Gegeneraliseerde angststoornis - GGZ-richtlijnen

19
5
15. Öst, L.-G. & Breitholtz, E. (2000). Applied relaxation vs. cognitive therapy in the treatment of generalized
anxiety disorder. Behav Res Ther 38, 777-790.
16. Öst, L.-G. (1986) Applied relaxation: description of a coping technique and review of controlled studies.
Behav Res Ther, 25, 397-409.
17. Siev J, Chambless DL. Specificity of treatment effects: cognitive therapy and relaxation for generalized
anxiety and panic disorders. J Consult Clin Psychol 2007; 75(4):513-522.
18. Stewart RE & Chambless DL. Cognitive-behavioral therapy for adult anxiety disorders in clinical practice: a
meta-analysis of effectiveness studies. j Consult Clin Psychol 2009; 77(4):595-606.
10
19. Westen D, Morrison K. A multidimensional meta-analysis of treatments for depression, panic, and
generalized anxiety disorder: an empirical examination of the status of empirically supported therapies. J
Consult Clin Psychol 2001; 69(6):875-899.
15
20
25
30
35
40
1.2.3. E-mental health
Uit de zoekstrategie kwamen 8 methodologisch goede RCT‘s over e-mental health en GAS,
waarvan er 2 uiteindelijk voldeden aan de inclusiecriteria. Het betrof onderzoek in Australië
naar een internetbehandeling voor patiënten met verschillende angststoornissen (Titov e.a.
2010) en naar een diagnose specifieke internetbehandeling voor patiënten met een GAS
(Robinson e.a. 2010). In de studie van Titov e.a. is gekeken naar de resultaten voor de
patiënten met GAS (n=34 van de het totaal aantal (N=78)), waarbij het effect van de
internetbehandeling werd gemeten met de Penn State Worry Questionnaire (PSWQ), een
uitkomstmaat die piekergedrag meet. De GAS-symptomen van de patiënten in de
interventiegroep namen weliswaar af, maar er kon geen significant verschil aangetoond
worden in symptoomvermindering tussen de interventiegroep en de wachtlijstgroep.
Verondersteld kan worden dat diagnose specifieke internetbehandeling effectiever is. Dit
werd onderzocht in de RCT van Robinson et al. (2010). De interventie bestond uit een
Pieker Programma van 10 weken (N=150) speciaal ontwikkeld voor patiënten met een GASdiagnose,
bestaande uit 6 lessen, huiswerk en ondersteuning. Er waren twee interventie
groepen (n=100): een groep die ondersteund werd door een ICT medewerker (TA-groep,
n=49) en een groep die toegang had tot een discussieforum en die ondersteund werd door
een klinische psycholoog (CA-groep, n=51). De controlegroep was een wachtlijstgroep
(N=49). Beide interventiegroepen verbeterden significant (gemeten met de PSWQ en de
Generalized Anxiety Disorder 7-Item Scale (GAD-7), in tegenstelling tot de wachtlijstgroep
(PSWQ: F 2, 141 =23.02, p