou kunnen worden. 

Daarnaast kunnen zij, wanneer de schadeloosstelling uit hoofde van minnelijke verwerving 

dan wel onteigening de negatieve effecten (waardevermindering e.d.) niet volledig dekt, 

een beroep doen op vergoeding van schade uit hoofde van de wettelijke 

planschaderegeling. 

In hoeverre in deze concrete situatie de resterende woonkavels zodanig in omvang worden 

beperkt dat daadwerkelijk gesproken kan worden van “het kwijt raken van de tuin” is 

overigens de vraag, mede in relatie tot de bestemmingsregeling als vastgelegd in het nu 

nog vigerende plan. 

c. Het bestemmingsplan als zodanig faciliteert weliswaar door middel van de 

doeleindenomschrijving, behorende bij de verschillende bestemmingen, de realisatie van 

voorzieningen ten behoeve van de versterking van de recreatieve functie van het 

plangebied, maar legt niet concreet de feitelijke situering, uitvoering e.d. van deze 

voorzieningen vast. Voor zover de inhoud van de zienswijzen ingaat op aspecten die niet in 

het bestemmingsplan, maar bijvoorbeeld in ontwerpen voor inrichtingsplannen o.i.d. zijn 

opgenomen, kan e.e.a. niet leiden tot een herijking van het bestemmingsplan. 

d. Het bestemmingsplan voorziet in voldoende maatregelen om een goede waterhuishouding 





• delen met een ‘natuurlijke’ inrichting, waarvan de bouwvoor deels zal zijn afgegraven. 





Conclusie 


30. J.F. Bos-de Gier 

Zienswijze 

a. Realisatie van het plan heeft tot gevolg dat het bestaande veehouderijbedrijf moet worden 

beëindigd en dat een nieuwe functie voor het bedrijfscomplex moet worden gevonden. Het 

plan voorziet daartoe in een paardenpension, deze functie is gezien de markt niet 

levensvatbaar. Verzocht wordt voor deze locatie een ‘Ruimte-voor-Ruimte’-mogelijkheid op 

te nemen; 

b. Verzocht wordt om een ruimere bestemming dan alleen paardenpension op te nemen, 

namelijk een bedrijfsbestemming voor ten minste categorie 2; 

c. De bovengrondse duiker die via het Wilsveen contact moet maken met de Molentocht leidt 

tot verlies van uitzicht en mogelijk waardedaling van de woning; 

d. Het plan leidt tot verkleining van de woonkavel en daarmee eveneens waardedaling van de 

woning. 


Reactie 

a. Het perceel Wilsveen 24a (de agrarische bouwkavel) heeft de bestemming ‘Agrarisch’. Het 

bestemmingsplan voorziet daarmee in artikel 3.22 al in een wijzigingsbevoegdheid, 

gebaseerd op de “Ruimte-voor-Ruimte”-regeling, waarmee de bestemming van de gronden 

bij bedrijfsbeëindigingen kan worden gewijzigd naar ‘Wonen’. Indien belanghebbenden een 

concreet plan voor sanering van het bedrijf in samenhang met compenserende 

woningbouw in overeenstemming met de gestelde randvoorwaarden indienen, kan 

daaraan op grond van het voorliggende plan medewerking worden verleend. Het plan 

voorziet dus al in datgene wat belanghebbenden in de zienswijze verzoeken. 

b. Een herbestemming van de gronden van een agrarische - naar een bedrijfsfunctie is, gelet 

op de uitgangspunten van het bestemmingsplan en het vigerende beleidskader, niet voor 

de hand liggend en ook niet wenselijk resp. mogelijk. Het beleid ten aanzien van nietagrarische 

bedrijven is gericht op het conserveren dan wel extensiveren van bestaande 

bedrijfsmatige activiteiten. Nieuwe bedrijfsmatige activiteiten zijn slechts in zeer beperkte 

mate en onder strikte voorwaarden mogelijk wanneer het gaat om recreatieve activiteiten 

die gericht zijn op de natuur- en landschapsbeleving. Er mag geen sprake zijn van 

toename van de hoeveelheid bebouwd oppervlak noch van negatieve effecten op het 

gebied van verkeer en milieu. Herbestemming van de gronden van belanghebbende tot 

een bedrijfsbestemming voor ten minste categorie 2 past op geen enkele wijze binnen 

deze uitgangspunten en is dus vanuit het belang van een goede ruimtelijke ordening niet te 

onderbouwen resp. rechtvaardigen. 

c. Dit onderdeel van de zienswijze richt zich op een element dat behoort tot de feitelijke 

inrichting van het gebied, maar niet tot het planologisch-juridische regime waarin het 

bestemmingsplan voorziet. Het bestemmingsplan voorziet slechts in een planologischjuridische 

regeling die het realiseren van bepaalde ruimtelijke ontwikkelingen faciliteert, 

maar legt geen concrete details omtrent de uitvoering/inrichting vast. De zienswijze kan 

daarom niet tot een herijking van het voorliggende plan leiden. Wanneer toch ten gevolge 

van de vaststelling van het voorliggende bestemmingsplan schade zou ontstaan 

(bijvoorbeeld in de vorm van waardevermindering van eigendommen), dan kunnen 

belanghebbenden verzoeken deze schade op grond van de wettelijke bepalingen ter zake 

van planschade voor vergoeding in aanmerking te brengen. 

d. Een gedeelte van de gronden van betrokkene zal inderdaad deel uitmaken van de 

transformatie die nodig is voor het realiseren van de plandoelstellingen (de piekberging). 

Voor zover deze ontwikkeling leidt tot schade komt deze schade in beginsel voor 

vergoeding in aanmerking in een onteigeningstraject, tenzij op voorhand in de minnelijke 

verwervingsfase overeenstemming kan worden bereikt. Daarnaast kan, wanneer de 

schadeloosstelling in het kader van minnelijke verwerving dan wel onteigening niet 

toereikend zou blijken om de financiële consequenties van het plan te compenseren, een 

beroep worden gedaan op vergoeding van planschade overeenkomstige het daarover 

bepaalde in de Wet ruimtelijke ordening. 

Conclusie 



31. Fam. Rijling 

Zienswijze 

a. Verzocht wordt om ten minste de twee aanwezige woningen een woonbestemming te 

geven en voor de overige bebouwing een passende (verblijfs)recreatieve bestemming op 

te nemen; 

b. Het plan wijkt op een groot aantal punten af van het rijksbeleid voor het gebied, verzocht 

wordt meer rekening te houden met de gedachte rol van de Nieuwe Driemanspolder als 

onderdeel van het ‘Nationaal Landschap Groene Hart van de Randstad’ en de 

‘Rijksbufferzone Den Haag-Leiden-Zoetermeer’. 

Reactie 

a. De inspraakreactie van betrokkenen is aanleiding geweest om, in overleg met 

betrokkenen, op de betreffende gronden een verblijfsrecreatieve bestemming te leggen. 

Met deze bestemming is beoogd de vestiging van een zgn. “Groene Hart logiesfunctie” 

mogelijk te maken én ruimte te bieden voor het op kleine schaal houden van dieren. 

Het ‘sec’ toekennen van een woonbestemming voor de twee (bij de gemeente is overigens 

niet bekend dat op het perceel twee woningen aanwezig zouden zijn) bestaande woningen 

is in strijd met het beleid voor het landelijk gebied. Dat is immers primair gericht op het 

tegengaan van verdere verstedelijking/verstening. Toevoeging van nieuwe ‘rode’ functies is 

alleen mogelijk onder strikte randvoorwaarden en moet gerelateerd zijn aan 

bedrijfsbeëindiging resp. het saneren van bestaande opstallen. Op het perceel Wilsveen 26 

is juist sprake van het ontwikkelen van nieuwe recreatieve bedrijvigheid, zodat 

planologische verruiming van de hoeveelheid ‘rode’ functies ruimtelijk niet te 

rechtvaardigen valt. 

Toekenning van een nieuwe woonbestemming zoals gevraagd is ook in strijd met de 

specifieke beleidsdoelen voor het plangebied. De transformatie moet leiden tot het 

ontstaan van een regionale water-/piekberging en de ontwikkeling van functies op het 

gebied van openluchtrecreatie en stedelijk groen. Binnen de voor het realiseren van deze 

doelen noodzakelijke transformatie past uitbreiding van de woonfunctie niet. 

Voor het overige voorziet de nu gekozen bestemmingsregeling al in de gewenste 

verblijfsrecreatieve mogelijkheden, in combinatie met hobbymatige agrarische activiteiten. 

b. Met dit bestemmingsplan wordt mede beoogd uitvoering te geven aan het rijks-, provinciaal 

– en regionaal beleid voor de Nieuwe Driemanspolder. Het plan wijkt dan ook niet zoals 

gesteld op een groot aantal punten af van het rijksbeleid, maar is daar volledig mee in 

overeenstemming resp. geeft daar uitvoering aan. Het feit, dat ten aanzien van het 

voorontwerp voor het plan door de verschillende rijksdiensten (VROM Inspectie, Rijksdienst 

voor Archeologie, Cultuurlandschap en Monumenten, Ministerie van LNV, etc.) is 

aangegeven dat geen aanleiding bestond voor opmerkingen, bevestigt dit standpunt. Strijd 

met het rijksbeleid zou immers zonder meer een negatieve reactie van de verschillende 

rijksdiensten hebben uitgelokt. 

Conclusie 



32. VoF Gebroeders A.P. en P.C. Ammerlaan 

A.P. Ammerlaan 

P.C. Ammerlaan 

Zienswijze 

a. Verzocht wordt -in afwijking van eerdere verzoeken/afspraken- aan het perceel Wilsveen 

28 niet een woonbestemming maar een agrarische bestemming volgens bestaand gebruik 

toe te kennen met een op de plankaart aan te geven bouwblok en een nadere aanduiding 

(pnp); 

b. Subsidiair wordt verzocht om –wanneer niet aan het onder a. genoemde verzoek wordt 

tegemoet gekomen- de oppervlakte van de woonbestemming te vergroten. 

Reactie 

a./b. Vanuit oogpunt van goede ruimtelijke ordening bestaan geen bezwaren tegen het 

tegemoet komen aan de zienswijze. Op het perceel wordt overeenkomstig het ‘oude’ 

bestemmingsplan een agrarische bestemming gelegd, zoals gevraagd in de zienswijze: 

met een bouwblok en de nadere aanduiding (-pnp). 

Conclusie 


33. Stichting “Hofje van Hoogelande” 

Zienswijze 

a. Door het op het grootste deel van de gronden leggen van de bestemming ‘Water’ met de 

dubbelbestemming ‘Waterberging’ wordt voortzetting van de agrarische bedrijfsvoering 

onmogelijk gemaakt. Hierdoor ontstaat schade, een compensatieregeling ontbreekt; 

b. Een deel van de gronden krijgt een groenbestemming, een deugdelijke onderbouwing 

daarvoor resp. voor de begrenzing van deze bestemming ontbreekt. 

Reactie 




situatie voortvloeien. Het verlies aan grond zal deel uitmaken van de schadeloosstelling of 

er zal (door middel van grondruil) andere grond beschikbaar komen. Eventuele 

compensatie in de vorm van het beschikbaar stellen van andere gronden is als zodanig 

echter niet vast te leggen in het bestemmingsplan, dit planologisch-juridisch document is 

daarvoor niet het geëigende instrument. 







De stelling, dat een compensatieregeling zou ontbreken, is gelet op het voorgaande niet 

correct. 


. De gekozen locatie van de groenfuncties is ruimtelijk gezien verbonden aan de ligging van 

de nieuwe waterberging en de voorzieningen die daarvan deel uitmaken. De 

mogelijkheden voor aanpassing van de loop van de kwelsloot worden in de eerste plaats 

bepaald en beperkt door civieltechnische randvoorwaarden, namelijk: 

• de situering van de toekomstige kade/dijklichaam; 

• de ruimtelijke reservering die voor de kwelzone tussen de kade en de 

bedrijfsbebouwing nodig is. 

Daarnaast is de wens om in de nieuwe situatie te komen tot een zo homogeen mogelijke 

ruimtelijke regeling voor bedrijfspercelen van invloed op de ruimte voor aanpassing. 

Ruimtelijk gezien wordt de ligging van de kwelsloot bepaald door: 

• de noodzaak om een piekberging met een omvang/bergingscapaciteit van 2 mln. m³ 

aan te leggen; 

• de ligging van kwelgevoelige plekken in het plangebied; 

• de noodzaak van stabiele kades rond de aan te leggen waterberging. 

Deze uitgangspunten zijn bepalend voor de situering van de groenfuncties in het 

plangebied en vormen daarvoor tevens de onderbouwing, die dus niet –zoals in de 

zienswijze wordt gesuggereerd- ontbreekt. De suggestie om de begrenzing van de 

groenfunctie te relateren aan de bestaande afwateringssloot gaat voorbij aan de 

werkelijkheid. De transformatie van de Nieuwe Driemanspolder leidt onder meer tot het 

verdwijnen van de bedoelde afwateringssloot, zodat van de gedachte ‘logische begrenzing’ 

geen sprake meer kan zijn. 

Conclusie 


34. R. Verhagen 

Zienswijze 

Betrokkene verzoekt als nieuwe eigenaar van het perceel Wilsveen 30/32 medewerking aan 

herontwikkeling (sloop oude schuren en realiseren nieuwe stal voor eigen gebruik) van het perceel. 

