Angststoornissen - Vereniging EMDR Nederland

ALGEMENE INLEIDING
• behandeling, verpleging, verzorging, begeleiding (met onderscheid naar eventuele
subfasen, inclusief herevaluatie en bijstellen indicatie);
• afsluiting en nazorg, of terug naar een eerdere fase.
2.4 Taken en disciplines in het zorgproces
Een monodisciplinaire richtlijn, bijvoorbeeld - in het algemeen - een huisartsenstandaard,
voldoet uitstekend als de taken van de betreffende discipline goed af te
bakenen zijn en niet direct samenhangen met die van andere beroepsgroepen. Als
men echter meerdere of alle elementen van een zorgproces in samenhang wil uitvoeren,
zoals in de GGZ geregeld aan de orde is, volstaat een monodisciplinaire richtlijn
niet. Dan moeten monodisciplinaire visies op het zorgproces worden samengesmeed
tot een multidisciplinaire richtlijn of moederrichtlijn die toewerkt naar samenhang,
afstemming en uniformiteit van begrippen.
In de multidisciplinaire richtlijnen moeten naar de mening van de Stuurgroep Richtlijnontwikkeling
GGZ in ieder geval de volgende kerndisciplines participeren rond de
volgende thema’s:
• algemene diagnostiek: psychiaters, huisartsen, psychotherapeuten, psychologen
• biologische interventies: psychiaters, (huis)artsen
• psychologische interventies: psychiaters, psychotherapeuten, psychologen
• vaktherapeutische interventies: vaktherapeuten, psychologen
• praktische en sociaal-maatschappelijke interventies: maatschappelijk werkers,
(sociaal)-psychiatrisch verpleegkundigen, sociaal-pedagogisch hulpverleners
• zorgcoördinatie en afstemming: alle beroepsgroepen.
2.5 Cliëntenvertegenwoordigers
Apart aandachtspunt is de inbreng van de cliëntenvertegenwoordigers bij het opstellen
van deze richtlijn. Een geïntegreerde GGZ richtlijn is uitdrukkelijk óók een beslissingsondersteunend
instrument voor de cliënt. Deze kan als medebeslisser vervolgens
ook aangesproken worden op zijn of haar medeverantwoordelijkheid voor het slagen
van de behandeling. De richtlijn moet de cliënt in staat te stellen zelf een actieve rol
te vervullen bij de behandeling. Cliëntenvertegenwoordigers zijn bij het opstellen van
deze richtlijn betrokken geweest. De Commissie Cliëntenparticipatie heeft hierbij de
functie gehad van denktank en mogelijkheid gekregen tot ondersteuning en feedback.
Hulpverleners dienen zich ervan bewust te zijn dat hun handelen afgestemd zou moeten
worden op de behoeften en de mogelijkheden van de cliënt die hij of zij in behandeling
heeft. Daarom is in deze richtlijn ervoor gekozen het cliëntenperspectief als een
rode draad of leidraad door de hele richtlijn te laten lopen. Het cliëntenperspectief is
daarnaast in een apart hoofdstuk opgenomen.
In de richtlijn wordt de behandeling besproken aan de hand van verschillende soorten
angststoornissen. Vanuit cliëntenperspectief is er echter ook een aantal opmerkingen
wat betreft de behandeling in het algemeen. In het hoofdstuk: "Aanbevelingen uit het
cliëntenperspectief", staan deze opmerkingen vermeld.
2.6 Doelstelling
Deze richtlijn is een document met aanbevelingen en handelingsinstructies ter ondersteuning
van de dagelijkse praktijkvoering. De richtlijn berust op de resultaten van
wetenschappelijk onderzoek en aansluitende meningsvorming gericht op het expliciteren
van goed handelen. De richtlijn beoogt een leidraad te geven voor de dagelijkse
praktijk van preventie, diagnostiek en behandeling van Angststoornissen bij volwassen
cliënten. De richtlijn moet gezien worden als een ‘moederrichtlijn’ waarna een
vertaling plaats kan vinden naar monodisciplinaire richtlijnen van de afzonderlijke
beroepsgroepen en biedt een basis en aanknopingspunten voor bijvoorbeeld transmu-
16