EY-de-fiscus-op-bezoek

In een procedure over de informatiebeschikking kan de belastingrechter
toetsen of de inspecteur zich bij de uitoefening van zijn bevoegdheden aan
deze algemene beginselen heeft gehouden (zie hoofdstuk 1.5).
Bij het opvragen van informatie moet de fiscus voorts de redelijkheid in acht
nemen. Een van de discussiepunten die zich in de praktijk voordoen, is de
vraag of het wel redelijk is als de Belastingdienst verzoekt om allerlei
informatie digitaal aan te leveren. Een dergelijk verzoek kan onredelijk zijn
als de belastingplichtige hiervoor aanzienlijke kosten moet maken.
Nogmaals – het kan niet genoeg worden benadrukt – het is niet nodig
ongevraagd de fiscus van informatie te voorzien. Ligt er geen informatieverzoek,
dan is er ook geen verplichting informatie te verstrekken, tenzij de
verplichting rechtstreeks voortvloeit uit de belastingwet. Verder moet een
informatieverzoek van de inspecteur ondubbelzinnig duidelijk zijn voor de
informatieplichtige.
Voorbeeld:
De inspecteur kan niet
verlangen dat een bedrijf
wekelijks automatisch
afschriften naar de
Belastingdienst stuurt
van alle uitgegane en
binnengekomen facturen.
Sinds 1 januari 2012 is een specifieke bepaling in de wet opgenomen die
de belastingplichtige of inhoudingsplichtige verplicht uit eigen beweging de
inspecteur van onjuistheden of onvolledigheden mededeling te doen zodra
hij met die onjuistheden of onvolledigheden bekend is of wordt.
Deze wettelijke actieve informatieverplichting geldt vooralsnog alleen:
• voor de ‘Verklaring uitsluitend zakelijk gebruik bestelauto’,
• voor de ‘Verklaring geen privé- gebruik auto’,
• in het kader van de bestrijding van de zogenaamde Edelweissroute en
• bij suppleties omzetbelasting.
1.2.4 Waarin is informatie vervat?
Met betrekking tot de actieve informatieplicht is de informatie vervat in
gegevens en inlichtingen. De informatieplichtige kan deze mondeling of
schriftelijk aan de fiscus ter beschikking stellen. Met betrekking tot de passieve
informatieplicht spreekt de wet van het ter beschikking stellen van boeken,
bescheiden en andere gegevensdragers of de inhoud daarvan.
Het gaat om elke gegevensdrager die binnen een bedrijf aanwezig is en aan de
hand waarvan de controleambtenaar kan beoordelen of de feitelijke bedrijfsactiviteiten
hun afspiegeling vinden in de administratie, mits de inhoud van die
gegevensdrager van belang kan zijn voor de belastingheffing van de belastingplichtige.
En de informatieplichtige zal inzicht moeten verschaffen in het
systeem waarin en waarmee de gegevens zijn verwerkt.
1.2.4.1 Voorbeelden van boeken, bescheiden en andere gegevensdragers
Uit de rechtspraak kan worden opgemaakt dat onder boeken, bescheiden en
andere gegevensdragers onder meer wordt verstaan: de gehele (financiële)
administratie, de kladadministratie, de kassarollen, afsprakenboeken,
(zak)agenda’s, nota’s en kwitanties, akten, brieven, notulen, offertes,
orders, verzendlijsten en overige correspondentie.
De fiscus op bezoek Zesde druk |
9