01.05.2015 Views

Mania 317

Daniel Norgren, Mumford & Sons, Boudewijn de Groot, Concerto 60 jaar

Daniel Norgren, Mumford & Sons, Boudewijn de Groot, Concerto 60 jaar

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Het blad van/voor muziekliefhebbers 8 mei 2015 | nr. <strong>317</strong><br />

NO RISK DISC:<br />

Daniel Norgren


N RISK<br />

DISC<br />

MANIA <strong>317</strong><br />

1/1 Caroline [pag 2]<br />

DANIEL NORGREN<br />

Alabursy CD LP<br />

(Universal)<br />

De voordeur van Daniel Norgrens huis diep in de<br />

Zweedse bossen lijkt naar een andere wereld te<br />

leiden. Niet dat ik ooit bij de boomlange singersongwriter<br />

thuis ben geweest, maar het verschil<br />

tussen zijn optredens en platen is dusdanig groot dat<br />

ik me iets dergelijks voorstel. Waar voorganger Buck<br />

op het hitgevoelige Whatever Turns You On na veel<br />

met soundscapes aan elkaar gesleutelde donkere<br />

experimenten liet horen, vermoedde ik na een<br />

prachtig concert dat Alabursy een andere kant op zou<br />

gaan. Live zag ik een band op wonderbaarlijke wijze<br />

tipte aan de genialiteit van de band, dus het leek<br />

voor de hand liggend dat die lijn op Norgrens nieuwe<br />

album verder gezet zou worden. Maar de Zweed trok<br />

zich alleen terug en dook opnieuw een droomwereld<br />

in waarin hij zelf de experimentele koers bepaalt.<br />

Minimaal geïnstrumenteerd maar absoluut weer<br />

bloedmooi , zoals bijvoorbeeld in de hemelse eerste<br />

ALABURSY IS EXCLUSIEF IN<br />

DE MANIA-WINKELS EEN<br />

MAAND EERDER TE KRIJGEN<br />

DAN DE OFFICIËLE RELEASE!<br />

single Why May I Not Go Out And Climb The Trees.<br />

Bij tijd en wijle is Alabursy ongrijpbaar, mysterieus<br />

en roept het vele vragen op, maar misschien is<br />

dat nog wel veel mooier dan een album dat al zijn<br />

geheimen meteen al prijsgeeft. (Martijn Koetsier)<br />

3


POP & ROCK<br />

LUISTER<br />

TRIP<br />

DJANGO DJANGO<br />

Born Under Saturn CD 2LP<br />

(Because/Warner)<br />

Het is vaak lastig om een sterk debuutalbum<br />

op te volgen. Soms vindt men het te veel een<br />

herhalingsoefening, terwijl het de andere keer<br />

juist te veel afwijkt. Django Django heeft een<br />

opvolger gemaakt zoals je zou wensen. Het is<br />

nog onmiskenbaar dezelfde band: de eigen stijl,<br />

gekenmerkt door samenzang en opzweppende<br />

ritmes, is nog altijd aanwezig. De band heeft<br />

zich echter duidelijk ontwikkeld en het geluid<br />

van Born Under Saturn is een stuk rijker. Je zou<br />

het psychedelische dancepop kunnen noemen.<br />

Bovendien, waar het debuut een plaat was om<br />

vrolijk mee te zingen, zijn de catchy melodieën op<br />

het nieuwe album vervangen door meeslepende<br />

zanglijnen die je de muzikale wereld van Django<br />

Django inzuigen. Wat gelukkig hetzelfde is, is de<br />

constante kwaliteit. Met Born Under Saturn heeft<br />

de band hun eigen stijl verder doorontwikkeld.<br />

(Arnout de Vries)<br />

MANIA <strong>317</strong><br />

Inhoud<br />

POP 5<br />

INTERVIEW 12<br />

CONCERTO 60 JAAR 20<br />

LIVE IN DE WINKELS 24<br />

BINNENKORT BINNEN 30<br />

SPECIAL BOUDEWIJN DE GROOT 32<br />

REISSUES 38<br />

HEAVY 42<br />

SYMFO 45<br />

ROOTS 46<br />

JAZZ & FUSION 51<br />

DANCE 52<br />

HIPHOP & SOUL 54<br />

REGGAE 56<br />

WORLD 56<br />

KLASSIEK 58<br />

TV SERIES/DOCUMENTAIRES/MOVIES 62<br />

COLOFON 69<br />

ADRESSEN 70<br />

MANIA OVERZICHTSPAGINA 71<br />

POP & ROCK<br />

Pop & Rock<br />

SAN FERMIN<br />

Jackrabbit CD<br />

San Fermin, het alter ego van de New<br />

Yorkse muzikant Ellis Ludwig-Leone,<br />

baarde aan het eind van 2013 opzien met een titelloos<br />

debuut vol vaak klassiek aandoende chamber pop, die<br />

varieerde van zeer bombastisch tot uiterst stemmig.<br />

Ook op opvolger Jackrabbit spelen invloeden uit de<br />

klassieke muziek op de achtergrond een belangrijke<br />

rol, maar de tweede van San Fermin bevat aanzienlijk<br />

meer popmuziek dan het debuut van de Amerikaan.<br />

Net als op het debuut heeft San Fermin interessante<br />

mannen- en vrouwenstemmen toegevoegd aan zijn<br />

soms bombastische maar soms ook bijzonder stemmige<br />

muziek, maar de instrumentatie bepaalt in de meeste<br />

gevallen het bijzondere of zelfs unieke geluid van San<br />

Fermin. Mooie plaat weer. (Erwin Zijleman)<br />

DOUWE BOB<br />

Pass It On<br />

(Universal)<br />

CD 2LP+CD<br />

ROCKY VOTOLATO<br />

Hospital Handshakes<br />

CD 2LP<br />

Achtste album alweer van deze<br />

gedreven singer-songwriter uit Seattle,<br />

die rond de eeuwwisseling korte tijd de frontman van<br />

rockband Waxwing was, en daarna steeds landelijker<br />

en folkier ging klinken. Helaas bleef zijn muziek<br />

grotendeels onder de radar. Voor Hospital Handshakes<br />

werkte hij opnieuw samen met Chris Walla van<br />

(voorheen) Death Cab For Cutie en gooide hij het roer<br />

flink om. De gitaren werd weer ingeplugd en met broer<br />

Cody (Blood Brothers), Eric Corson (Long Winters) en<br />

Andy Lum (Craft Spells) staat er plots een stevige band.<br />

Gebleven is zijn prachtige stem en de urgentie die<br />

eigenlijk al zijn liedjes kenmerkt. Toffe plaat. (Marco<br />

van Ravenhorst)<br />

Nadat Douwe Bob in 2012 als eerste er met de winst vandoor ging<br />

in De Beste Singer Songwriter van Nederland is het hard gegaan. In<br />

2013 verscheen zijn eerste plaat Born In A Storm en ook de ‘serieuze’<br />

popliefhebber wist toen dat het wel goed zat met die jongen. Hij<br />

vernoemde zijn eigen label naar een plaat van The Byrds (Sweetheart Of<br />

The Rodeo) en de invloeden kwamen overduidelijk uit de jaren zestig/<br />

zeventig. Als zoon van Simon Posthumus van de legendarische The Fool<br />

kon dat ook niet anders, muziek is hem met de paplepel ingegoten. De indrukwekkende docu Whatever<br />

Forever ging diep op die relatie in en liet tevens zien hoe belangrijk muziek maken voor hem is. In de<br />

afgelopen jaren is hij nog meer gegroeid mede dankzij de vele optredens die volgden. Onlangs maakte<br />

hij nog diepe indruk met Hold Me dat hij in duet met Anouk tot een dikke hit maakte. Het nummer is als<br />

bonus te vinden op Pass It On, de nieuw plaat die verder een grote variatie aan songmateriaal bevat. We<br />

horen Northern Soul in Sweet Sunshine, vette rock in Gini en uiteraard ook akoestisch werk in bijvoorbeeld<br />

We’ll Be Gone. Met Pass It On bewijst Douwe Bob een blijvertje te zijn met wie we nog vele jaren rekening<br />

moeten houden. (Bert Dijkman)<br />

platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl 5


POP & ROCK<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

POP & ROCK<br />

ALABAMA SHAKES<br />

SNELLE KOPERS KRIJGEN<br />

ER EEN LINNEN TASJE BIJ<br />

CADEAU! OP=OP!<br />

Sound & Color CD LP (CLEAR VINYL)<br />

(Rough Trade/Konkurrent)<br />

De geweldige stem van Brittany Howard is er één uit duizenden.<br />

Haar onconventionele, hakkende gitaarslag ook overigens. Dat was al<br />

duidelijk op het debuut Boys & Girls en eigenlijk al toen het titelloze<br />

ep’tje van de band Alabama Shakes in 2011 verspreid werd. Toch is<br />

de rauwe garagerock van weleer getransformeerd. Op hun tweede<br />

langspeler Sound & Color laat de band namelijk een schat aan<br />

gloedvolle soulliedjes horen met een heerlijk rauw randje. De band<br />

uit Athens Alabama blijkt muzikaal gezien een enorm risicovolle stap gezet te hebben. Nee, ze kozen niet<br />

voor een kopie van hun succesvolle debuut. De creatieve muzikanten wilden juist uitwaaieren naar andere<br />

muzieksoorten. Feit is dat je daardoor meer soul dan ooit hoort. Daarbij lijken de nummers bijna allemaal<br />

improvisatiestructuren te hebben. Het lange Gemini, maar bijvoorbeeld ook het intieme This Feeling, voelen<br />

bijna aan als een jam. Aan de andere kant weten Howard en consorten ook zeer goed wat ze willen. Het<br />

titelnummer bijvoorbeeld, laat horen dat er vooral erg hard gewerkt is aan stemmenlagen. Net als bij<br />

Future People buitelen er talloze Howards over elkaar heen. Over zang gesproken; Howard excelleert in<br />

het strak, stampende ritme van de eerste single Don’t Wanna Fight. Het is vrij zeker dat dit live een topper<br />

worden. Net als het bijna bezeten voorgedragen Gimme All Your Love trouwens. Maar daar blijft het niet<br />

bij, qua topcomposities. Het funky Guess Who is gelardeerd met intens mooie strijkers, de song Shoegaze<br />

met een heerlijke Hammondsound en Miss You met een kippenvel verwekkende uitbarsting. Alleen het<br />

rommelige punkliedje The Greatest valt wat uit de toon. En eerlijk gezegd is dat ook het minste nummer<br />

van het album. Ach, elf van de twaalf goed; waar vind je tegenwoordig nog zo’n score? (Dennis Dekker)<br />

APOCALYPTICA<br />

Shadowmaker CD 2LP<br />

(Harmac/PIAS/Rough Trade)<br />

Al sinds 1993 is Apocalyptica bezig met hun unieke mengeling van<br />

klassiek met metal. Begonnen met de beroemde Metallica-covers is<br />

de band al lang vele stappen verder gegroeid. Na The 7th Symphony<br />

en het indrukwekkende project Wagner Reloaded heeft de band even tijd genomen om zich<br />

te bezinnen over de toekomst. Men had behoefte aan een nieuwe uitdaging en die hebben<br />

ze gevonden. Shadowmaker is de eerste plaat waarop de band gebruik maakt van een min<br />

of meer vaste zanger. Franky Perez – voorheen gitarist van Scars On Broadway – zal ook bij de<br />

komende tour de vocalen verzorgen en zijn stemgeluid past goed bij de strijkers van de band.<br />

Shadowmaker is geproduceerd door Nick Raskulinecz (Foo Fighters, Deftones) en bevat drie<br />

instrumentale en zeven vocale tracks. (Bert Dijkman)<br />

A<br />

T<br />

P<br />

S<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

S<br />

JEFF BECK<br />

Live +<br />

(Warner)<br />

De laatste jaren laat gitarist Jeff Beck zich graag zien. Is het niet om<br />

een Grammy of andere prijs in ontvangst te nemen, dan staat hij wel<br />

als gast op een podium ergens in de wereld. De veelzijdigheid van<br />

zijn gitaarspel maakt dan ook dat hij met zowel jazzmusici kan spelen (Herbie Hancock), in<br />

wereldmuziek zijn draai vindt (Oumou Sangare) en dan ineens met The Beach Boys gaat toeren. Nu<br />

speelt hij ook op Brian Wilsons laatste plaat een prominente rol en tussendoor heeft hij nog tijd gevonden<br />

voor een serie shows in Japan en de VS. Van die laatste tour verschijnt nu deze registratie aangevuld met<br />

twee studiotracks. Op deze nieuwe en rauwe songs Tribal en My Tiled White Floor zingen Ruth Lorenzo en<br />

Veronica Bellino en laat Beck zich weer van een andere kant zien. (Bert Dijkman)<br />

BONY KING<br />

Wild Flowers CD LP<br />

(PIAS/Rough Trade)<br />

Het ingetogen titelloze album van The Bony King Of Nowhere bleek ook een afscheid<br />

van een periode. Gewoon Bony King is het nieuwe alter ego van Bram Vanparys en<br />

deze hernieuwde kennismaking gaat gepaard met een schitterende countryrockplaat.<br />

