download - Victor Buyck Steel Construction

EDITIE 06 - JUNI 2010
VERSCHIJNT 3 MAAL PER JAAR
VERANTWOORDELIJKE UITGEVER : MIREILLE VAN PARYS
POKMOERE 4, B - 9900 EEKLO - BELGIË
Beste medewerkers,
Na de lange winter kunnen we
opnieuw genieten van de eerste
lentedagen. In de eerste maanden
van 2010 mocht Victor Buyck
volgende nieuwe opdrachten
boeken: brug over het Albertkanaal
te Grobbendonk (500 ton),
roro-installaties te Nieuwpoort en
Oostende (800 ton), brug over de
Adour te Bayonne (F) (1.525 ton),
brug over de Oise te Compiègne
(F) (1.050 ton), brug rue d’Alsace
te Luxemburg (2.000 ton), de
vierde fase van de vlotsteigers te
Lillo (630 ton) en drie nieuwe
voetgangersbruggen over de
oude dokken te Gent (500 ton).
We bewijzen daarmee dat we zelfs
in tijden van crisis toch nog projecten
kunnen binnenhalen, weliswaar
aan steeds scherper
wordende voorwaarden.
De voorbije maanden werden enkele
spectaculaire stalen constructies
gerealiseerd. Vanuit
Bumar werden de vier immense
sluisdeuren voor de Van Cauwelaertsluis
te Antwerpen verscheept.
Jullie lezen hierover
meer in deze krant. Ook zijn de
bijzonder grote stalen brugdekken
voor de brug te Nantes
met succes naar de bouwplaats
gebracht. In Eeklo wordt nog
steeds verder gewerkt aan de
Waldschlössenbrücke te Dresden.
Daarnaast zijn o.m. de Netebruggen
te Duffel (zie bijdrage hierover
in deze krant) in fabricage
reeds ver gevorderd. Op montage
is het viaduc de la Cotière zo
goed als afgerond, alsmede de
boogbruggen over de Woluwelaan
te Brussel. We zouden haast
vergeten dat we “tussendoor”
nog een viaduct voor Trinidad in
recordtempo hebben afgewerkt
en verscheept. De montage ter
plaatse is inmiddels aangevat.
Ons grootste werk, namelijk de
overdekking van la gare
d’Austerlitz te Parijs is gelukkig
nu ook goed van start gegaan in
de productie.
In de vorige editie was reeds vermeld
dat we onze belangrijkste
zwakke punten wensen aan te
pakken via verschillende doelstellingen,
die onder de vleugels van
verschillende leden van de directie
worden geïmplementeerd.
Graag vertellen we jullie iets meer
over de stand van zaken. Het zal
niemand ontgaan zijn dat we van
veiligheid een topprioriteit hebben
gemaakt. Zowel in productie
als op montage zijn duidelijke afspraken
gemaakt met betrekking
tot het gebruik van de persoonlijke
beschermingsmiddelen. Op
montage heeft dit geleid tot een
belangrijke daling van het aantal
verloren uren door afwezigheid
ten gevolge van ongevallen. We
zitten nu lager dan 1%, wat één
van de beste scores van de jongste
tien jaar is. Dit motiveert om
hierop door te gaan.
Voor wat betreft het montagematerieel
is heel veel werk verricht
aan het opmaken van een digitale
inventaris. Dit heeft als voordeel
dat de inzet van materieel en ook
het onderhoud ervan beter op te
volgen is.
Victor Buyck investeert en innoveert
de jongste jaren meer dan
voorheen. Er werd echter te weinig
aandacht besteed aan het
communiceren hierover naar de
werknemers toe. Hieraan is nu
verholpen. Voor elke uitgevoerde
investering wordt nu een specifiek
informatieblad opgemaakt
dat op alle strategische plaatsen
in het bedrijf wordt uitgehangen.
Verder zal binnenkort iedereen
in staat zijn om mogelijke (vernieuwende)
ideeën ter kennis te
brengen van de directie door de
invoering van een ideeënbus.
Na de succesvolle renovatie van
de gevel langs de Gentsesteenweg
is inmiddels ook de bouwvergunning
verstrekt voor de renovatie
en uitbreiding van het sociale gebouw
in Eeklo. De plannen hangen
uit. De kleedruimtes zullen
daarbij worden uitgebreid en een
bijkomende gevelisolatie zal worden
voorzien. Het ontwerp omvat
tevens een bovenverdieping, zodat
ook de bedienden binnenkort
over een degelijke ruimte beschikken
om ’s middags gezamenlijk
te eten.
Continu zijn verschillende directieleden
eveneens bezig om de
contacten tussen de werknemers
eenvoudiger en vriendelijker te
maken. Ons streefdoel is om van
ons gedragskompas SCHAT, dat
staat voor Succesvol samenwerken,
Constructieve aanpak, Helder
communiceren, Afspraken
nakomen en Topkwaliteit leveren,
echt een tweede natuur te
maken. Wij merken immers dat
dit door iedereen sterk wordt
geapprecieerd.
De directie heeft de jongste
maanden eveneens de kerncompetenties
van onze werknemers
bepaald, uitgaande van onze Missie
en Waarden en ons gedragskompas.
De bedoeling hiervan is
om iedereen toe te laten te groeien
als persoon en binnen de onderneming.
In de volgende
evaluatie- en functioneringsgesprekken
zullen ze als leidraad
kunnen dienen.
Graag nog even jullie aandacht
voor twee uitzonderlijke initiatieven.
De afgelopen maanden zijn
alle directieleden door hun medewerkers
en collega’s beoordeeld
op gebied van hun
voorbeeldfunctie, motiverend gedrag,
resultaatgerichtheid, communicatie-eigenschappen,
visie
en ondernemerschap. Elk directielid
heeft op die manier een
spiegel aangereikt gekregen met
waardevolle informatie over zijn
functioneren binnen Victor Buyck,
zodat hieruit persoonlijke doelstellingen
kunnen worden afgeleid.
Deze beoordeling zal
binnenkort eveneens voor de andere
leidinggevenden worden
georganiseerd.
Het is belangrijk dat een directielid
dicht bij de werkvloer staat.
Om die reden zal elk directielid
in 2010 gedurende een drietal dagen
op de werkvloer gaan staan,
hetzij in de productie, op de montage
of elders. Een grotere betrokkenheid
en waardering zou
hiervan het resultaat moeten
zijn.
Jullie zien: aan initiatieven geen
gebrek.
Verder in dit nummer vinden jullie
een korte voorstelling van onze
nieuwe luchtballon die sedert kort
in het luchtruim boven Oost-
Vlaanderen te bewonderen is.
Tot slot kunnen we jullie in primeur
de datum van ons personeelsfeest
aankondigen: vrijdag 1
oktober 2010. Het belooft opnieuw
een onvergetelijke avond
te worden waarop collega’s (en
hun partner) met elkaar kunnen
kennis maken en vooral op een
plezante manier kunnen feestvieren.
Na de zomervakantie zullen
jullie een persoonlijke uitnodiging
ontvangen. Reserveer die
datum alvast nu reeds in jullie
agenda.
