Dealer Info nummer 4 in pdf formaat.

De applicatiemarkt - wie is de baas
over jouw device?
De consument rebelleert over privacy en
zeggenschap en zoekt andere distributiekanalen
In een paar jaar zijn de grootse visioenen
van SaaS en distributed software,
die er waren voor de pc-markt, opgegaan
in de brede apps-golf met applicaties.
Die waren aanvankelijk alleen bedoeld
voor de mobiele devices en
smartphones maar nu ook hun weg vinden
naar de meer klassieke pc en laptops.
Die trend kreeg vaart door met
name de App Store van Apple in het
voetspoor van de opkomst van content-stores
zoals iTunes. Ook de ontwikkelingen
rond Android hebben zeker een
aanzet gegeven tot het ontwikkelen, verkopen
en gebruiken van applicaties
(apps). Dat wordt gezien als diensten.
De gebruiker koopt z’n app via de een
of andere portal (soms zitten ze al standaard
op het toestel) en gebruikt ze om
content en andere diensten af te nemen,
vaak gerelateerd aan de locatie of de gebruiksmodellen
van de organisaties of
ondernemingen waar de gebruiker toe
behoort of zaken mee doet. Dat kunnen
abonnementen of eenmalige diensten
zijn, gericht op administratieve taken of
alleen maar entertainment.
Langzaamaan wordt een mobiel device
niets anders dan een app-access device.
De situatie, waarbij men eigen standaard
software heeft en alleen files overstuurt
of websites raadpleegt, verandert in een
situatie waarbij software, opslag, backup
en monitoring wordt overgelaten aan de
provider of het bedrijf dat de hardware
leverde. Met soms nare verrassingen zoals
intussen is gebleken: dat Apple in
haar iOS ook de locatie van een device
laat vastleggen. De gebruiker begint te
beseffen dat men stevig vastzit aan de
leverancier, zowel commercieel als qua
beveiliging en privacy van het gebruik.
iTunes, iApps en andere aan leveranciers
of providers gebonden
sites zijn een
handige manier om alles
in één hand te
houden. Dat werkt gemakkelijk
voor zowel
de provider als de
klant, maar heeft ook
nadelen. Minder keuzevrijheid, beperkende
maatregelen zoals Apple die hanteert
qua soort materiaal met daarnaast
een forse aderlating voor de ontwikkelaar
van de app die tot 30% van de omzet
moet afstaan. Apple ging echter erg
verder, deed daarnaast moeilijk over digitale
versies voor papieren abonnees
van kranten en maakte dat men op zoek
ging en gaat naar alternatieven. Die beginnen
er nu te komen. Er gaat zich een
Onafhankelijke app stores
hebben de toekomst.
distributiekanaal aftekenen voor apps
met om te beginnen onafhankelijke
app-stores en portals. Dat is directe concurrentie
voor Apple en Google. Onafhankelijke
distributeurs zoals GetJar
(met 100 miljoen downloads per maand)
groeien snel, en bedreigen de marktpositie
van Android Market. Voor wat
Apple betreft: een gebruiker die apps
van derden wil gebruiken moet eerst
zijn iPhone of iPad (laten) jailbreaken
ofwel uit de beperkingen van de Apple
app-formule stappen. Dat jailbreaken is
illegaal (niet overal trouwens) en nog
wel een technisch foefje, maar het zijn
de pioniers in de markt die hiermee
trendsettend zijn. Een interessante vraag
komt naar voren: Wie is de de baas van
je device? Juridisch ligt dat niet eenvoudig.
Er zijn ook in de VS al rechtszaken
geweest rond zogenaamd embedded
technologie en niet altijd mag de leverancier
verbieden dat de gebruiker in het
‘binnenste’ van een apparaat mag kijken.
Veiligheid (het knoeien met een
thermostaat kan problemen veroorzaken),
maar vooral auteursrechtelijke vragen
spelen hierin mee. Apple en andere
aanbieders maken het de gebruiker niet
gemakkelijk en hebben ook nog het garantiewapen:
wie knoeit met zijn apparaat
verliest de garantie alhoewel dit een
beetje een verloren strijd lijkt. De aanbieders
van apps hebben namelijk door
de hoge afdracht een zeker belang bij
‘gejailbreakte’ afnemers, dat scheelt
weer 30%. En naarmate er meer
mogelijkheden komen om buiten de
Apple-providers om te betalen voor
apps zal de trend naar een
onafhankelijke distributie van apps
ongetwijfeld aan vaart winnen.
Baas over je device?
Recent was er paniek over locatiegegevens
die Apple in iOS opsloeg. Maar
ook het feit dat TomTom verkeersgegevens
aan de politie verkoopt, heeft het
besef doen groeien dat anderen eigenlijk
de macht hebben over dat apparaat in iemands
zak of tas. Men koopt het of sluit
een abonnement af met een provider,
maar men levert qua privacy, toegang en
gebruik van gegevens maar ook de beheermacht
over wat er op het toestelletje
staat, helemaal over aan een ander. Dat
kan een organisatie zijn als KPN, waar
men misschien nog enig vertrouwen in
heeft of die men hierop kan (laten) aanspreken,
maar wat te doen tegen Apple,
Google, Facebook? In de VS beginnen
mensen nu rechtszaken tegen Apple,
maar daar heeft de consument hier
weinig aan.
Moet of mag de gebruiker de baas zijn
over zijn eigen computer? Dat is een
vraag die door o.a. Martin Broerse van
de IT-Bende Podcast vaak aan de orde
wordt gesteld. En is dan de smartphone
langzamerhand niet zo’n krachtige computer
dat we het niet aan de provider
moeten overlaten om er controle over uit
te oefenen, updates geforceerd te laten
downloaden en allerlei gebruikersgegevens
op te slaan en zelf te gebruiken,
zoals Apple blijkbaar kan doen met
locatiegegevens?
ICT
vakhandel
8 6 juni 2011