Vanaf opener Standing In The Light is er de hoofdrol voor de pedal steel van Eric Haywood, die we kennen<br />

van Son Volt. Ook de andere bijdrages zijn van ervaren mensen uit de Amerikaanse countryscene, zo<br />

herkennen we de ritmesectie van John Henry en zangeres Laura Cortese, wiens bijdrage onvermijdelijk<br />

herinneringen oproept aan de Gram Parsons/Emmylou Harris-combinatie. Tel daarbij de zeer heldere<br />

productie van Ryan Freeland (Ray Lamontagne, Bonnie Raitt), en het is duidelijk dat Vanparys niet alleen<br />

fysiek naar de VS is getrokken, de plaat werd opgenomen in Culver City, maar ook muzikaal een prachtig<br />

stukje onvervalste americana aflevert. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

6<br />

7


POP & ROCK<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

MEW<br />

+- CD 2LP<br />

Je zou het niet verwachten, maar het<br />

nog steeds niet Europees doorgebroken<br />

Mew bestaat alweer twintig jaar. De groep uit<br />

Denemarken beweegt zich in de marge, maar hun<br />

aansprekende mix van indierock en prog heeft in eigen<br />

land beslist voor veel fans gezorgd. + - (Plusminus) is<br />

het vijfde album van Mew en is geproduceerd door de<br />

Amerikaanse Michael Beinhorn (Red Hot Chilli Peppers,<br />

Hole, Soundgarden). Sterk zijn de overheersende zang<br />

en de fraaie zangmelodieën, terwijl stevige gitaren<br />

en synthesizers de boel kleurrijk invullen. Vooral de<br />

midtemponummers zijn bijzonder aantrekkelijk –<br />

Making Friends is ronduit schitterend – zodat er zeker<br />

nog potentie zit in de band. Een paar goede optredens<br />

alhier en Mew zou zomaar een nieuwe sensatie kunnen<br />

zijn. (Wiebren Rijkeboer)<br />

LUISTER<br />

TRIP<br />

POP & ROCK<br />

PAUL WELLER<br />

Saturns Pattern<br />

CD CD+DVD CD+DVD+12INCH+ARTBOOK LP<br />

(Parlophone/Warner)<br />

In 2008 bevond het leven van Paul Weller zich op een keerpunt. De<br />

jaren daarvoor waren in een roes van alcohol voorbij gegaan en het<br />

was tijd daarmee te stoppen. Hij hervond het geluk in de relatie met<br />

Hannah Andrews met wie hij een tweeling kreeg. In 2012 verscheen<br />

Sonic Kicks en dat werd prompt een van de beste platen uit zijn bepaald<br />

niet geringe carrière. Weller had het speelplezier weer terug gevonden<br />

en liet alle muziek die hem beïnvloed had samenkomen in een<br />

caleidoscopische plaat. Het is nu tijd voor de opvolger en het mag gezegd worden, Saturns Pattern doet<br />

beslist niet onder voor Sonic Kicks. Ook op de nieuwe plaat is improvisatie het toverwoord. Opener White<br />

Sky zet meteen de toon en laat een palet aan geluiden horen dat meteen indruk maakt. Weller heeft zijn<br />

band onderworpen aan een streng regime van repetities en opnames en dat betaalt zich uit in originele<br />

arrangementen die hoewel doordacht ook weer spontaan klinken. Oudgediende Steve Craddock speelt<br />

een belangrijke rol, maar ook de jonkies is Weller niet vergeten. Josh McClorey van The Strypes is een<br />

zielsverwant en mag met de Modfather meedoen. Het resulteert in een van de sterkste platen die Weller<br />

ooit maakte en alleen dat al dwingt eeuwig respect af. (Bert Dijkman)<br />

AMERICAN WRESTLERS<br />

American Wrestlers CD LP<br />

Een album dat is opgenomen met<br />

goedkope apparatuur en gemastered<br />

is met een slechte compressie en een voortdurend<br />

‘clippen’ van het geluid. Geen gebruikelijke<br />

ingrediënten voor een debuut. Maar gek genoeg hoor<br />

je dat snel niet meer en raak je in vervoering door<br />

de speciale donkere sfeer en de kracht van de songs.<br />

Gary McClure was aanvankelijk niet van plan om de<br />

als demo bedoelde opnames ooit uit te brengen, maar<br />

kwam gelukkig op andere gedachten. (Luc van Gaans)<br />

BOKKERS<br />

Blixer Elixer CD<br />

Je kunt er onderhand de klok op gelijk<br />

zetten: zodra het voorjaar eraan komt<br />

en iedereen weer de kolder in de kop krijgt is een<br />

nieuwe Bökkers nooit ver weg. Met nummers als Het<br />

Mooiste As Ze Jong Bint en Deerns zit het wat betreft<br />

de gierende hormonen wel goed, die in de loeistrak<br />

gespeelde nummers nog eens flink wat extra vaart<br />

krijgen. Wie de moeite neemt om tussen twee pilsjes<br />

door ook nog eens goed naar de teksten de luisteren<br />

kan zelfs verrast worden door de nodige diepgang en<br />

onweerlegbare boerenwijsheden. (Martijn Koetsier)<br />

HOWARD<br />

Religion<br />

CD LP<br />

De driekoppige New Yorkse formatie Howard<br />

heeft gedurende enkele jaren songs opgenomen<br />

die nu zijn samen gekomen op het album<br />

Religion. Volledig geproduceerd en uitgebracht<br />

in eigen beheer, dus onafhankelijk van welke<br />

maatschappij dan ook. Dat biedt vrijheden<br />

en dat is dan ook te horen. De muziek is een<br />

uitgebalanceerde mix van folkmuziek, gitaarpop<br />

en elektronica. Zelf noemen ze het graag<br />

folktronica en die vlag dekt de lading aardig.<br />

Concreter nog, Radiohead had zich voor deze<br />

plaat niet geschaamd. Song About Something<br />

had dan ook zeker op een van hun latere<br />

cd’s kunnen voorkomen. De titelsong is een<br />

prachtige gitaarballad met een rijk galmende en<br />

innemende stem en mooie opvullende effecten in<br />

de mix. Het album is met grote zorg voor kwaliteit<br />

opgenomen en daardoor een prachtig debuut<br />

geworden waarop heel veel valt te ontdekken<br />

voor liefhebbers van muzikaal avontuur. Van<br />

Howard zullen we in de toekomst zeker nog<br />

meer horen. En laten we hopen ook live op het<br />

Europese vasteland. (Luc van Gaans)<br />

8<br />

9


POP & ROCK<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

POP & ROCK<br />

BLUR<br />

The Magic Whip<br />

180 GRAM VINYL 2LP MET<br />

UITKLAPHOES, “PRINTED<br />

INNERSLEEVES” & POSTER<br />

CD 2LP<br />

(Parlophone/Warner)<br />

De Engelse band Blur die een album met nieuw werk uitbrengt: wie had<br />

dat ooit gedacht? En toch is het zo. In eerste plaats omdat de formatie<br />

sinds een paar jaar weer sporadisch op het podium staat en er dan ook<br />

zichtbaar zin in heeft. Maar bovenal omdat er in 2013 in Hongkong<br />

onverhoopt een concert uitviel. En toen had de band ineens vijf (!)<br />

dagen vrij. Om die tijd goed te besteden, dook het viertal daar de studio<br />

in. Die ideeën werden twaalf nummers die ondanks veel vraagtekens<br />

en geheimzinnigheid uiteindelijk toch officieel uitgebracht zijn. The Magic Whip is een enorm eigenzinnig<br />

comebackalbum. Opener Lonesome Street grijpt terug naar een song zoals Country Life of London Loves en<br />

voegt daar meteen het complete ‘blurpakket’ aan toe. Fluiten, oeeh-tjes en aah-tjes, lalala’s; alles komt binnen<br />

vier minuten langs. Het is de vliegende start van een zeer eigenzinnig achtste album. Tot het eigenwijze<br />

slotstuk Mirrorball aan toe waarbij partijen losjes gestapeld zijn op een tremologitaar- en violenfundament.<br />

Daartussen buitelt het alle kanten op. De gitaarlijnen in Go Out gonzen, kraken en piepen. En zoals de band<br />

dat in het verleden al veel vaker heeft gedaan, wordt daar weer een werkelijk onweerstaanbaar koortje aan<br />

toegevoegd. Ook bij I Broadcast vieren de gierende gitaren hoogtij, maar toch kan het ook teder, lichtvoetig<br />

en rustig. Het bubbelende Ice Cream Man bijvoorbeeld, is voornamelijk elektronisch. En het verstilde, sfeervol<br />

galmende Thought I Was a Spaceman is gestoeld op een prominente drumcomputer en een Fragile-tokkel en<br />

bouwt heerlijk op. New World Towers is bijzonder sfeervol, de jam Pyongyang heerlijk rustig. My Terrracota<br />

Heart wordt gedreven door een geweldige Coxon-lick in combinatie met klapjes en mooie stemmen. Het<br />

dwingende, melancholische There Are Too Many Of Us is het nummer met de grootste tekstuele boodschap,<br />

het losse Ghost Ship funkt verrassend en Ong Ong is een geweldige hymne met gospelachtige koorzang. Uit<br />

alles blijkt: Blur is gelukkig nog immer buitengewoon creatief. (Dennis Dekker)<br />

ERIC CLAPTON<br />

Forever Man 2CD 3CD LP<br />

(Warner)<br />

Deze uit drie cd’s bestaande collectie beslaat de jaren 1983-2010,<br />

de periode dat Clapton op Reprise zat. Iedere schijf heeft een eigen<br />

thema en de eerste is een Best Of uit de studioalbums. Met Tears In<br />

Heaven als bekendste track is het een mooi overzicht van de jaren vanaf Money & Cigarettes<br />

waarin Clapton voor het eerst clean was, zijn ster wederom zag rijzen dankzij het Unpluggedoptreden<br />

en nu al jaren gewoon lekker doet waar hij zelf zin in heeft. De tweede schijf is een<br />

verzameling live-opnames en daar horen we ook een aantal klassiekers van Cream, Blind<br />

Faith en de eerste solojaren voorbijkomen. De derde schijf staat volledig in het teken van zijn<br />

grootste liefde, de blues. Natuurlijk vinden we hier een paar tracks van de Robert Johnsonplaten<br />

die hij maakte en ook wat songs van de samenwerkingsplaten met B.B. King en J.J.<br />

Cale. (Bert Dijkman)<br />

T<br />

S<br />

A<br />

P<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

S<br />

LEONARD COHEN<br />

Can’t Forget: A Souvenir Of The Grand Tour CD LP<br />

(Columbia/Sony Music)<br />

Leonard Cohens Can’t Forget: A Souvenir Of The Grand Tour zal bestaan<br />

uit tien uitvoeringen die gekozen zijn uit de soundchecks die de<br />

inmiddels tachtigjarige Cohen deed vóór zijn optredens. Daarbij twee<br />

nieuwe liedjes (Never Gave Nobody Trouble, Got a Little Secret) en twee covers (Choices van George<br />

Jones en La Manic van George Dor). De rest van de plaat bestaat uit oude Cohen-nummers die hij nauwelijks<br />

ten gehore bracht tijdens de wereldtournee (2008-2013). In een interview met de Rolling Stone vertelde hij<br />

vorig jaar: ‘You can pretty well tell when a song is working. We play it for select people, like my daughter –<br />

there’s a few people who aren’t afraid to tell you that it isn’t working.’ (Redactie)<br />

CHRISTINE & THE QUEENS<br />

Chaleur Humaine CD LP<br />

(Warner)<br />

Christine And The Queens is in Frankrijk inmiddels een ware sensatie, maar nu moet<br />

dan ook Nederland gaan vallen voor de charmes van het alter ego van Héloïse Létissier.<br />

Grote kans dat dit gaat lukken want Chaleur Humaine is een plaat vol lentekriebels en<br />

bovendien een plaat die totaal anders klinkt dan alles dat tot dusver uit Frankrijk gekomen is. Héloïse Létissier<br />

heeft de Franse popmuziek met de paplepel ingegoten gekregen, maar vermengt de typisch Franse muziek<br />

op haar debuut op eigenzinnige wijze met moderne elektronica en pure pop. Christine And The Queens<br />

schakelt niet alleen gemakkelijk tussen stijlen, maar doet dit ook met de taal van de teksten, waarin Frans<br />

en Engels prachtig in elkaar over gaan. De mix van talen geeft Chaleur Humaine een bijzondere sfeer, die nog<br />

eens verstrekt wordt door het broeierige elektronische geluid dat aan de ene kant ouderwets klinkt, maar<br />

aan de andere kant bijzonder eigentijds. Het resultaat is nauwelijks te weerstaan. (Erwin Zijleman)<br />