Wij wensen jullie veel leesplezier!
Manuel Buyck & Wim Hoeckman
Gedelegeerd Bestuurders
P2 • STEEL AT WORK
The Pinnacle
Netebruggen
Van Cauwelaertsluizen
P4 • TOPKWALITEIT - Montage afdeling
P4 • VEILIGHEID, GEZONDHEID EN MILIEU - Victor Buyck zet de stap naar ISO 14001
P5 • VICTOR BUYCK: EEN SCHAT VAN EEN BEDRIJF - Els De Bleeckere getuigt
P5 • SAMEN STERK - Victor Buyck actief betrokken bij de maritieme toegang van Vlaanderen
P6 • GROETEN UIT LIMBURG - ROC Leiden bereikt hoogste punt!
P6 • MALAYSIA BOLEH - Voor info@VB rapporteert Aat van der Horst, algemeen directeur Maleisië
P6 • IN THE PIPELINE - De nieuwste projecten van Victor Buyck
P7 • IN THE SPOTLIGHT - Alfons Delagaye : Het leven zoals het was … bij Victor Buyck !
P8 • VERBORGEN TALENTEN - Los van de wereld
P8 • VICTOR BUYCK BEWEEGT - We stegen met een zucht … al boven in de lucht
P8 • PERSONALIA
P8 • COLOFON
1

STEEL AT WORK
CHANGING THE SKYLINE
OF LONDON !
Terwijl in onze werkplaatsen de basis gelegd wordt voor The Pinnacle, het 288 m hoge gebouw dat ooit de
skyline van Londen zal hertekenen, zoomt info@VB in op de engineering van deze wolkenkrabber, die Victor
Buyck binnen het samenwerkingsverband VBH J.V. in onderaanneming van Brookfi eld Construction (UK) Ltd voor
Arab Investments bouwt.
The Pinnacle is in alle opzichten geen
alledaags gebouw. Het start op het
gelijkvloers met een oppervlakte van
3.000 m2 en eindigt via een spiraal
op 288 m hoogte in een punt. De gevel
heeft een vrije vorm. Het gebouw
was oorspronkelijk ontworpen zonder
centrale betonkern, waarbij de
horizontale stabiliteit werd verzekerd
door de stabiliteitsverbanden
in de gevel. Om de “buildability” te
verbeteren is er in samenspraak met
Brookfield en VBH beslist om tot op
vloer 54 een betonkern in te voegen,
die dan samenwerkt met de gevelverbanden
voor het verzekeren van
de horizontale stabiliteit.
De stabiliteitsverbanden lopen recht
over drie verdiepingen en volgen de
omtrek van het gebouw. Daardoor
zijn ze in de hoeken van het gebouw
sterk geknikt ter plaatse van de verdiepingen.
Vooral in de onderste
verdiepingen zitten ontzettend zware
verbanden, die drukkrachten tot
2.000 ton moeten opnemen, waardoor
de lijfplaten en flenzen tot 100
mm dik zijn. De stabiliteitsverbanden
sluiten aan op de lijfplaten van
de kolommen, die lokaal doorheen
de flenzen lopen.
De kolommen van het gebouw zijn
licht geheld in beide richtingen en
verdraaien over de lengte van het gebouw.
Dit maakt er het tekenwerk
zeker niet gemakkelijker op! Naarmate
de bouw vordert, verkorten de
kolommen onder invloed van het
steeds toenemende eigengewicht
van de constructie. Het is dus noodzakelijk
de kolommen een extra
lengte te geven, verticale bouwzeeg
genaamd.
Als gevolg van de oriëntatie van de
kolommen sluiten de stabiliteitsverbanden
niet in lijn met de kolomlijfplaten
aan, maar komen ze onder
andere hoeken toe. Hierdoor moeten
vaak de lijfplaten verdraaid worden
ter hoogte van de aansluitingen,
wat leidt tot het gebruik van opdikplaten
en bijgevolg ingewikkelde
verbindingen. Dit ervaart de werkplaats
momenteel wel bij het samenstellen
van de kolomovergangen op
de gelijkvloerse verdieping.
The Pinnacle is technisch
zeer uitdagend door de
omvang van het werk, de
enorme verbindingen, de
geknikte verbanden, de
complexe geometrie en
de gehelde kolommen.
Onze engineeringsafdeling ontwerpt
en berekent de verbindingen
van het gebouw op basis van de
krachten die Arup, het ontwerpbureau
van de klant, opgeeft. De berekeningen
gebeuren onder leiding
van Piet Verhaeghe en Daphne
Deckers. Ook staat Victor Buyck in
voor de uitvoeringstekeningen. Onder
leiding van David Van de Steene
en Peter De Rammelaere wordt van
het gebouw in Tekla Structures een
volledig 3D-model opgezet. Daarin
worden profielen, verbindingen en
allerhande bevestigingspunten gemodelleerd.
Op basis van dit model
worden dan de werkhuistekeningen
gemaakt.
The Pinnacle is technisch zeer uitdagend
door de omvang van het werk,
de enorme verbindingen, de geknikte
verbanden, de complexe geometrie
en de gehelde kolommen. Steeds
weer zoeken de ingenieurs van
Victor Buyck naar de meest fabricage-
en montagevriendelijke oplossingen,
waardoor zowel in de
productie als op de bouwplaats
belangrijke en kostbare tijd gewonnen
wordt. Binnen een aantal jaren
zal iedereen in Londen alvast het
resultaat zien!
2

IN HOGE SNELHEID OVER DE NETE
De Nete verdeelt het centrum van
Duffel in twee woonkernen, Duffel-
West en Duffel-Oost. Deze zijn
verbonden door de Ijzeren Brug,
een spoorwegbrug op de lijn
Antwerpen-Mechelen-Brussel.
Deze brug dateert van 1915 en
werd na de Tweede Wereldoorlog
ingrijpend hersteld en aangepast.
De bouw van twee nieuwe boogbruggen, één
voor reizigers en één voor goederen, kadert in
het mobiliteitsproject van Infrabel om het hogesnelheidsnet
verder uit te bouwen. Door
aanpassing van de boogstraal zal de snelheid
opgetrokken worden van 120 km/u naar 160
km/u. De nieuwe bruggen liggen ook 1,8 m
hoger, zodat doorvaart voor grotere vrachtschepen
mogelijk zal zijn.
Aan dit project van 2.400 ton, met Evy Symoen
als projectleider, wordt in alle werkplaatsen
van Victor Buyck gewerkt, zowel in Eeklo als in
Bumar. Dit vereist dus een goed teamwerk bij
het vervaardigen van deze bruggen. info@VB
sprak met Geert Van Paemelen (hal 8, Eeklo)
en Marc Dhanijns (hal 3, Bumar) over de fabricage
van deze bruggen.
Het ontwerp van de brug is niet zo speciaal
aangezien wij reeds meerdere bruggen vervaardigd
hebben van dit type (bijvoorbeeld de
Brug over de Ringvaart en de brug te Schaarbeek).