Reactie 

Uit contacten met betrokkene blijkt dat het voornemen bestaat de gronden resp. opstallen op het 

perceel Wilsveen 30/32 te gebruiken voor de exploitatie van een opslagbedrijf. Het bestaande 

bedrijfsgebouw zal worden gebruikt voor opslag ten behoeve van detailhandel in 

computeronderdelen, de op het perceel aanwezige woning wordt gerenoveerd en als 

bedrijfswoning in gebruik genomen. Deze vorm van gebruik van de gronden en opstallen past 

binnen de bestemmingsregeling zoals die in het ontwerp van het plan is opgenomen. Daarnaast 

bestaat de wens om hobbymatig een aantal paarden te houden op het perceel. 

Op grond van het gemeentelijk paardenbeleid (vastgelegd in de nota “Schaken met paard en 

landschap”) is in het gehele buitengebied het hobbymatig houden van paarden toegestaan, tot een 

maximum van vier paarden per woning. Dit maximale aantal is krachtens het paardenbeleid slechts 

toegestaan wanneer een goede landschappelijke inpassing van de benodigde voorzieningen 

mogelijk is. 

Het perceel Wilsveen 30/32 heeft een bedrijfsbestemming (B(sb-7)), waarbij een bedrijfswoning is 

toegestaan. Zowel op grond van het ontwerpbestemmingsplan als op grond van het gemeentelijk 


paardenbeleid is het realiseren van voorzieningen voor het hobbymatig houden van paarden 

(stalruimte en een bak of paddock) uitsluitend toegestaan binnen het bouwvlak. In deze specifieke 

situatie biedt het bouwvlak echter geen ruimte voor het bouwen van een stal of het aanleggen van 

een bak/paddock. De mogelijkheden voor het realiseren voor nieuwe stalruimte zijn daarmee voor 

wat betreft het bestemmingsplan beperkt tot het benutten van (een deel van) de bestaande 

bedrijfsbebouwing. Mogelijk kan ook met gebruikmaking van de mogelijkheden op grond van het 

“Besluit bouwvergunningsvrije en licht-bouwvergunningplichtige bouwwerken” worden voorzien in 

de behoefte aan stalruimte. 

Het vergroten van het bouwvlak om het oprichten van nieuwe bebouwing mogelijk te maken is 

vanuit een oogpunt van goede ruimtelijke ordening feitelijk niet te onderbouwen. Immers: daarmee 

zou niet alleen het realiseren van voorzieningen voor de hobbymatige paardenhouderij worden 

mogelijk gemaakt, maar ook een uitbreiding van de bedrijfsopstallen die wellicht kan leiden tot een 

wijziging in de aard en omvang van de bedrijfsactiviteiten ter plaatse. Ruimtelijk gezien is het 

uitgangspunt van dit bestemmingsplan het conserveren of zelfs extensiveren van bestaande nietagrarische 

bedrijfsactiviteiten. Een verruiming van de bouwmogelijkheden is met dit uitgangspunt in 

strijd. Bovendien is een uitbreiding van de bebouwing resp. een verruiming van het bouwvlak op 

deze locatie –mede gelet op de beoogde transformatie van het plangebied- landschappelijk niet op 

een goede manier in te passen, zodat ook op dat punt aan een belangrijk vereiste uit het 

gemeentelijk paardenbeleid niet kan worden voldaan. 

De uitgangspunten resp. beleidskaders, die aan het bestemmingsplan voor de Nieuwe 

Driemanspolder ten grondslag liggen, bieden onvoldoende mogelijkheden om aan het verzoek van 

betrokkene tegemoet te kunnen komen. 

Conclusie 


35. J.J.M. Olsthoorn en A.P.M. van Oijen 

Zienswijze 

Verzocht wordt om in plaats van een agrarische bestemming voor het perceel Wilsveen 33 een 

woonbestemming op te nemen, met een mogelijkheid voor dubbele bewoning binnen de bestaande 

panden om het onderhoud van de bestaande monumentale langhuisboerderij te waarborgen. 

Reactie 

Tijdens de ter inzagelegging van het voorontwerp van het plan is een inspraakreactie van gelijke 

strekking ontvangen. Daarbij is aangegeven dat een herbestemming tot een woonfunctie op basis 

van het provinciale beleid voor dit perceel denkbaar is. Expliciet is aangegeven dat het verzoek tot 

herbestemming nader geconcretiseerd moet worden om inzichtelijk te kunnen maken: 

• welke bedrijfsopstallen zullen worden gesloopt; 

• hoeveel woningen in de eindsituatie op het perceel aanwezig zullen zijn; 

• hoe in de daarbij behorende parkeerbehoefte kan worden voorzien; 

• of aan de geluidhindernormen voor woonfuncties kan worden voldaan; 

• of de herbestemming negatieve effecten kan hebben op de bedrijfsvoering en 

gebruiksmogelijkheden van bedrijven in de directe omgeving van het perceel. 

Pas wanneer op basis van een nader geconcretiseerd verzoek beoordeeld kan worden of aan de 

geldende criteria kan worden voldaan, kan een definitief oordeel gegeven worden over de wens tot 

herbestemming. 


De zienswijze is ten opzichte van de eerdere inspraakreactie niet verder geconcretiseerd, zodat 

nog steeds onvoldoende inzichtelijk wordt gemaakt of herbestemming binnen de geldende 

randvoorwaarden kan plaatsvinden. De in het plan voorziene bestemmingsregeling wordt daarom 

vooralsnog gehandhaafd. 

Conclusie 


36. W.H. Westerman 

Zienswijze 

Verzocht wordt om op het perceel Wilsveen 34 een zodanige bestemming te leggen dat de woning 

de status van ‘bedrijfswoning’ krijgt c.q. behoudt. 

Reactie 

In het nu nog vigerende, door het voorliggende plan te vervangen, bestemmingsplan heeft het 

perceel Wilsveen 34 een woonbestemming en geen bedrijfsbestemming. De stelling van 

belanghebbende, dat het perceel ‘altijd een bedrijfsbestemming heeft gehad’ is dus feitelijk onjuist. 

De bestaande planologisch-juridische situatie is in het voorliggende bestemmingsplan bestendigd. 

Indien ter plaatse inderdaad sprake is van de uitoefening van een bedrijf (waarbij de bedrijfsvoering 

meer omvat dan een aan huis verbonden beroep dan wel een kleinschalige bedrijfsmatige 

activiteit), dan is de enig mogelijke conclusie dat sprake is van activiteiten die in strijd zijn met het 

vigerende bestemmingsplan, maar ook met de in het ontwerp voor het nieuwe plan voorziene 

bestemmingsregeling. 

Het positief bestemmen van een bedrijfsfunctie op deze locatie zou inhouden dat (planologischjuridisch 

gezien) medewerking wordt verleend aan nieuwvestiging van een niet-agrarisch bedrijf in 

het landelijk gebied. Uitgangspunt van het voorliggende plan is echter dat nieuwe bedrijfsmatige 

(niet-agrarische) activiteiten in elk geval beperkt blijven tot recreatieve activiteiten, gericht op de 

natuur- en landschapsbeleving. 

Onder meer via naspeuring in het Handelsregister van de Kamer van Koophandel blijkt dat 

belanghebbende een bedrijf exploiteert dat zich bezighoudt met: 

• bouwwerkzaamheden; 

• bestratingswerken; 

• wegenbouw; 

• grondverzet; 

• verhuizingen; 

• hovenierswerken; 

• klus- en onderhoudswerkzaamheden; 

• tuinarchitectuur en groenvoorziening; 

• loonwerk; 

• etc. 

Deze activiteiten zijn niet te beschouwen als direct of indirect gericht op recreatieve natuur- resp. 

landschapsbeleving. Nieuwvestiging (in planologisch-juridische zin) van een dergelijk bedrijf is dan 

ook niet in overeenstemming met de uitgangspunten van het voorliggende bestemmingsplan. 

Bedrijfsactiviteiten als deze horen thuis op een bedrijventerrein, niet in het landelijk gebied. 


Hieruit volgt dat aan het verzoek van belanghebbende om toekenning van een bedrijfsbestemming 

geen medewerking kan worden verleend. Indien inderdaad blijkt dat de genoemde 

bedrijfsactiviteiten ter plaatse al worden uitgeoefend, dan zal daartegen een handhavingstraject 

worden opgestart. 

Conclusie 


37. C.J. Westerman 

Zienswijze 

Uitvoering van het plan heeft ingrijpende gevolgen voor de waterhuishouding en het plangebied en 

zal tot ernstige wateroverlast aan het Wilsveen leiden. 

Reactie 

De te realiseren piekberging zal slechts incidenteel (namelijk bij calamiteiten) worden benut. De 

facto is van een verhoging van het waterpeil in de Ringsloot e.d. geen sprake, er zal ter plaatse 

juist een constant waterpeil worden gehanteerd. De door belanghebbende geschetste gevolgen 

zullen zich daarom niet voordoen. 

Bij gebruik van de piekberging is sprake van het gedurende een zeer kort tijdsbestek in geringe 

mate opzetten van de waterstand. Ook voor het overige is sprake van een zodanige uitvoering van 

zowel de waterberging zelf als de overige relevante waterhuishoudkundige elementen dat door de 

waterbeheerders geen problemen op het gebied van wateroverlast e.d. worden voorzien. 

Conclusie 


38. Vof Van den Akker-Bruinsma 

Zienswijze 

Ten onrechte is geen gevolg gegeven aan het in het kader van het voorontwerp ingediende 

verzoek om toekenning van een grotere bouwkavel, die nodig is vanuit oogpunt van continuïteit 

van de bedrijfsvoering, milieuaspecten en de bestaande feitelijke situatie. Verzocht wordt de lengte 

van het bouwperceel te vergroten als aangegeven in de zienswijze en de breedte van het 

bouwperceel naar de oostzijde uit te breiden tot de begrenzing van het perceel met daarop een 

Anl-bestemming. 

Reactie 

Gelet op de planologische randvoorwaarden is het verzoek om toekenning van een groter 

bouwvlak niet onredelijk. De gevraagde uitbreiding is in lijn met de gemeentelijke wens om het 

landelijk gebied een hoofdzakelijk agrarische functie te geven, met een voorkeur voor rund- resp. 

melkveehouderij boven de toenemende beweiding door paarden. 

Vanuit economisch of planologisch perspectief bestaan geen bezwaren tegen wijziging 

(verruiming) van het bouwvlak, mits wordt voldaan aan de volgende specifieke criteria voor de 

landschappelijke inpassing: 

• de uitbreiding dient plaats te vinden aan de (van de woonbebouwing afgekeerde) achterzijde 

van het perceel; 


• verruiming van het bouwvlak in de breedte (dus evenwijdig aan de hoofdweg Wilsveen) dient 

ter voorkoming van eventuele milieuconflicten met nabij gelegen woonbestemmingen te 

worden voorkomen; 

• de verruiming van het bouwvlak dient plaats te vinden binnen de bestaande rooilijnen aan de 

achterkant van het bedrijf; 

• mestsilo’s en opslagplaatsen dienen binnen het bouwvlak te vallen resp. daarheen te worden 

verplaatst; 

• het geheel dient door erfbeplanting te worden afgeschermd. 

Voor de verzochte uitbreiding van het bouwvlak zijn diverse alternatieven nader onderzocht. In de 

eerste plaats is gekeken naar een aanpassing waarbij de huidige opslagvoorzieningen door een 

uitbreiding in oostelijke richting in het bouwvlak worden inbestemd. Deze optie biedt echter geen 

mogelijkheden voor een uitbreiding tot de gevraagde omvang van 1 hectare en stuit bovendien op 

milieutechnische belemmeringen vanwege in de nabijheid aanwezige woonbestemmingen. 

Daarnaast zijn alternatieven onderzocht waarbij wordt voorzien in uitbreiding van het bouwvlak aan 

de achterzijde. Qua landschappelijke inpassing en het vermijden van milieuhinderlijke situaties 

bieden deze alternatieven de meeste mogelijkheden. Belangrijkste belemmering voor het 

realiseren van de gevraagde verruiming tot 1 hectare vormt hier feitelijk de grens van het 

bestemmingsplan: met de huidige plangrens is maximaal een verruiming tot 0,9 hectare mogelijk. 

Daarom wordt de plangrens van het bestemmingsplan eveneens aangepast. 

Conclusie 


39. J.J.G. Ense 

Zienswijze 

a. Uitvoering van het plan zal leiden tot een toename van het aantal foeragerende ganzen 

e.d. wat overlast en schade zal veroorzaken; 

b. Het realiseren van de waterberging veroorzaakt een toename van de waterdruk en 

daarmee schade in de polder. 

Reactie 

a. De inrichting van het plangebied als waterrijk gebied heeft naar verwachting tot gevolg dat 

de voor weidegronden kenmerkende fauna zal wijken voor een meer watergerichte fauna. 