10 11


INTERVIEW<br />

INTERVIEW<br />

Interview met<br />

Zac Cockrell en<br />

Steve Johnson van<br />

Alabama Shakes<br />

Door: Ruben Eg<br />

Sound & Color is de titel van het nieuwe album van<br />

Alabama Shakes, de band rond de charismatische<br />

zangeres Brittany Howard. Er stond enige druk op de<br />

opvolger van het debuut Boys & Girls, dat enkele jaren<br />

terug een van de grote aanjagers van de heropleving<br />

van vinyl was. Maar dat is niet de ware reden dat<br />

fans vier jaar moesten wachten op Sound & Color,<br />

benadrukken bassist Zac Cockrell en drummer Steve<br />

Johnson. ‘Het was echt niet de bedoeling om mensen<br />

lekker lang te laten wachten op een nieuwe plaat. Maar<br />

we wilden iets uitbrengen waar we echt tevreden over<br />

zouden zijn. We zijn best kritisch’, legt Johnson uit.<br />

Hoe lang is er gewerkt aan Sound & Color?<br />

Johnson: ‘Ongeveer jaar. Maar niet nonstop. We hebben<br />

in een jaar tijd vijf keer steeds een tot twee weken in<br />

de studio aan het album gewerkt.’<br />

Cockrell: ‘Iedereen wilde dat de nieuwe plaat direct zou<br />

verschijnen, vooral fans. Direct na Boys & Girls was er<br />

overal vraag om meer.’<br />

Johnson: ‘Juist daarom namen we er onze tijd voor.<br />

Twee jaar geleden, nog tijdens de tournee voor Boys<br />

& Girls, zijn we begonnen met het maken van demo’s.<br />

Dat ging goed, maar zoals ik zei: we zijn kritisch.<br />

We hebben een aantal studio’s geprobeerd, met<br />

verschillende mensen gewerkt. Uiteindelijk viel de<br />

keuze op producer Blake Mills. Daarna duurde het nog<br />

een jaar om alles goed te krijgen. Achteraf ben ik blij<br />

dat we het zo gedaan hebben.’<br />

Hoe lang duurde die tournee van Boys & Girls?<br />

Cockrell: ‘Een dikke twee jaar bij elkaar. We waren<br />

geen twee jaar nonstop onderweg. Maar we hebben<br />

een paar keer door Europa getrokken, de Verenigde<br />

Staten, Australië, Zuid-Amerika en Canada.’<br />

Was er een nummer dat het maken van Sound &<br />

Color in gang zette?<br />

Johnson: ‘Er waren vrij snel nummers die anders<br />

waren en een andere kant op gingen. Gemini was<br />

het eerste nummer dat we opnamen en zette direct<br />

de toon. Ik denk alleen niet dat de andere nummers<br />

heel erg lijken op Gemini. Er kwamen veel losse<br />

ideeën die aangaven dat deze plaat gewoon anders<br />

zou zijn dan de vorige. Maar er was geen speciaal<br />

nummer dat een specifieke richting aanwees.’<br />

Kun je iets over Gemini vertellen?<br />

Cockrell: ‘Brittany kwam met een demo aanzetten. Je<br />

hoorde direct dat het een heel interessant nummer<br />

was. Maar tegelijkertijd had het alleen toetsen.<br />

We hebben de tijd genomen om het echt als een<br />

bandnummer te laten klinken. Dit was ook het eerste<br />

nummer dat we tijdens onze eerste sessie met Blake<br />

in de studio speelden.’<br />

Johnson: ‘Het was duidelijk dat Brittany nieuwe dingen<br />

wilde proberen met het schrijven en het geluid van<br />

liedjes. Het is makkelijk om je mee te laten slepen met<br />

een soort hiphopachtig geluid. Maar dat wilden we<br />

echt niet. Gemini heeft wel die invloed en sfeer, maar we<br />

wilden het als echte instrumenten laten klinken.’<br />

Soms vraag je je af of je nu een synthesizer of<br />

elektrische gitaar hoort.<br />

Cockrell: ‘Daar houd ik erg van. Op de demo was het<br />

een synthesizer, maar het eindigde met een elektrische<br />

gitaar. We zullen live ook nooit een synthesizer<br />

gebruiken. Dus dan kunnen we in de studio beter een<br />

gitaar of een piano pakken.’<br />

Is Gemini nu moeilijk live te spelen? Het klinkt als een<br />

echt studionummer.<br />

Johnson: ‘Is het ook. Maar het gaat heel goed, vind ik.<br />

Tot nu toe hebben we nog maar twee optredens gedaan.<br />

Maar de repetities voor de nieuwe tournee waren direct<br />

erg leuk. Dat is ook wel een ding: eerst een plaat maken<br />

en dan proberen hoe je er een goede show van maakt.’<br />

Gimme All Your Love is een heerlijk divers nummer.<br />

Hoe kwam dit tot stand?<br />

Cockrell: ‘Het begon met de muziek. We rommelden<br />

wat met de dynamiek die je hoort. Daarna kwamen pas<br />

de teksten. Het is al een wat ouder nummer. Blak droeg<br />

in de studio nog enkele suggesties aan, waardoor het<br />

echt tot leven kwam. We zaten al lang op het nummer<br />

te broeden. Het had potentie, maar het was het nog<br />

niet helemaal. Met net wat extra tijd en aandacht, plus<br />

wat tips van een buitenstaander, kwam het rond.’<br />

Hoe klonk het aanvankelijk dan?<br />

Johnson: ‘De structuur was er wel. Blake kwam met de<br />

brug aanzetten. Die leek op de oude, maar was wat<br />

intenser. De tempowisselingen kwamen er aanvankelijk<br />

per ongeluk in. Maar omdat het goed klonk, hebben we<br />

het zo gelaten. Als je de demo terughoort, dan is het<br />

eindresultaat niet heel veel anders. Maar het is voor<br />

ons een net iets interessanter nummer geworden.’<br />

Vreemd genoeg klinkt Sound & Color rauwer dan de<br />

voorganger.<br />

Cockrell: ‘Het is live opgenomen, net als Boys & Girls.<br />

Iedereen heeft apart aan zijn eigen partijen gewerkt, maar<br />

we hebben de nummers uiteindelijk met elkaar live in<br />

een ruimte opgenomen. Er zijn geen loops of overdubs.<br />

Je hoort amper digitale instrumenten, bijna alles is gitaar,<br />

bas, drums en toetsen. Een hele coole sound.’<br />

Johnson: ‘Het verschil is dat we met Boys & Girls lang<br />

met elkaar hadden gerepeteerd, om in korte tijd de<br />

nummers heel efficiënt in de studio op te nemen. En<br />

dat was dat. Ditmaal hebben we lang in de studio aan<br />

de nummers geschaafd, om ze daarna live en rauw op<br />

te nemen.’<br />

Cockrell: ‘Dat is eigenlijk het grootste verschil tussen de<br />

twee platen.’<br />

Johnson: ‘Als je lang op een nummer oefent, dan weet<br />

iedereen tijdens de opnames precies wat hij of zij gaat<br />

doen. Zo gaat er wel iets van de opwinding verloren.<br />

Pas achteraf weet je hoe het op tape klinkt. Met<br />

werken in de studio kun je dit tussendoor checken. Als<br />

het eindproduct tegenvalt, dan kun je snel terug naar<br />

de tekentafel. Dat houdt het spontaan en ongeforceerd.’<br />

Cockrell: ‘Soms speel je iets, waarvan je denkt dat het<br />

top is. En dan hoor je het terug en klinkt het volkomen<br />

rampzalig. Andersom gebeurt dat natuurlijk ook.’<br />

Johnson: ‘Een paar keer kun je de rammelende<br />

apparatuur en wat piepen en kraken horen. Maar dat<br />

vonden we altijd al leuk. Die natuurlijke klotegeluiden<br />

zijn toch interessant, omdat het geluiden op zich zijn.<br />

Ze maken het plaatje voor je. Alsof je de muzikanten<br />

voor je in de studio hoort.’<br />

Cockrell: ‘Op Future People gaat er een vlieg bij Brittany<br />

langs. (lacht) Ze zit achter de drums met brushes en<br />

slaat steeds er steeds mee in de lucht om die vlieg<br />

weg te jagen. Op het hoogtepunt van het nummer, met<br />

de gitaren, klinkt er soort klapgeluid van die brushes<br />

in de lucht. Erg grappig. Aanvankelijk wilden dat rare<br />

tjakgeluid weghalen. Maar het klonk prima. Maakte<br />

eigenlijk niet uit. Laat maar gewoon zitten.’<br />

Met wie of met wat begint een nummer van Alabama<br />

Shakes doorgaans?<br />

Johnson: ‘Dat verschilt per nummer. Brittany schrijft<br />

veel in haar eentje en maakt veel demo’s. Tijdens de<br />

repetitie kunnen we ook een groove waar iemand mee<br />

komt aanzetten uitwerken tot een nummer.’<br />

Cockrell: ‘Voor dit album kwamen de ideeën van<br />

Brittany, of via gezamenlijke sessies in de studio.’<br />

Johnson: ‘De emoties in de nummers moeten uit<br />

persoonlijke ervaringen komen. Het is voor Brittany<br />

lastig de emotie van mij of van iemand anders over<br />

te brengen. Zij heeft het niet meegemaakt of gevoeld.<br />

Zonder die emotie en gevoelens komt onze muziek niet<br />

zo tot leven. Dit is wat Brittany voelt.’<br />

12<br />

13


POP & ROCK<br />

14<br />

DEWOLFF<br />

Live & Outta Sight<br />

2CD 2LP<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

(Suburban)<br />

Als er een band in staat is gebleken om de klassieke rocksound van<br />

eind jaren zestig, begin jaren zeventig naar de 21e eeuw te brengen,<br />

is het DeWolff wel. Invloeden van Deep Purple, The Doors en recent<br />

ook The Allman Brothers Band hebben ze op hun vier platen (vijf als die heerlijke DeWolff EP<br />

meerekent) verwerkt in een indrukwekkende sound die net zo klassiek als eigentijds is. En<br />

wat elke zichzelf respecterende rockband in die vervolgen tijden deed, doet DeWolff nu ook:<br />

een dubbel-live plaat uitbrengen! Precies zoals je mag hopen, wordt de vlammende energie<br />

die DeWolff op het podium zo’n belevenis maakt, op deze plaat gevangen. Hun zompige,<br />

pakkende songs, met virtuoos uitgesponnen gitaar- en toetsenwerk; The Pistol wordt zelf<br />

uitgerekt tot dik zestien minuten. De nadruk ligt op nummers van IV en Grand Southern<br />

Electric, aangevuld met oudere favorieten als Medicine en Don’t You Go Up The Sky. (Louk<br />

Vanderschuren)<br />

A<br />

T<br />

P<br />

S<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

S<br />

DIRTY ACES<br />

From The Basement CD 2LP<br />

(V2)<br />

Een nieuwe band uit Engeland. Aangevoerd door zanger en<br />

mondharmonicaspeler Giles Robson, is dit een stomend kwartet, dat<br />

een opwindend debuutalbum maakte. Robson wordt gezien als een<br />

groot nieuw talent en kenners zijn al fan. Van de bandleden is verder Filip Kozlowski opvallend, hij<br />

heeft een overweldigend gitaargeluid en zorgt voor het overdonderende groepsgeluid, samen met een<br />

doordenderende ritmesectie. Maar is het blues? Dat is het niet, althans niet helemaal. The Dirty Aces hebben<br />

hun invloeden als Rolling Stones, Dr. Feelgood en Black Keys genomen, ze gemixt en komen tot een fris<br />

en ruig geluid, dat in de verte wel doet denken aan The Fabulous Thunderbirds, maar dat puur is en eigen.<br />

Het album werd geproduceerd door Robson samen met Kozlowski en gemixt in New York. Precies de juiste<br />

en droge productie om de muziek goed te laten uitkomen, deze spannende mix van stijlen in een fraai en<br />

hedendaags jasje. (Erik Mundt)<br />

EAVES<br />

What Green Feels Like CD LP<br />

(Heavenly/PIAS/Rough Trade)<br />

Het debuut van Eaves is het debuut van Joseph Lyons. Lyons is een Engelse jongeman<br />

van drieëntwintig en schijnt zowel vriendelijk als praatgraag te zijn. Hij luistert naar<br />

zowel progrock van Mastodon en Opeth en naar singer-songwriters als Neil Young<br />

en Joni Mitchel. Het is goed te horen in zijn muziek, die een mengeling is van akoestische folk, pop en<br />

rock. Lyons klinkt voor zijn leeftijd zeer volwassen en blijkt een oude ziel te hebben, iets wat ook blijkt<br />

uit een nummer als As Old As The Grave. Eaves laat zich ook beluisteren als een hedendaagse versie van<br />

Nick Drake. Het is ook mooi dat af en toe een talent als dit opstaat en muziek maakt die al tijden geldt als<br />

mooi en tijdloos. Daarom is het goed om aandachtig te luisteren naar wat Eaves heeft te vertellen en je te<br />

verwonderen over de grote schoonheid van dit sfeervolle, stemmige debuut. (Erik Mundt)<br />

