Dealer Info nummer 2 in pdf formaat.

in een andere taal. Dergelijke omzetsoftware
is al langer beschikbaar om
internetpagina’s en de teksten daarop
om te zetten, zodat men alles in een
(nog wel wat kromme) moedertaal kan
lezen. Ook direct spraakvertalen komt er
aan.
Google: gevaarlijke
religie
Heilig geloof in Google is gevaarlijk,
vinden een aantal onderzoekers van
nieuwe media zoals mediaprofessor Siva
Vaidhyanathan uit Virginia in de de VS
en Geert Lovink van de Universiteit van
Amsterdam. De voordelen van het internet
en mobiel digitaal zijn maar voor
een beperkte groep echt aantoonbaar, de
technokosmopolitische elite. Op een
aantal gebieden beperkt het gebruik van
Google en Wikipedia juist de kennisdiversiteit,
het zijn vlakmakers die meestal
maar een beperkte diepgang bieden. De
macht over wat waar is, wordt vervangen
door de macht van wat bovenaan
staat en bij projecten als Wikipedia is er
volgens Jaron Lanier (de man achter virtual
reality) sprake van digitaal
maoïsme: de kleine man bepaalt wat
waar is en dus waarde heeft.
Google wil steeds meer invloed hebben
op de keuze van de content die de gebruikers
zien. Het Google Book Search-project
is een treffend voorbeeld.
Sinds 2004 is Google bezig miljoenen
boeken uit bibliotheken in te scannen en
online beschikbaar te stellen. Dat zou
universiteitsbibliotheken en bijzondere
verzamelingen zoals van het Smithsonian
min of meer overbodig maken, maar
believen mag uitbaten. Want dat
uiteindelijk het werk van Google wat
moet gaan opleveren, is ook duidelijk.
Wat overigens veel critici van Google
en Wikipedia niet echt goed onderscheiden,
is het verschil tussen data (gegevens)
en informatie. Men spreekt te gemakkelijk
over informatie, maar dat is,
wanneer we uitgaan van mijn adagium
“A bit is only information if it bytes”
maar betrekkelijk. We mogen wel denken
dat het internet zowat alle informatie
bevat, maar het is niet meer dan een
berg data. Daar zit informatie in, maar
Google is nog niet verder dan met statistische
methoden uitvissen, waar mogelijk
een hogere informatiedichtheid te
vinden is, door selectie en filtering. Dat
is interessant, want als je als bedrijf je
doelgroep kunt verkleinen door via
Google marketinginformatie te betrekken,
kun je gerichter werken en besparen
op het versturen van wat dan als ruis
door de ontvanger wordt gezien. De gebruikte
technieken om uit data de waardevolle
informatie te halen of tenminste
de informatiekans te vergroten, het zogenaamde
data-mining (en dat komt
Eric Schnidt op het Mobile World
Congress
neer op het verrijken van de data) zijn
nog vrij primitief. Wat nog ontbreekt
zijn de psychologische modellen om te
kunnen bepalen welke variabelen in
gedrag (of interesse) eenduidig wijzen
op bijvoorbeeld aankoopgedrag of
standpuntbepaling.
(advertentie)
ook een monopolie kunnen gaan betekenen
voor Google. En wie controleert dan
Google? Tenslotte een bedrijf met een
winstdoelstelling en aandeelhouders.
Google kan dan bepalen, hoe haar zoekmachines
omgaan met de ranking en zo
aansturen wat als waar en belangrijk gezien
kan worden. Hetzelfde als wat nu
met Wikipedia in het onderwijs al gebeurt.
Google gaat daarmee op een stoel zitten,
die uitsteekt boven wat universiteiten,
bibliotheken en kennisorganisaties ooit
hebben durven claimen, namelijk dat
men de wijsheid in pacht heeft en naar
ICT
vakhandel
19 maart 2009 49