Concept Multidisciplinaire richtlijn Stoornissen in ... - GGZ-richtlijnen

More documents

Recommendations

Info

praktijkassistente zou deze therapietrouw gunstig kunnen beinvloeden. Een indicatie van dit mogelijke effect komt naar voren uit de studie van Pelc et al. (2005) 5 Aanbeveling Bij het voorschrijven van acomprosaat dient de arts of de praktijkassistent zorg te dragen voor een nauwgezette medische begeleiding met aandacht voor therapietrouw, bijwerkingen en het beloop van de symptomen. 10 15 20 25 Naltrexone en psychosociale begeleiding In hun review betreffende de effectiviteit van naltrexone bij de behandeling van opioid- en alcoholverslaafden concluderen Roozen et al. (2006) op basis van een subgroepanalyse van de uitgevoerde meta-analyse dat het effect van naltrexone ten opzichte van placebo bij de behandeling van alcoholisten niet verschilde tussen studies waarin sprake was van individuele begeleiding en studies waarin sprake was van groepstherapie. In 3 speciaal daartoe ontworpen RCT’s waarin het aanvullende effect van specifieke vormen van psychotherapie werd vergeleken bij alcoholisten die met naltrexone behandeld werden bleek dat cognitieve gedragstherapie waarschijnlijk wel extra bijdraagt aan een postieve uitkomst, terwijl ondersteunende psychotherapie dat waarschijnlijk niet doet. In een recente studie van Anton et al. (2005) bleken 12 zittingen cognitieve gedragstherapie in aanvulling op een behandeling met naltrexone effectiever dan naltrexone in combinatie met 4 sessies motiverende gespreksvoering. In de eerder genoemde COMBINE-studie bleken 10 zittingen (40-50’) cognitive gedragstherapie in aanvulling op naltrexone en 9 medische consulten (20’) overigens geen toegevoegde waarde te hebben (Anton et al., 2006). Petinatti et al. (2000) stelde tenslotte vast dat geringe therapietrouw bij de behandeling met naltrexone leidt tot slechte uitkomsten en dat een eenvoudige interventie gericht op verhoging van de therapietrouw inderdaad leidde tot een betere therapietrouw. De studie laat helaas geen directe conclusies toe over het aanvullende effect van de therapietrouwbevorderende interventie op terugval in (overmatig) gebruik van alcohol. 30 Conclusie Niveau 1 Het effect van naltrexon kan worden versterkt door een combinatie met cognitieve gedragstherapie of door medische consulten waarin expliciet aandacht wordt besteed aan therapietrouw, bijwerkingen en het beloop van de symptomen. A1 Roozen et al. 2006 (O’Malley et al. 1992 ; Balldin et al., 2003 ; Heinala et al., 2001) A2 Anton et al. 2005 35 Disulfiram en psychosociale begeleiding Al eerder is gemeld dat disulfiram alleen effectief is als er door een vertrouwenspersoon controle wordt uitgeoefend over de inname van het middel. Er zijn geen studies die hebben onderzocht of de combinatie van disulfiram en psychosociale begeleiding effectiever is dan alleen het voorschrijven van het medicijn. Studies naar de effectifiteit van de Community Reinforcement Approach (CRA) hebben vaak gebruik gemaakt van disulfiram als onderdeel van 106 Concept multidiscipliniare richtlijn stoornissen in het gebruik van alcohol, 2007
het totale behandelpakket . Er zijn echter geen studies beschikbaar waarin wordt gekeken naar de rol van deze medicamenteuze interventie bij de totstandkoming van het effect van CRA. 5 10 15 20 25 30 35 Literatuur • Anton RF, Moak DH, Waid LR, Latham PK, Malcolm RJ, Dias JK. Naltrexone and cognitive behavioral therapy for the treatment of outpatient alcoholics: results of a placebo-controlled trial. Am J Psychiatry 1999; 156(11):1758-64. • Anton RF, O'Malley SS, Ciraulo DA, Cisler RA, Couper D, Donovan DM, Gastfriend DR, Hosking JD, Johnson BA, LoCastro JS, Longabaugh R, Mason BJ, Mattson ME, Miller WR, Pettinati HM, Randall CL, Swift R, Weiss RD, Williams LD, Zweben A. COMBINE Study Research Group. Combined pharmacotherapies and behavioral interventions for alcohol dependence: the COMBINE study: a randomized controlled trial. JAMA. 2006 3;295(17):2003-17 • Feeney GF, Young RM, Connor JP, Tucker J, McPherson A. Cognitive behavioural therapy combined with the relapse-prevention medication acamprosate: are short-term treatment outcomes for alcohol dependence improved? Aust N Z J Psychiatry. 