Gegeneraliseerde angststoornis - GGZ-richtlijnen

More documents

Recommendations

Info

10 5 10 een lagere dosering uit kunnen komen. Bij afbouwen van het benzodiazepine kunnen onthoudingsverschijnselen optreden: psychologische verschijnselen van angst zoals geprikkeldheid, slaapproblemen en dysforie, lichamelijke angstverschijnselen zoals hartkloppingen, duizeligheid, transpireren en spierkrampen, stoornissen in de zintuiglijke waarneming zoals overgevoeligheid voor licht en geluid, depersonalisatie, metaalsmaak. Bij zeer snel afbouwen kunnen epileptische aanvallen geïnduceerd worden. Deze onthoudingsverschijnselen dienen onderscheiden te worden van die van een recidief van de GAS. Bij het eerste is het beleid: uitleg geven en expectatief, zonodig de afbouw vertragen; bij recidiveren van de GAS is het beleid: weer terug naar die dosering waarop er geen verschijnselen waren en langer doorbehandelen. De start- en streefdoseringen per dag voor de benzodiazepinen zijn: Alprazolam 1.5 mg 4-6 mg Diazepam 5 mg 40 mg Lorazepam 1 mg 2-4 mg 15 20 25 30 35 Aanbeveling De benzodiazepinen alprazolam, diazepam, oxazepam en lorazepam zijn effectief in de farmacotherapie van GAS. Nadat benzodiazepinen effectief gebleken zijn wordt de patiënt gedurende een half jaar tot een jaar doorbehandeld. De dagdosering wordt zo mogelijk verminderd. Bij het verminderen dient de patiënt gewaarschuwd te worden voor onthoudingsverschijnselen en dient men alert te zijn op een terugval. Bij terugval is het beleid: weer terug naar die dosering waarop er geen verschijnselen van GAS waren en langer doorbehandelen, bij onthoudingsverschijnselen: uitleg geven en expectatief, zonodig de afbouw iets vertragen. Literatuur 1. Cohn JB, Wilcox CS. Longterm comparison of alprazolam, lorazepam and placebo in patiënts with an anxiety disorder. Psychopharmacology 1984; 4: 93-98. 2. Cutler NR, Sramek JJ, Keppel-Hesselink JM et al. A doubleblind placebo-controlled study comparing the efficacy and safety of ypsapirone versus lorazepam in patiënts with generalized anxiety disorder: a prospective multi-centred trial. J Clin Psychopharmology 1993; 13: 429-437. 3. Ellie R, Lamontagne Y. Alprazolam en diazepam in the treatment of generalized anxiety. J Clin Psychopharmacology 1984; 4 (3): 125-129. 4. Goldberg HL, Finnerty RJ. The comparitive efficacy of buspirone and diazepam in the treatment of anxiety. American J Psychiatry 1979; 136: 1184-1187. 5. Martin JL, Sainz-Pardo M, Furukawa TA, Martín-Sánchez E, Seoane T, Galán C. Benzodiazepines in generalized anxiety disorder: heterogeneity of outcomes based on a systematic review and meta-analysis of clinical trials. J Psychopharmacol. 2007 Sep;21(7):774- 82. 6. Rickels K, Csanalosi I, Greisman P, et al. A controlled clinical trial of alprazolam for the treatment of anxiety. American J Psychiatry 1983; 140: 82-85. 7. Rickels K, Schweizer E, DeMartinis N, et al. Gepitone and diazepam in generalized anxiety disorder: a placebo controlled trial. J Clin Psychopharmacology 1997; 17: 272-277. 8. Ruiz AT. A doubleblind study of alprazolam and lorazepam in the treatment of anxiety. J Clin Psychiatry 1983; 44: 60-62. 9. Strand M, Hetta J, Rosen A, Sorensen S, Malmstrom R, Fabian C, Marits K, Vetterskog K, Liljestrand AG, Hegen C. A double-blind, controlled trial in priamary care patiënts with generilized anxiety: a comparison between buspirone and oxazepam. J Clin Psychiatry 1990: 51 suppl: 40-45.
