Concept Multidisciplinaire richtlijn Stoornissen in ... - GGZ-richtlijnen

5
10
15
20
25
30
35
40
lafhankelijkheid vaststelt. Een geldig rijbewijs kan pas weer worden verkregen als na
herhaald onderzoek de eerder vastgestelde diagnose niet meer van toepassing is;
- het verplicht volgen van een cursus alcohol en verkeer. De bedoeling daarvan is dat de
cursist contact gaat krijgen met zijn eigen lijdensdruk met betrekking tot het dilemma te
willen drinken en dan ook te willen rijden.
Aanbeveling
Er is grote behoefte aan methodologisch verantwoord onderzoek naar de effectiviteit van
therapeutische interventies en straffen bij bestuurders onder invloed van alcohol in termen
van verandering drinkgedrag en vermindering van recidieven.
Literatuur
• Koeter, M.W.J. De effectiviteit van verslavingszorg in een justitieel kader. State of the Art study, ZON
MW 2006.
• Nägele R. en Vissers J. Gedragseffecten van de EMA. Rijkswaterstaat 2000.
• Wells-Parker, E. e.a Final results from a meta-analysis of remedial interventions with drink/drive offenders.
Addiction 1995, 90, 907-926.
Straf-georiënteerde interventies
Bespreking literatuur
Er zijn veel studies beschikbaar over het effect van drangbehandelingen op de recidivecijfers
van [voornamelijk drugs]verslaafden met crimineel gedrag. Koeter bestudeerde 62 effectstudies
en 8 reviews uit de periode 2000-2005. Geen enkele studie voldeed aan de eisen van
een goede RCT, en die zijn gezien de aard van de vraagstelling in feite ook onmogelijk. De
auteur is van mening dat ook cohort studies en quasi experimentele onderzoeksopzetten
bruikbaar zijn om uitspraken te kunnen doen over effecten. Ongeveer een kwart van de studies
werd door hem als ‘goed’ beoordeeld binnen deze beperkingen.
Bij vrijwel alle studies gaat het bij de effecten echter om delictrecidive en niet om verminderen
van de verslavingsproblematiek.
Voor wat betreft buitenlands onderzoek, en dat is de overgrote meerderheid, betreft het populaties
en omstandigheden die niet met de Nederlandse situatie zijn te vergelijken. Bovendien
gaan ze vrijwel allemaal over drugsgebruikers of over patiënten met “substance abuse”.
Bij nadere bestudering van die laatste groep ligt de nadruk steeds weer op drugsverslaafden.
Een mogelijk relevant gegeven is wel dat de studies positieve effecten signaleren of geen
effecten indien wordt vergeleken met formeel vrijwillige behandelingen. De drangpopulaties
doen het niet slechter dan de vrijwillige. Dit weerspreekt de ideologie die lang in zwang geweest
is dat behandeling voor verslaving alleen maar in een vrijwillig kader succesvol kan
zijn, omdat er sprake zou moeten zijn van een intrinsieke motivatie. Externe motivatie werkt
blijkbaar ook, althans bij drugsverslaafden.
122 Concept multidiscipliniare richtlijn stoornissen in het gebruik van alcohol, 2007