Volgens Geert en Marc vormt het juist
plaatsen van de knooppunten van de trekkers
op het dek de belangrijkste uitdaging van deze
brug. “Dit hebben wij opgelost door eerst de knopen
met een total station (een elektronisch theodoliet) op te
meten in XYZ-coördinaten en hun positie desgewenst
aan te passen alvorens de knopen te lassen.”
Tijdens een proefmontage van de wegdekken,
deels in Bumar en deels in Eeklo, worden de
bouwplaatsvoegen aangepast. Hier wordt de
overlengte verwijderd en de lasnaadvoorbereiding
aangebracht.
Er is ook een proefmontage gebeurd tussen
Aan dit project van 2.400 ton wordt
in alle werkplaatsen van Victor
Buyck gewerkt, zowel in Eeklo als
in Bumar. Dit vereist dus een goed
teamwerk.
de trekkers en de knooppunten aan het wegdek
en aan de bogen zodat een juiste verbinding
op de bouwplaats kan worden gegarandeerd.
Geert en Marc wijzen op de vlekkeloze samenwerking
met de kwaliteitscontrole van de
bouwheer Infrabel. Het feit dat er vanwege
voorgaande projecten (zoals over de Ringvaart
en aan de Wiedauwkaai) wederzijds vertrouwen
heerst, is hier niet vreemd aan.
Als alles verloopt zoals voorzien zijn bij het verschijnen
van deze krant de brugdelen reeds
gedeeltelijk naar de bouwplaats verscheept.
VAN CAUWELAERTSLUIZEN
TOEGANGSPOORT ANTWERPSE HAVEN KRIJGT VORM
Het transport van Bumar naar Antwerpen
is een complexe operatie
De Van Cauwelaertsluizen bestaan
uit vier sluisdeuren van elk 1.250
ton. De deuren worden in twee delen
te Bumar gefabriceerd en vervolgens
met kamags buiten gereden,
waar ze verder worden
samengesteld tot één geheel. De
eerste twee deuren zijn eind 2009
samengesteld. Dit omvatte eveneens
de montage van alle wrijfhouten,
leuningen en looppaden, de
afwerking van de toegangschachten
en het nazicht op luchtdichtheid
van de luchtkisten. De afdeling
montage is erin geslaagd deze
taken op ongeveer 2,5 maanden
volgens planning uit te voeren zodat
het transport begin december
kon vertrekken.
Het transport van Bumar naar Antwerpen
is een complexe operatie:
het omvat het laden van de deuren
op een ponton, het overnemen ervan
tussen twee pontons met behulp
van strandjacks, het verschepen
naar Antwerpen, het draaien
van de deuren in de sluis met
strandjacks en een kraan op de
kant van de sluis, om deze uiteindelijk
op hun finale positie in de
deurkamers te brengen.
Alle onderdelen van de deuren
worden via uitzonderlijke transporten
vervoerd wat extra planning
met zich meebrengt. De kleinere
onderdelen zoals
onderrolwagen, jukken en
hijsportalen worden door Victor
Buyck zelf aangevoerd. Grotere
onderdelen zoals de aanhangwagens,
bovenrolwagens en kraagarmen
worden per schip vervoerd.
Lassers, schilders en monteurs werken
met man en macht aan de afwerking
van de derde deur en de
samenbouw van de vierde deur.
Door de beperkte afwerkingstijd
van deze laatste deuren zijn enkele
taken reeds vooraf door hal 1 te
Bumar uitgevoerd, zoals het testen
van de luchtdichtheid van de luchtkisten,
het monteren van wrijfhouten,
leuningen en looppaden.
Hierbij is de samenwerking tussen
meestergast Danny Van Hyfte, de
monteurs en de werkhuisleiding
van Bumar vlot verlopen. Aan allen
een dikke pluim!
Op de bouwplaats worden de wrijfhouten
onder water eerst gedemonteerd
en vervolgens opnieuw
gemonteerd in de sluis met behulp
van duikers. Dit is een moeilijke
taak, aangezien het zicht onder water
heel beperkt is. Voor het plaatsen
van de deur op zijn onderrolwagen
speelt het getij een grote
rol.
Midden april zijn de aanhangwagen,
de bovenrolwagen en de
kraagarm van deur één gemonteerd.
Begin mei is de eerste deur,
terwijl ze in haar hijsportaal hangt,
op haar onderrolwagen geplaatst.
3

TOPKWALITEIT
AFDELING MONTAGE
Het is 5 u. ’s morgens. De meesten onder ons liggen nog
warm in bed en “draaien zich nog een keertje”, om nog
een uurtje te genieten alvorens het verdomde lawaai
van de wekker ons onmiskenbaar zal aanzetten om ons
klaar te maken voor onze dagtaak. Op datzelfde tijdstip
zijn de “mannen van de montage” reeds onderweg om
de volgende hand te leggen aan de voltooiing van een
prestigieus bouwwerk in binnen- of buitenland. Het zijn
deze mannen die doen waar de rest over praat.
Ontelbare vergaderingen met
ingenieurs, projectleiders, klanten,
partner-aannemers en veiligheidsinstanties
zijn voorafgegaan aan wat
uiteindelijk op de bouwplaats zal
worden gerealiseerd. Monteurs, lassers
en schilders slaan de handen in
elkaar om op een efficiënte en veilige
manier dikwijls complexe bouwwerken
te realiseren, vaak binnen
tijdslimieten die bijzonder scherp
zijn en onder toezicht van opdrachtgevers
die de lat der eisen steeds hoger
leggen. Dagelijks vertegenwoordigen
onze monteurs de
reputatie van onze firma in binnenen
buitenland. Het avontuur en de
passie voor staal drijft deze mannen
om dagelijks het gevecht aan te gaan
in weer en wind om het bouwwerk te
voltooien.
Het monteren van grote stalen constructies
is een stiel op zich. Het gaat
immers vaak om zware, moeilijk hanteerbare
elementen die met behulp
van kranen en andere hijstoestellen
in de juiste positie moeten worden
gebracht. Het kundig verbinden van
deze elementen vergt bovendien een
specifieke kennis en handigheid.
Om de bouw van een project tot een
goed einde te brengen, moeten monteurs
kunnen rekenen op elkaar; het
vertrouwen van de collega-monteurs
onder elkaar is dan ook essentieel
vermits hun veiligheid ook mede afhankelijk
is van elkaars werk. Het is
dan ook niet te verwonderen dat
deze jongens een hechte groep vormen.
Laat ons niet vergeten dat een groot
deel van de activiteiten op de bouwplaats
dienen te worden uitgevoerd
door de lassers en de schilders. Ook
zij zijn elke dag vroeg uit de veren
om samen met de monteurs aan de
slag te gaan. Ook hier gaat het over
stielmannen. Lassen is op zich al niet
eenvoudig. Ondanks veelal ongunstige
weersomstandigheden, ondanks
de moeilijke toegankelijkheid
in beperkte ruimtes slagen deze
mannen er steeds weer in om kwaliteit
te leveren.
Het avontuur en de passie
voor staal drijft deze mannen
om dagelijks het
gevecht aan te gaan in
weer en wind om het
bouwwerk te voltooien.