BRIAN JONESTOWN MASSACRE<br />

Musique De Film Imagine<br />

CD LP<br />

Andy Newcombe is altijd het centrale<br />

punt van The Brian Jonestown Massacre<br />

geweest, maar dit album mag gerust een soloalbum<br />

heten. Beïnvloed door de Europese cinema is het een<br />

album vol sferische stukken, dromerig en met het<br />

nodige drama gebracht. Aanzwellende gitaren en de<br />

sporadische, vrouwelijke vocalen, uiteraard in het Frans en<br />

Italiaans, dwingen je je ogen dicht te doen om in volledig<br />

Cinemascope weg te zwelgen. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

GOD DAMN<br />

Vultures<br />

CD LP<br />

Al drie jaar weet dit duo uit<br />

Wolverhampton live het publiek omver<br />

te blazen met hun verzengende noiserock. Nu is er<br />

Vultures, een verbluffend en divers debuutalbum dat<br />

wordt vergeleken met het vroege werk van Nirvana,<br />

Jesus Lizard en At The Drive In. Maar er is meer dan<br />

alleen godslastering, bombast en machismo. Er is wel<br />

degelijk nuance en melodie. De volgende rocksensatie<br />

uit Engeland na Royal Blood!? (Erik Damen)<br />

METZ<br />

Metz II<br />

CD LP<br />

De Canadese band Metz debuteerde<br />

in 2012. Na ruim vijf jaar aan hun<br />

geluid te hebben gesleuteld, vond het drietal het tijd<br />

om een album te maken. Inmiddels het tweede. Het<br />

duurde ruim twee jaar, een tijd waarin de band toerde<br />

en veelgevraagd werd en ze elementen aan hun<br />

geluid toevoegden. Maar ze gaan nog altijd voor dat<br />

nietsontziende totaalgeluid. Daarom een album als een<br />

wervelstorm, een fijne bak herrie. (Erik Mundt)<br />

INFORMATION<br />

I Forsee Trouble<br />

CD LP<br />

De leden van de Overijsselse band The<br />

Information zijn geen vrolijke jongens.<br />

Het kwartet bestaat sinds 2009 en bracht in 2013 het<br />

debuut uit. Nog weer twee jaar later het tweede.<br />

Zanger Jan Kooiker heeft genoeg onheil in zijn stem<br />

om de muziek te kunnen dragen en wordt ondersteund<br />

door krassende gitaren en dreigende percussie. Tussen<br />

Nick Cave en donkere Johnny Cash in. Americana, en<br />

blues en rock. Fraai album. (Erik Mundt)<br />

LUISTER<br />

TRIP<br />

POP & ROCK<br />

HOWLING<br />

Sacred Ground CD<br />

(News/PIAS/Rough Trade)<br />

Howling is het verhaal van de Australische<br />

zanger/producer/elektronische folk-artiest Ry<br />

Curning, ook wel Ry X genoemd, en de Duitse<br />

producer Frank Wiedemann. Ze ontmoeten<br />

elkaar op Skype via een gezamenlijke vriend<br />

en spreken dan af in Berlijn als hun nummer<br />

Howling, dat ze in elkaar gezet hebben via<br />

internet, aftrek begint te krijgen. De wonderlijke,<br />

dromerige klanken die soms raakvlakken<br />

hebben met avant-garde zijn prachtig om<br />

te horen. Ry X heeft een dromerige stem en<br />

Wiedemann zorgt voor een wonderschone<br />

omlijsting. Dat het zo populair zou worden,<br />

hadden ze niet gedacht, maar het is alleen maar<br />

terecht voor een wonderschoon debuut. (Erik<br />

Mundt)<br />

15


POP & ROCK<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

POP & ROCK<br />

JACCO GARDNER<br />

Hypnophobia CD LP+CD<br />

(Excelsior)<br />

Ruim twee jaar na het zowel in binnen- als buitenland uitermate goed<br />

ontvangen Cabinet Of Curiosities is het 27-jarige wonderkind Jacco<br />

Gardner terug met zijn tweede studioalbum, Hypnophobia. Bejubeld<br />

in Nederland en opgepikt door buitenlandse fijnproevers als NME en<br />

Pitchfork werd Gardner veelvuldig vergeleken met bands als Cream,<br />

The Beach Boys en The Byrds. De gelijkenis met het werk van wijlen<br />

Pink Floyd-coryfee Syd Barrett kon Gardner naar alle waarschijnlijkheid<br />

nog het meest bekoren. Barrett is namelijk een van zijn grote inspirators. Op Hypnophobia gaat Gardner<br />

verder met waar hij op zijn debuut mee eindigde. De start van opener Another You is een tikkeltje duister,<br />

maar gaat al snel over in een ouderwetse sound die aan vervlogen tijden doet denken. Vervolgens komt<br />

met het sprookjesachtige Grey Lanes de eerste van de drie instrumentale nummers voorbij. Brightly is<br />

daarna een van de hoogtepunten van het album, waarbij met name het refrein in hoge mate aanstekelijk<br />

is. Op Hypnophobia komen oude instrumenten voorbij, worden stemmen verdraaid, echo’s toegevoegd en<br />

laagjes psychedelica subtiel gecreëerd. Alsof droom en werkelijkheid elkaar ontmoeten. Find Yourself is<br />

een oorwurm van een popsong, terwijl Outside Forever zowel het avontuurlijke karakter van de plaat als<br />

de fantastische reiservaringen van Gardner weet te symboliseren. De titelsong is, op enkele zinnen na, de<br />

tweede instrumentale track, waarbij melodieuze<br />

psychpop en obscure filmmuziek verbroederen. En<br />

na het ingetogen Make Me See en de fantasierijke,<br />

stemloze afsluiter All Over weet je het zeker: Jacco<br />

Gardner en de titel wonderkind gaan voorlopig<br />

nog even hand in hand. (Jelle Teitsma)<br />

EXCLUSIEF VOOR DE<br />

MANIA-WINKELS IS ER<br />

EEN FRAAIE ELPEE (+CD)<br />

OP GEEL VINYL.<br />

BILL FAY<br />

Who Is The Sender<br />

CD 2LP<br />

(Dead Oceans/Konkurrent)<br />

De Britse singer-songwriter Bill Fay maakte twee vergeten klassiekers<br />

aan het begin van de jaren zeventig, maar dook vervolgens pas ruim<br />

veertig jaar later weer op met een nieuwe plaat. Aan de hand van<br />

producer Joshua Henry en topmuzikant Matt Deighton leverde de Brit met Life Is People een<br />

plaat af die niet onder deed voor zijn meesterwerken van weleer en er bovendien toe deed in<br />

het heden. Met vrijwel hetzelfde team heeft Bill Fay nog geen drie jaar later Who Is The Sender<br />

gemaakt en ook dit is weer een uitstekende plaat. De mooie songs van Bill Fay herinneren nog<br />

altijd aan de groten uit de jaren zeventig, maar de Brit heeft ook een prachtig eigen geluid<br />

dat dankzij de warme pianoklanken, doorleefde vocalen en gloedvolle strijkers met name<br />

in de kleine uurtjes uitstekend tot zijn recht komt. Het levert wederom een tijdloze singersongwriterplaat<br />

van een zeldzaam hoog niveau op. (Erwin Zijleman)<br />

A<br />

P<br />

NILS FRAHM<br />

Solo CD LP<br />

(Erased Tapes/Konkurrent)<br />

Hoewel zijn naam wellicht een Scandinavische afkomst doet vermoeden,<br />

hebben we hier te maken met een 32-jarige artiest uit Duitsland. Nils<br />

Frahm begon zijn muzikale carrière ongeveer tien jaar geleden en<br />

heeft sindsdien al verscheidene albums op zijn naam staan, waarvan een samen met de IJslandse Ólafur<br />

Arnalds. Voor dit nieuwe album heeft Frahm de piano als pen gebruikt voor het schrijven van deze acht nieuwe<br />

nummers. Hoewel dit album verrtig minuten duurt, vult het je gevoelswereld tot in de oneindigheid waar<br />

tijd niet lijkt te bestaan. Een kleurenpalet van donkergroen tot aan goudgeel komt tot de verbeelding vanaf<br />

het moment dat je Solo de kans geeft je te laten leiden. Een reïncarnatie van Liszt in modern times zou een<br />

welverdiende vergelijking kunnen zijn. Op 18 mei speelt Frahm in Doornroosje, Nijmegen en op 19 mei staat<br />

hij in het Paard van Troje, Den Haag. (Linda Rettenwander)<br />

GREAT LAKE SWIMMERS<br />

A Forest Of Arms CD LP<br />

(Nettwork/V2)<br />

Als je de Great Lake Swimmers een tijdje volgt, weet je onderhand wat je kan<br />

verwachten. Elke twee à drie jaar verschijnt er een nieuw album, en dat is steevast<br />

weer een aangenaam, smaakvol folkalbum. Wel heeft de muziek van de Canadese<br />

folkband zich in de loop der jaren ontwikkeld van zeer ingetogen en melancholisch naar steeds poppier en<br />

opgewekter. A Forest Of Arms zet deze ontwikkeling door, en is dus uitermate toegankelijk; de melancholie van<br />

hun vroege werk is ver te zoeken. Toch staan er enkele mooie rustige liedjes op, zoals hoogtepunt The Great<br />

Bear, waar de stem van Tony Dekker het beste tot zijn recht komt. Verder bevat het album voornamelijk goed<br />

verzorgde, vlotte folkliedjes, met teksten die veelal over de natuur gaan. Een ideale soundtrack voor de lente.<br />

(Arnout de Vries)<br />

T<br />

S<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

S<br />

16 17


POP BESTEL & ROCK NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

POP & ROCK<br />

MICHAEL PRINS<br />

A Dreamer’s Dream Is Forever To Be Yours CD<br />

(Sony Music)<br />

Nadat Prins het dubbelalbum Rivertown Fairytales twee jaar geleden op<br />

de markt bracht is hij nu terug met A Dreamer’s Dream Is.. Dit keer geen<br />

dubbele plaat maar wel elf nummers die maar weer eens bevestigen<br />

dat af en toe less toch echt more is. Hoewel Prins al in het nummer<br />

Close To You te kennen gaf dat hij zijn naam niet heeft veranderd<br />

voor ‘good luck’ maar dat het simpelweg een gegeven is, wordt het<br />

feit dat we hier te maken hebben met een muzikale prins van eigen<br />

bodem met dit nieuwe album nog maar eens bevestigd. Een prins, Michael Prins, waarvan we mogen<br />

hopen dat hij de titels van nummer 10 en 11 op dit nieuwe album voor een nog lange tijd op zichzelf<br />

toepast, inademt en vertaalt in het schrijven van dit soort albums. Prins is gedurende de maand mei op<br />

verschillende podia in ons land te zien. (Linda Rettenwander)<br />

ANNE SOLDAAT<br />

Talks Little, Kills Many<br />

(Excelsior)<br />

CD LP+CD<br />

En zo gingen de heren, na de zeer geslaagde reünie van Daryll-Ann,<br />

weer ieder huns weegs. Na Jelle Paulusma komt nu Anne Soldaat met<br />

nieuw werk. Die besloot het voor zijn derde soloplaat over een andere<br />

boeg te gooien. De eerste twee nam hij met Jason Falkner op in Los<br />

Angeles, nummer drie deed hij zelf in Amsterdam. Letterlijk zelf, want<br />

hij speelde de meeste instrumenten in. Zonder de powerpopinvloed<br />

van Falkner laat Anne Soldaat zich hier van een ingetogen kant zien;<br />

hij noemt het wat spottend zijn ‘kampvuurplaat’, maar dat is ironisch natuurlijk. Talks Little, Kills Many is<br />

weliswaar een zachtaardige plaat, maar wel een die barst van de prachtige liedjes, vaak subtiel aangekleed<br />

met strijkers. En met de dwarsfluit van Barry Hay, die lekker tekeergaat op The Island Man. De plaat opent<br />

plechtig met Boarding Ship, gevolgd door het laidback klinkende Soft Stop. De mooiste nummers komen op<br />

het eind: Gates Of Pearl, Feet Underground (dat op een plaat van Daryll-Ann had kunnen staan), Totally Mad<br />

en vooral A Smile In Return (met een prachtige strijkerspartij in het refrein) zijn stuk voor stuk pareltjes.<br />

Mooie songs zijn in goede handen bij Anne Soldaat, dat blijkt maar weer. (Louk Vanderschuren)<br />