Daartoe kunnen ook ganzen behoren. Of en in hoeverre zij daadwerkelijk overlast (en 

schade) zullen veroorzaken kan pas na de herinrichting worden beoordeeld. Indien hierbij 

inderdaad negatieve ontwikkelingen op gang blijken te komen, zal het beheer van het 

gebied zodanig moeten worden aangepast dat nadelige dominante faunaontwikkelingen 

kunnen worden beperkt. Dergelijke beheersmaatregelen zijn echter geen onderdeel van de 

onderwerpen die in het bestemmingsplan (kunnen) worden geregeld. 

b. De te realiseren piekberging zal slechts incidenteel (namelijk bij calamiteiten) worden 

benut. De facto is van een verhoging van het waterpeil in de Ringsloot e.d. geen sprake, er 

zal ter plaatse juist een constant waterpeil worden gehanteerd. De door belanghebbende 

geschetste gevolgen zullen zich daarom niet voordoen. 

Ook voor schade aan (al dan niet onderheide) bebouwing hoeft redelijkerwijs niet te 

worden gevreesd. Bij gebruik van de piekberging is sprake van het gedurende een zeer 

kort tijdsbestek in geringe mate opzetten van de waterstand. Ook voor het overige is 


sprake van een zodanige uitvoering van zowel de waterberging zelf als de overige 

relevante waterhuishoudkundige elementen dat door de waterbeheerders geen problemen 

op het gebied van wateroverlast e.d. worden voorzien. 

Conclusie 


40. G.F. Vogels, J.J.G. Vogels en A.H.M. Vogels-van Stein 

Zienswijze 

a. De aanleg van rijwielpaden, ruiterpaden en eventueel een menpad op de westelijk gelegen 

kade van de Limietsloot resulteert in verstoring van de fauna, geluidsoverlast voor 

omwonenden en verlies van privacy, e.e.a. is bovendien in tegenspraak met toezeggingen 

gedaan door mevrouw Dwarshuis; 

b. In het voortraject is de noodzaak voor het plan gestoeld op de behoefte aan 

piekbergingscapaciteit, nu blijkt echter de behoefte aan een natuurbuffer leidend te zijn. 

Het niet waarborgen van bestaansmogelijkheden voor nu al als natuurlijke buffer 

fungerende agrarische bedrijven is daarmee in tegenspraak; 

c. Het plan bedreigt het voortbestaan van een al vier generaties bestaand agrarisch 

(familie)bedrijf; 

d. Het plan bevordert de landschapsbeleving van de polders niet, maar bedreigt deze juist 

door het beperken van de mogelijkheden voor de agrarische bedrijfsvoering. Bovendien zal 

sprake zijn van een toename van de hoeveelheid zwerfafval en vermindert de 

onderhoudskwaliteit van de niet-agrarische gronden (distelproblematiek); 

e. Het plan heeft negatieve gevolgen voor de waterhuishouding, de waterkwaliteit en – 

kwantiteit; 

f. Uitvoering van het plan (aanleg van kades) tast uitzicht en beleving van de 

eigenaren/bewoners in het gebied onacceptabel aan en leidt tot 

waardevermindering/schade; 

g. Aangegeven wordt dat men bezwaar heeft tegen de manier waarop procedureel met het 

verschil tussen inrichtingsplan en bestemmingsplan is omgegaan. 

Reactie 

a. Niet duidelijk is wanneer, in welke context en in welke hoedanigheid een toezegging als 

hier bedoeld gedaan zou zijn. De gemeente is niet bekend met een dergelijke toezegging, 

die overigens ook gelet op onder meer het provinciaal -, regionaal - en gemeentelijk beleid 

niet of nauwelijks te rechtvaardigen zou zijn. Gelet op de doelen taakstellingen die voor 

het plangebied zijn vastgesteld is onttrekking van aanzienlijke oppervlakte aan gronden 

aan de landbouwfunctie in feite onvermijdelijk. 

Verstoring van de fauna als gevolg van de in het plan voorziene ontwikkelingen wordt niet 

verwacht, wel zal ten aanzien van een aantal soorten / soortgroepen mogelijk sprake zijn 

van verschuivingen. Verwezen kan worden naar de bij de voorbereiding van het plan 

verrichte onderzoeken en het gestelde in paragraaf 5.2.1 van de plantoelichting. 

b. Ten onrechte stellen betrokkenen dat (in tegenstelling tot eerdere standpunten / 

uitspraken) de grondverwerving niet ten dienste zal staan van de piekberging maar 

plaatsvindt om een natuurbuffer tegen de verstedelijking te realiseren. 


Het aanleggen van waterbergende voorzieningen vormt het meest ingrijpende fysieke 

onderdeel van de herinrichting van de Nieuwe Driemanspolder. Dat deze herinrichting 

mede wordt aangegrepen om op het gebied van de landschapsinrichting, ecologie, 

cultuurhistorie, e.d. kwaliteitswinst te boeken en daarmee tevens tot op zekere hoogte een 

natuurbuffer tot stand te brengen doet aan hieraan niet af. Bestudering van de plankaart 

maakt zonder meer duidelijk dat voor wat betreft de grondverwerving het zwaartepunt ligt 

bij het verwerven van gronden, die voor het realiseren van de waterberging en de daarmee 

samenhangende landschappelijke elementen noodzakelijk zijn. Het in de huidige vorm en 

omvang laten voortbestaan van de agrarische bedrijvigheid in het plangebied is met deze 

waterhuishoudkundige taakstelling niet verenigbaar. 

c. De herinrichting van de Nieuwe Driemanspolder brengt onvermijdelijk een herschikking van 














d. De voor dit plangebied relevante kaderstellende nota’s, zoals het Streekplan Zuid-Holland 

West, het Regionaal Structuurplan Haaglanden en de provinciale nota “Stand en Land in 

Balans” voorzien in de Nieuwe Driemanspolder een functieverandering ten behoeve van de 

ontwikkeling van de functies groen, water, natuur en recreatie. Een structurele handhaving 

van bestaande agrarische functies / bestemmingen behoort niet tot de mogelijkheden, 

omdat het bestemmingsplan in overeenstemming dient te zijn met het geldende 

beleidskader. 

Uiteraard kan het begrip ‘landschapsbeleving’ op meerdere manieren worden 

geïnterpreteerd. Belanghebbenden zijn kennelijk van mening dat een positieve beleving 

van het landschap uitsluitend kan worden bereikt wanneer daarin geen ontwikkelingen 

plaatsvinden. De aan het plan ten grondslag liggende studies zijn er echter op gericht resp. 

tonen aan dat een verantwoorde herinrichting van het gebied leidt tot een verbetering van 

de landschappelijke, ecologische en cultuurhistorische kwaliteit. Deze ontwikkeling zal de 

natuur- en landschapsbeleving positief beïnvloeden, in tegenstelling tot wat 

belanghebbenden veronderstellen. 

De opmerkingen met betrekking tot zwerfafval, distelproblematiek e.d. hebben geen directe 

relatie met het voorliggende bestemmingsplan, maar zien op de inrichtings- resp. 

beheersfase. Een herijking van in het bestemmingsplan verwerkte standpunten dan wel 

afwegingen op basis van dit onderdeel van de zienswijze kan daarom niet plaatsvinden. 


e. De waterstructuur van de polder bestaat nu uit een zeer fijnmazig slotenstelsel met veel 

dode hoeken of elementen die een makkelijke doorstroming belemmeren, met negatieve 

consequenties voor de waterhuishouding en de waterkwaliteit en –kwantiteit. Het 

toekomstig waterstelsel wordt echter gekenmerkt door: 

• grote, meer aaneengesloten wateroppervlakken; 

• verschillende diepe waterdelen (naar verwachting tot 4 meter diep); 

• veel minder dode hoeken; 

• bredere watergangen die een doorstroming kunnen bevorderen. 

De begroting voorziet tevens in een reservering voor een voorziening die de doorstroming 

nog eens extra zou kunnen bevorderen. Gezien deze randvoorwaarden is het niet 

aannemelijk dat de waterhuishouding, waterkwaliteit en –kwantiteit door het plan sterk 

nadelig wordt beïnvloed. 

De te realiseren piekberging zal slechts incidenteel (namelijk bij calamiteiten) worden 

benut. De facto is van een verhoging van het waterpeil in de Ringsloot e.d. geen sprake, er 

zal ter plaatse juist een constant waterpeil worden gehanteerd. De door belanghebbende 

geschetste gevolgen zullen zich daarom niet voordoen. 

Ook voor schade aan (al dan niet onderheide) bebouwing hoeft redelijkerwijs niet te 

worden gevreesd. Bij gebruik van de piekberging is sprake van het gedurende een zeer 

kort tijdsbestek in geringe mate opzetten van de waterstand. Ook voor het overige is 

sprake van een zodanige uitvoering van de waterberging zelf als de overige relevante 

waterhuishoudkundige elementen dat door de waterbeheerders geen problemen op het 

gebied van wateroverlast e.d. worden voorzien. 

f. De belangrijkste uitgangspunten bij de vormgeving van de nieuwe kades rond de 























g. Aard, inhoud en opzet van een bestemmingsplan evenals de procedure voor voorbereiding 

en vaststelling daarvan worden bepaald door het regime van de Wro. De eisen waaraan 

een dergelijk plan moet voldoen, de procedurestappen die moeten worden doorlopen, de in 

acht te nemen termijnen, etc. zijn strikt in de Wro vastgelegd. Ook de mogelijkheden op het 

gebied van rechtsbescherming voor belanghebbenden (inspraak, zienswijzen, 

bedenkingen en beroep) zijn voor wat het bestemmingsplan betreft strikt in de Wro 

afgebakend. Van deze procedurele bepalingen kan niet worden afgeweken. 

Een inrichtingsplan echter valt niet onder de werkingsfeer van de Wro, zowel voor wat 

betreft de aard/inhoud e.d., de te volgen procedure als de rechtsbeschermingsmiddelen is 

sprake van een geheel ander soort plan met een niet vergelijkbaar geldend wettelijk 

regime. Het is daarom onvermijdelijk dat voor beide soorten plannen verschillende 

procedures worden doorlopen. 

Conclusie 


41. J.A. Spronk 

Zienswijze 

a. Er is geen reden de bestemming van het perceel te wijzigen van een agrarische – naar een 

groenfunctie, voor het realiseren van de piekberging is dit niet nodig. Verzocht wordt de 

agrarische bestemming te behouden; 

b. In het plan wordt onvoldoende rekening gehouden met de plannen van het rijk ter plaatse, 

zoals de aanwijzing van het ‘Nationaal Landschap Groene Hart van de Randstad’ en de 

Nota Belvedere. Verzocht wordt het plan in lijn te brengen het rijksbeleid; 

c. In het plan is onvoldoende gemotiveerd waarom de noodzaak bestaat ter plaatse een 

piekberging te realiseren, volgens betr. is dit ingegeven door de grote toename van 

bebouwing zonder voor voldoende watercompensatie te zorgen. De aanleg van een 

tweede dijklichaam ten behoeve van waterberging tast het open karakter en de 

natuurhistorische waarde van het gebied onevenredig aan. Een betere invulling is mogelijk 

waarbij bovendien een volledige functiewijziging kan worden voorkomen. 

Reactie 

a. De bebouwing en erfpercelen van de bedrijven aan de Voorweg liggen geheel buiten de 

plangrens van het voorliggende bestemmingsplan. Het in stand laten van de agrarische 

functie van de bijbehorende, wel binnen het plan vallende, landerijen is op grond van het 

geldende beleidskader niet mogelijk. Bovendien zijn de gronden waarop de zienswijze 

betrekking heeft, anders dan wordt betoogd, wel degelijk nodig voor het aanleggen van de 

piekberging met de bijbehorende civieltechnische voorzieningen. Uit de plankaart blijkt dit 

duidelijk. 

b. Het is juist dat met de herinrichting een aantal cultuurhistorische waarden in het plangebied 

zal gaan verdwijnen. Het is echter onjuist te stellen dat de herinrichting in strijd zou zijn met 

het rijksbeleid. Al sinds de planvorming voor de Randstadgroenstructuur bevatten veel 

rijksnota’s voorstellen voor grootschalige functiewijziging, die een verandering van het 

karakteristieke beeld van een droogmakerij tot gevolg zouden hebben. Hiertoe behoorden 

o.a. voorstellen voor een productiebos (Randstadgroenstructuur) of een bos met 

waterberging (zie het VOP - MER voor de Landinrichting Leidschendam, begin jaren ’90). 


Het huidige functieprofiel voor de Nieuwe Driemanspolder is het resultaat van planvorming 

voor het streekplan Zuid-Holland West uit 2003 en de provinciale nota “Stad en Land in 

Balans” uit 1999. De hierin verwoorde doelstellingen zijn vervolgens op rijksniveau 

overgenomen in het beleid van de Nota Ruimte. Zo voorziet de Uitvoeringsagenda 2006 

van de Nota Ruimte expliciet in de realisatie van de ‘Groen-Blauwe Slinger’ (zie pag. 

142/143 van de agenda). Daarnaast bevat het Investeringsbudget Landelijk Gebied (ILG) 

van het Ministerie van LNV concrete bijdragen voor de herinrichting van de Nieuwe 

Driemanspolder overeenkomstig de hiervoor beschreven beleidskaders resp. 

taakstellingen. 

Verder betekent de status als Belvedèregebied niet, dat in het betreffende gebied niets 

meer van functie zou mogen veranderen. Doelstelling is primair dat bij een 

functieverandering wordt getracht karakteristieke waarden zo veel mogelijk te waarborgen. 