En dan de schilders, ... Het zijn zij
die het werk van de anderen omvormen
tot een esthetische schoonheid.
Wat zou een taart zijn zonder slagroom
en een pint zonder schuim? Zo
ook heeft een bouwwerk zonder de
schilders geen cachet en présence.
De appreciatie van de gebruikers is
uiteindelijk afhankelijk van deze
mensen aangezien de schoonheid
van een brug of ander bouwwerk afhangt
van de finishing touch.
Het is 5 u. en ik draai me nog eens
om. Maar ik kan gerust zijn: het werk
is in goede “montage”-handen.
VEILIGHEID, GEZONDHEID EN MILIEU
VICTOR BUYCK ZET DE
STAP NAAR ISO 14001
De norm ISO 14001 wordt wereldwijd toegepast om
milieumanagementsystemen op te zetten en te certifi
ceren. Het systeem richt zich op de beheersing en de
verbetering van de milieuprestaties. Victor Buyck heeft
hierin de eerste stappen gezet door de uitvoering van
een initiële audit en de publicatie van de milieubeleidsverklaring
die hieronder weergegeven wordt. Momenteel
worden een aantal milieudoelstellingen voorbereid en
worden werkinstructies opgesteld. De deadline voor
certifi catie ligt op december 2010.
Door de toepassing van een milieumanagementsysteem
en de deelname aan het milieucharter Oost-Vlaanderen
is de toon gezet naar duurzaam ondernemen.
Hierbij wil Victor Buyck haar milieubeleidsverklaring
alvast bekend maken.
Missie
VBSC is een vooraanstaand internationaal
staalbouwbedrijf. Met ingenieuze
oplossingen en een gedreven
organisatie zet VBSC de toon voor
het succes van haar opdrachtgevers
bij de overheid en in de privé-sector.
Het is een traditie dat VBSC in de
uitvoering van haar dikwijls complexe
projecten vakkennis combineert
met betrokkenheid en
inventiviteit. Onze mentaliteit is oplossings-
en resultaatgericht. Door
innovatie wordt een continue verbe-
tering nagestreefd. VBSC onderscheidt
zich door uitdagingen niet
uit de weg te gaan.
Milieumanagement volgens ISO
14001
Het beleid van VBSC is gericht op
het continu verbeteren van milieuen
veiligheidsaspecten binnen de
organisatie. Binnen het ondernemingsbeleid
is de zorg voor veiligheid,
gezondheid en milieu
gekenmerkt door een preventieve
gerichtheid op het voorkomen van
ongevallen, persoonlijk letsel, materiële
en milieuschade en het minimaliseren
van milieu- en veiligheidsrisico’s.
Deze zorg is zowel gericht op
VBSC medewerkers als op derden.
VBSC organiseert de bestaande
milieuwetgeving volgens de internationaal
erkende normen ISO 14001
en ISO 16001. Dit garandeert een
systematische aanpak van alle milieuaspecten
met speciale aandacht voor
4

VICTOR BUYCK: EEN SCHAT VAN EEN BEDRIJF
SAMEN STERK
ELS DE BLEECKERE,
ADJUNCT-DIRECTEUR
FINANCIËLE DIENST,
GETUIGT
Niettegenstaande mijn afdeling redelijk klein is,
wordt ze elke dag met grote uitdagingen geconfronteerd.
Succesvol samenwerken uit zich dan ook vooral
in een goede communicatie. Onze commitments
hebben vooral betrekking op het respecteren van
verschillende deadlines van de directie, de leveranciers
van Victor Buyck en de overheidsdiensten (zoals
belastings- en BTW-administratie). Wij doen er alles
aan om tijdig de nodige documenten klaar te
hebben: jaarcijfers, halfjaarcijfers, diverse aangiftes,
betalingen, enz. Wij doen dit heel concreet door onder
mekaar duidelijke planningen af te spreken,
waarbij mijn medewerkers Marijke en Veerle van
heel nabij betrokken worden. Ik probeer ze tevens
geleidelijk naar een hoger niveau te tillen door ze
aan te sporen mee te denken in onze dagelijkse taken.
de wettelijke eisen. Dit milieubeheer
wordt periodiek gecontroleerd en
gecertificeerd door onafhankelijke
externe auditoren.
De 5 fundamenten van ons
milieubeleid
De directie van VBSC onderschrijft
volgende beleidsprincipes in haar
milieubeheer:
- Werken aan de conformiteit met
de relevante wetgeving
- Milieuzorg integreren in alle afdelingen
via bewustmaking, responsabiliseringen
en de nodige
geschikte vorming
- Werken aan de preventieve aanpak
van de milieu-impact
- De totale milieuprestatie voortdurend
evalueren en verbeteren
- Informatie verstrekken en dialoog
organiseren over de milieuaspecten
met de interne en de externe
belanghebbenden.
Een goed sociaal contact en respect is
elementair. Een goede morgen is bij ons
dan ook welgemeend.
Door, bij het optreden van problemen, te focussen
op de oplossing en dus op de toekomst, trachten we
onze zaken Constructief aan te pakken. Zo hebben
we reeds met verschillende van onze leveranciers bepaalde
procedures afgesproken. Als voorbeeld wil ik
verwijzen naar praktijken uit het verleden waar bepaalde
leveranciers zomaar overal in het bedrijf toegang
hadden. Vandaag is met hen hierover afgesproken
dat ze zich eerst aanmelden bij Conny, die hen
dan een bezoekersbadge overhandigt. Franco, ons
hoofd onderhoud, komt de mensen dan afhalen,
waarna ze de werkzaamheden kunnen uitvoeren. Tot
slot wordt een rapport of bon ingevuld.
Ik zit één keer per week samen met mijn medewerkers
om Helder te communiceren over de lopende
zaken. Tevens proberen we via een open communicatie
het sociaal gevoel tussen ons aan te wakkeren,
zodat we ook kunnen inspelen op persoonlijke situaties.
Een goed sociaal contact en respect is elementair.
Een goede morgen is bij ons dan ook welgemeend.
Met mijn directe baas Dirk zit ik ’s avonds ook telkens
kort samen om de voorbije dag te debriefen.
Dankzij de implementatie van ons nieuwe softwarepakket
verloopt de ganse boekhouding nu meer gestructureerd
en ook sneller. Tevens is er nu een link
met de analytische boekhouding, zodat met de opgeslagen
informatie nu meer kan worden gedaan.
Dit alles heeft ertoe geleid dat we onze Afspraken
steeds beter nakomen. Ten opzichte van overheidsdiensten
is dit overigens een wettelijke verplichting.
Door ook met onze leveranciers beter op onze afspraken
in te zoomen, ontstaat er bij hen ook een betere
indruk over Victor Buyck.
De door ons verwerkte informatie moet nu eenmaal
goed en correct zijn. Op die manier leveren we Topkwaliteit
aan het ganse bedrijf. Tevens investeren we
in de toekomst door na te denken hoe het nog beter
zou kunnen. Recent hebben we met Mike samengewerkt
om een nieuw registratiesysteem in dienst te
nemen voor het gebruiksmaterieel van de montageafdeling
(vijzels, compressoren, slijpschijven, enz.).