SOPHIE HUNGER<br />

Supermoon<br />

CD CD DELUXE 2LP<br />

Sophie Hunger maakte drie jaar geleden<br />

met The Danger Of Light een opvallende<br />

goede plaat vol donkere en heerlijk broeierige singersongwriter<br />

pop. Op haar nieuwe plaat Supermoon klinkt<br />

de muziek van de Zwitserse nog wat veelkleuriger en<br />

worden behoorlijk experimentele tracks afgewisseld<br />

met juist opvallend toegankelijke tracks, waarbij<br />

akoestische gitaren en folk minstens even belangrijk<br />

zijn als elektronica en avontuur. Een bescheiden parel in<br />

het enorme aanbod van het moment. (Erwin Zijleman)<br />

THEA GILMORE<br />

Ghosts & Graffiti CD 2LP<br />

De uit Oxford, Engeland afkomstige<br />

singer-songwriter Thea Gilmore bracht al<br />

veertien albums uit, ondanks dat ze pas 35 is. Om een<br />

nieuw publiek kennis te laten maken met haar muziek<br />

heeft ze voor haar nieuwe album Ghosts & Graffiti<br />

naast nieuwe nummers ook een aantal oude nummers<br />

opnieuw opgenomen met bevriende muzikanten.<br />

Dat zijn niet de minsten: Billy Bragg, The Waterboys,<br />

Joan Baez, I Am Kloot, King Creosote en Joan As<br />

Policewoman. (Erik Damen)<br />

K’S CHOICE<br />

The Phantom Cowboy<br />

CD 2LP<br />

Terugkomen na een periode van<br />

bezinning valt niet mee. Toen Sarah en<br />

Geert Bettens in 2003 tijdelijk stopten met K’s Choice<br />

was het een grote band, maar sinds de comeback in<br />

2009 opereert het tweetal, mede door wat zwakkere<br />

platen, vooral in de marge. Of The Phanton Cowboy<br />

daar iets aan gaat veranderen is maar de vraag, maar<br />

wat rockt K’s Choice lekker op haar nieuwe plaat, die<br />

nadrukkelijk teruggrijpt op de zo krachtige wortels uit<br />

het verleden. (Erwin Zijleman)<br />

LUISTER<br />

TRIP<br />

OTHER LIVES<br />

Rituals<br />

CD 2LP+CD op wit vinyl met uitklaphoes<br />

POP & ROCK<br />

(PIAS/Rough Trade)<br />

Othes Lives met Tamer Animals. Wát een<br />

album. Muziek vertaald in grenzeloos weidse<br />

landschappen en duizelingwekkend hoge<br />

luchten. In het holst van de nacht heb ik deze<br />

plaat veelvuldig gedraaid en keer op keer bleef<br />

ik ontroerd en zwaar onder de indruk achter.<br />

Drieënhalf jaar later is het vijftal uit Oklahoma<br />

terug met Rituals. De midtempo, spookachtige<br />

single Reconfiguration werd enkele maanden<br />

geleden al uitgebracht. De zelfbenoemde nieuwe<br />

sound is daarop goed hoorbaar. Het stemgeluid<br />

van Jesse Tabish blijft meeslepend, maar de<br />

omgeving is veranderd. Tamer Animals stond<br />

symbool voor hun geboorteomgeving, terwijl<br />

Rituals een nieuwe fase met lange reizen,<br />

isolement en een verhuizing naar Portland<br />

(Oregon) weerspiegelt. Met veertien tracks is<br />

het album lang, maar door de uiteenlopende<br />

nummers, luisterrijke composities en variatie<br />

aan geluiden en instrumenten is er nergens<br />

sprake van ook maar enige verveling. Rituals is<br />

toegankelijker dan beide voorgangers en, net als<br />

Tamer Animals, een absolute groeiplaat. (Jelle<br />

Teitsma)<br />

18 19


POP & ROCK<br />

TOLHUISTUIN<br />

AMSTERDAM<br />

CONCERTO 60 JAAR - LONDON<br />

CALLING LOVES CONCERTO<br />

Trots presenteert Paradiso: London Calling loves<br />

Concerto. We vieren de 60e verjaardag van<br />

platenzaak Concerto met een groot evenement:<br />

verwacht een waar muzikaal feest dat zich in de<br />

hele Tolhuistuin in Amsterdam Noord afspeelt.<br />

Van de nieuwste muzikale acts waar London<br />

Calling bekend om staat tot jong Nederlands<br />

talent en het eindigt allemaal met de band<br />

waar London Calling ooit mee had willen<br />

beginnen: The Undertones. In overeenstemming<br />

met het altijd overweldigende Concerto-aanbod<br />

zullen er ook klassieke klanken klinken, is<br />

er jazz, een filmprogramma, een mobiele<br />

platenzaak en heerlijk eten en drinken. Van<br />

binnen naar buiten, van de lente naar de zomer.<br />

ZATERDAG 16 MEI<br />

TALISCO / BETTIE SERVEERT / PAUW<br />

/ SHURA / BALL PARK MUSIC / THE<br />

GRISWOLDS / JAKE ISAAC / NADINE SHAH<br />

/ SHE KEEPS BEES / KEVIN MORBY / KILL<br />

IT KID / AURORA / JP COOPER / STEVE<br />

SMYTH / TOR MILLER / BROEDER DIELEMAN<br />

/ KATE BOY / HUDSON TAYLOR / PALACE /<br />

BANOFFEE / HEYROCCO EN MEER.<br />

ZONDAG 17 MEI<br />

THE UNDERTONES / SEINABO SEY / BEST<br />

COAST / SOLEY / TOBIAS JESSO JR. /<br />

LONELADY / EAVES / TEI SHI / THE INDIEN /<br />

SUN CLUB / NOTHING BUT THIEVES / SURF<br />

CITY / FLO MORRISSEY / GROENLAND /<br />

ACOLLECTIVE / HOLY HOLY / LOW ROAR /<br />

EZRA FURMAN / PIERCE BROTHERS / JÚNÍUS<br />

MEYVANT / HEAT / STORNOWAY / ANDY<br />

SHAUF / DMA’S / NEON WALTZ EN MEER.<br />

zie voor meer informatie:<br />

WWW.LONDONCALLINGLOVESCONCERTO.NL<br />

20<br />

21


POP & ROCK<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

POP & ROCK<br />

MUMFORD & SONS<br />

DE DELUXE EDITIE HEEFT<br />

VIER LIVETRACKS EN KOMT<br />

IN EEN FRAAIE DIGIPACK<br />

Wilder Mind CD DELUXE + 4 LIVETRACKS LP<br />

(V2)<br />

Van folk (Sigh No More) naar stadionfolk (Babel) naar stadionrock?<br />

Mumford & Sons’ Marcus Mumford liet enkele maanden geleden al<br />

doorschemeren dat het geluid op het derde album van de uit Londen<br />

afkomstige band wederom zou afwijken van haar voorganger. De titel<br />

Wilder Mind is wat dat betreft tekenend. Past het akoestische getokkel<br />

niet meer bij het viertal? Is de banjo verleden tijd? Waar is de kick-drum<br />

gebleven? De dertig naderen, een verruimd blikveld, andere invloeden.<br />

Wie het weet mag het zeggen. Op Wilder Mind is er in ieder geval ruimte voor elektrische gitaren,<br />

synthesizers, drummachines en een mellotron. Het sterke, Coldplay-achtige Tompkins Square Park opent de<br />

plaat op fraaie wijze, al is opvolger Believe iets te zoetsappig, waarbij de gitaarriff het nummer nog maar<br />

nét weet te redden. De al eerder uitgebrachte single The Wolf, over eenzaamheid en verlangen, koppelt<br />

vervolgens strakke drumpartijen en dito gitaarwerk aan de immer geraspte stem van zanger Mumford. En<br />

zo wisselen rustige popsongs en wat meer uptempo rocknummers elkaar in rap tempo af. Wat opvalt, is<br />

dat het gros van de liedjes telkens naar een climax toewerkt, iets wat de band zo populair maakte na Sigh<br />

No More uit 2009 en wat tevens als een veredeld handelsmerk kan worden aangeduid als de band op het<br />

podium staat. Met optredens in het Goffertpark in Nijmegen en Rock Werchter in het verschiet kunnen de<br />

fans rekenen op een ander, maar vooral sterk gegroeid Mumford & Sons. Prachtig album! (Jelle Teitsma)<br />

PASSION PIT<br />

Kindred<br />

CD LP<br />

(Sony Music)<br />

Passion Pit, de elektropopgroep rond Michael Angelakos, is uitgegroeid<br />

tot een populaire mainstreamband die het ook bij het wat alternatiever<br />

georiënteerde publiek goed doet. De reden? Dramatische teksten die<br />

authenticiteit doen vermoeden. Geeft de indiekids die verzot waren op Death Cab For Cutie<br />

een excuus om ook eens zonder gêne uit hun dak te gaan. Dat kan ook nu weer uitstekend op<br />

de zeer aanstekelijke en vet geproduceerde songs van Kindred. Angelakos mikt met de eerste<br />

twee singles Lifted Up (1985) en Where The Sky Hangs opzichtig naar een hitnotering. Waarom<br />

ook niet? Passion Pit is af en toe mierzoet, maar altijd sexy, melodieus en swingend. Thematisch<br />

gezien onderscheidt Kindred zich van voorgaande albums door optimistische, spirituele teksten<br />

over de relatie met zijn geliefde en familie. En inderdaad klinkt het pompeuze My Brother<br />

Taught Me How To Swim als een knaller voor EO-jongerendag. Wie zijn reserves opzij zet, heeft<br />

aan Kindred veel om van te genieten. (Max Majorana)<br />

A<br />

P<br />

SHAMIR<br />

Ratched CD LP<br />

(XL Recordings/Beggars)<br />

De twintigjarige Shamir komt uit Las Vegas en laat zich muzikaal<br />

beïnvloeden door Michael Jackson en Prince. Met zijn wat androgyne<br />

uiterlijk en hoge, soepele stem wist hij meteen de aandacht op zich te<br />

vestigen met zijn debuut, de ep Northtown – vernoemd naar de buurt waar hij op groeide. XL<br />

Recordings spotte zijn talent en op dit label verschijnt dan ook de eerste volwaardige plaat. Voor Ratchet<br />

dook hij enige tijd onder in de Silent Barn venue in Brooklyn. Met hulp van producer Nick Sylvester kon hij daar<br />

rustig werken aan het nieuwe album. Shamir won al eerder een YouTube Music Award en ook de eerste single<br />

van de plaat Call It Off is voorzien van een opvallende clip. (Bert Dijkman)<br />

ROSE WINDOWS<br />

Rose Windows CD LP<br />

Van de gebreide truien en forse baarden<br />

tot de bezwerende zang van Rabia<br />

Shaheen Qazi die regelmatig Grace Slick in herinnering<br />

roept: Rose Windows lijkt duidelijk geïnspireerd door<br />

Jefferson Airplane. Twee jaar na het veelbelovende The<br />

ROLLING STONES - STICKY FINGERS<br />

Op 5 juni verschijnt Sticky Fingers – een van de beste platen van The Rolling<br />

Stones – opnieuw in diverse formaten. Wie het album in een van de <strong>Mania</strong>winkels<br />

koopt krijgt er een exclusieve linnen tas bij cadeau!<br />

T<br />

S<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

S<br />

Sun Dogs komt het zestal uit Seattle met het tweede<br />

album, waarop de sound van het debuut verder wordt<br />

uitgediept. En dus vermengt de band opnieuw stevige<br />

psychedelische rock met pastorale folk, waarbij sfeer<br />

het wint van pakkende hooks. Een fijne trip die nog<br />

beter klinkt dan het debuut. (Marco van Ravenhorst)<br />

22 23


POP & ROCK<br />

FAITH NO MORE<br />

Sol Invictus CD LP<br />

(Recalmed/PIAS/Rough Trade)<br />

Begin jaren negentig waren het dé vaandeldragers van de Amerikaanse<br />

alternatieve rock. Met je vrienden pogode je op hun hit Epic, met je<br />

eerste vriendinnetje schuifelde je op hun fijne Commodores-uitvoering<br />

van Easy, met je bandje probeerde je songs als The Gentle Art Of<br />

Enemies oeverloos na te spelen. Hun shows waren lang niet altijd 100<br />

procent perfect, maar de band bleek immer tomeloos energiek. Soms<br />

smakte zanger Mike Patton na zeven seconden al tegen de grond.<br />

En toen werd het lange tijd stil rondom de band uit San Francisco. Faith No More stopte in 1998, maar<br />

kondigde ruim tien jaar daarna een aantal reünieshows aan. En nu, achttien jaar na Album Of The Year, zijn<br />

ze terug met tien nieuwe songs. Het is alsof de tijd stilgestaan heeft. Snoeiharde metalriffs (Black Friday),<br />

mierzoete meerstemmigheid (From The Dead), donkere soulvolle fluisterstemmen (Motherfucker, Sol<br />

Invictus), hysterisch gekrijs (Cone Of Shame), ze kunnen en doen het nog steeds. En erg geloofwaardig ook.<br />

Wát een power (Superhero), wát een energie (Separation Anxiety), wat een dampende songs (Sunny Side<br />

Up, Rise Of The Fall), wat een prachtig exploderende ballades (Matador). (Dennis Dekker)<br />

