Angststoornissen - Vereniging EMDR Nederland

ONDERSTEUNENDE INTERVENTIES
en met instemming van werknemer en werkgever. De werkgever maakt in deze fase
nog geen harde afspraken over de kwaliteit van het functioneren. Dit maakt de arbeidstherapie
echter niet geheel vrijblijvend, want er moeten wel afspraken gemaakt
worden over werktijden (wanneer kom je, wanneer ga je weg) en aard van de werkzaamheden
binnen het mogelijkheden- en beperkingenpatroon van betrokkene (afgeronde
klussen bij voorkeur). Ook is het soms noodzakelijk om een vorm van coaching
door een collega of door de leidinggevende zelf aan te bieden. Soms ook wordt een
hulpverlener ingeschakeld in de persoon van bedrijfsmaatschappelijk werkende of
ergotherapeut.
Bij arbeidstherapie is er meestal sprake van stapsgewijze groei. Dit betekent dat de
werkgever en werknemer bij herhaling evalueren hoe de arbeidstherapie verloopt. Er
wordt dus van de werkgever verwacht dat hij feedback geeft over hoe het terugkeerproces
verloopt, zowel naar de werknemer als naar de bedrijfsarts. De afspraken zijn
toetsbaar. In toenemende mate zien we dat de behandelend psycholoog zelfstandig
contact heeft met de werkgever omtrent te vorderingen. Deze informatie kan in de
therapie van belang zijn, zeker bij werkgerelateerde angststoornissen.
Conclusie
Niveau 4
De effectiviteit van arbeidstherapie is niet op basis van wetenschappelijk
onderzoek aangetoond, al is de algemene
opvatting dat hiermee de behandeling van angststoornissen
wordt ondersteund.
D Mening deskundigen
Overwegingen
Arbeidstherapie heeft naast een ondersteunende betekenis een functie in het sociale
netwerk van de cliënt en deelname aan het arbeidsproces.
Aanbeveling
Arbeidstherapie is in het kader van arbeidsreïntegratie aan te bevelen ter
ondersteuning van de behandeling van de angststoornis en het verbeteren
van de sociale beperkingen.
11.6.3 Algemene conclusies
Er zijn meerdere ondersteunende interventies beschreven bij angststoornissen. Ondersteunende
interventies worden in dit document gedefinieerd als interventies die
gericht zijn op de gevolgen van angststoornissen voor het persoonlijk functioneren en
het verminderen van belemmerende factoren en een katalyserende functie kunnen
hebben voor psychologische en farmacologische interventies bij patiënten met angststoornissen.
De mate van bewijsvoering over de effectiviteit van ondersteunende interventies
is laag. Hierover kan geen andere uitspraak worden gedaan dan een beschrijving
van de algemene mening in Nederland op basis van literatuuronderzoek en
paneldiscussies. Wel zijn er aanwijzingen uit wetenschappelijk onderzoek dat zelfhulp
aangeboden kan worden bij de paniekstoornis en gegeneraliseerde angststoornis,
maar dat enige professionele ondersteuning en controle hierbij noodzakelijk blijft.
Vele van de ondersteunende interventies worden binnen vaktherapieën aangeboden.
Doordat de interventies niet protocollair verlopen is de eclectische toepassing ervan
voor de hand liggend. De ondersteunende interventies worden veelal in het kader van
een breder behandelprogramma aangeboden waarvan farmacotherapie en/of psychotherapeutische
interventies primair gericht op het terugdringen van de angststoornis
deel uitmaken. Bij angststoornissen met ingrijpende gevolgen voor verschillende levensgebieden
van de patiënt vormen ondersteunende interventies een belangrijke
aanvulling op de primair farmacologische en/of psychotherapeutische behandeling van
de angststoornissen zelf. Verder wetenschappelijk onderzoek is nodig om specifieke
200