2002;36(5):622-8. • Hammarberg A, Wennberg P, Beck O, Franck J. A comparison of two intensities of psychosocial intervention for alcohol dependent patients treated with acamprosate.Alcohol Alcohol. 2004;39(3):251-5. • Pelc I, Ansoms C, Lehert P, Fischer F, Fuchs WJ, Landron F, Pires Preto AJ, Morgan MY. (2002)The European NEAT program: an integrated approach using acamprosate and psychosocial support for the prevention of relapse in alcohol-dependent patients with a statistical modeling of therapy success prediction. Alcoholism, Clinical And Experimental Research. 26 (10);1529-38. • Pelc I, Hanak C, Baert I, Houtain C, Lehert P, Landron F, Verbanck P. Effect of community nurse followup when treating alcohol dependence with acamprosate. Alcohol Alcohol. 2005;40(4):302-7. • Pettinati HM, Volpicelli JR, Pierce JD Jr; O'Brien CP. Improving naltrexone response: an intervention for medical practitioners to enhance medication compliance in alcohol dependent patients. Journal Of Addictive Diseases 2000;19 (1);71-83. • Roozen HG, de Waart R, van der Windt DA, van der Brink W, de Jong CA, Kerkhof AJ. A systematic review of the effectiveness of naltrexone in the maintenance treatment of opioid and alcohol dependence. Eur Neuropsychopharmacol. 2006;16(5):311-23. • Reid SC, Teesson M, Sannibale C, Matsuda M, Haber PS. The efficacy of compliance therapy in pharmacotherapy for alcohol dependence: a randomized controlled trial. J Stud Alcohol. 2005;66(6):833-41 • Soyka M, Preuss U, Schuetz C. Use of acamprosate and different kinds of psychosocial support in relapse prevention of alcoholism. Results from a non-blind, multicentre study. Drugs R D. 2002;3(1):1-12. • Wildt, WAJM. de, Schippers GM, Brink W van den, Potgieter AS, Deckers F, Bets D. Does psychosocial treatment enhance the efficacy of acamprosate in patients with alcohol problems? Alcohol and Alcoholism,2002 37;375-382. Concept multidiscipliniare richtlijn stoornissen in het gebruik van alcohol, 2007 107
Page 1 and 2:
5 Concept Multidisciplinaire richtl
Page 3:
De in het glossarium vermelde trefw
Page 6 and 7:
5 10 15 20 25 30 35 40 45 4.2. Wat
Page 11 and 12:
SAMENSTELLING VAN DE WERKGROEP 5 10
Page 13 and 14:
Concept multidiscipliniare richtlij
Page 15 and 16:
Welke instrumenten in de eerste en
Page 17 and 18:
5 10 Eenmalige en kortdurende inter
Page 19 and 20:
5 10 Aangezien het er op lijkt dat
Page 21 and 22:
5 Alcohol en de lever Patiënten me
Page 23 and 24:
5 10 Het verdient aanbeveling om bi
Page 25 and 26:
Page 27 and 28:
5 richtlijn is een document waarin
Page 29 and 30:
5 10 15 20 25 30 35 40 45 Werkwijze
Page 31 and 32:
* Deze classificatie is alleen van
Page 33 and 34:
Page 35 and 36:
5 10 15 20 25 30 35 40 45 slaafde e
Page 37 and 38:
5 10 15 20 25 30 35 40 45 - Gematig
Page 39 and 40:
Tabel 1: DSM-IV en ICD-10 diagnosti
Page 41 and 42:
Aanbeveling De DSM-IV classificatie
Page 43 and 44:
5 10 15 20 25 30 35 40 45 3.5. Wat
Page 45 and 46:
5 10 15 20 25 30 35 40 45 Rol van d
Page 47 and 48:
5 10 15 20 25 30 35 40 Aanbevelinge
Page 49 and 50:
5 10 • Finney JW, Hahn AC, Moos R
Page 51 and 52:
5 10 15 1998). Daarom zou het beter
Page 53 and 54:
Niveau 3 Er zijn aanwijzingen dat d
Page 55 and 56:
5 10 • Skipsey K, Burleson J, Kra
Page 57 and 58:
5 10 derlandse huisartsenduopraktij
Page 59 and 60:
5 10 15 20 25 30 35 - Bij mensen di
Page 61 and 62:
Tabel 1: Screeningskenmerken voor a
Page 63 and 64:
5 van benzodiazepines. Onder de 60
Page 65 and 66: HOOFDSTUK 5: MEDICAMENTEUZE BEHANDE
Page 68 and 69: Niveau 1 Niveau 2 Carbamazepine is
Page 70 and 71: 5 6.6 (betrouwbaarheidsinterval 1.2