LIVE IN DE WINKELS<br />

CONCERTO AMSTERDAM<br />

10-05 T-99 15:00<br />

14-05 Avery Plains<br />

15-05 The Womb 17:00<br />

16-05 Douwe Bob 15:00<br />

23-05 Bullfight 16:00<br />

30-05 Roy Santiago 16:00<br />

31-05 The Leisure Society 16:00<br />

06-06 Yuri Honing Acoustic Quartet 16:00<br />

07-06 Where the Candybeetle dwells16:00<br />

20-06 Roosbeef 15:00<br />

PRAAMSTRA / PLATO DEVENTER<br />

08-05 Bootleg Betty<br />

15-05 Roots Rising<br />

22-05 Kees & Co 17:00<br />

29-05 Jeangu 17:00<br />

KROESE ARNHEM<br />

23-05 Douwe Bob 13.00<br />

DE WATERPUT - BERGEN OP ZOOM<br />

09-05 Bony King 15.30<br />

09-05 Janne Schra 16.30<br />

22-05 Duke John 19.00<br />

23-05 The Miseries 15.00<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

PROCLAIMERS<br />

Let’s Hear It For The Dogs CD LP<br />

Het tiende album van The Proclaimers<br />

kent genoeg goede nummers om de<br />

aandacht vast te houden. De folkroots van de broertjes<br />

Reid zijn nog steeds herkenbaar in songs die soms<br />

poppy zijn (The Other Side) en soms wat steviger<br />

(opener You Built Me Up en Forever Young), maar die<br />

sowieso allemaal zonnig en aanstekelijk zijn. Met een<br />

eervolle vermelding voor het onroerende Ten Tiny<br />

Fingers. (Ron Bulters)<br />

TODD RUNDGREN/EMIL<br />

NIKOLAISEN/HANS-PETER<br />

LINDSTROM<br />

Runddans CD<br />

Cosmic discopionier Lindstrøm en Emil Nikolaisen van<br />

de Noorse band Serena-Maneesh gingen met Todd<br />

Rundgren terug naar de gloriedagen van diens trippy<br />

jaren zeventig albums. In Oslo werkten de heren samen<br />

aan een fusie van Todds blue eyed soul met Lindstrøms<br />

disco en Nikolaisens studiomagie. Runddans is eigenlijk<br />

één lang muziekstuk, bestaande uit twaalf delen. Het<br />

is een spiritueel magnum opus geworden, in lijn met<br />

Rundgren-albums als Todd en Initiation. Een verslag<br />

van drie individuen op hun zoektocht naar muzikale<br />

gelukzaligheid. (Jos van den Berg)<br />

SLUG<br />

Ripe CD LP<br />

Slug is het project van Ian Black, een<br />

Engelse jongeman, die naam maakte<br />

met noiserock. Op dit debuut wilde hij geluiden aan<br />

elkaar koppelen. Thema werd: wat als. Wat als je<br />

stonerrock aan James Brown koppelt en wat als je Led<br />

Zeppelin samenvoegt met Madonna? Dit album geeft<br />

het antwoord en is een wonderlijk geheel. Aan het<br />

einde van de rit blijf je ademloos achter door zoveel<br />

inventiviteit. Dikke aanrader. (Erik Mundt)<br />

LUISTER<br />

TRIP<br />

POP & ROCK<br />

TORRES<br />

Sprinter CD LP<br />

(Partisan/PIAS/Rough Trade)<br />

Mackenzie Scott, oftewel Torres, haalde met haar<br />

titelloze debuut in 2013 enkele Amerikaanse<br />

jaarlijstjes, maar bleef in Nederland helaas vrijwel<br />

onopgemerkt. Dat haar jaarlijstjesnotering geen<br />

toeval was, bewijst Torres met haar nieuwe plaat<br />

Sprinter. Vergeleken met het debuut is Sprinter<br />

een opvallend rauwe en donkere plaat vol stevig<br />

gitaarwerk en gedreven vocalen. De muziek<br />

van Torres doet af en toe denken aan die van PJ<br />

Harvey in haar jonge jaren, wat mogelijk mede<br />

de verdienste is van producer Rob Ellis, die ook<br />

PJ Harveys Dry produceerde. Het donkere geluid<br />

past uitstekend bij de emotievolle stem van<br />

Torres, die de rauwe songs op indrukwekkende<br />

wijze van de juiste lading weet te voorzien en<br />

de nodige frustraties van zich af schreeuwt. Het<br />

debuut van Torres werd in Nederland nog over het<br />

hoofd gezien, maar na beluistering van Sprinter is<br />

duidelijk dat we dit keer met geen mogelijkheid<br />

om deze talentvolle Amerikaanse singersongwriter<br />

heen kunnen. (Erwin Zijleman)<br />

24<br />

25


POP & ROCK<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

POP & ROCK<br />

VINYLMANIA<br />

MYSTERONS<br />

Mysterons LP<br />

(Excelsior)<br />

Een van de leukste platen van 2015, dat durf ik<br />

nu al wel te zeggen. Vijf jonge Amsterdamse<br />

muzikanten met een fascinatie voor jaren<br />

zestig en zeventig psychedelische grooves zijn<br />

ervoor verantwoordelijk. Het Hammondorgel<br />

van toetsenist Pyke Pasman, de ride cymbal en<br />

de dromerige zang van Josephine van Schaik wordt<br />

geplaatst op uiterst doordachte ritmische patronen van<br />

wisselende maatsoorten. De fantastische en fantasierijke<br />

drummer Sonny Groeneveld biedt het stevige fundament voor de aanstekelijke parallelle grooves in de gitaar van<br />

Brian Pots en de bas van Peter Peskens. Dat alles gelardeerd met een ruime galm en voilà, zeer dansbare muziek<br />

die oneindig door lijkt te gaan is het gevolg. De vergelijking met de Doors en James Morrison is zeer snel gemaakt,<br />

maar ook Captain Beefheart, Asha Bhosle en Philip Glass zijn geen onbekenden van de band. Het kan niet anders<br />

zijn of The Mysterons zijn een regelrechte live-sensatie! (Luc van Gaans)<br />

JOHN LENNON<br />

DE JEUGD VAN TEGENWOORDIG<br />

Lennon (8 soloalbums remastered op 180 grams vinyl) Nu uit De Machine, op 29 mei De Lachende Derde en 5<br />

Release 9 juni. Losse albums komen in augustus. juni Ja Natuurlijk!<br />

IDENTIKIT Here Comes A Riot LP+CD<br />

OSCAR & THE WOLF EP Collection<br />

26<br />

Music On Vinyl is een speciaal label dat alleen vinyl uitbrengt in de hoogste kwaliteit. Er zijn zowel reissues<br />

van klassiekers als vergeten pareltjes en het label brengt ook vaak het vinyl uit naast een nieuwe cd-release.<br />

Maandelijks geven we een overzicht van de belangrijkste nieuwe releases, voor meer info kun je ook kijken op<br />

www.musiconvinyl.com<br />

WILLY DEVILLE -<br />

COLLECTED<br />

Deze zeer fraaie verzamelaar<br />

behelst als eerste de<br />

complete carrière van<br />

de nogal vaak van label<br />

veranderende DeVille. De<br />

eerste lp beslaat de Mink DeVille-jaren, de laten jaren<br />

zeventig, de jaren van CBGB’s en punk. Op de tweede<br />

lp de solojaren waarin hij de hitparade verkende, om<br />

vervolgens naar New Orleans te verhuizen om daar met<br />

lokale grootheden een aantal uitstekende Rhythm ’n<br />

Blues lp’s op te nemen.<br />

J.J. CALE - COLLECTED<br />

Collected is een voorbeeldige<br />

selectie songs uit de hele<br />

carrière van Cale. Natuurlijk<br />

ligt de nadruk op zijn eerste<br />

platen uit de zeventiger jaren,<br />

want met Naturally, Really,<br />

Okie en vooral Troubadour zet hij een serie neer waar<br />

Mark Knopfler een hele carrière op zou bouwen. De<br />

eerste schijf klinkt dan ook vertrouwd, doch de andere<br />

twee mogen er dankzij een uitgelezen keuze ook zijn.<br />

BUDDY HOLLY -<br />

COLLECTED<br />

De carrière van Buddy Holly<br />

was door zijn tragische dood<br />

op 22-jarige leeftijd maar<br />

kort, maar zowel solo als<br />

met zijn Crickets laat hij een<br />

groot oeuvre na. De geluidskwaliteit is uitstekend en<br />

aangezien Holly nooit rotzooi heeft gemaakt is de 3lp<br />

Collected, zeker voor de weinigen die nog geen album<br />

van hem hebben, een prima instapper.<br />

JEFFERSON AIRPLANE<br />

- AFTER BATHING AT<br />

BAXTER’S<br />

De opvolger van het<br />

succesvolle Surrealistic Pillow<br />

laat een machtsverschuiving<br />

horen. Waar voorheen<br />

Marty Pillow de meeste songs voor zijn rekening nam,<br />

zijn het nu Grace Slick en Paul Kantner. Resultaat is<br />

een gewaagde psychedelische plaat die laat horen<br />

hoe de band in slechts tien maanden compleet kan<br />

veranderen.<br />

CAPTAIN BEEFHEART<br />

- BLUEJEANS &<br />

MOONBEAMS<br />

In 1974 verscheen de<br />

negende plaat van Captain<br />

Beefheart & The Magic Band.<br />

Het album is een stuk beter<br />

dan de voorganger Unconditionally Guaranteed en heeft<br />

in Observatory Crest en de bluesrocker Party of Special<br />

Things To Do ijzersterke tracks.<br />

KALEIDOSCOPE -<br />

BEACON FROM MARS<br />

De tweede plaat van<br />

Kaleidoscope en tevens de<br />

tweede die Music On Vinyl<br />

uitbrengt. Na Side Trips is<br />

Kaleidoscope uitgegroeid tot<br />

een van de spannendste bands uit de psychedelische<br />

jaren zestig. Uitgebracht in februari 1968 en met de<br />

kraker I Found Out is dit met gemak hun beste plaat.<br />

27


POP & ROCK<br />

LUISTER<br />

TRIP<br />

WOMB<br />

Womb CD LP+CD<br />

(Suburban)<br />

Er wordt al een tijdje met hooggespannen<br />

verwachtingen uitgekeken naar het debuut van<br />

de Haagse band The Womb. Terecht naar nu blijkt,<br />

want The Womb heeft een betoverende plaat<br />

vol dynamiek afgeleverd. Het is een plaat die<br />

aankomt als de spreekwoordelijke mokerslag.<br />

De muziek van The Womb is geworteld in de<br />

psychedelica uit de late jaren zestig, maar geeft<br />

een geheel eigen draai aan alle invloeden uit<br />

het rijke psychedelische verleden. Het debuut<br />

van The Womb blijft je verrassen door de vele<br />

verrassende wendingen en bedwelmen met<br />

werkelijk wonderschone klanken. Het duurt even<br />

voor je al het moois hebt kunnen doorgronden,<br />

want de muziek van The Womb bestaat uit vele<br />

lagen, waarbij dromerige klanken en zonnige<br />

melodieën moeiteloos worden gecombineerd<br />

of afgewisseld met woeste gitaaruithalen of<br />

hypnotiserende solo’s. Het resultaat is echt met<br />

geen mogelijkheid in een hokje te duwen, maar<br />

intrigeert en vermaakt van de eerste tot en met<br />

de laatste noot. Een bijzonder indrukwekkend<br />

debuut derhalve. (Erwin Zijleman)<br />

SOLEY<br />

Ask The Deep<br />

CD LP<br />

Als je als IJslandse zangeres in de<br />

weer gaat met elektronica en over een<br />

karakteristiek stemgeluid beschikt, kun je erop wachten<br />

dat de vergelijking met Björk gemaakt gaat worden.<br />

Nu we dat gedaan hebben, kunnen we ons richten de<br />

verschillen, want daarvan zijn er genoeg. Sóley, voluit<br />

Stefánsdóttir en voorheen actief in Seabear, doet op<br />

haar tweede soloalbum namelijk eerder denken aan<br />

een kruising van múm en Emiliana Torrini, met een<br />

vleugje Glasser. Sfeervolle en introverte elektropop om<br />

heerlijk bij weg te dromen. (Marco van Ravenhorst)<br />

STATUS QUO<br />

Aquostic! Live At The Roundhouse<br />

2CD+DVD DVD BLURAY 2LP<br />

Vorig jaar schreven we al dat Aquostic,<br />

een verzameling akoestisch opgenomen nummers,<br />

tegen de verwachting in verrassend goed werkte.<br />

Om deze plaat een vervolg te geven werd er getoerd<br />

met Live At The Roundhouse als gevolg. Opnieuw valt<br />

op dat de nummers van Status Quo zich prima lenen<br />

voor akoestische bewerkingen. Als er hier en daar dan<br />

ook nog een accordeon een duit in het zakje doet,<br />

is het plezier optimaal. Verkrijgbaar in verschillende<br />

configuraties, biedt het optreden een flinke hoeveelheid<br />

nummers waar het spelplezier vanaf spat. (Hermen<br />

Dijkstra)<br />

SURFER BLOOD<br />

1000 Palms<br />

CD LP<br />

Met twee albums en enkele heerlijke<br />

nummers als Demon Dance, Gravity en<br />

Floating Vibes op zak is 1000 Palms alweer de derde<br />

langspeler van de vier Amerikaanse indierockers van<br />

Surfer Blood. Het recept is grotendeels hetzelfde, al gaat<br />

het tempo iets omlaag en duiken meer melodielijnen<br />

op in vergelijking met beide voorgangers. De elf<br />

nummers zijn kort, krachtig en – als altijd – luisterrijk.<br />

Het festivalseizoen is geopend! (Jelle Teitsma)<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

