Gemeente Leidschendam-Voorburg

plangebied, en ook de aanwijzing van grote delen daarvan als beschermd gezicht zal de
(beleids)ruimte daartoe hier overigens zéér beperkt zijn.
Evenals afwijkend gebruik van opstallen is afwijkend gebruik van gronden in het veld vaak niet
eenvoudig te constateren resp. tijdig te beoordelen. Meestal gaat het om vormen van
grondgebruik die strijdig zijn met de in het plan gegeven bestemmingen en waarderingen.
Bekende voorbeelden zijn het verwijderen van houtopstanden langs agrarische gronden of het
tijdelijk gebruik voor recreatieve doeleinden in de vorm van kampeerplaats of opslag-
/stallingsplaats voor caravans en andere goederen. Het diepploegen of dieper ontwateren in
ecologisch waardevolle (agrarische) gebieden is ook zo’n voorbeeld.
Voor de gebruikers van de gronden is van belang dat zij (kunnen) weten welke activiteiten wel
en niet toelaatbaar zijn of waarvoor een aanlegvergunning vereist is. Dit plan kent een
uitgebreid stelsel van aanlegvergunningen, nodig om de hoge ecologische - en
cultuurhistorische waarde van het plangebied te beschermen. Het aanlegvergunningenstelsel
kent een strikt toetsingskader waarvan advisering door betrokken deskundigen - zoals
waterbeheerders, archeologen e.d.- verplicht onderdeel uitmaakt. Soms kan door aanpassing
van beoogde werken/activiteiten in goed overleg een praktische oplossing worden gevonden.
De handhaving van de regels op dit vlak ligt echter altijd moeilijker omdat gebruikers vaak het
idee hebben dat zij op hun eigen gronden zelf wel mogen uitmaken wat wel en niet kan. Deze
gedachte staat in de praktijk vaak op gespannen voet met het belang van de bescherming van
ecologische -, landschappelijke - en cultuurhistorische waarden.
Met name de regels voor het gebruik van gronden vallen eigenlijk buiten het bereik van het
reguliere bouw- en woningtoezicht, en liggen eerder op het gebied van het milieutoezicht. Om
ook hier bij de effectieve inzet van handhavingsinstrumenten meer winst te behalen zal
aandacht worden besteed aan de coördinatie van een goed samenspel tussen de verschillende
toezichthouders en handhavers, maar zal ook worden ingezet op een goed samenspel met en
vertrouwen bij de gebruikers.
8.5 Conclusies
De conclusie is gerechtvaardigd dat met de vaststelling van het bestemmingsplan het
planproces nog niet is afgerond. De instandhouding en verdere ontwikkeling van een robuust
regionaal groengebied vereist dat er met name ook in de uitvoeringsfase op het gebied van
communicatie, toezicht en handhaving blijvende inspanningen worden verricht. Uiteraard is het
van belang dat reeds bij het opstellen van ruimtelijke plannen (en overige regelgeving) terdege
rekening wordt gehouden met de uiteindelijke handhavingsfase. Dat is bij het opstellen van dit
bestemmingsplan ook gebeurd: zie bijvoorbeeld het daarin opgenomen
aanlegvergunningenstelsel met een grote reikwijdte dat niet alleen voorziet in een beschermend
regime maar ook een duidelijke basis biedt voor de inzet van handhavingsinstrumenten.
Handhaving staat de laatste jaren zowel nationaal als regionaal gezien hoog op de politieke
agenda. De handhaving van wetten en regels verdient nadrukkelijk aandacht, ook waar het de
handhaving van het bestemmingsplan betreft en zeker ten aanzien van groengebieden met
Bestemmingsplan Nieuwe Driemanspolder 2009 77