Op die manier krijgen de projectleiders een betere
opvolging van de projectkosten en kan het materieel
efficiënter beheerd worden. De bedoeling is om dit
systeem binnenkort uit te breiden naar de verbruiksgoederen,
zoals handschoenen, lasglazen, enz.
De continue verbetering van de
milieuprestatie van VBSC wordt gestuurd
via meetbare milieudoelstellingen
en milieuprogramma’s die
rekening houden met een economisch
aanvaardbare toepassing van
de best beschikbare technieken.
Betrokkenheid van directie en
leidinggevenden
Het milieubeleid en de milieudoelstellingen
worden jaarlijks via milieuaudits
geëvalueerd.
Veiligheid en milieu vormen een belangrijk
onderdeel van de directe
verantwoordelijkheid van allen die
met het geven van leiding belast zijn.
De eindverantwoordelijkheid ligt bij
de directie. Dit engagement wordt
op een dynamische en motiverende
wijze, continu en zichtbaar, uitgedragen,
zowel in de eigen organisatie als
naar de buitenwereld.
VICTOR BUYCK ACTIEF
BETROKKEN BIJ DE
MARITIEME TOEGANG
VAN VLAANDEREN
De afdeling Maritieme Toegang vrijwaart, beheert en
onderhoudt alle maritieme toegangswegen tot de
Vlaamse zeehavens (Antwerpen, Zeebrugge, Gent
en Oostende). De afdeling is onder meer verantwoordelijk
in Vlaanderen voor het onderhouden van
de vaarweg naar de kusthavens, de Scheldemonding
en, in samenwerking met de Nederlandse
overheid, ook in de Westerschelde en voor het
uitvoeren van taken inzake investering in niet-commerciële
infrastructuur in de Vlaamse havens. Zij valt
onder de Vlaamse minister van Mobiliteit en Openbare
Werken van de Vlaamse Overheid. info@VB
had een gesprek met het afdelingshoofd, ir. Freddy
AERTS en zijn projectingenieurs ir. Kristof DEVOS, ir.
Wim DE COCK, en ir. Murielle REYNS.
Sinds wanneer kennen jullie
Victor Buyck ?
F. Aerts : Ik ken Victor Buyck al
zeker twintig jaar, naar aanleiding
van de uitvoering van de radartorens
in de haven van Antwerpen.
Vandaag werken we samen aan
de uitvoering van de sluisdeuren
van de Van Cauwelaertsluis te
Antwerpen, de Current Deflection
Wall in de Schelde ter hoogte
van het Deurganckdok en de
vierde vlotsteiger in Lillo. Voor
de laatste twee genoemde projecten
treedt onze afdeling als
bouwheer op.
Hoe evalueren jullie de
samenwerking met Victor
Buyck ?
K. Devos : Ik apprecieer sterk het
feit dat Victor Buyck alle operaties
op de bouwplaats op voorhand
zeer minutieus plant. Ik
heb dit zelden bij andere aannemers
zo zien gebeuren. Dit is ook
wel nodig temeer omdat bepaalde
operaties moeten gebeuren
tijdens de getijwerking en dus bij
op- en neerwaartse bewegingen
van het waterniveau. Alle geplande
operaties zijn tot op heden uitgevoerd
zoals gepland zonder
enig noemenswaardig probleem.
W. De Cock : Ik vind het positief
en constructief dat technische
problemen ad hoc worden aangepakt
en samen met ons, de
opdrachtgever, in consensus
worden opgelost.
F. Aerts : Als ik zie met hoeveel
grote projecten Victor Buyck
tezelfdertijd in productie bezig
is, dan kan ik dit alleen maar
indrukwekkend noemen. De logistiek
lijkt mij de slagkracht van
Victor Buyck te zijn. Uiteindelijk
maken jullie van honderden verschillende
onderdeeltjes één
grote brug of sluisdeur, die dan
ook nog binnen de bestekseisen
en de opgegeven planning klaarkomt.
Meer kan een opdrachtgever
zich niet wensen.
Zijn er punten waaraan
Victor Buyck meer aandacht
zou kunnen of moeten
besteden ?
M. Reyns : Meestal werkt Victor
Buyck als staalbouwer in een tijdelijke
vereniging met een civiele
aannemer, waarbij deze laatste
als penvoerder optreedt. Op die
manier is er minder contact met
Victor Buyck, wat niet steeds een
goede zaak is.
F. Aerts : Als ik de no nonsense
aanpak van Victor Buyck vergelijk
met sommige andere bedrijven,
dan heb ik geen problemen
om Victor Buyck aan te sporen
om meer de leiding te nemen in
sommige tijdelijke verenigingen.
5

GROETEN UIT LIMBURG
ROC LEIDEN BEREIKT
HOOGSTE PUNT!
De bouw van ROC (Regionaal Opleidingen Centrum) in Leiden, vlakbij het station
Lammenschans, heeft zijn hoogste punt bereikt. Het gebouw huisvest vanaf 2011
niet alleen twee scholen, die vanuit 21 verschillende locaties in de stad hier naartoe
verhuizen, maar biedt eveneens plaats aan een sportcentrum, supermarkt,
restaurant, bank en een parkeergarage. Met een vloeroppervlakte van 56.000 m²
wordt dit binnenkort een van de grootste scholen van Nederland.
Het complex heeft een lengte van
ruim 200 m en is opgevat als een
opeenstapeling van kleine gebouwen
tot vijf aflopende betonnen
torens. Dit deed de architect, Thomas
RAU, om het groot gebouw
om te vormen naar een cluster
van kleinschalige, op mensenmaat
georganiseerde eenheden. De vijf
torens worden verbonden door
grote vakwerkbruggen, waarvan
de grootste 31 m lang, 28 m hoog
MALAYSIA BOLEH
VOOR INFO@VB RAPPORTEERT AAT VAN DER
HORST, ALGEMEEN DIRECTEUR MALEISIË
Onder deze hoofding, te
vertalen als “Maleisië kan
het !”, verschijnt in elk
nummer een korte bijdrage
vanuit onze dochtermaatschappij
in Maleisië.
en 18 m breed is. Deze bruggen
worden gevormd door twee evenwijdige
spanten.Het totale project
omvat ongeveer 900 ton staal.
De grootste uitdaging in dit project
zat ongetwijfeld in de montage.
Er werd door de aannemer geopteerd
voor de plaatsing van vier
torenkranen. Aangezien de ruimte
op de bouwlocatie zeer beperkt
is en er bovendien onder het hele
Dit keer schrijf ik voor de laatste
keer iets over de site in Doha, Qatar.
Het lijkt wel een never ending story,
dit verblijf in Qatar. Victor Buyck is
nog steeds bezig met een team van
zeven man om de puntjes op de i te
zetten. Die puntjes zijn nog 200 panelen
die de overgang tussen glas en
staal moeten afdichten. De klant Qatar
Petroleum wordt iedere dag enthousiaster
over de prestatie die ons
team hier geleverd heeft.
Vandaag vertelde de chief engineer
ons nog dat hij ons op de lijst heeft
gezet voor het nieuwe museum dat
er in Qatar gebouwd moet worden.