HIATUS KAIYOTE<br />

Choose Your Weapon CD 2LP<br />

(Flying Buddah/Sony Music)<br />

Het Australische viertal Hiatus Kaiyote is na hun baanbrekende<br />

debuutalbum Tawk Tomahawk en de ep By Fire terug met hun tweede<br />

volwaardige album Choose Your Weapon. De door de band zelf<br />

verzonnen term ‘future soul’, een smeltkroes waarin beats, hiphop, soul, latin, dubstep en<br />

jazz samenkomen, duidt nog altijd exact de lading. De acrobatische zang van frontvrouw Nai<br />

Palm past perfect bij de betoverende en verbijsterende muzikale creaties van de mannelijke<br />

ritmesectie. Het combineert het beste van The Roots, Erykah Badu met jazz, fusion en funk.<br />

Eerste single van het album is Breathing Underwater, maar er is veel meer moois te beleven<br />

op deze achttien nummers lange odyssee. Zoals het fantastisch getitelde Shaolin Monk<br />

Motherfunk, dat ook nog eens heerlijk ontspoort aan het eind. Choose Your Weapon is een<br />

spannende plaat, waar je niet snel op uitgeluisterd raakt. (Erik Damen)<br />

A<br />

POP & ROCK<br />

T<br />

P<br />

S<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

S<br />

KENNY B<br />

Kenny B CD<br />

(TopNotch/Universal)<br />

Na elf nummer één hits in Suriname maakt Kenneth Bron op zijn<br />

drieënvijftigste de overstap naar Nederlandstalig. Met Engels en<br />

Surinaams (en Aucaans en Sranantongo) kom je misschien beter weg,<br />

maar de weergaloze hitpotentie die Brons vertaalde teksten op instigatie van Topnotch’ Kees<br />

de Koning is onontgonnen terrein. Als Je Gaat, de eerste single, deed alle records op Spotify (een miljoen<br />

streams in een week!) sneuvelen. Met Parijs, de voor alle zenders geschikte opvolger van deze monsterhit,<br />

dreigt het dezelfde kant op te gaan. De Surinaamse André Hazes hoorden wij ergens en Bron dolt daar wat mee<br />

door titels als Een Man Mag Niet Huilen (met Jayh) en Na Regen Komt Zonneschijn. Humor wellicht, maar het<br />

wérkt, verpakt in die opperbeste reggae en dancehall. Om van de samenwerking met de Twentse veelkunner<br />

Jeffrey Spalburg (Paramaribo-o-o) nog maar te zwijgen. Hét feelgood album van deze zomer! (Albert Jonker)<br />

MG<br />

MG CD 2LP<br />

(Mute/PIAS/Rough Trade)<br />

Achter de initialen MG gaat niemand minder dan Martin Gore van Depeche Mode<br />

schuil. Als hoofdcomponist van deze syntipop pioneers was de behoefte om solo aan<br />

de weg te timmeren lange tijd geen noodzaak. Toch verschijnt er nu na de twee met<br />

covers gevulde Counterfeit werkjes uit 1989 en 2003 en het met Vince Clark tot stand gekomen VCMG uit<br />

2012 nu vrij snel weer een nieuw project onder eigen naam. Zoals de naam al doet vermoeden ligt dit album<br />

stilistisch in het verlengde van VCMG met de nadruk op instrumentale, licht experimentele elektronica. MG<br />

slaat een brug tussen subtiel dance-georiënteerd werk en fraaie soundtrackachtige soundscapes die af en<br />

toe doen denken aan het werk van Coil. De link met Depeche Mode is natuurlijk aanwezig maar sluit wat dat<br />

aangaat vooral aan bij hun meer experimenteel getinte remixwerk (veelal door derden). MG is in ieder geval<br />

het bewijs dat Martin Gore niet comfortabel achterover leunt en ook buiten Depeche Mode op zoek blijft naar<br />

nieuwe, creatieve invalshoeken als songwriter. (Dries Klontje)<br />

28 29


POP & ROCK<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

POP & ROCK<br />

VARIOUS<br />

A Tribute To Paul McCartney<br />

DVD BLURAY<br />

Door een keur van topartiesten is ’s werelds<br />

invloedrijkste popmuzikant in 2012 geëerd<br />

als Musicares Person Of The Year. De dvd is<br />

een mooi en afwisselende registratie van een bijzonder<br />

concert waar ook de grootmeester zelf enkele songs<br />

voor zijn rekening neemt. Andere hoogtepunten zijn de<br />

spetterende concertopening door Cirque du Soleil en<br />

de prachtige stem van Diana Krall in For No One. Een<br />

waardig eerbetoon. (Luc van Gaans)<br />

THE WEEPIES<br />

Sirens CD LP<br />

Met Sirens levert folkpopgroep The<br />

Weepies een beladen plaat af, want<br />

recent werd zangeres Deb Talan (tevens partner<br />

van bandlid Steven Tannen) gediagnosticeerd met<br />

borstkanker. Van de nood werd een deugd gemaakt<br />

en de songs werden geschreven en opgenomen<br />

gedurende het moeizame traject van herstel. Het heeft<br />

prachtige liedjes opgeleverd en vooral de titelsong mag<br />

er zijn. Deb Talan is inmiddels weer schoon verklaard.<br />

Gelukkig maar, want van de Weepies moeten we nog<br />

lang kunnen blijven genieten. (Luc van Gaans)<br />

WIRE<br />

Wire CD LP<br />

Met albums als Pink Flag en 154<br />

manifesteerde Wire zich eind jaren<br />

zeventig als de meest innovatieve band die uit de Britse<br />

punkexplosie voortkwam. Wire kent nog drie originele<br />

leden, Matthew Simms neemt de plaats in van gitarist<br />

Bruce Gilbert. Wire kijkt niet terug, maar blikt vooruit en<br />

trakteert ons op dit gelijknamige nieuwe album op elf<br />

gloednieuwe liedjes, die ditmaal dichter tegen de pop<br />

aanleunen dan we van ze gewend zijn, maar die vooral<br />

bewijzen dat Wire een band is om nog steeds rekening<br />

mee te houden. (Jos van den Berg)<br />

BINNENKORT BINNEN<br />

22 MEI<br />

Ash - Kablammo<br />

Vaccines - English Graffiti<br />

29 MEI<br />

De Jeugd Van Tegenwoordig - X - De Viering Van Het<br />

Superdecennium<br />

Florence & The Machine - How Big, How Blue, How<br />

Beautiful<br />

Melody Gardot - Currency Of Men<br />

Maite Hontele - Te Voy A Querer<br />

Jamie XX - In Colour<br />

Heather Nova - The Way It Feels<br />

5 JUNI<br />

Ryan Adams - Live At Carnegie Hall<br />

Black Rebel Motorcycle Club - Live In Paris<br />

Kurt Cobain - Montage Of Heck (Dvd)<br />

FFS - FFS<br />

Leftfield - Alternative Light Source<br />

Muse - Drones<br />

Rolling Stones - Sticky Fingers<br />

Of Monsters And Men - Beneath The Skin<br />

12 JUNI<br />

Armand & The Kik - Armand & The Kik<br />

James Taylor - Before This Road<br />

GIANT SAND<br />

Heartbreak Pass<br />

CD LP<br />

(New West/Warner)<br />

Met dit nieuwe album markeert frontman Howe Gelb de mijlpaal van dertig<br />

jaar plaatjes maken met Giant Sand en bevat al dan niet toevallig toch een<br />

beetje een samenvattend karakter. Gelb haalt geen oude koeien uit de sloot,<br />

maar deelt dit kleinood op in drie delen, die zodoende de verschillende<br />

kanten van Giant Sand belichten. Het rauwe eerste gedeelte sluit bij het<br />

vroege repertoire van de band aan, het tweede bij de veelzijdige americanagetinte<br />

jaren en op het laatste weerklinken recentere incarnaties. Die hebben een meer Europees karakter,<br />

mede doordat de huidige bandbezetting grotendeels Deens is en Howe ondertussen ook op tournees veel<br />

tijd spendeert aan deze kant van de oceaan. Zo passen de verschillende (Europese) locaties waar dit album<br />

werd opgenomen en de reeks gastmusici ook volkomen bij de aard van de band. Jason Lytle drukt hoorbaar<br />

zijn stempel op onder meer Transponder en horen we naast Grant Lee Phillips en John Parish, meermaals de<br />

meesterlijke pedal steel-gitariste Maggie Björklund. Qua songs weet Heartbreak Pass met bijvoorbeeld een<br />

opgewekt en breed gearrangeerd Every Now And Then, de zweterige jazzy pianoklanken op Pen To Paper en<br />

het intiem en aandoenlijke onderonsje met zijn twaalfjarig dochter op Forever And Always, de eclectische stijl<br />

van Giant Sand uitstekend te vangen op dit veelzijdige visitekaartje. (Corné Ooijman)<br />

MY MORNING JACKET<br />

Waterfall<br />

LIMITED CD + 5 BONUSTRACKS 2LP+CD<br />

(PIAS/Rough Trade)<br />

Het is alweer vier jaar geleden sinds hun laatste album, maar van<br />

stilzitten kun je Jim James en zijn bandgenoten niet beschuldigen. Enorme<br />

tournees, onder andere met Bob Dylan, en soloprojecten zorgden voor<br />

een goede motivatie om weer met elkaar de studio in te duiken. Daar<br />

werden dan ook gelijk twee albums opgenomen, waarvan dit de eerste is,<br />

en we de tweede later dit jaar mogen verwachten. Op The Waterfall lijkt<br />

het alsof MMJ alle invloeden die ze door de jaren heen hebben verzameld<br />

in één keer naar buiten laten komen. De soul van Evil Urges in Only Memories Remain, de psychedelica<br />

van Circuital in Like A River. Songs als Spring werken op een bijzonder spannende manier naar de climax<br />

toe, en laten een band horen die zo langzamerhand een unieke muzikaliteit in zich heeft en bijna de hele<br />

muziekgeschiedenis beheerst. James’ stem blijft van een indrukwekkende donker-eiken schoonheid, met<br />

een bereik waar menig misthoorn wat van kan leren. Gloedvolle vocalen, invloeden uit alle hoeken en een<br />

ongelofelijke instrumentbeheersing, My Morning Jacket is eigenlijk alleen nog maar te vergelijken met één<br />

band, die dan ook The Band heette. Een groter compliment is nauwelijks denkbaar. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

30<br />

31


SPECIAL POP & ROCK BOUDEWIJN DE GROOT<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

SPECIAL BOUDEWIJN DE GROOT<br />

BOUDEWIJN DE GROOT<br />

Achter Glas<br />

(Universal)<br />

CD LP<br />

‘Ik zag mijn vader achter glas…’ Na ruim acht jaar verschijnt er een<br />

nieuwe plaat van Boudewijn de Groot. De opvolger van het in 2007<br />

verschenen Lage Landen klinkt op het eerste gehoor direct vertrouwd,<br />

waarbij op sommige momenten de vraag naar boven komt waar je<br />

sommige fragmenten eerder in het oeuvre van De Groot gehoord<br />

hebt. In opener Heemsteedse Dreef, een prachtig nummer met stevig<br />

gitaarwerk van George Kooijmans, lijkt Boudewijn zelf ook terug te<br />

kijken op zijn leven. Wie de carrière van hem kent, kan uit de tekst de loopbaan van de man halen.<br />

Aan de andere kant is er bijvoorbeeld Piëta dat in het eerste couplet direct gekoppeld kan worden aan<br />

Apocalyps van De Groots debuutplaat. De cirkel lijkt hiermee dus weer rond. De titels van Achter Glas<br />

geven een typische Boudewijn de Groot-plaat aan met voorbeelden als Metamorfose, Het Meisje En Het<br />

Blauwe Meer, Anamorforse, Orion Verdwaald en Weerzien. Een aantal van deze titels zou zo gekoppeld<br />

kunnen worden aan Lennaert Nijgh waarmee De Groot onlosmakelijk verbonden lijkt. Het tegendeel is<br />

echter waar aangezien Boudewijn de Groot zelf vrijwel volledig verantwoordelijk is voor de teksten en<br />

eigenlijk geen gebruik heeft gemaakt van externe tekstschrijvers. Alleen Huub van der Lubbe heeft de<br />

tekst aangedragen voor Geen Uitzicht. De teksten zijn weldoordacht. Sommige geven duidelijk richting<br />

aan een onderwerp zoals het over de moeder van Boudewijn handelende titelnummer, andere geven juist<br />

ruimte voor eigen interpretatie waarbij het overweldigende en haast beklemmende, afsluitende Portret<br />

exemplarisch is. Doordat veel liedteksten te maken hebben met terugblikken, voorbijgegane relaties in de<br />

breedste zin van het woord en het gemis met bijbehorende emoties vormt de plaat een fraaie eenheid.<br />

