Angststoornissen - Vereniging EMDR Nederland

SOCIALE ANGSTSTOORNIS
over de mogelijkheid om bij (dreigende) terugval snel te kunnen worden gezien voor
een of enkele ‘herhalingsgesprekken’ zinvol kunnen zijn.
Aanbeveling
Voor afsluiting van de therapie lijkt het zinvol om patiënten alert te maken
op mogelijke signalen voor terugval. Aansluitend kan hun worden
geleerd om anders met deze signalen om te gaan dan voor de start van
de behandeling. Het anders omgaan met deze signalen kan bestaan uit
het anders duiden en interpreteren ervan en uit andere coping.
Nadat een behandeling met goed resultaat is afgesloten, is het verstandig
om goede afspraken te maken met de patiënt en de huisarts over
mogelijkheden om snel in te grijpen bij mogelijke terugval.
5.2.4 Exposure in vivo
5.2.4.1 Effectiviteit
Wetenschappelijke onderbouwing
Exposure in vivo is uitgebreid onderzocht bij de behandeling van sociale fobie en blijkt
een zeer effectieve behandeling te zijn (Scholing & Emmelkamp, 1993; Mersch 1995;
Hofmann, Newman, et al., 1995; Mattick & Peters, 1988). Bij exposure in vivo is de
aandacht gericht op de geconditioneerde angst van de patiënt in sociale situaties. In
de behandeling wordt de patiënt stapsgewijs blootgesteld aan angst oproepende sociale
situaties. Door habituatie en extinctie zal de patiënt geleidelijk angstreductie
ervaren, waarbij ook het gevoel van controle over de sociale situatie zal toenemen.
Conclusie
Niveau 1
Exposure in vivo is een effectieve behandeling bij sociale
fobie.
A1 Feske & Chambless, 1995; Gould, Buckminster, et al.,
1997; Taylor, 1996
A2 Scholing & Emmelkamp, 1993; Mersch, 1995; Hofmann,
Newman, et al., 1995; Mattick & Peters, 1988
Overige overwegingen
Exposure in vivo kan gemakkelijk worden uitgevoerd omdat de behandeling kan worden
geprotocolleerd en de rationale betrekkelijk eenvoudig is.
Aanbeveling
Exposure in vivo kan als behandeling aangeboden worden aan patiënten
met een sociale fobie in het algemeen, zolang er geen redenen zijn om
een behandeling te geven die specifiek is gericht op vaardigheidstekorten
of disfunctionele cognities. Ook in die gevallen echter kan exposure in vivo
de sociale fobie reduceren.
5.2.4.2 Wijze en duur van toepassing
Wetenschappelijke onderbouwing
In de meeste studies werd cognitieve herstructurering individueel gegeven. Er is ook
een groepstherapie voor sociale fobie ontwikkeld die in verschillende studies is getoetst
(Heimberg, 2002). De cognitief gedragstherapeutische groepsbehandeling bevat
elementen als exposure in vivo, sociale vaardigheidstraining en cognitieve herstructurering.
Uit gecontroleerd onderzoek blijkt dat groepsbehandeling even effectief
79