Van heinde en verre komen bezoekers
om het convention centre te zien
en keer op keer is het hoogtepunt
de Sidra Trees bomen. Vragen als
waar zijn de steunen die de bomen overeind
houden of hoe houdt het glas die
reusachtige bomen omhoog zijn niet van
gebouw een parkeerkelder zit met
een beperkte toegelaten belasting
op het bovendek was het niet mogelijk
om voor de montage van de
vakwerken een mobiele kraan bij
te plaatsen. Ook voor voormontage
van de vakwerken was nauwelijks
ruimte en de torenkranen
hadden onvoldoende capaciteit
om de samengebouwde vakwerken
te hijsen. De enige resterende
mogelijkheid was om de vakwerkspanten
uit losse liggers
samen te bouwen op hun uiteindelijke
plaats. Daartoe diende er
heel wat hulpconstructie geplaatst
te worden om de vakwerken tijdelijk
te ondersteunen. De belasting
van deze montagebokken diende
van op het bovendek doorgestempeld
te worden naar de fundering
onder de kelders.
Door een goede voorbereiding en
veelvuldig overleg tussen de aannemer
en CSM liep de montage,
ondanks de aanwezige beperkingen,
vlot en kunnen we terugkijken
op de realisatie van alweer
een mooi project.
de lucht. Onze projectleider Sitham
beantwoordt dit soort vragen (nog
steeds) heel geduldig. Hij verwacht
wel voor het hete seizoen weer terug
te zijn in Maleisië.
Hoe gaat het verder in de fabriek in
Maleisië ? Rustig. We ronden in juni
een project voor Shell af. Dit is een
waxplant, een uitbreiding van een
bestaande plant. Het Calvary Church
project waarover ik eerder schreef
gaat, zoals het er nu naar uitziet, pas
in oktober naar de bouwplaats.
Jumpa lagi !
IN THE PIPELINE
EEN KORT OVERZICHT VAN DE
NIEUWSTE PROJECTEN IN DE
PORTEFEUILLE VAN VICTOR BUYCK
PONT SUR L’ADOUR –
BAYONNE (F)
De bestaande spoorbrug dateert
van 1863 en is dringend aan vervanging
toe. In feite wordt ze vervangen
door een combinatie van
drie bruggen. Aangezien de
Adour uitmondt in de Atlantische
Oceaan zullen drie grote
delen via Bumar over zee naar de
bouwplaats vervoerd worden.
Eenmaal ter plaatse worden ze
overgeladen op een kleiner ponton,
opgevijzeld en ingevaren.
De overige delen worden met behulp
van telescopische kranen
gemonteerd.
Opdrachtgever: Réseau Ferré de
France
Aannemerscombinatie: DV
Construction-VBSC–NGE– Colas Rail
Omzet: ca. 1.525 ton
Uitvoeringstermijn: september
2010 - december 2012
VEERSTEIGERS – OOSTENDE/
NIEUWPOORT (B)
Het werk bestaat uit het leveren
van vier pontons en vier
toegangsbruggen voor de
havens van Oostende en
Nieuwpoort. Ook een aantal
accessoires zoals leuningen,
wrijfbalken, e.d. behoren tot
onze scope. De pontons zullen
via het water vanuit Bumar naar
hun definitieve ligplaats
vervoerd worden.
Opdrachtgever: Waterwegen &
Zeekanaal
Aannemer: Depret
Staalbouwer: VBSC
Omzet: ca. 810 ton
Uitvoeringstermijn: juni 2010 -
februari 2011
AANMEERPLAATSEN LILLO,
4DE FASE – LILLO (B)
De uitbreidingswerken voor aanmeerfaciliteiten
aan de westzijde
van het Verrebroekdok worden
voortgezet en zijn al aan hun
vierde fase toe. Net zoals bij de
vorige drie fases zal VBSC de vlottende
aanmeerplaatsen fabriceren.
Opdrachtgever: Ministerie van de
Vlaamse Gemeenschap, afdeling
Maritieme Toegang.
Aannemerscombinatie: Herbosch
Kiere-VBSC (TV)
Omzet: ca. 630 ton
Uitvoeringstermijn: oktober 2010 -
oktober 2011
PONT RUE D’ALSACE –
LUXEMBOURG (L)
Voor het eerst in haar bestaan zal
Victor Buyck een spoorwegbrug
bouwen in Luxemburg. De nieuwe
boogbrug vlakbij het station
van Luxemburg Stad bestaat uit
twee I-vormige hoofdliggers en
twee caissonvormige bogen. Het
dek is opgebouwd uit dwarsdragers
HEM 550. De overspanning
bedraagt 119 m. De montage
wordt een echt huzarenstukje
aangezien het project zich in volle
centrum van Luxemburg bevindt
en de werken deels dienen
te gebeuren tijdens nachtelijke
sperpauzes. De brug wordt gemetalliseerd
en geschilderd.
Opdrachtgever: CFL (Luxemburgse
Spoorwegen)
Aannemerscombinatie: Galère-
VBSC-CFE
Omzet: ca. 2.000 ton
Uitvoeringstermijn: juni 2010 -
oktober 2011
BOUW VAN DRIE FIETS- EN
VOETGANGERSBRUGGEN
– GENT (B)
Het befaamde Parijse architectenbureau
Feichtinger Architectes
is aangeduid voor het ontwerp
van drie voetgangers- en
fietsbruggen over het water aan
de oude dokken. Met de bouw
van deze bruggen wordt meteen
de link gelegd tussen het nieuwe
woongebied en het bestaande
stadsweefsel. De komende tien
tot vijftien jaar wil het Gentse
stadsbestuur de omgeving van de
drie oudste dokken van Gent,
het Handelsdok, het Houtdok
en het Achterdok, uitbouwen tot
een volledig nieuw stadsdeel aan
het water. In die periode wordt
het oude havengebied omgetoverd
tot een moderne woonwijk
met parken, handel en publieke
dienstverlening. Victor Buyck fabriceert
de bovenbouw van de
drie beweegbare bruggen en een
deel van de pylonen waarin het
bewegingswerk zal worden geplaatst.
Opdrachtgever: Waterwegen &
Zeekanaal
Aannemer: Herbosch-Kiere
Staalbouwer: VBSC
Omzet: ca. 450 ton
Uitvoeringstermijn: september
2010 - december 2011
6

IN THE SPOTLIGHT
ALFONS DELAGAYE :
HET LEVEN ZOALS HET WAS …
BIJ VICTOR BUYCK !
Alfons Delagaye, geboren op 10 maart 1936, liep
school in de stadsschool te Eeklo waar toen ook
meneer John school liep. Alfons Delagaye heeft als
gespecialiseerde lasser bij Victor Buyck gewerkt tot
maart 1993. Hij is vereremerkt met de eretekens van 1ste
klasse, 2de klasse en de gouden palmen in de Kroonorde,
hem opgespeld te Brussel door Miet Smet in het
bijzijn van Prins Laurent. Hij is daar bijzonder fi er over.