Page 72 and 73: 5 10 15 20 25 30 35 40 • Duncan D
Page 75 and 76: Auteur Mate van bewijs Jaartal Ther
Page 77 and 78: Niveau 3 Er zijn aanwijzingen dat a
Page 79 and 80: Auteur Mate van bewijs Jaartal van
Page 81 and 82: Conclusies Naltrexone is een effect
Page 83 and 84: 5 10 peld aan de veronderstelde far
Page 85 and 86: 5 10 In een gerandomiseerde dubbelb
Page 87 and 88: 5 10 15 20 25 • Chick J, Gough K,
Page 89 and 90: farmacotherapeutische) in combinati
Page 91 and 92: 5 10 15 20 25 30 35 De effectivitei
Page 93 and 94: Conclusie Niveau 3 Er zijn aanwijzi
Page 95 and 96: 5 10 re afname van 51 gr alcohol pe
Page 97 and 98: Conclusie Niveau 1 Cognitieve gedra
Page 99 and 100: Conclusies Niveau 1 Het aanleren va
Page 101 and 102: 5 Een vaker onderzochte variant (Ro
Page 103 and 104: 5 10 15 20 Aanbeveling Alleen in ge
Page 105 and 106: 5 10 15 20 In een later artikel tek
Page 107 and 108: 5 10 15 20 25 30 35 40 • Miller,
Page 109 and 110: 5 10 15 20 25 30 Overzicht van de e
Page 111 and 112: 5 Literatuur • Miller, William R.
Page 113 and 114: Concept multidiscipliniare richtlij
Page 115: 5 10 15 20 25 30 deze studie geen e
Page 119 and 120: 5 10 15 20 25 depressie met antidep
Page 121 and 122: 5 10 placebo. De PTSS patiënten ve
Page 123 and 124: Conclusie Niveau 3 Het lijkt erop d
Page 125 and 126: 5 204 dossiers van bipolaire patië
Page 127 and 128: 5 10 15 20 25 30 35 40 45 50 • Jo
Page 129 and 130: 5 10 15 20 25 30 35 40 45 reden was
Page 131 and 132: 5 10 15 20 het CBR bestuurders die
Page 133 and 134: Conclusie Niveau 3 Justitieel opgel
Page 135 and 136: Concept multidiscipliniare richtlij
Page 137 and 138: wordt ook in de studie van Richmond
Page 140 and 141: Evidence tabel: effectiviteit van i
Page 142 and 143: HOOFDSTUK 11: COMPLEMENTAIRE EN ALT
Page 144 and 145: 5 10 15 20 25 30 dies bestaan scoor
Page 146 and 147: HOOFDSTUK 12: OORZAKEN VAN EN RISIC
Page 148 and 149: 5 10 15 20 25 30 ingrepen. Hetgeen
Page 150 and 151: 1. Directe effecten van alcoholmisb
Page 152 and 153: 5 10 Het glutaminerge systeem draag
Page 154 and 155: 5 10 ducties. Bij gemiddeld 1-2% va
Page 156 and 157: 5 10 15 over de optimale dosering e
Page 158 and 159: 1980 ovpat clonidine methysergide p
Page 160 and 161: op vier grotere onderzoeken, uitgev
Page 162 and 163: 5 10 Bij alcoholverslaafden ontwikk
Page 164 and 165: 5 10 15 20 25 30 35 40 45 50 • No
Page 166 and 167:
5 10 15 20 vergrote milt en ascites
Page 168 and 169:
5 10 15 20 25 30 nen bij meer dan 8
Page 170 and 171:
Conclusie Niveau 2 Genetische facto
Page 172 and 173:
5 10 15 Cochrane analyse van 15 ger
Page 174 and 175:
Tverdal 2003 Cohort studie, doodsoo
Page 176 and 177:
5 10 15 20 25 van >= 32 was de mort
Page 178 and 179:
Eiwitrijke, energierijke voeding wo
Page 180:
5 verzadiging waren in de groep die
Page 202 and 203:
(Functionele)Teratogeniciteit: Bloo
Page 204 and 205:
5 10 15 meisjes, in Nederland, waar
Page 206 and 207:
5 10 15 20 25 30 35 40 • Het verb
Page 208:
Door middel van een meta-analyse he
Page 211 and 212:
5 10 15 20 25 30 35 40 45 • Rehm
Page 213:
5 10 15 20 (b.v. na vasten) een te
Page 216 and 217:
5 10 15 20 25 Friedländer-pneumoni
Page 218 and 219:
Tabel: Relatieve risico’s voor ve
Page 220 and 221:
5 10 15 20 25 optreden aspiratie pn
Page 222 and 223:
HOOFDSTUK 13: DE ROL VAN DE HUISART
Page 224 and 225:
Conclusies Korte interventies bij m
Page 226:
5 10 15 20 25 30 35 40 45 Aanbeveli
Page 229 and 230:
Page 231 and 232:
5 10 15 20 25 behandeling hiervan,
Page 233 and 234:
Conclusies Niveau 3 Een richtlijn w
Page 235 and 236:
5 10 15 20 25 15.2 Kernaanbevelinge
Page 237 and 238:
5 10 15 20 25 30 Kernaanbeveling 11
Page 240 and 241:
(overeenkomend met ca. 10 gram pure
Page 242 and 243:
5 10 15 20 25 30 biopsychosociale (
show all

Concept Multidisciplinaire richtlijn Stoornissen in ... - GGZ-richtlijnen

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?