Gegeneraliseerde angststoornis - GGZ-richtlijnen

4
effectief blijven tot 6 maanden.
A2 Stocchi e.a. (2003), Allgulander e.a. (2003)
5
10
15
20
25
30
Overige overwegingen
Vooral in de eerste weken kunnen bijwerkingen optreden. Goede voorlichting vooraf en
langzame opbouw van de medicatie kan de patiënt ondersteunen de behandeling vol te
houden.
TCA's worden over het algemeen minder goed verdragen dan SSRI‘s en SNRI‘s en zijn
onveilig bij overdosering (cardiale toxiciteit). Frequent voorkomende bijwerkingen zijn:
sufheid, droge mond, transpireren, hartkloppingen, obstipatie, urineretentie en
reactietijdvertraging. Een deel hiervan, zoals de sufheid en de hartkloppingen, is van
voorbijgaande aard.
Bij alle antidepressiva kunnen seksuele functiestoornissen optreden. Deze zijn
dosisafhankelijk en reversibel na staken van het middel. Gewichtstoename is eveneens een
bekende bijwerking op termijn. Bijwerkingen kunnen vroegtijdige uitval induceren. Goede
voorlichting vooraf en langzame opbouw van de medicatie kan de patiënt ondersteunen de
behandeling vol te houden.
Na 6 weken kan het effect worden geëvalueerd. De patiënt wordt op de streefdosering
ingesteld. Deze dosering moet niet te snel worden opgehoogd. Wanneer na 6 weken
behandeling geen of een beperkt effect geobserveerd wordt en het middel goed wordt
verdragen, kan de dosering worden verhoogd.
Voor wat betreft de duur van de behandeling lijkt een jaar aan te bevelen, om daarna zo
mogelijk de dosering langzaam af te bouwen. Het is niet duidelijk of een initieel hogere
dosering na enige tijd verlaagd kan worden, met behoud van effectiviteit. Een verlaging in de
vervolgperiode is te overwegen, waarbij na iedere stap mogelijke onthoudingsverschijnselen
of recidief symptomen geobserveerd dienen te worden.
Bij afbouwen van een SSRI kunnen onthoudingsverschijnselen optreden zoals angst,
gespannenheid, duizeligheid en tremoren, paresthesieën, prikkelbaarheid, slaapstoornissen
en gastro-intestinale verschijnselen. Deze dienen onderscheiden te worden van die van een
recidief GAS. Bij het eerste is het beleid: uitleg geven en expectatief, zonodig, de afbouw
vertragen. Bij recidiveren van GAS is het beleid: weer terug naar die dosering waarop er
geen verschijnselen van GAS waren, en langer doorbehandelen.
Aanbeveling
Nadat de effectief bevonden SSRI‘s, venlafaxine of de TCA‘s imipramine of trazodon zes
weken na instellen effectief gebleken zijn, wordt de patiënt minimaal één jaar
doorbehandeld. Aangezien imipramine in vergelijking met paroxetine en venlafaxine minder
goed verdragen wordt zal er mogelijk meer uitval zijn door bijwerkingen. Imipramine is
minder veilig dan paroxetine en venlafaxine. Hieruit volgt dat eerst behandeld moet worden
met een van beide andere middelen. Pas bij gebleken ineffectiviteit of intolerantie voor
paroxetine of venlafaxine wordt imipramine voorgeschreven. Bij afbouw dienen
onttrekkingsverschijnselen of symptomen van een recidief goed in de gaten gehouden te
worden. Bij het eerste is het beleid: uitleg geven en expectatief, zonodig, de afbouw
vertragen. Bij recidiveren: weer terug naar die dosering waarop er geen verschijnselen van
GAS waren en langdurig doorbehandelen.