Angststoornissen - Vereniging EMDR Nederland

GEGENERALISEERDE ANGSTSTOORNIS
Aanbeveling
Imipramine wordt langzaam ingeslopen om bijwerkingen te beperken.
Wanneer na twee weken de streefdosering is bereikt kan vervolgens per
vier weken het effect geëvalueerd worden. Voorlichting over bijwerkingen
kunnen helpen om de patiënt de behandeling vol te laten houden. Bij
individuele patiënten kan een lagere dosering dan streefdosering al voldoende
effectief zijn.
Literatuur
Hoehn-Saric R, McLoud DR, Zimmerli WD. Differential effects of alprazolam and imipramine in generalized
anxiety disorder: somatic versus psychic symptoms. J Clin Psychiatry 1988; 49: 293-301.
Rickels K, Downing R, Schweizer E, et al. Antidepressants for the treatment of generalized anxiety
disorder: a placebo-controlled comparison of imipramine, trazodone and diazepam. Arch Gen Psychiatry
1993; 50: 884-895.
Rocca P, Fonzo V, Scotta M, Zanalda E, Ravizza L. Paroxetine efficacy in the treatment of generalized
anxiety disorder. Acta Psychiatrica Scandinavica 1997; 95: 444-450.
7.1.5.3 Lange termijn
Er is noch placebogecontroleerd noch open onderzoek verricht met een TCA bij GAS.
Op basis van klinische ervaring, en het onderzoek en de ervaring bij andere antidepressiva,
zoals paroxetine en venlafaxine, mag verwacht worden dat imipramine ook
op lange termijn effectief blijft. Mogelijk is dat sommige patiënten op de lange termijn
met een lagere dosering uit kunnen komen. Dit wordt in de klinische praktijk bepaald
door de dagdosering van imipramine stapsgewijs te verlagen en het effect van deze
verlaging na twee tot drie maanden te evalueren. Wanneer de klachten van patiënt in
remissie zijn gebleven na de verlaging kan de dagdosering opnieuw een stap verminderd
worden. Bij een deel van de patiënten blijkt een langduriger onderhoudsbehandeling
noodzakelijk. Bij afbouw van een TCA kunnen onthoudingsverschijnselen optreden,
die kunnen lijken op de symptomen van GAS zoals gespannenheid, duizeligheid,
slaapstoornissen en gastro-intestinale verschijnselen. Deze onthoudingsverschijnselen
dienen onderscheiden te worden van die van een recidief van de GAS. Bij de eerste is
het beleid uitleg geven en expectatief, zonodig de afbouw vertragen, bij recidiveren
van de GAS is het beleid weer terug naar die dosering waarop er geen verschijnselen
waren en langer doorbehandelen.
Aanbeveling
Nadat de TCA imipramine na vier weken effectief gebleken is, wordt de
patiënt langdurig doorbehandeld. De dagdosering wordt in eerste instantie
een half jaar tot een jaar gehandhaafd en kan zonodig worden verlaagd.
Dit gebeurt in stappen van twee tot drie maanden waarbij een
eventuele terugval goed in de gaten gehouden wordt, evenals mogelijke
onthoudingsverschijnselen. Bij het laatste is het beleid uitleg geven en
expectatief, zonodig de afbouw iets vertragen, bij recidiveren van de GAS
is het beleid: weer terug naar die dosering waarop er geen verschijnselen
waren en langer doorbehandelen.
7.1.6 Buspiron
7.1.6.1 Effectiviteit, dosering, lange termijn
Wetenschappelijke onderbouwing
De effectiviteit van de 5-HT-1A agonist buspiron als anxiolyticum is in diverse studies
onderzocht van welke tenminste vijftien op dubbelblind placebogecontroleerde wijze.
Een deel van deze studies zijn wat oudere studies waarin de diagnostische criteria niet
geheel overeenkomen met die zoals die tegenwoordig voor GAS gebruikt worden. In
een deel van de studies wordt buspiron vergeleken met benzodiazepinen zoals diaze-
125