Op mijn veertien jaar ben ik begonnen
in de textiel maar het lag
mij niet. Ik volgde avondlessen en
waagde mijn kans in het metaalbedrijf
Victor Buyck. Toen ik mij ging
aanbieden, zat daar een grote rijzige
man voor mij: de heer Victor
Buyck. Hij keek me aan en zei :
“Ge ziet er nogal een rapiet uit. Ik
kan wel een jong manneke gebruiken.
Wel, ge kunt zien dat ge hier
morgen om half acht zijt.”
Ik was dolgelukkig. De eerste dagen
mocht ik helpen bij het samenstellen
van ploegen en opkuisen
van landbouwmachines en tractoren.
Daarna mocht ik helpen kleine
gebinten samen te stellen voor
de landbouwers en tussendoor ook
nog de mooie jachthond van meneer
Victor verzorgen en voorzien
van eten en drinken. Ik moest toen
ook iedere week met een oude
stootkar de gasflessen gaan ophalen
bij Van Hoorebeke in de Molenstraat.
Dat ik veel bekijks had
langs de baan was niet te verwonderen.
Eens, op de terugweg langs
de Gentsesteenweg, zijn de flessen
beginnen te schuiven en ben ik
met kar en alles erop twee meter
de lucht in gevlogen en op de kasseien
terecht gekomen met verschillende
kneuzingen. In plaats
dat de mensen die het zagen gebeuren
mij gingen helpen, ging iedereen
lopen en riepen ze: “dit
gaat hier ontploffen !!” … maar ‘k
ben toch toch nog veilig beland in
het atelier! Ik was toen zestien. In
de wintermaanden moest ik ‘s morgens
vroeger beginnen om de kachel
te doen branden en de kookvuren
in hal 1 aan te steken. Het
sterkte mij als metaalbewerker.
Maar de tijd gaat snel voorbij en op
mijn 18de jaar begon ik al zelf de
klinknagels te kloppen met het pistool.
Toen werden er vele hangars
gemaakt voor het Belgisch leger.
Stilaan werd daarna toch overgeschakeld
op het lassen. Er was toen
maar één laspost in het bedrijf en
tijdens de middagpauze laste ik
stukjes aan elkaar. Meneer Victor
had rap gezien dat het lassen mij in
de hand lag. In het begin der jaren
vijftig kwam het ijzer nog toe op
treinwagons in het station te Eeklo
en moesten wij alles overladen met
de hand op de oude camion, wat
een heel zwaar werk was. Nu hoeven
de jongeren niet te klagen.
Ondertussen kwam er onder de
leiding van meneer John steeds
meer werk en werd het eerste kleine
brugje gemaakt over het kanaal
te Schoten, dat ik samen met
Daniël Verstraete als jonge lasser
heb afgelast en zelf ter plaatse volledig
heb geklonken met de klinkhamer.
Toen kwam de eerste spoorwegbrug,
die nog gemaakt is in hal
1. Die heb ik samen met Daniël afgewerkt
met de klinkhamer en den
“olifant”, onder zeer moeilijke omstandigheden,
maar wij sloegen er
ons toch door. Daarna kwam de
eerste grote brug over het Albertkanaal
te Genk (kolenhaven). Het
was toen putje winter bij -10°C. Dagelijks
hebben wij toch de brug afgewerkt
met ons team onder de leiding
van meneer John, die toen
bijna twee maanden bij ons heeft
verbleven om het werk te leiden.
Dit was in de winter 1959-1960.
Daar heb ik met mijn ploeg eens
meer dan 30 uur na elkaar klinknagels
geklopt de nacht door, maar
wij werden wel rijkelijk voorzien
van goede kost door meneer John.
Daarna ben ik in hal 2 als eerste
lasser begonnen met het volautomatisch
lassen onder poederdek.
Toen er steeds meer grotere werken
kwamen, werd hal 3 gebouwd
die toen onder de leiding kwam
van ingenieur Wilfried Provoost en
de zeer bekwame meestergasten
Alex De Coninck, Frank Van Laeke
en in hal 1-2 onder Guido Van
Poucke. Een van de grootste werken
in hal 3 was toen het viaduct
van Vilvoorde, waarvan ik alle platen
heb afgelast met de automaat.
In de profielen zit mijn naamplaatje
voor altijd verborgen. Een van
de laatste bruggen waaraan ik
gelast heb, was voor Duitsland
(Werratalbrücke). In hal 3 heb ik
gewerkt tot het einde van mijn
lange loopbaan. Samen met mijn
werkmakkers Daniël Verstraete,
Carlos Ghijssels, René Doom en
Etienne Stuyvaert mag ik terugblikken
op een zeer lange loopbaan
waarin wij steeds het beste van ons
kunnen hebben gegeven.
Als je inzet had voor je werk, had je
nooit problemen. Daarom zeg ik
tot de jongeren: “Als je de eerste
stappen zet in de onderneming,
pas je dan langzaam aan, want je zit
er goed en je mag fier zijn om in
de firma Victor Buyck te werken.”
Het was voor ons een mooie periode
in ons leven als echte metaalbewerkers.
Ik wens u allen het allerbeste toe
en nog een lange loopbaan.
Delagaye Alfons
7

VERBORGEN TALENTEN
LOS VAN DE WERELD
VICTOR BUYCK GAAT VAN DE GROND
Bij de snelst groeiende sport kitesurfen laat de sporter zich op het water op een
kleine surfplank voorttrekken door een kite (vlieger). Kitesurfen is een variant van
windsurfen, waarbij door het lifteffect van de vlieger de kiter hoog kan springen
en hoge snelheden kan halen. De uitrusting van een kiter omvat een C-vormige
opblaasbare parachute, een reddingsvest, een helm, vier veiligheidstouwen, een
zwemuitrusting (wetsuit) en een surfplank.
Hendrik De Vlieger, lasser uit hal 3, vertrekt na de
ochtendshift wanneer de weersomstandigheden ideaal
zijn met zijn kite en board richting Zeebrugge om
daar in het ondiepe kustwater ‘even uit te waaien’.
Niks mooier, beweert hij, dan sprongen van een meter
of twintig op vlak water waarbij je bij windkracht
drie à vier algauw zo’n vijf seconden los van de wereld
hangt. “Dit ziet er voor toeschouwers vanaf de kant heel
spectaculair uit, maar iedereen die het kiten serieus oppakt,
kan dit na een half jaartje ook”, geeft Hendrik enthousiast
mee. Toch voegt hij eraan toe: “Wanneer je echter
nog nooit een vlieger in je handen gehad hebt, zet je het best
nog even uit je hoofd om meteen het water in te gaan.” Basis
van het kitesurfen is immers een goede beheersing
van je kite. Hoe beter je het vliegeren beheerst,
hoe makkelijker je de overstap naar het kitesurfen
kan zetten. Hoe snel dit is hangt af van persoonlijke
aanleg, je talent. Ondanks dat kiten er extreem uitziet
en er soms grote krachten in de vlieger zitten,
heb je om te kunnen kitesurfen niet erg veel kracht
of atletisch vermogen nodig.