In het voorliggende plangebied zijn dit bijvoorbeeld de oude ontginningsassen Wilsveen en 

Voorweg, de openheid van de polder en de vormgeving van de waterberging die deels 

gebaseerd is op de oude kavelstructuur. 

De aanleg van de nieuwe dijken beperkt het zicht tussen de lintbebouwing en het 

toekomstige water-, natuur- en recreatiegebied. De kades zijn echter noodzakelijk om het 

gebied conform het vigerende beleidskader van functie te laten veranderen. Het verlies 

aan uitzicht vanuit de lintbebouwing betekent echter niet dat het plangebied zijn openheid 

verliest. Deze openheid neemt weliswaar verhoudingsgewijs af, maar het grote 

middengebied krijgt door zijn inrichting een onmiskenbaar open karakter. Daarnaast 

behouden ook de weidegronden van Potteveen hun karakter van een open agrarisch 

gebied. Het grootste gedeelte van de Nieuwe Driemanspolder heeft daarom ook in de 

toekomst een open karakter. 

Een verlies aan historische waarden is door de omvangrijke functieverandering van het 

gebied niet te vermijden. Een dergelijk verlies zou alleen kunnen worden voorkomen indien 

voor de planvorming andere randvoorwaarden gebruikt zouden kunnen worden dan die 

welke al in de beleidskaders waren vastgelegd. Nut en noodzaak van de 

functieverandering zijn bij de uitwerking van de beleidskaders echter al aangetoond, 

waardoor de randvoorwaarden in het kader van deze bestemmingsplanprocedure niet 

meer ter discussie gesteld kunnen worden. 

Om het verlies aan historische waarden te beperken wordt in de toekomst voor een 

inrichting gekozen waarbij: 

• de oude ontginningsassen Wilsveen en Voorweg worden gehandhaafd; 

• de openheid van de polder door water, natuur en weidegronden wordt gehandhaafd; 

• karakteristieke kavelstructuren als basis worden gebruikt voor de herinrichting (zie de 

eilandenstructuur in de waterberging en de bosschages in het parklandschap). 

Nogmaals: de discussie en (boven)regionale belangenafweging over het nut en de 

noodzaak van het realiseren van een water-/piekberging heeft al plaatsgevonden tijdens de 

planvorming voor de kaderstellende nota’s zoals het streekplan en de provinciale nota 

“Stad en Land in Balans”. Het bestemmingsplan vormt de vertaling van deze beleidskaders 

naar een juridisch bindende planvorm. De zienswijzenprocedure ten aanzien van het 

ontwerpbestemmingsplan is niet bedoeld om ook de al vastgestelde onderliggende 

beleidskaders opnieuw ter discussie te stellen. 


Conclusie 


42. Firma W., D. en M.W. Bos 

Zienswijze 

a. Met het voorliggende plan is gekozen voor een oplossing voor de 

waterbergingsproblematiek die noch effectief, noch verantwoord is vanuit kostenoogpunt. 

Vermoed wordt dat bewust voor deze aanpak is gekozen om een beroep op 

complexwaarde onmogelijk te maken, terwijl het voortbestaan van agrarische bedrijven 

wordt bedreigd; 

b. Betr. hebben een alternatief voor het plan aangedragen (het ‘plan Bos-Groenewegen’) 

waarin voorstellen werden gedaan voor een combinatie van boerenbedrijf en beheer van 

het gebied. Dit alternatief is nooit gemotiveerd afgewezen; 

c. Het plan berust op een onvoldoende deugdelijke onderbouwing en bevat nog tal van 

onzekerheden, onder meer op het punt van de economische haalbaarheid / financiering; 

d. Uitvoering van het plan resulteert in een onaanvaardbare toename van de overlast 

vanwege ganzen, muggen en knutten. Deze ontwikkeling tast het woonen leefgenot aan 

en veroorzaakt financiële schade. 

Reactie 

a. In tegenstelling tot wat in de zienswijze wordt gesteld is de in het plan voorziene aan te 

leggen waterbergingscapaciteit (in de vorm van een piekberging met een omvang van 2 

mln. m³) wel degelijk effectief en kostentechnisch verantwoord. De ten behoeve van de 

planvorming uitgevoerde onderzoeken tonen aan dat uitvoering van de transformatie zoals 

beoogd resulteert in waterbergende capaciteit die in de behoefte voorziet, met andere 

woorden: die effectief is. Tijdens de planvorming zijn overigens ook alternatieve vormen 

van uitbreiding van de waterbergende capaciteit onderzocht, zoals een verbreding van de 

waterlopen in het plangebied. Gebleken is dat bedoeld alternatief ca. 1,5x duurder zou zijn 

dan het aanleggen van de nu voorziene piekberging. De beoogde oplossing is niet alleen 

effectief, maar vanuit kostentechnisch oogpunt de meest verantwoorde optie. Bovendien 

tonen de financiële stukken, die aan het plan ten grondslag liggen, aan dat de financiële 

dekking van de herinrichting voldoende is gewaarborgd. 

Van een wijze van bestemmen, die als bedoeld neveneffect zou hebben het beletten van 

een beroep op complexwaarde, is geen sprake. In de zienswijze wordt deze stelling ook 

niet nader onderbouwd. Overigens is dit ook geen aspect dat in de 

bestemmingsplanprocedure aan de orde behoort te komen, maar dat in een eventuele 

onteigeningsprocedure aan het oordeel van de rechter kan worden onderworpen. 

b. In de zienswijzenprocedure staat het ontwerpbestemmingsplan voor de Nieuwe 

Driemanspolder, zoals dat ter inzage heeft gelegen, ter discussie. Omdat dit onderdeel van 

de zienswijze inhoudelijk geen betrekking heeft op het voorliggende 

ontwerpbestemmingsplan, maar op een alternatief plan dat door belanghebbenden zelf in 

het verleden is opgesteld, is een nadere afweging of herijking van het voorliggende plan 

naar aanleiding van de zienswijze niet mogelijk. 

c. Aan het voorliggende bestemmingsplan is een uitgebreide planvormende fase 

voorafgegaan, waarin onder meer een uitgebreid scale aan onderzoeken is uitgevoerd. De 

resultaten van de betreffende onderzoeken zijn weergegeven in de plantoelichting of in de 


van het plan deel uitmakende bijlagen. De reikwijdte van deze onderzoeken resp. de 

omvang van de bijlagen e.d. rechtvaardigt de conclusie dat de betrokken overheden veel in 

het werk hebben gesteld om de complexe planvorming zo transparant mogelijk te laten 

verlopen en de definitieve (beleids)keuzes zo goed en zorgvuldig mogelijk te 

onderbouwen. 

De (niet nader onderbouwde) stelling dat het plan onvoldoende zou zijn onderbouwd en tal 

van onzekerheden in zich zou hebben wordt niet herkend. In elk geval is zij onvoldoende 

concreet om daarop inhoudelijk nader te reageren. 

De economische (financiële) uitvoerbaarheid van de herinrichting van de Nieuwe 

Driemanspolder is in elk geval gewaarborgd. Over de uitvoerbaarheid zijn door c.q. tussen 

de diverse bij het project betrokken overheden afspraken gemaakt dan wel 

overeenkomsten gesloten, die onder meer zien op de financiële uitvoerbaarheid van het 

plan. Zoals ook uit hoofdstuk 7 van de plantoelichting blijkt is sprake van voldoende 

financiële dekking en is de herinrichting van het gebied economisch haalbaar. 

d. In het plangebied wordt gekozen voor een inrichting waarmee kansrijke habitats voor 

insecten als muggen, vliegen en knutten zoveel mogelijk worden vermeden, zeker in de 

nabijheid van de bebouwde kom. Ook andere inrichtingsmaatregelen worden erop gericht 

de ontwikkeling en voortplanting van deze insecten zoveel mogelijk te frustreren. De 

relevante biotopen zullen daarbij zo beperkt mogelijk worden gehouden. Belangrijke 

daarmee samenhangende uitgangspunten voor de inrichting zijn: 


elementen; 











De inrichting van het plangebied als waterrijk gebied heeft naar verwachting tot gevolg dat 

de voor weidegronden kenmerkende fauna zal wijken voor een meer watergerichte fauna. 

Daartoe kunnen ook ganzen behoren. Of en in hoeverre zij daadwerkelijk overlast (en 

schade) zullen veroorzaken kan pas na de herinrichting worden beoordeeld. Indien hierbij 

inderdaad negatieve ontwikkelingen op gang blijken te komen, zal het beheer van het 

gebied zodanig moeten worden aangepast dat nadelige dominante faunaontwikkelingen 

kunnen worden beperkt. Dergelijke beheersmaatregelen zijn echter geen onderdeel van de 

onderwerpen die in het bestemmingsplan (kunnen) worden geregeld. 

Conclusie 



43. P.J.M. van Leeuwen 

Zienswijze 

Uitvoering van het plan heeft ingrijpende nadelige gevolgen voor de waterhuishouding in het 

gebied en tast de stabiliteit van de ondergrond aan, waardoor de gronden onbruikbaar worden. 

Reactie 

De nieuw aan te leggen piekberging zal slechts incidenteel, namelijk in geval van calamiteiten, 

daadwerkelijk worden benut. Van een structurele verhoging van het waterpeil in de Ringsloot e.d. 

is dan ook geen sprake, er wordt ter plaatse juist een constant waterpeil gehanteerd. De in de 

zienswijze geschetste negatieve effecten zullen zich naar verwachting daarom niet voordoen. 

Ook voor het optreden van (verzakkings)schade aan al dan niet onderheide bebouwing in het 

plangebied hoeft redelijkerwijs niet te worden gevreesd. Bij daadwerkelijke inzet van de 

piekberging is sprake van het gedurende een zeer kort tijdsbestek in geringe mate opzetten van de 

waterstand. Ook voor het overige zijn zowel de piekberging zelf als de overige relevante 

waterhuishoudkundige elementen zodanig uitgevoerd dat door de verantwoordelijke 

waterbeheerders geen problemen op het gebied van wateroverlast worden voorzien. 

Voor het overige wordt in de zienswijze een groot aantal verwijzingen naar het voorliggende plan 

vermeld, zonder daarbij concreet aan te geven welke bezwaren tegen deze onderdelen bestaan. 

Een inhoudelijke reactie daarop kan dan ook niet worden gegeven. 

Conclusie 


44. M. van Leeuwen 

Zienswijze 

a. Het realiseren van de nieuwe aanvoerroute vanuit Stompwijk maakt voortzetting van het 

bedrijf op de gronden van de familie onmogelijk; 

b. Het aanbrengen van de damwandconstructie van het aanvoertracé langs de Meer en 

Geerweg verstoort de continuïteit van de waterhuishouding van de veengronden, wat 

nadelige effecten heeft op de aanwezige bebouwing en de resterende dijklichamen; 

c. Het plan voorziet niet in het respecteren van de cultuurhistorische waarden aan de Meer 

en Geerweg; 

d. Uitvoering van het plan heeft tot gevolg dat traditionele schaatsroutes op de ringvaart 

voorgoed verloren gaan die deel uitmaken van de beleving van de polder. 

Reactie 
















b. Het bestemmingsplan voorziet in voldoende maatregelen om een goede waterhuishouding 





• delen met een ‘natuurlijke’ inrichting, waarvan de bouwvoor deels zal zijn afgegraven. 





De nieuw aan te leggen piekberging zal slechts incidenteel, namelijk in geval van 

calamiteiten, daadwerkelijk worden benut. Van een structurele verhoging van het waterpeil 

in de Ringsloot e.d. is dan ook geen sprake, er wordt ter plaatse juist een constant 

waterpeil gehanteerd. De in de zienswijze geschetste negatieve effecten zullen zich naar 

verwachting daarom niet voordoen. 

Ook voor het optreden van (verzakkings)schade aan al dan niet onderheide bebouwing in 

het plangebied hoeft redelijkerwijs niet te worden gevreesd. Bij daadwerkelijke inzet van de 

piekberging is sprake van het gedurende een zeer kort tijdsbestek in geringe mate 

opzetten van de waterstand. Ook voor het overige zijn zowel de piekberging zelf als de 

overige relevante waterhuishoudkundige elementen zodanig uitgevoerd dat door de 

verantwoordelijke waterbeheerders geen problemen op het gebied van wateroverlast 

worden voorzien. 

Eén en ander wordt bevestigd door middel van het ten behoeve van de MER ontwikkelde 

grondwatersimulatiemodel. De waterberging is zo ontworpen dat ten opzichte van de 

huidige situatie geen sprake is van wijzigingen in de grondwatersituatie. De voorziene 

inrichting van het gebied gaat uit van het realiseren van extra oppervlaktewater en dus 

meer buffercapaciteit in de kwelzone. Zowel civieltechnisch onderzoek als de resultaten 

van de MER tonen aan dat negatieve effecten van de aanleg van de waterberging worden 

voorkomen. 

d. De opmerkingen van belanghebbende over het waarschijnlijk niet meer kunnen schaatsen 

op de ringvaart, hebben geen (directe) betrekking op de planologisch-juridische inhoud en 

strekking van het bestemmingsplan. 

Conclusie 



45. A. de Winter 

Zienswijze 

a. Uitvoering van het plan heeft tot gevolg dat de veengronden verdrogen en inklinken. 

