Angststoornissen - Vereniging EMDR Nederland

ALGEMENE INLEIDING
2.20 Opbouw van het document
Interventies kunnen zich primair richten op de stoornis zelf of meer gericht zijn op de
hiermee samenhangende beperkingen en participatieproblemen. Ten aanzien van
angststoornissen zijn met name farmacotherapie en psychologische en psychotherapeutische
interventies primair gericht op het terugdringen van de stoornis zelf en
geldt bovendien dat deze interventies afhankelijk van de aard (en eventueel: de
ernst) van de angststoornis een verschillende inhoud kunnen hebben. Hiernaast zijn
interventies te onderscheiden die primair gericht zijn op het verminderen van individuele
beperkingen en maatschappelijke participatie problemen. Deze interventies zijn
veelal generiek en niet specifiek op een bepaalde angststoornis gericht.
Op grond van deze overwegingen is het document als volgt opgebouwd. Na het
hoofdstuk diagnostiek worden in zeven hoofdstukken per afzonderlijke angststoornis
de hierbij toegepaste farmacologische en psychologische en psychotherapeutische
interventies besproken. Bij die angststoornissen waarbij het effect van combinatiebehandelingen
van psychofarmaca met psychologische en psychotherapeutische interventies
onderzocht is (te weten de obsessief-compulsieve stoornis, de paniekstoornis
met of zonder agorafobie, de sociale angststoornis en PTSS) wordt tevens het combinatieonderzoek
bij deze stoornissen besproken. Wanneer er vergelijkend onderzoek
voorhanden is betreffende de relatieve effectiviteit van beide behandelmethoden,
wordt dat eveneens hieronder besproken. De acht hoofdstukken worden allen afgesloten
met adviezen over de behandeling van de betreffende stoornissen en deze adviezen
worden eveneens in de vorm van een beslisboom in beknopte vorm gepresenteerd.
Hierna volgt in hoofdstuk 11 een bespreking van meer generieke ondersteunende
interventies primair gericht op het verminderen van individuele beperkingen en maatschappelijke
participatie problemen. Het betreft interventies die vooral door vaktherapeuten,
maatschappelijk werkers, (sociaal)-psychiatrisch verpleegkundigen en sociaal-pedagogische
hulpverleners in hun praktijk worden toegepast.
Een aparte plaats neemt het gebruik van alternatieve geneesmiddelen door cliënten
met een angststoornis in. Aangezien veel hulpverleners hiermee in hun dagelijkse
praktijk in aanraking zullen komen is gekozen voor het opnemen van een apart
hoofdstuk, waarin het effect van deze middelen wordt nagegaan.
Als laatste hoofdstuk is opgenomen: De aanbevelingen voor de zorg vanuit het perspectief
van de cliënt.
De richtlijn sluit af met drie bijlagen over, kosteneffectiviteitsanalyse (1), het verpleegkundige
handelen (2) en de werkwijze van maatschappelijke werkers (3). Door
deze onderwerpen in de vorm van bijlagen toe te voegen wordt geprobeerd om deze
onderwerpen -in aanvulling op wat hierover reeds in de verschillende hoofdstukken
van het document is vermeld- meer uitvoering, systematisch en expliciet naar voren
te laten komen.
Noot
Deze richtlijn is opgesteld aan de hand van het “Appraisal of Guidelines for Research & Evaluation”
(AGREE) instrument. Dit instrument is in een Europees verband opgesteld om de kwaliteit van richtlijnen
te kunnen beoordelen. Door de aspecten van AGREE te verwerken in de inleiding van de richtlijn,
wordt duidelijk aan welke kwaliteitseisen is voldaan.
22