PERSONALIA
NIEUWE COLLEGA’S
Quinten Crispyn sedert 11 januari 2010 : lasser in Bumar
Rafal Pawlinski sedert 11 januari 2010 : lasser in hal 3
Maverick Vande Neste sedert 16 februari 2010 : samensteller in hal 4
Laurent Verfaillie sedert 16 februari 2010 : lasser in hal 3
Jeroen Van Vooren sedert 16 februari 2010 : samensteller in hal 3
Jean-Yves Poinen sedert 16 februari 2010 : mecanicien onderhoud in Bumar
Maxim De Baets sedert 8 maart 2010 : lasser in Bumar
Willem Uytterhoeven sedert 8 maart 2010 : lasser op montage
Laurent Van den Bossche sedert 8 maart 2010 : monteerder
Kristof Verheecke sedert 10 maart 2010 : electricien onderhoud
Alain Van Hyfte sedert 1 mei 2010: preventieadviseur
GEBOORTES
Noah, zoon Koen Goethals en Joke Batsleer : 4 februari 2010
Vince, zoon van Koen Vreven en Karen De Wael: 6 februari 2010
Brent, zoon van Ben Van De Veire en Barbara De Schepper: 19 april 2010
ZIJ HEBBEN HUN JA-WOORD GEGEVEN
Ben Van De Veire en Barbara De Schepper : 19 februari 2010
Hendrik is twee jaar geleden door de kitemicrobe gebeten.
Onze kiter vind je vooral in Zeebrugge. Daar
zijn geen golfbrekers in de buurt en de golven kunnen
op sommige dagen mooi binnenrollen wat perfect
is voor een wavesessie.
Op een zonnige dag met een felle wind wordt het
Zeebrugse strand door de massa enorme vliegers omgetoverd
in een felgekleurd landschap. Maar geeft
Hendrik aan: “Vele kiters blijven niet in eigen land; horden
kitesurfers strijken jaarlijks neer in de populairste continenten
(Noord- en Zuid-Amerika, Afrika, Azië, Austalië,..) om
de profs aan het werk te zien en zo hun eigen kiteskills bij te
schaven.” Hendriks grote droom is te kunnen kitesurfen
op het Gardameer in Italië.
Hendrik probeert iedereen warm te maken voor deze
extreme sport: kitesurfen is de grote sensatie van de
laatste jaren. Je maakt hoge sprongen en trotseert
grote golven. “Kitesurfen is pure fun, de ultieme vrijheid,
het is de sport die heel wat andere sporten combineert:
windsurfen, snowboarden en zelfs de tricks
van de crossmotor vind je er in terug. Maar bovenal :
het imponeert!
COLOFON
Redactie: Kris De Craene,
Bruno Dursin, Wim Hoeckman,
Karl Hoornaert, Ronny Loos,
Frederiek Spillebeen, Mireille
Van Parys, Ghislain van
Tieghem, Conny Welvaert
Fotografie: Victor Buyck Steel
Construction
Vormgeving: We Are The
Future
WE STEGEN MET
EEN ZUCHT …
AL BOVEN IN DE
LUCHT
Het is eindelijk zover! De nieuwe Victor Buyck luchtballon
is klaar om de lucht in te gaan. Binnenkort zal
hij heel frequent boven Vlaanderen, en dan vooral
Oost-Vlaanderen, te zien zijn.
Sinds begin 2008 waait er een
nieuwe wind doorheen Victor
Buyck. Met z’n allen zijn we onze
identiteit gaan herontdekken. Inmiddels
is die verwoord in de
Missie en Waarden en hebben we
samen afgesproken die tot uiting
te brengen in ons dagelijks
SCHAT-gedrag. Het allerbelangrijkste
is uiteraard om onze engagementen
inhoudelijk te verdiepen.
Daarnaast mag ook de
buitenkant (de verpakking) niet
worden vergeten. Werken moet
immers plezant zijn en blijven.
Vandaar in het oog springende
en tot de verbeelding sprekende
initiatieven zoals de bedrijfskrant,
de vernieuwing van de lobby
en de gevel Gentsesteenweg,
een nieuw logo, uniforme bedrijfskledij,
enz. : het zijn allemaal
symbolen die onze identiteit
continu tot uiting brengen.
Het is in dit kader dat Victor Buyck
beslist heeft om te investeren in
een eigen luchtballon. Met een
luchtballon ga je van de grond,
een luchtballon opent nieuwe
perspectieven, net iets dat vandaag
bijzonder goed aansluit bij
Victor Buyck.
Victor Buyck heeft een samenwerkingsverband
afgesloten met
Danny Gussé uit het nabije Oostwinkel
(www.lmj-ballonvaarten.
be). Sinds 1991 heeft hij meer
dan 1.000 ballonvaarten uitgevoerd.
De Victor Buyck luchtballon
kan, naast de ballonvaarder,
zes tot zeven personen meenemen.
Een ballonvaart is iets unieks.
Het opstellen ervan duurt zo’n
30 à 45 minuten. Eerst wordt de
ballon uitgevouwen en met lucht
opgeblazen. Onmiddellijk daarna
wordt die lucht met een warmtekanon
verwarmd en, zo’n tien
minuten later, richt hij zich op.
Tijd om in de mand te klimmen
want anders is hij (letterlijk) al
gaan vliegen. Hij stijgt langzaam
op en volgt onmiddellijk de heersende
windrichting. De ballon
vaart tot 1 km hoog. Bij helder
weer kunnen we zeer ver zien,
wel 50 km of verder. Vanuit Gent
bijvoorbeeld ziet men de Westerschelde
en ook de haven van Antwerpen.
Plezanter wordt het bij lage hoogte.
Dan scheert de ballon over de
boomtoppen, al moet hij wel
uitkijken voor de hoogspanningslijnen.
Je kunt zelfs een praatje
maken met de mensen die naar
de ballon opkijken.
In de ballon zelf voel je overigens
niets van de heersende wind, je
vaart immers aan de zelfde snelheid
van de wind. Zelfs bij niet zo
heel warme temperaturen volstaat
een goede sweater meestal.
Wel voel je op je kruin de warme
lucht telkens het warmtekanon
de lucht opwarmt. Een petje of
een hoedje kunnen dan ook nuttig
zijn.
Na een uurtje varen is het alweer
tijd om een open plekje te zoeken
en te landen. Meestal wordt
hiervoor uitgekeken naar een
weiland of stoppelveld. Bij lage
windsnelheden blijft de ballon
rechtop staan na de landing; bij
ietwat hogere windsnelheden valt
hij om. De passagiermand is aan
de binnenkant echter uitgerust
met verdeelschotten en een zachte
bekleding, zodat dit op een
veilige manier gebeurt. Vrij snel
na de landing komen de volgwagens
(meestal bestuurd door een
familielid of vriend van de passagiers)
aan. Nadat de ballon is opgevouwen
en ingeladen, volgt ten
slotte nog een kort maar bijzonder
aangenaam gezellig samenzijn.
Victor Buyck zal aan al haar werknemers
en partners de mogelijkheid
bieden om, in de komende
vijf jaar, met de ballon mee te varen.
Uiteraard zullen eerst de iets
oudere collega’s aan bod komen.
8