Hierdoor zal bestaande bebouwing verzakken, wat tot het ontstaan van schade leidt; 

b. Het aanbrengen van een stalen damwandconstructie (tbv. het aanvoertracé) zal voor het 

verkeer gevaarlijke situaties veroorzaken. 

Reactie 

a. De nieuw aan te leggen piekberging zal slechts incidenteel, namelijk in geval van 

calamiteiten, daadwerkelijk worden benut. Van een structurele verhoging van het waterpeil 

in de Ringsloot e.d. is dan ook geen sprake, er wordt ter plaatse juist een constant 

waterpeil gehanteerd. De in de zienswijze geschetste negatieve effecten zullen zich naar 

verwachting daarom niet voordoen. 

Ook voor het optreden van (verzakkings)schade aan al dan niet onderheide bebouwing in 

het plangebied hoeft redelijkerwijs niet te worden gevreesd. Bij daadwerkelijke inzet van de 

piekberging is sprake van het gedurende een zeer kort tijdsbestek in geringe mate 

opzetten van de waterstand. Ook voor het overige zijn zowel de piekberging zelf als de 

overige relevante waterhuishoudkundige elementen zodanig uitgevoerd dat door de 

verantwoordelijke waterbeheerders geen problemen op het gebied van wateroverlast 

worden voorzien. 

Eén en ander wordt bevestigd door middel van het ten behoeve van de MER ontwikkelde 

grondwatersimulatiemodel. De waterberging is zo ontworpen dat ten opzichte van de 

huidige situatie geen sprake is van wijzigingen in de grondwatersituatie. De voorziene 

inrichting van het gebied gaat uit van het realiseren van extra oppervlaktewater en dus 

meer buffercapaciteit in de kwelzone. Zowel civieltechnisch onderzoek als de resultaten 

van de MER tonen aan dat negatieve effecten van de aanleg van de waterberging worden 

voorkomen. 

b. De vraag of het aanbrengen van een damwandconstructie ten behoeve van de 

aanvoerroute negatieve invloed heeft op de wegbreedte en (verkeers)veiligheid in geval 

van mogelijk te water raken van fietsers en bromfietsers, heeft geen directe relatie met het 

voorliggende bestemmingsplan. In algemene zin kan wel worden opgemerkt dat een 

bestemmingsplan niet bedoeld is om te voorzien in het realiseren van wegen die niet 

voldoen aan de eisen op het gebied van wegprofiel, inrichting, etc. Dit aspect kan echter 

niet leiden tot een herijking van de planologisch-juridische kaders en afwegingen die in het 

bestemmingsplan zijn vastgelegd. 

Conclusie 


46. H.N. de Winter 

Zienswijze 

a. Uitvoering van het plan zal langdurige en ernstige overlast veroorzaken die de continuïteit 

van de bedrijfsvoering ernstig zal hinderen; 

b. De constructie van de aanvoerroute (steile damwand) is zodanig dat bij te water raken van 

mens of dier gevaarlijke situaties zullen ontstaan. 


Reactie 

a. Dit onderdeel van de zienswijze heeft geen betrekking op de planologisch-juridische inhoud 

en consequenties van het plan. In die zin kan van een inhoudelijke beoordeling / herijking 

op basis van dit onderdeel van de zienswijze geen sprake zijn. 

Uiteraard zal in de uitvoeringsfase wel de nodige aandacht worden besteed aan het zoveel 

als mogelijk voorkomen dan wel beperken van overlast voor de gebruikers van gronden in 

het gebied. Dat neemt niet weg dat enige overlast bij de uitvoering van een herinrichting 

van deze aard en omvang onvermijdelijk is. In voorkomende gevallen kan, wanneer sprake 

zou zijn van schade als gevolg van de uitvoering, een beroep gedaan worden op de 

wettelijke regelingen inzake nadeelcompensatie e.d. 

b. De vraag of het aanbrengen van een damwandconstructie ten behoeve van de 

aanvoerroute negatieve invloed heeft op (verkeers)veiligheid in geval van mogelijk te water 

raken van mens en/of dier, heeft geen directe relatie met het voorliggende 

bestemmingsplan. Dit aspect kan daarom niet leiden tot een herijking van de planologischjuridische 

kaders en afwegingen die in het bestemmingsplan zijn vastgelegd. 

Conclusie 


47. De Witte Raaf (Jw. van Ravesteyn) 

Zienswijze 

De in het plan opgenomen parkeerbalans is niet in evenwicht, er is voor ca. 4900 bezoekers per 

dag voorzien in een parkeervoorziening met een capaciteit van 25 auto’s. Dat is onvoldoende, 

voorgesteld wordt de parkeervoorziening aan op de hoek van de Kostverlorenweg en 

Stompwijkseweg fors uit te breiden. 

Reactie 

De zienswijze schetst een vertekend beeld van de opvang van de parkeerbehoefte en de te 

verwachten parkeerdruk. De grootste recreatiedruk wordt verwacht in het droge deel van de 

Nieuwe Driemanspolder. Hier wordt ook het merendeel van de parkeerplaatsen aangelegd. 

Daarnaast voorziet het plan in ondersteunende parkeerplaatsen (na)bij de entrees naar het 

projectgebied: de locaties Kostverlorenweg in Leidschendam-Voorburg en Voorweg in 

Zoetermeer). Aanvullende parkeervoorzieningen worden geplaatst ter hoogte van voorzieningen 

waar toch al sprake is van een functionele aanleiding voor parkeerplaatsen, zoals een 

begraafplaats of een horecagelegenheid. 

Het gestelde in §5.5 van de plantoelichting evenals de in het bestemmingsplan opgenomen 

parkeerbalans vormt een voldoende deugdelijke onderbouwing voor de conclusie dat sprake is van 

een goed evenwicht tussen de parkeerbehoefte en het aanbod aan parkeerplaats. 

Conclusie 



48. Stichting “Wijkberaad Leidschenveen” 

Zienswijze 

a. Een toegestane (bouw)hoogte van 9 meter is onnodig, gelet op bestaande bebouwing (die 

overigens niet in het overloopgebied zelf aanwezig is) is een hoogte van 6 meter 

voldoende; 

b. Bij de ontsluiting van de N469 verdient een rotonde de voorkeur boven de nu geplande 

afslag; 

c. Het is niet duidelijk waarom de hoogte van de dijken zo fors (2 meter boven het huidige 

maaiveld) moet zijn, is dit om extra bergingscapaciteit te realiseren; 

d. Betr. is het niet eens met het wegsaneren van het verkeersplan; 

e. Betr. is het niet eens met de verhoging van de dijken. 

Reactie 

a. Niet duidelijk is waarom belanghebbenden bezwaar hebben tegen een maximale 

bouwhoogte (binnen de bestemming ‘Wonen’) van 9 meter, zij voeren hiertegen geen 

argumenten aan. Een herijking op basis van de zienswijze is gelet op de globale en niet 

onderbouwde aard daarvan niet mogelijk. 

b. De bestemming ‘Verkeer’ maakt in principe zowel de aanleg van een rotonde als de aanleg 

van een eenvoudige afslag mogelijk. De verkeerskundige randvoorwaarden bieden op dit 

moment geen aanleiding voor het aanleggen van een rotonde. Een afslag met 

voorsorteerstroken wordt op basis van ervaringsgegevens nu als de meest geschikte 

inrichting beschouwd. Een definitieve keuze voor deze inrichtingskwestie zal worden 

gemaakt bij het definitieve ontwerp voor de herinrichting van het plangebied. 

c. De belangrijkste uitgangspunten bij de vormgeving van de nieuwe kades rond de 























d. Dit onderdeel van de zienswijze maakt niet duidelijk wat precies wordt bedoeld met 

‘wegsaneren van het verkeersplan’ of welke bezwaren daartegen bestaan. Een nadere 

inhoudelijke reactie kan daarom niet worden gegeven. 

e. Zie ook de beantwoording onder c. 

Conclusie 


49. M. Leferink 

P. Huijbregts 

J. Groot Kormelink 

P. Blesgraaf 

Zienswijze 

a. Betr. maken bezwaar tegen elke aanpassing van functie en inrichting van de 

Landscheidingsdijk vanaf de woningen tot aan de Kostverlorenweg alsmede tegen elke 

vorm van uitzicht belemmerende groenvoorziening, omdat dergelijke ontwikkelingen niet 

verenigbaar zijn met belangen van landschappelijke, cultuurhistorische, architectonische 

en milieutechnische aard; 

b. Uit het plan blijkt onvoldoende duidelijk aan welke zijde van de Kostverlorenweg het 

geplande fietspad wordt gesitueerd en wat voor deze situering de argumenten zijn. 

Verzocht wordt een afgewogen visie te ontwikkelen mbt. de situering van het fietspad in 

combinatie met het verkeersluw maken van de Kostverlorenweg; 

c. Betr. maken bezwaar tegen wijziging van de bestaande functie van de Kostverlorenweg / 

Wilsveen als erftoegangsweg voor aanwonenden en ander bestemmingsverkeer; 

d. Betr. verzoeken de snelheid van het wegverkeer via het bestemmingsplan te reguleren 

overeenkomstig de nieuwe functie van het plangebied; 

e. Betr. verzoeken in het bestemmingsplan tot uitdrukking te brengen op welke wijze de 

verkeersintensiteit wordt verminderd en flankerende maatregelen worden voorzien om tot 

een betere verkeersafwikkeling te komen; 

f. Betr. verzoeken in het bestemmingsplan waarborgen op te nemen om overlast, schade, 

etc. in de uitvoeringsfase van het plan te voorkomen en waar nodig te compenseren. 

Reactie 

a. Het bestemmingsplan faciliteert in planologisch-juridische zin bepaalde ruimtelijke 

ontwikkelingen, zoals een padenstelsel, maar legt niet concreet vast op welke locatie en in 

welke uitvoering deze voorzieningen zullen worden aangelegd. Voor zover de zienswijze 

van belanghebbenden is gebaseerd op aannames over de veronderstelde inhoud van het 

inrichtingsplan, kan de zienswijze niet leiden tot een herijking van het bestemmingsplan. 

Een definitief besluit over de exacte ligging en detaillering van het pad zal pas met het 

definitieve ontwerp voor de herinrichting worden genomen. Daarbij zal nogmaals een 

belangenafweging worden gemaakt op basis van enerzijds aspecten als privacy en 

woongenot en anderzijds de planologische randvoorwaarden en waterhuishoudkundige, 

ecologische, recreatieve en overige doelstellingen. In dat verband wordt er wel nadrukkelijk 

op gewezen dat zowel in de eerste ontwerpen voor de wijk Leidschenveen als in de 

betreffende bestemmingsplannen was voorzien in een pad op de Landscheiding. De 

gedachte daarachter was, dat de Landscheiding onderdeel zou kunnen zijn van een 


openbaar toegankelijke groenstructuur en dat een pad op de Landscheiding een goede 

landschapsbeleving mogelijk maakt. 

Met andere woorden: de belangenafweging tussen privacy / woongenot enerzijds en de 

belangen van een recreatief netwerk anderzijds heeft in een eerder stadium al nadrukkelijk 

plaatsgevonden. Voor nieuwe bewoners van Leidschenveen was de mogelijkheid dat ter 

plaatse een pad zou worden aangelegd daarmee kenbaar. 

De ontwikkelingen die in het plan zijn voorzien zijn voorts in elk stadium van de 

planvorming getoetst door en afgestemd met de verantwoordelijke diensten van rijk, 

provincie en regio. De gedachte dat het plan in strijd zou zijn met belangen van 

landschappelijke, cultuurhistorische, milieutechnische, etc. aard wordt dan ook niet 

onderschreven. Het beschermen en waar mogelijk versterken van deze belangen is 

voldoende deugdelijk in het plan ingebed. 

b. Deze vraag heeft betrekking op aspecten die niet in het voorliggende bestemmingsplan, 

maar in het nog vast te stellen inrichtingsplan worden uitgewerkt/vastgelegd. Dit onderdeel 

van de zienswijze kan niet tot een herijking van het bestemmingsplan leiden. 

c. In het Verkeers- en Vervoerplan Leidschendam 1997 is aangegeven dat de 

Kostverlorenweg verkeersluw zal worden, in die zin dat de betreffende weg alleen een 

functie krijgt voor de afwikkeling van bestemmingsverkeer. In 2004 is een nieuw Verkeersen 

Vervoerplan vastgesteld. Daarin zijn de Kostverlorenweg en het Wilsveen aangeduid als 

erftoegangswegen buiten de bebouwde kom. In 2007 is een krediet beschikbaar gesteld 

om deze erftoegangswegen onder te brengen in een 60 km./uur regime. Door middel van 

bebording, belijning, gelijkwaardige kruisingen en enkele kruispuntplateaus wordt de 

functie van deze wegen als erftoegangsweg buiten de bebouwde kom zichtbaar gemaakt 

resp. benadrukt. 

De term ‘erftoegangsweg’ is ontleend aan de landelijke “Duurzaam Veilig” visie van de 

verschillende overheden, die een verdere structurele verbetering van de verkeersveiligheid 

beoogt te bewerkstelligen, onder meer door wegtypen eenduidig te classificeren en in te 

richten als: 

• stroomweg; 

• gebiedsontsluitingsweg; 

• erftoegangsweg. 

