Angststoornissen - Vereniging EMDR Nederland

GEGENERALISEERDE ANGSTSTOORNIS
reactietijdvertraging. Een deel hiervan, zoals de sufheid en de hartkloppingen, is van
voorbijgaande aard. Ook kunnen seksuele functiestoornissen optreden. Deze zijn dosis
afhankelijk en reversibel na staken van het middel. Gewichtstoename is eveneens
een bekende bijwerking op termijn. Bijwerkingen kunnen vroegtijdige uitval induceren.
Goede voorlichting vooraf en langzame opbouw van de medicatie kan de patiënt
ondersteunen de behandeling vol te houden.
Aanbeveling
Imipramine is effectief in de farmacotherapie van GAS. Aangezien
imipramine in vergelijking met paroxetine en venlafaxine minder goed
verdragen wordt zal er mogelijk meer uitval zijn door bijwerkingen.
Imipramine is minder veilig dan de paroxetine en venlafaxine. Hieruit
volgt dat eerst behandeld moet worden met een van beide andere middelen.
Pas bij gebleken ineffectiviteit of intolerantie voor paroxetine of
venlafaxine wordt imipramine voorgeschreven.
Literatuur
Hoehn-Saric R, McLoud DR, Zimmerli WD. Differential effects of alprazolam and imipramine in generalized
anxiety disorder: somatic versus psychic symptoms. J Clin Psychiatry 1988; 49: 293-301.
Rickels K, Downing R, Schweizer E, et al. Antidepressants for the treatment of generalized anxiety
disorder: a placebo-controlled comparison of imipramine, trazodone and diazepam. Arch Gen Psychiatry
1993; 50: 884-895.
Rocca P, Fonzo V, Scotta M, Zanalda E, Ravizza L. Paroxetine efficacy in the treatment of generalized
anxiety disorder. Acta Psychiatrica Scandinavica 1997; 95: 444-450.
7.1.5.2 Dosering
Wetenschappelijke onderbouwing
Bij de TCA imipramine is geen dosiseffectstudie verricht. De geadviseerde dosering is
op basis van de studies en klinische ervaring. Evenmin is onderzocht of er een relatie
is tussen plasmaspiegel en effectiviteit.
Conclusie
Niveau 1
Er is geen systematisch onderzoek verricht naar dosisrespons
relatie. De geadviseerde dosering van 150 mg is op
basis van effectiviteitstudies en klinische ervaring. Mogelijk
kunnen ook lagere doseringen in individuele patiënten effectief
zijn.
A2 Rickels et al; A2 Rocca et al; A2 Hoehn-Saric et al
Overige overwegingen
Bij de TCA imipramine is geen dosiseffectonderzoek verricht zodat de effectieve doseringen
worden afgeleid uit placebogecontroleerd cq vergelijkend onderzoek en klinische
ervaring. Gestart dient te worden met de laagste dosering. In de klinische praktijk
blijkt dat de medicatie langzaam moet worden ingeslopen om bijwerkingen in de
beginfase te verminderen. Meestal lukt het de patiënt in twee weken op een streefdosering
in te stellen. Bij bijwerkingen kan langzamer opgebouwd worden. De effectiviteit
kan na 6 weken worden geëvalueerd. De klinische ervaring wijst uit dat bij een
deel van de patiënten een lagere dosering dan de streefdosering ook al voldoende kan
zijn. Wanneer het middel goed wordt verdragen maar onvoldoende effectief is, wordt
de dosering verhoogd tot de maximale dosis.
De start-, streef- en maximale dosering van imipramine per dag bij GAS is 25 mg,
100-150 mg, en 300 mg.
124