11 1.1.6 Pregabaline Effectiviteit, dosering, lange termijn 5 10 15 20 25 30 35 40 Wetenschappelijke onderbouwing De effectiviteit van het nieuwe alfa-2-delta-anxiolytische geneesmiddel pregabaline is onderzocht bij GAS. Het middel is een anti-epilepticum dat werkt via de vermindering van de influx van calcium in de neuronen, waardoor de uitstoot van neurotransmitters, zoals noradrenaline, glutamaat en aspartaat wordt verminderd. In verschillende RCT‘s die 4 of 6 weken duurden, werd pregabaline effectiever bevonden dan placebo op angstklachten, gemeten met de HAM-A lijst (Rickels e.a. (2005); Pohl e.a., 2005; Montgomery e.a., 2006; Pande e.a, 2003; Feltner e.a., 2003). In een heranalyse van deze RCT‘s door Stein e.a. (2008), bleek het middel ook effectief te zijn op comorbide depressieve klachten, gemeten met de HAM-D lijst. De effectiviteit treedt meestal al na één week behandeling op. Bij ouderen met GAS werd pregabaline gedurende 8 weken vergeleken met placebo in een flexibele doseringsstudie (doses tussen 150 en 600 mg per dag). Pregabaline werd goed verdagen: in de meeste RCTs‘ werd geen significant verschil gevonden in uitval tussen pregabaline en placebo. De studie van Pande e.a. (2003) liet geen verschil in uitval zien vanwege bijwerkingen tussen pregabaline en placebo (lagere dosering pregabalin (150 mg per dag): uitval 3%, hogere dosering pregabalin (600 mg per dag): uitval 20%; placebo uitval: 10% (Pande e.a., 2003). Pregabaline werd in het algemeen goed verdragen. De meeste bijwerkingen waren: duizeligheid, somnolentie en misselijkheid. Met name worden deze bijwerkingen gerapporteerd bij doseringen boven 200 mg per dag (Pande e.a, 2003; Montgomery e.a., 2006; Rickel e.a., 2005). Er zijn enige dosis-respons studies verricht. De hogere doseringen, van 200 mg per dag en hoger, zijn effectiever bevonden dan placebo (Feltner e.a., 2003; Pohl e.a.,2005; Rickels e.a., 2005; Montgomery e.a., 2006). In vergelijkende studies met alprazolam 1,5 mg per dag (Rickels e.a., 2005) en lorazepam 2 mg per dag (Feltner e.a., 2003) werd geen verschil in effectiviteit gevonden tussen de hogere doseringen pregabaline en de benzodiazepinen. In een vergelijkende studie tussen pregabaline en venlafaxine (75 mg per dag) werd geen verschil in effectiviteit tussen beide middelen gevonden (Montgomery e.a., 2006). Een andere studie vond in een vergelijking tussen pregabaline en venlafaxine een slechter resultaat voor het laatste middel. Venlafaxine werd echter in deze studie erg hoog gedoseerd (Kasper e.a, 2009). Na staken van pregabaline vond geen van deze korte termijn studies onttrekkingsverschijnselen. Er is een studie verricht met het lange termijn effect bij responders op pregabaline gedurende 24 weken (Feltner e.a, 2008). Na 8 weken behandeling met pregabaline, ‗open‘ gegeven, werden de respondenten gerandomiseerd tussen een placebo en pregabaline behandeling. De dosering pregabaline was 450 mg per dag. Na 24 weken viel 65% van de placebo patiënten terug, tegen 42% van de pregabaline patiënten. De uitval in deze periode was 15% voor placebo tegen 21% voor de groep die met pregabaline behandeld werd.
Page 1 and 2: 1 Gegeneraliseerde angststoornis Ve
Page 3 and 4: 3 5 10 (2005), Bielski e.a. (2005),
Page 5 and 6: 5 5 10 15 20 25 30 35 40 45 50 Lite
Page 7 and 8: 7 5 Er zijn twee open lange termijn
Page 9: 9 5 10 15 GAS. Verder blijkt er gee
Page 13 and 14: 13 afhankelijkheid wordt geïnducee
Page 15 and 16: 15 5 10 15 20 25 30 35 40 45 een wa
Page 17 and 18: 17 Overige overwegingen 5 10 15 20
Page 19 and 20: 19 5 15. Öst, L.-G. & Breitholtz,
Page 21 and 22: 21 5 10 15 20 25 30 CGT bestond uit
Page 23 and 24: 23 5 10 15 20 25 30 35 40 45 Gesele
Page 25 and 26: 25 5 10 15 20 25 30 35 40 45 50 gea

Gegeneraliseerde angststoornis - GGZ-richtlijnen

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?