Erftoegangswegen hebben als hoofdfunctie het veilig toegankelijk maken van percelen in 

verblijfsgebieden. Volgens de “Duurzaam Veilig”-visie moeten op erftoegangswegen álle 

verkeersdeelnemers veilig van dezelfde rijbaan gebruik kunnen maken. Manoeuvres als 

keren, draaien, laten in- en uitstappen van passagiers, laden en lossen en oversteken moet 

veilig kunnen gebeuren. Aangezien de verblijfsfunctie op dit type weg het belangrijkst is 

moet de snelheid van gemotoriseerd verkeer ten opzichte van gebiedsontsluitingswegen 

omlaag om te kunnen voldoen aan het vereiste van homogeniteit van het verkeer. 

Om deze lagere snelheid af te dwingen zijn in de laatste jaren veel snelheidsremmende 

maatregelen geïntroduceerd. Door deze lagere snelheid wordt doorgaand verkeer zoveel 

mogelijk van de erftoegangswegen geweerd, wat weer beter past bij de gedachte functie 

van erftoegangswegen als wegen die primair bedoeld zijn voor de afwikkeling van 

bestemmingsverkeer. Terecht is dan ook in de beantwoording van de inspraakreactie van 

betrokkenen opgemerkt dat de functie van de betreffende wegen ten opzichte van de 


functie in het voorgaande bestemmingsplan ‘Leidschenveen’ niet verandert. Immers, in dit 

voorgaande bestemmingsplan is aan de betreffende wegen een functie ten behoeve van 

bestemmingsverkeer toegekend (zie het citaat dat betrokkenen in hun zienswijze 

vermelden), zonder daarbij overigens concreet te spreken over afsluiting van de 

betreffende wegen. Met het voorliggende plan wordt de functie van deze wegen (als 

aangeduid in het Verkeers- en Vervoerplan 2004) niet anders: erftoegangswegen zijn 

immers eveneens primair bedoeld voor de afwikkeling van bestemmingsverkeer en daarop 

ook ingericht. 

d./e. 

Het de facto reguleren van de maximum snelheden op de wegen in het plangebied 

alsmede het sturen van verkeersstromen en –intensiteiten is een verkeerstechnische 

aangelegenheid waarin feitelijk wordt voorzien door middel van verkeersbesluiten op grond 

van de Wegenverkeerswet 1994 alsmede feitelijke inrichtingsmaatregelen. Dit aspect 

behoort niet tot de directe werkingssfeer van het bestemmingsplan en kan daarom niet 

leiden tot een herijking van het voorliggende plan. 

f. De genoemde, op de uitvoeringsfase betrekking hebbende aspecten, zijn onderwerpen die 

niet voor regeling door middel van het bestemmingsplan in aanmerking komen. Het 

bestemmingsplan biedt de planologisch-juridische grondslag voor ruimtelijke 

ontwikkelingen maar ziet niet op de manier waarop feitelijke werkzaamheden (grondverzet 

e.d.) in het kader van de realisatie worden uitgevoerd. 

Uiteraard zal in de uitvoeringsfase al het mogelijke worden ondernomen om overlast en/of 

schade te voorkomen dan wel te beperken. Dat neemt niet weg dat bij de uitvoering van 

een project van deze aard en omvang het optreden van overlast vrijwel onvermijdelijk is. 

Indien betrokkenen als gevolg daarvan schade zouden leiden, kan een beroep gedaan 

worden op de bestaande wettelijke regelingen ten aanzien van nadeelcompensatie (en 

mogelijk planschade). 

Conclusie 


50. Bewoners Golfbaan 1 t/m 13 + 27 

Zienswijze 

a. Verzocht wordt in het plan vast te leggen dat de Kostverlorenweg, Wilsveenseweg en 

Voorweg geen verruimde verkeersfunctie krijgen maar autoluw en veiliger worden; 

b. Betr. vrezen voor negatieve effecten (o.a. verlies van privacy en grotere 

inbraakgevoeligheid) van de eventuele aanleg van een pad over de Landscheidingsdijk. 

Daarnaast heeft een herinrichting van deze dijk negatieve effecten op de cultuurhistorische 

waarde en de waterkerende functie van deze gronden. 

Reactie 

a. In het Verkeers- en Vervoerplan Leidschendam 1997 is aangegeven dat de 

Kostverlorenweg verkeersluw zal worden, in die zin dat de betreffende weg alleen een 

functie krijgt voor de afwikkeling van bestemmingsverkeer. In 2004 is een nieuw Verkeersen 

Vervoerplan vastgesteld. Daarin zijn de Kostverlorenweg en het Wilsveen aangeduid 

als erftoegangswegen buiten de bebouwde kom. In 2007 is een krediet beschikbaar 

gesteld om deze erftoegangswegen onder te brengen in een 60 km./uur regime. Door 

middel van bebording, belijning, gelijkwaardige kruisingen en enkele kruispuntplateaus 


wordt de functie van deze wegen als erftoegangsweg buiten de bebouwde kom zichtbaar 

gemaakt resp. benadrukt. 

De term ‘erftoegangsweg’ is ontleend aan de landelijke “Duurzaam Veilig” visie van de 

verschillende overheden, die een verdere structurele verbetering van de verkeersveiligheid 

beoogt te bewerkstelligen, onder meer door wegtypen eenduidig te classificeren en in te 

richten als: 

• stroomweg; 

• gebiedsontsluitingsweg; 

• erftoegangsweg. 

Erftoegangswegen hebben als hoofdfunctie het veilig toegankelijk maken van percelen in 

verblijfsgebieden. Volgens de “Duurzaam Veilig”-visie moeten op erftoegangswegen álle 

verkeersdeelnemers veilig van dezelfde rijbaan gebruik kunnen maken. Manoeuvres als 

keren, draaien, laten in- en uitstappen van passagiers, laden en lossen en oversteken 

moet veilig kunnen gebeuren. Aangezien de verblijfsfunctie op dit type weg het belangrijkst 

is moet de snelheid van gemotoriseerd verkeer ten opzichte van gebiedsontsluitingswegen 

omlaag om te kunnen voldoen aan het vereiste van homogeniteit van het verkeer. 

Om deze lagere snelheid af te dwingen zijn in de laatste jaren veel snelheidsremmende 

maatregelen geïntroduceerd. Door deze lagere snelheid wordt doorgaand verkeer zoveel 

mogelijk van de erftoegangswegen geweerd, wat weer beter past bij de gedachte functie 

van erftoegangswegen als wegen die primair bedoeld zijn voor de afwikkeling van 

bestemmingsverkeer. 

Hoewel het bestemmingsplan als zodanig niet het geëigende instrument is om 

gedetailleerde verkeersfuncties en daarmee samenhangende verkeerstechnische 

(inrichtings)maatregelen vast te leggen, wordt in de voor het plangebied voorziene 

ontwikkeling al tegemoet gekomen aan het verzoek van belanghebbenden. 

b. Het bestemmingsplan faciliteert in planologisch-juridische zin bepaalde ruimtelijke 







belangenafweging worden gemaakt op basis van enerzijds aspecten als privacy en 













De ontwikkelingen die in het plan zijn voorzien zijn voorts in elk stadium van de 

planvorming getoetst door en afgestemd met de verantwoordelijke diensten van rijk, 

provincie en regio. De gedachte dat het plan in strijd zou zijn met belangen van 

landschappelijke, cultuurhistorische, milieutechnische, etc. aard wordt dan ook niet 

onderschreven. Het beschermen en waar mogelijk versterken van deze belangen is 

voldoende deugdelijk in het plan ingebed. 

Conclusie 


51. A.C. van IJzerloo 

Zienswijze 

a. De (inrichtings)situatie die met uitvoering van het plan ontstaat, is niet in overeenstemming 

met het beeld dat daarover bij de verkoop van de woningen door de projectontwikkelaar is 

geschetst; 

b. Het aanleggen van verharde paden aan de voet van de dijk leidt tot een aanzienlijke 

verslechtering van de veiligheidssituatie rond de woningen, ivm. inbraakgevoeligheid, 

vluchtmogelijkheden, e.d.; 

c. Het aanleggen van een pad op de dijk leidt tot onevenredige aantasting van de privacy; 

d. Het realiseren van de in het plan voorziene inrichting betekent voor de eigenaren van 

percelen aan de Golfbaan een aanzienlijke verslechtering, mede omdat de bestaande 

inrichting een compromis vormt dat in nauw overleg met de eigenaren tot stand is 

gekomen. 

Reactie 

a. De zienswijze van belanghebbende heeft primair betrekking op aspecten die deel uitmaken 

van het voorlopig ontwerp voor het inrichtingsplan van het plangebied, maar die niet of 

althans niet rechtstreeks zien op de inhoud resp. strekking van het bestemmingsplan als 

planologisch-juridisch instrument. Aangezien de zienswijzenprocedure die hier aan de orde 

is betrekking heeft op het ontwerpbestemmingsplan en niet op het inrichtingsplan, kan de 

zienswijze als zodanig niet leiden tot een herijking van het bestemmingsplan. 

Overigens kunnen ook voor wat betreft de toepassing van bestuursrechtelijke instrumenten 

in het belang van een goede ruimtelijke ordening en de eventuele effecten daarvan geen 

rechten worden ontleend aan toezeggingen die door een projectontwikkelaar in het 

verleden zijn gedaan of verwachtingen die door een projectontwikkelaar in het 

verkooptraject van woningen zijn gewekt. Wanneer belanghebbende meent dat door de 

projectontwikkelaar een onjuist beeld is geschetst zal belanghebbende de betreffende 

ontwikkelaar daar in een civiel traject op moeten aanspreken. De planprocedure kan hierin 

echter niet voorzien. 

b./c. 

Het bestemmingsplan faciliteert in planologisch-juridische zin bepaalde ruimtelijke 








elangenafweging worden gemaakt op basis van enerzijds aspecten als privacy en 












d. Verwezen wordt naar de beantwoording onder a. De bestaande feitelijke 

(inrichtings)situatie is kennelijk in overleg met de projectontwikkelaar tot stand gekomen. 

Aangezien de daaraan ten grondslag liggende afspraken geen relatie hebben met het 

bestemmingsplan als planologisch-juridisch instrument dat het belang van een goede 

ruimtelijke ordening waarborgt, kunnen dergelijke afspraken tussen private partijen niet aan 

een wijziging van de bestemmingsregeling ter plaatse in de weg staan. 

Conclusie 


52. R.F.M. van den Brink en M.C.C. Reus 

Zienswijze 

a. De aanleg van het geplande ‘laarzenpad’ leidt tot onacceptabele aantasting van het woonen 

leefgenot, de ligging van het pad tast de privacy ernstig aan. Er is geen enkele 

noodzaak het pad zo dicht bij de historische Landscheiding te situeren; 

b. De geplande situering van het pad doet geen recht aan de landschappelijke en 

cultuurhistorische waarde van de Landscheiding, het ligt meer voor de hand deze gronden 

een natuurbestemming –eventueel met ruimte voor begrazing door koeien en/of schapente 

geven. 

Reactie 

De termijn van ter inzagelegging van het ontwerpbestemmingsplan liep tot en met vrijdag 21 

november 2008. Gedurende deze termijn konden zienswijzen worden ingediend. Zienswijzen, 

waarvan de ontvangst door de gemeente is geregistreerd op maandag 24 november 2008, zijn 

aangemerkt als tijdig ingediend. 

Deze zienswijze is weliswaar gedateerd op 20 november 2008, maar zij is pas op 2 december 

2008 bij de gemeente ingekomen/geregistreerd. De zienswijze is buiten de termijn ingediend en 

daarom aangemerkt als niet-ontvankelijk, zij wordt verder buiten behandeling gelaten. Overigens 

wordt opgemerkt dat de zienswijze inhoudelijk identiek is aan enkele andere, eveneens door 

bewoners van de Krooneendstraat ingediende, zienswijzen. De gegeven argumenten worden bij de 

behandeling van bedoelde zienswijzen uiteraard alsnog van een beantwoording voorzien. 

Conclusie 

De zienswijze is niet-ontvankelijk. 


53. H. Koutstaal en C.J.M. Omloo 

54. M.A. Ibelings en M.H. van Wijngaarden 

55. J.P. Bijleveld en G. Bartelds 

56. F. Bonvie en I.A.P. Bonvie-Hellburg 

57. A.J.M. Linderhof en J. Linderhof-van Iterson 

60. J. Scheffers 

62. J.F.N. Annegarn en J.C.H. van Werkhoven 

63. G.B.I. Portena en W.G. Tuin 

Zienswijze 







geven. 

Reactie 

a. Op de plankaart is geen concreet tracé opgenomen voor het betreffende ‘laarzenpad’. In 

de bestemmingsomschrijving van de bestemming ‘Groen’ (art. 10 van de regels) is slechts 

bepaald dat op gronden met deze bestemming wandel- en fietspaden zijn toegestaan, 

zonder enige verplichting op te leggen deze paden daadwerkelijk te realiseren. Een 

definitief besluit over de exacte ligging en detaillering van het laarzenpad zal pas worden 

genomen bij de vaststelling van het definitieve ontwerp voor de herinrichting van het 

plangebied. Daarbij zal een nadere belangenafweging plaatsvinden waarbij 

privacyaspecten enerzijds en planologische randvoorwaarden, recreatieve doeleinden, etc. 

anderzijds worden gewogen. Deze bestemmingsplanprocedure ziet hier echter niet op. 

Wel kan worden gewezen op het feit dat zowel in de eerste ontwerpen voor de wijk 

Leidschenveen als in de bestemmingsplannen voor dat gebied al een pad op de 

Landscheiding was voorzien. De gedachte daarachter was, dat de Landscheiding 

onderdeel zou kunnen zijn van de openbaar toegankelijke groenstructuur en dat een pad 

op de Landscheiding een goede landschapsbeleving mogelijk zou maken. Met andere 

woorden: de belangenafweging tussen privacy van bewoners enerzijds en een 

recreatienetwerk anderzijds heeft in feite in een eerder stadium en onafhankelijk van het 

voorliggende bestemmingsplan al plaatsgevonden. De nieuwe bewoners van 

Leidschenveen konden daardoor op de hoogte zijn van de mogelijke aanleg van een 

wandelpad op de Landscheiding. 

b. Een pad op de Landscheiding is zeker niet in strijd met de cultuurhistorische waarden. In 

vergelijkbare situaties was in het verleden bijvoorbeeld sprake van een schouwpad of 

andersoortige informele looproute waarvan onder bepaalde omstandigheden (soms tegen 

betaling) gebruik kon worden gemaakt. In het trajectdeel tussen Veenweg en Middenweg 

was volgens oude kaarten in ieder geval aan de zuidkant van de Landscheiding als 

looproute in gebruik. Zij vormde een verbinding tussen enerzijds de Middenweg en 

anderzijds Wilsveen / Leidschendam. 

De kaderstellende nota’s Streekplan Zuid-Holland West, Regionaal Structuurplan 

Haaglanden en de provinciale nota “Stad en Land in Balans” voorzien in de Nieuwe 


Driemanspolder in een functieverandering ten behoeve van groen, water, natuur en 

recreatie. Een structurele handhaving van agrarische bestemmingen behoort daardoor niet 

tot de mogelijkheden. Wel is denkbaar dat binnen de bestemming ‘Groen’ een extensief 

weidebeheer gaat plaatsvinden waarbij op de gronden van de Landscheiding bijvoorbeeld 

begrazing door schapen mogelijk wordt gemaakt. De bestemmingsomschrijving voorziet al 

in deze mogelijkheid. 

Conclusie 

De zienswijzen geven geen aanleiding tot een aanpassing van het bestemmingsplan. 

58. R.J.M. Hartog en T.M. Schippers 

Zienswijze 


leefgenot, de ligging van het pad tast de privacy ernstig aan. Verplaatsing naar de 

nieuw aan te leggen dijk/waterkering is een betere optie; 




geven; 

c. Verplaatsing van het pad naar de geplande nieuwe dijk is vanuit oogpunt van 

kostenbesparing gunstig, aangezien geen grondverwerving nodig is en minder bezwaren 

en/of schadeclaims te verwachten zijn. 

Conclusie 

a. Op de plankaart is geen concreet tracé opgenomen voor het betreffende ‘laarzenpad’. In 

de bestemmingsomschrijving van de bestemming ‘Groen’ (art. 10 van de regels) is slechts 

bepaald dat op gronden met deze bestemming wandel- en fietspaden zijn toegestaan, 

zonder enige verplichting op te leggen deze paden daadwerkelijk te realiseren. Een 

definitief besluit over de exacte ligging en detaillering van het laarzenpad zal pas worden 

genomen bij de vaststelling van het definitieve ontwerp voor de herinrichting van het 

plangebied. Daarbij zal een nadere belangenafweging plaatsvinden waarbij 

privacyaspecten enerzijds en planologische randvoorwaarden, recreatieve doeleinden, etc. 

anderzijds worden gewogen. Deze bestemmingsplanprocedure ziet hier echter niet op. 

Wel kan worden gewezen op het feit dat zowel in de eerste ontwerpen voor de wijk 

Leidschenveen als in de bestemmingsplannen voor dat gebied al een pad op de 

Landscheiding was voorzien. De gedachte daarachter was, dat de Landscheiding 

onderdeel zou kunnen zijn van de openbaar toegankelijke groenstructuur en dat een pad 

op de Landscheiding een goede landschapsbeleving mogelijk zou maken. Met andere 

woorden: de belangenafweging tussen privacy van bewoners enerzijds en een 

recreatienetwerk anderzijds heeft in feite in een eerder stadium en onafhankelijk van het 

voorliggende bestemmingsplan al plaatsgevonden. De nieuwe bewoners van 

Leidschenveen konden daardoor op de hoogte zijn van de mogelijke aanleg van een 

wandelpad op de Landscheiding. 

Ter vermijding van conflicten tussen verschillende typen weggebruikers is bij de uitwerking 

van het plan gekozen voor een gescheiden padenstelsel. Dit uitgangspunt heeft bij het 

ontwerp voor de groenzoom langs de Landscheiding geleid tot een differentiatie in: 

• een fietspad op de nieuwe kade (tevens onderhoudspad); 


• een ruiterroute in de groenzone; 

• een laarzenpad op de Landscheiding. 

Het principe van ‘scheiding van typen weggebruikers’ dient uit oogpunt van veiligheid en 

een ongestoorde landschapsbeleving zoveel mogelijk te worden gehandhaafd. 

Verplaatsing van het laarzenpad is binnen de huidige bestemming(sregels) mogelijk 

wanneer daartoe –in het kader van de concrete inrichting- nieuwe bestuurlijke besluiten 

worden genomen. 

b. Een pad op de Landscheiding is zeker niet in strijd met de cultuurhistorische waarden. In 

vergelijkbare situaties was in het verleden bijvoorbeeld sprake van een schouwpad of 

andersoortige informele looproute waarvan onder bepaalde omstandigheden (soms tegen 

betaling) gebruik kon worden gemaakt. In het trajectdeel tussen Veenweg en Middenweg 

was volgens oude kaarten in ieder geval aan de zuidkant van de Landscheiding als 

looproute in gebruik. Zij vormde een verbinding tussen enerzijds de Middenweg en 

anderzijds Wilsveen / Leidschendam. 

De kaderstellende nota’s Streekplan Zuid-Holland West, Regionaal Structuurplan 

Haaglanden en de provinciale nota “Stad en Land in Balans” voorzien in de Nieuwe 

Driemanspolder in een functieverandering ten behoeve van groen, water, natuur en 

recreatie. Een structurele handhaving van agrarische bestemmingen behoort daardoor niet 

tot de mogelijkheden. Wel is denkbaar dat binnen de bestemming ‘Groen’ een extensief 

weidebeheer gaat plaatsvinden waarbij op de gronden van de Landscheiding bijvoorbeeld 

begrazing door schapen mogelijk wordt gemaakt. De bestemmingsomschrijving voorziet al 

in deze mogelijkheid. 

c. Het feitelijk beheer van de Landscheiding maakt geen onderdeel uit van datgene wat in het 

bestemmingsplan kan worden geregeld, aangezien het bestemmingsplan slechts fungeert 

als planologisch-juridische grondslag voor ruimtelijke ontwikkelingen. De realiserende 

partijen streven naar een feitelijk beheer onder één hoofdbeheerder. Daarbij wordt 

vooralsnog gedacht aan Staatsbosbeheer. Met de toekomstige beherende instelling 

kunnen in te zijner tijd afspraken worden gemaakt over eventuele pacht- of 

beheerscontracten. 

Conclusie 


59. A.J. van Wijk en H. van der Wind 

Zienswijze 







geven. 

Reactie 






Deze zienswijze is weliswaar gedateerd op 20 november 2008, maar zij is pas op 25 november 

2008 bij de gemeente ingekomen/geregistreerd. De zienswijze is buiten de termijn ingediend en 

daarom aangemerkt als niet-ontvankelijk, zij wordt verder buiten behandeling gelaten. Overigens 

wordt opgemerkt dat de zienswijze inhoudelijk identiek is aan enkele andere, eveneens door 

bewoners van de Krooneendstraat ingediende, zienswijzen. De gegeven argumenten worden bij de 

behandeling van bedoelde zienswijzen uiteraard alsnog van een beantwoording voorzien. 

Conclusie 


61. W.J. Schipper 

Zienswijze 







geven. 

Reactie 





Deze zienswijze is gedateerd op 15 december 2008 en pas op 18 december 2008 bij de gemeente 

ingekomen/geregistreerd. De zienswijze is buiten de termijn ingediend en daarom aangemerkt als 

niet-ontvankelijk, zij wordt verder buiten behandeling gelaten. Overigens wordt opgemerkt dat de 

zienswijze inhoudelijk identiek is aan enkele andere, eveneens door bewoners van de 

Krooneendstraat ingediende, zienswijzen. De gegeven argumenten worden bij de behandeling van 

bedoelde zienswijzen uiteraard alsnog van een beantwoording voorzien. 

Conclusie 


64. Maatschap V/d Ende 

Zienswijze 

a. In het plan wordt ten onrechte de indruk gewekt dat het perceel Roeleveenseweg 8 niet 

meer als agrarisch complex in gebruik zou zijn. De gronden zijn echter ook nu in gebruik 

tbv. de agrarische bedrijfsvoering, mede door het economisch bestaansrecht van het 

agrarisch bedrijf is het cultuurhistorisch waardevolle (gemeentelijk monument) 

boerderijcomplex goed bewaard gebleven. Het plan ondergraaft het economisch 

(agrarisch) bestaansrecht, waardoor niet alleen de bedrijfsvoering maar ook het onderhoud 

van de monumentale gebouwen in gevaar komt; 


. In het plan is sprake van verwerving van de gronden, zonder daarover concrete nadere 

informatie over te geven. Deze onduidelijkheid over mogelijke verwerving roept vragen op 

over de economische uitvoerbaarheid van het plan maar plaatst betr. ook in een uiterst 

onzekere financiële positie c.q. veroorzaakt schade; 

c. Behalve Roeleveenseweg 8 lijken ook andere gronden van betr. in het plan een nieuwe 

bestemming tbv. de waterberging te krijgen, zodat ook daar voortzetting van de bestaande 

agrarische exploitatie onzeker is; 

d. De redenen die zijn gegeven voor herziening van de bestemmingen zijn onvoldoende 

onderbouwd. Een klimaatverandering en daardoor veroorzaakte 

waterbeheersingproblemen zijn niet aangetoond. Er is geen noodzaak om de –al eeuwen 

bestaande- groenstructuur te vervangen door modern groen. In de behoefte aan 

recreatieve voorzieningen wordt al ruimschoots voorzien door andere recreatiegebieden in 

de omgeving. Ten slotte is twijfelachtig dat de aanleg van de Vinex-wijk Leidschenveen tot 

een grotere behoefte aan opvangcapaciteit voor (hemel)water zou leiden. 

Reactie 

a. Het perceel Roeleveenseweg 8 te Den Haag maakt geen onderdeel uit van het plangebied 

van het bestemmingsplan ‘Nieuwe Driemanspolder’ van de gemeente Leidschendam- 

Voorburg. Voor zover dit onderdeel van de zienswijze betrekking heeft op specifieke, 

locatie- en daarmee plangebonden aspecten als de status van dit concrete bedrijfsperceel, 

kan beantwoording van de zienswijze niet in de planprocedure van déze gemeente 

plaatsvinden. 

In algemene zin kan worden opgemerkt dat het bestemmingsplan gevolgen heeft voor de 

bestaande, in de Nieuwe Driemanspolder gevestigde, agrarische bedrijven. Deze gevolgen 

kunnen liggen op het vlak van beperkingen in de bedrijfsvoering, waardeverminderingen 

van eigendommen, etc. Gelet op de doelstellingen van het plan en de herinrichting die het 

plan in planologisch-juridische zin mogelijk beoogt te maken zijn dergelijke gevolgen vrijwel 

onontkoombaar. Wanneer in specifieke gevallen het plan inderdaad het economisch 

agrarisch bestaansrecht aantast, dan kan een daardoor getroffen belanghebbende 

verzoeken de schade die daardoor wordt geleden uit hoofde van de planschadebepalingen 

uit de Wro voor vergoeding in aanmerking te brengen. Ook door middel van andere 

instrumenten (bijvoorbeeld verwerving / onteigening of nadeelcompensatie) kan worden 

voorzien in tegemoetkoming in de gevolgen van een bestemmingsplan. 

b. Ook bij dit onderdeel van de zienswijze is sprake van een concrete verwijzing naar een 

ander plan dan het bestemmingsplan ‘Nieuwe Driemanspolder’ van de gemeente 

Leidschendam-Voorburg. Specifieke beantwoording is daarom hier niet mogelijk. In het 

algemeen kan worden geconcludeerd dat de economische (financiële) uitvoerbaarheid van 

de herinrichting van de Nieuwe Driemanspolder is gewaarborgd. Over de uitvoerbaarheid 

zijn door c.q. tussen de diverse bij het project betrokken overheden afspraken gemaakt 

dan wel overeenkomsten gesloten, die onder meer zien op de financiële uitvoerbaarheid 

van het plan. Zoals ook uit hoofdstuk 7 van de plantoelichting blijkt is sprake van 

voldoende financiële dekking en is de herinrichting van het gebied economisch haalbaar. 

c. Niet duidelijk is op welke specifieke gronden betrokkene hier doelt resp. of de bedoelde 

gronden binnen het plangebied van dit bestemmingsplan zijn gesitueerd, zodat een 

inhoudelijke beantwoording van dit onderdeel niet mogelijk is. 


d. In dit onderdeel van de zienswijze stelt betrokkene in feite de beleidskaders en 

overwegingen, die de aanleiding vormen voor de planvorming ten behoeve van de 

herinrichting van de Nieuwe Driemanspolder, ter discussie. 

In het afgelopen decennium is op rijks-, provinciaal – en regionaal niveau sprake geweest 

van een beleidsontwikkeling die beoogt landschappelijke structuren en waarden te 

benutten en versterken, ecologische structuren en waarden te beschermen en ontwikkelen 

evenals water(huishoudings)gerelateerde belangen in te bedden in het veld van de 

ruimtelijke ordening. Eén van de thema’s die daarbij steeds meer –onder druk van 

gebeurtenissen / calamiteiten- aan belang heeft gewonnen, is de noodzaak om een plek te 

creëren waar in uitzonderlijke gevallen het overtollige water kan worden opgevangen: een 

zogeheten piekberging. 

De verschillende betrokken overheden hebben geconcludeerd dat de Nieuwe 

Driemanspolder voor het realiseren van zo’n piekberging een geschikte locatie is, omdat 

natuur- en waterfuncties in dit gebied goed te combineren zijn. In februari 2003 –met de 

vaststelling van het streekplan Zuid-Holland West- is de bedoelde beleidsontwikkeling ook 

daadwerkelijk in een ruimtelijk plan vastgelegd. Nut en noodzaak van de piekberging zijn in 

dit eerdere traject uitvoering onderzocht en beargumenteerd. Het bestemmingsplan vormt 

de planologisch-juridische uitwerking van het beleidsmatige kader waarin nut en noodzaak 

van de aan te leggen piekberging zijn bepaald. De voorliggende zienswijzenprocedure met 

betrekking tot het ontwerpbestemmingsplan kan echter niet worden gebruikt om het 

onderliggende beleidskader c.q. de daarin geformuleerde standpunten en keuzes als 

zodanig (nogmaals) ter discussie te stellen. 

Conclusie 



C. AMBTSHALVE WIJZIGINGEN IN HET PLAN 

Na de periode van ter inzagelegging van het ontwerpbestemmingsplan is geconstateerd dat op een 

aantal onderdelen aanpassing van het plan noodzakelijk of ten minste wenselijk is. Het gaat daarbij 

om zaken als: 

• nadere verduidelijking door middel van een meer heldere formulering; 

• correctie van een aantal feitelijke onjuistheden en/of omissies; 

• correctie van een aantal taalkundige onjuistheden. 

De uit bovenstaande aspecten voortvloeiende ambtshalve wijzigingen in de plantoelichting, op de 

plankaart en in de regels worden in dit hoofdstuk kort samengevat. 

C1. AMBTSHALVE WIJZIGINGEN IN DE TOELICHTING 

De plantoelichting heeft ambtshalve een beperkt aantal wijzigingen ondergaan, die met name zien 

op tekstuele en/of grammaticale verbeteringen. Deze worden niet afzonderlijk weergegeven. 

Inhoudelijk is de plantoelichting op de volgende onderdelen ambtshalve aangepast: 

Inhoudsopgave 

De inhoudsopgave is naar aanleiding van de aanpassingen in verschillende paragrafen en de 

completering van de bijlagen geactualiseerd. 

§ 1.4 

Toegevoegd is een verwijzing naar de zienswijzenprocedure. 

§ 3.4 

Aan de beschrijving van het lokale beleidskader voor het bestemmingsplan is toegevoegd een 

verwijzing naar en korte uiteenzetting van de in december 2008 door de gemeenteraad 

vastgestelde beleidsnota “Schaken met paard en landschap”. 

§ 6.3 

Met betrekking tot de bestemming ‘Bedrijf’ zijn de verwijzingen naar en uitleg van specifieke 

bestemmingsregelingen geschrapt voor functies die alleen in het Zoetermeerse deel van het 

plangebied voorkomen en niet in Leidschendam-Voorburg. 

§ 9.3 

Deze paragraaf van de toelichting is herschreven om de planprocedures onder het oude (WRO) en 

nieuwe (Wro) recht te verduidelijken 

Overzicht “Bijlagen behorende bij de toelichting” 

Toegevoegd is bijlage 6: de Zienswijzennota mbt. het ontwerpbestemmingsplan. 

C2. AMBTSHALVE WIJZIGINGEN OP DE PLANKAART 

De ambtshalve wijzigingen op de plankaart zijn zeer beperkt van omvang. Deels betreft het 

correcties van aangetroffen onvolkomenheden, zoals ontbrekende aanduidingen of inconsistenties 

tussen regels, toelichting en plankaart. Daarnaast is sprake van enkele aanpassingen vanwege 

voortschrijdende inzichten e.d. 


De plankaart is op de volgende punten aangepast: 

• de titel van het kaartblad is gewijzigd om de voortgang van de planprocedure tot uitdrukking te 

brengen; 

• in de legenda is de bestemming AW-L gecorrigeerd; 

• in de legenda is de bestemming AW-NL gecorrigeerd; 

• in de legenda is de functieaanduiding ‘boorlokatie’ gecorrigeerd; 

• in de legenda is de functieaanduiding ‘specifieke vorm van bedrijf – bedrijf voor handel en 

herstel van landbouwmachines’ gecorrigeerd; 

• in de legenda is de functieaanduiding ‘boomteelt’ gecorrigeerd; 

• in de legenda is de functieaanduiding ‘parkeren’ toegevoegd; 

• in de legenda is de aanduiding ‘cultuurhistorisch waardevolle bebouwing’ gecorrigeerd; 

• op een perceel met een bedrijfsbestemming aan de Stompwijkseweg 10/12 is de 

functieaanduiding gewijzigd van ‘(sb-3)’ naar ‘(sb-7)’; 

• op een perceel met de bestemming ‘Maatschappelijk – Begraafplaats’ aan het Wilsveen is de 

aanduiding ‘(-bw)’ verplaatst naar het bouwvlak. 

C3. AMBTSHALVE WIJZIGINGEN IN DE REGELS 

De ambtshalve wijzigingen in de regels zijn inhoudelijk zeer beperkt van omvang. Het gaat met 

name om correcties van grammaticale aard of herstel van omissies. Daarnaast zijn enkele 

inconsistenties tussen regels, toelichting en plankaart hersteld. 

Algemeen 

De titel van het plandeel Regels is gewijzigd om de voortgang van de planprocedure tot uitdrukking 

te brengen. 

Artikel 1 Begripsbepalingen 

De volgende begrippen zijn aangepast/gecorrigeerd of toegevoegd; 

• plan; 

• aan- en uitbouw; 

• agrarisch bedrijf; 

• bosbouw; 

• bijgebouw; 

• hoofdgebouw; 

• hoofdmassa van een gebouw; 

• horecabedrijf; 

• houtteelt resp. houtproductie; 

• kantine; 

• manege 

• molenbiotoop; 

• verblijfsrecreatie; 

Artikel 3 Agrarisch 

• enkele taalkundige aanpassingen; 

• 3.1c: toegevoegd ‘sierteelt van boomkwekerijgewassen’; 

• 3.1d: maximaal aantal paarden gewijzigd van 10 naar 15 conform actueel gemeentelijk 

paardenbeleid; 

• 3.6: in overeenstemming met de terminologie op de plankaart is dienstwoning vervangen door 

bedrijfswoning; 


• 3.10c: vereiste van verklaring van geen bezwaar van GS is geschrapt aangezien dit niet meer 

past binnen de actuele wettelijke systematiek; 

Artikel 4 Agrarisch met waarden – Agrarische functie met landschapswaarden 


Artikel 5 Agrarisch met waarden –Agrarische functie met natuur- en 

landschapswaarden 


Artikel 6 Agrarisch-Paardenhouderij 


Artikel 7 Bedrijf 


Artikel 8 Bedrijf – Gemaal 

• enkele taalkundige aanpassingen 

Artikel 9 Bos 


Artikel 10 Groen 


Artikel 11 Horeca 


Artikel 12 Maatschappelijk - Begraafplaats 


• de regels resp. mogelijkheden m.b.t. het oprichten van bebouwing zijn aangepast. 

Artikel 13 Recreatie - Verblijfsrecreatie 

• enkele taalkundige aanpassingen 

Artikel 14 Verkeer 

• enkele kleine taalkundige aanpassingen; 

Artikel 15 Water 


Artikel 16 Wonen 


• 16.1g: toegevoegd en kleinschalige bedrijfsmatige activiteiten; 

Artikel 17 Wonen – Molen 


Artikel 18 Leiding – Gas 



Artikel 19 Leiding – Water 


Artikel 20 Waterstaat – Waterberging 


Artikel 21 Waterstaat – Waterkering 


Artikel 23 Algemene bouwregels 

• de titel van deze bepaling is aangepast zodat deze beter past binnen de SVBP2008- 

systematiek, de bestaande matenregeling is onder deze titel gebracht; 

Artikel 24 Algemene gebruiksregels 

• dit artikel is toegevoegd, hieronder is een aantal concrete gebruiksregels gebracht die met 

betrekking tot álle in het plan begrepen bestemmingen van toepassing zijn en die in het 

ontwerp per bestemming als ‘specifieke gebruiksregels’ zijn opgenomen; 

Artikel 25 Algemene aanduidingsregels 

• de titel van deze bepaling is aangepast zodat deze beter past binnen de SVBP2008- 

systematiek, de regels mbt. de ‘Vrijwaringszone – Molenbiotoop’ (v/h. art. 24) en de 

‘Vrijwaringszone – Straalpad’ (v/h art. 25) zijn onder deze algemene aanduidingsregels 

gebracht; 

Artikel 28 Algemene procedureregels 

• geconstateerd is dat een algemene procedureregeling voor toepassing van de in het plan 

opgenomen binnenplanse ontheffingsmogelijkheden ex artikel 3.6 Wro ontbreekt, deze 

regeling is hier alsnog toegevoegd; 

Artikel 29 Overgangsrecht 

• omgenummerd ivm. toevoegen algemene procedureregels, was voorheen artikel 28; 

Artikel 30 Slotregel 

• omgenummerd ivm. toevoegen algemene procedureregels, was voorheen artikel 29; 

Bijlage II 

• geschrapt. 

Staat van Horeca-activiteiten 


D. WIJZIGINGEN IN HET PLAN N.A.V. DE INGEDIENDE ZIENSWIJZEN 

De zienswijzen, die naar aanleiding van de ter inzagelegging van het ontwerpbestemmingsplan zijn 

ingediend, hebben op een aantal onderdelen aanleiding gegeven tot het doorvoeren van 

wijzigingen in het plan. De aanpassingen in de plantoelichting, op de plankaart en in de regels, die 

het gevolg zijn van de ingediende zienswijzen worden hierna kort samengevat. 

D1. WIJZIGINGEN IN DE PLANTOELICHTING 

In de plantoelichting is naar aanleiding van de zienswijzen slechts sprake van één aanpassing: 

§ 4.6 

Naar aanleiding van de zienswijze van de N.V. Nederlandse Gasunie is een nadere uiteenzetting 

van de begrippen Plaatsgebonden Risico en Groepsrisico toegevoegd onder het kopje ‘Externe 

veiligheid’. 

D2. WIJZIGINGEN OP DE PLANKAART 

Naar aanleiding van de ingediende zienswijzen is de plankaart op de volgende punten aangepast: 

• ten aanzien van het perceel Wilsveen 1 is het bestemmings- resp. het bouwvlak aangepast; 

• ten aanzien van het perceel Wilsveen 28 is de bestemming ‘Wonen’ gewijzigd in de 

bestemming ‘Agrarisch’ met een bouwvlak en functieaanduiding ‘paardenpension toegestaan’; 

• ten aanzien van het perceel Wilsveen 37 is de agrarische bouwkavel vergroot, waarvoor 

tevens de plangrens is gewijzigd; 

• ten aanzien van het perceel Stompwijkseweg 20c is de bestemming deels gewijzigd van 

‘Agrarisch met waarden – Agrarische functie met landschapswaarden’ naar ‘Agrarisch – 

Paardenhouderij’ met de functieaanduiding ‘bedrijfswoning niet toegestaan’. 

D3. WIJZIGINGEN IN DE REGELS 

Naar aanleiding van de ingediende zienswijzen zijn de regels op de volgende punten aangepast: 

Artikel 6.5 

Toegevoegd is een bepaling die het bouwen van een bedrijfswoning ter plaatse van de 

functieaanduiding ‘bedrijfswoning niet toegestaan’ uitsluit. 

Artikel 18.1 

De breedte van de beschermingszone ten behoeve van de gasleidingen W-514-19 en W-514-01 is 

gewijzigd van 5 meter naar 4 meter. 

Artikel 18.4 

Aan de aanlegvergunningplichtige werken en werkzaamheden is toegevoegd: 

“11. het indrijven van voorwerpen in de bodem”.

Zienswijzennota Bestemmingsplan Nieuwe Driemanspolder 2008

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?