Het woord ‘conceptplaat’ heeft vaak een wat pretentieuze klank, maar hier lijkt er toch sprake van een<br />

dergelijk verband. Dit heeft overigens direct tot gevolg dat Achter Glas gelijk bij de eerste keer beluisteren<br />

op mij een veel grotere impact heeft dan het eerder genoemde Lage Landen. Die impact kan echter<br />

niet plaatsvinden zonder de fraaie muziek. Niet alleen de afwisseling speelt hierbij een rol maar ook de<br />

uitgekiende arrangementen en productie: rijk en sterk maar zonder overdaad en onnodige opsmuk. Echt<br />

een plaat waarvan het geheel nog beter is dan de som der delen. Leek het er voor sommigen misschien op<br />

dat Achter Glas de laatste plaat zou zijn en De Groot niet alleen achter glas maar ook achter de geraniums<br />

zou verdwijnen, in recente interviews heeft hij aangegeven dat hij naast een project met Kooijmans en<br />

Vrienten al zin heeft om daarna een nieuwe plaat te maken en te toeren. Zowel de luisteraar als De Groot<br />

zelf kunnen concluderen dat het nog niet klaar is en dat Boudewijn de Groot met Achter Glas een van de<br />

hoogtepunten uit zijn rijke carrière gemaakt heeft. (Hermen Dijkstra)<br />

Achter Glas is één van de hoogtepunten in de carrière van Boudewijn de Groot. Dat de carrière van De Groot meer<br />

hoogtepunten bevat maakt het volgende overzicht duidelijk.<br />

BOUDEWIJN DE GROOT (1965)<br />

De eerste kennismaking met Boudewijn<br />

de Groot was voor veel mensen de<br />

singles Strand, gevolgd door Elégie<br />

Prénatal en De Morgen. Hoewel ook op een ep’tje<br />

verschenen zijn ze later toegevoegd aan de heruitgave<br />

van de eerste volwaardige langspeelplaat. Niet alleen<br />

bevat deze plaat bewerkingen van Engelstalige nummers<br />

van The Kinks, Bob Dylan en Donovan, er zijn ook<br />

de eerste eigen nummers te vinden als Apocalyps,<br />

Woningnood en Vrijgezel waarop de gouden combinatie<br />

Boudewijn de Groot/Lennaert Nijgh schittert. Klinken veel<br />

covers best gedateerd, het eigen werk mag er nog steeds<br />

zijn. Prijsnummers zijn Noordzee, Een Meisje Van Zestien<br />

en eerdergenoemd eigen werk waaronder de drie singles.<br />

VOOR DE OVERLEVENDEN<br />

(1966)<br />

Voor de overlevenden kan eigenlijk<br />

beschouwd worden als de eerste echte<br />

plaat van Boudewijn en Lennaert. De plaat bevat een<br />

aantal nummers die uit zouden groeien tot klassiekers<br />

in het oeuvre van De Groot. Naast nummers als Naast<br />

Jou, Testament, Verdronken Vlinder en Beneden Alle<br />

Peil is het toch vooral Het Land Van Maas En Waal<br />

dat uit zou groeien tot een nederpopklassieker van<br />

jewelste. Los allemaal fraaie nummers maar misschien<br />

nog wel sterker in het kader van de twaalf nummers<br />

die Voor De Overlevenden telt. De kracht van de plaat<br />

zou er voor zorgen dat de lp een klassieker zou worden.<br />

Maar er zou meer volgen…<br />

PICKNICK (1967)<br />

Het in 1967 opgenomen Picknick<br />

zou de geschiedenis in gaan als het<br />

psychedelische album van De Groot en<br />

Nijgh. In het licht van de summer of love was niets<br />

te gek en kon alles, althans zo leek het. Dat er flink<br />

geëxperimenteerd kon worden, had tot gevolg dat<br />

het productioneel misschien wel de rijkste plaat van<br />

Boudewijn de Groot is. Een absolute klassieker die geen<br />

uitschieters bevat aangezien hij van begin tot eind sterk<br />

is. Naast onder andere Eva en De Tuin Der Lusten bevat<br />

Picknick natuurlijk het meesterwerk Prikkebeen.<br />

NACHT EN ONTIJ (1968)<br />

Nacht En Ontij is een rariteit in de canon<br />

van De Groot. In eerste instantie werd<br />

de lp uitgebracht met een losse single.<br />

De lp bevatte Babylon en Heksen-Sabbath. Het laatste<br />

nummer is een hoorspelachtig werkstuk met gesproken<br />

tekst en flarden muziek, overigens met Eelco Gelling<br />

op gitaar. Typisch een geval van de klassieke ‘haatliefde-verhouding’.<br />

De single is tegenwoordig op cd<br />

toegevoegd en bevat met Wie Kan Me Nog Vertellen en<br />

Aeneas Nu twee meesterwerkjes. Misschien niet door<br />

een ieder geliefd, is het wel de plaat waarop misschien<br />

wel het meest te ontdekken valt.<br />

HOE STERK IS DE EENZAME<br />

FIETSER (1973)<br />

Hoe Sterk Is De Eenzame Fietser kan<br />

gezien worden als de aartsvader van<br />

alle betere Nederlandse popmuziek. Een plaat ook die<br />

van het begin tot aan het eind zeer sterk werk bevat,<br />

waarvan nummers als Terug van Weggeweest, Jimmy<br />

en De Reiziger er slechts enkele zijn. Ook bij deze plaat<br />

zit een flinke tijd tussen verschijnen en de voorganger<br />

en ook op deze plaat is het geheel meer dan de som<br />

der delen. In die zin vergelijkbaar met het nieuwe<br />

album Achter Glas dus. Naast de prachtige liedjes valt<br />

vooral de geweldige productie op. Deze zou er mede<br />

voor zorgen dat de veertig jaar oude plaat vandaag nog<br />

klinkt alsof ze gisteren is uitgebracht.<br />

WAAR IK WOON EN WIE IK BEN<br />

(1975)<br />

Waren op de vorige plaat de eerste<br />

scheurtjes te vinden in het partnerschap De<br />

Groot/Nijgh, op Waar Ik Woon En Wie Ik Ben werden die<br />

ook voor de buitenwereld duidelijk. Wie de hoes bekeek<br />

zag dat Nijgh vervangen was door René Daalder, een vriend<br />

van vroeger. In de muzikantenlijst zou overigens naast<br />

Ernst Jansz een dan nog onbekende Henny Vrienten zijn<br />

opwachting maken. Waar Ik Woon En Wie Ik Ben behoort<br />

tot de onderschatte platen van Boudewijn de Groot. Er<br />

zouden er overigens nog een paar volgen. Het rijke, haast<br />

middeleeuwse taalgebruik waar Nijgh om bekend stond<br />

ontbrak, mooie liedjes waren er echter in overvloed.<br />

32 33


SPECIAL BOUDEWIJN DE GROOT<br />

SPECIAL BOUDEWIJN DE GROOT<br />

VAN EEN AFSTAND (1980)<br />

Opnieuw een lange wachttijd, ditmaal<br />

HET EILAND IN DE VERTE<br />

(2004)<br />

met minder succes. Hoewel Een Tip<br />

Met Het Eiland In De Verte consolideert<br />

Van de Sluier een echte klassieker is<br />

De Groot wat hij opgebouwd heeft<br />

geworden, leken de andere nummers minder tot de<br />

met de vorige plaat. Hij behoort tot de top van het<br />

verbeelding te spreken. Het team dat meegegroeid was<br />

Nederlandse lied en het publiek heeft hem weer<br />

met Boudewijn leek dan ook uit elkaar te vallen met<br />

omarmt. Opnieuw grijpt hij naar teksten van Nijgh,<br />

de ziekte van arrangeur Bert Paige als voornaamste<br />

die echter geen actuele bijdrage meer kan leveren<br />

oorzaak. Van Een Afstand is echter zeker geen slechte<br />

aangezien hij twee jaar eerder overlijdt. Naast teksten<br />

plaat.<br />

van Nijgh en een eigen bijdrage, komt ook Freek de<br />

MAALSTROOM (1984)<br />

Voor Maalstroom geldt eigenlijk<br />

hetzelfde als voor Van Een Afstand.<br />

Het zal de reden zijn dat beide platen<br />

vaak in een adem genoemd worden. Echte klassiekers<br />

kent de plaat dan ook niet. Op deze plaat schreef De<br />

Groot bijna alle teksten zelf met als gevolg dat het een<br />

Jonge met het fraaie De Vondeling Van Ameland en<br />

het grappige De Zwembadpas aandragen. Muzikaal<br />

grijpt De Groot terug naar zijn verleden getuige het aan<br />

Picknick refererende De Blauwe Uren. Met Het Eiland In<br />

De Verte is Boudewijn de Groot echt terug.<br />

LAGE LANDEN (2007)<br />

Met Lage Landen keert Boudewijn de<br />

Interview met<br />

Boudewijn de Groot<br />

Door: Ruben Eg<br />

persoonlijke plaat geworden is. Toch moet je vaststellen<br />

Groot terug naar een kleine(re) setting<br />

dat het leek alsof de carrière van De Groot langzaam<br />

met de tourband als uitgangspunt.<br />

Pensioen? Nog voor Boudewijn de Groot eind mei<br />

verleden, met name relaties die in het hart zitten<br />

doofde. Een herrijzenis leek nodig…<br />

Het zorgt er voor dat de plaat soberder klinkt als de<br />

de respectabele leeftijd van 71 bereikt, ligt er al een<br />

en niet meer terugkomen De teksten gaan over<br />

EEN NIEUWE HERFST (1996)<br />

voorgaande twee. De plaat heeft meer een livefeel en<br />

is, hoewel zeker niet vrolijk, wat minder somber van<br />

nieuw album van hem in de schappen. ‘Het bloed<br />

kruipt gestaag voort’, zegt de zanger over Achter Glas.<br />

liefdesrelaties, relaties met ouders, de straat en een<br />

hond.’<br />

Met Een Nieuwe Herfst maakte De<br />

aard. Echte uitschieters kent de plaat niet maar dit geeft<br />

‘Hoewel ik ergens elke maand 86 euro pensioen plus<br />

Groot duidelijk dat we hem nog niet<br />

tegelijkertijd weer dat de De Groot prima mee kan<br />

wat AOW vandaan krijg, zing en schrijf gewoon door.<br />

En met Heemstede?<br />

mochten afschrijven. Opnieuw werd<br />

komen met de medeschrijvers De Jonge, Wilmink, Poels<br />

Alleen als ik dood ben houdt het op.’<br />

‘Ik heb op een aantal plekken gewoond. Maar in<br />

er contact gezocht met Lennaert Nijgh en naast het<br />

en opnieuw Nijgh. Lage Landen is niets anders dan een<br />

Heemstede en de hele regio Zuid-Kennemerland voel<br />

graven in ouder tekstmateriaal werd er ook door hem<br />

consistente en fijne plaat.<br />

Hoe drastisch is de muziekwereld veranderd sinds jij 51<br />

ik mij het meest thuis. In eerste instantie omdat ik hier<br />

nieuw materiaal aangeleverd. Bovendien werd er door<br />

jaar geleden voor het eerst een plaat opnam?<br />

ben opgegroeid. In België, met name Antwerpen en<br />

De Groot ook rondgekeken. Het leverde een plaat op<br />

Naast de studioplaten is er in de loop de<br />

‘Er zijn, zoals gebruikelijk in het leven en in de wereld,<br />

Gent, voel ik mij ook prima thuis. Den Haag spreekt me<br />

die in eerste instantie niet de meest toegankelijke leek<br />

jaren een aantal live-platen uitgekomen<br />

nieuwe generaties gekomen. Zij hebben hun eigen<br />

enorm aan. Ik heb een tijd in Los Angeles gewoond. Er<br />

maar die na verloop van tijd een flinke hoeveelheid<br />

als Concert en Een Hele Tour. Daarnaast<br />

muziek en stijlen. Dat is prachtig en mooi. Tot een paar<br />

zijn veel plekken waar ik zou kunnen wonen. Maar ik<br />

fraaie liedjes bleek te bevatten. Naast opener Een<br />

zijn er verzamelaars zoals 5 Jaar Hits I &<br />

jaar terug kon ik daar zelf nog wel inspiratie uit halen,<br />

keer steeds weer terug naar Heemstede. Laat ik er nu<br />

Wonderkind Van 50 en de magistrale afsluiter De Engel<br />

II, die precies geeft wat de titel zegt. Een lekkere<br />

maar nu voel ik mij er niet bij betrokken. Tegelijkertijd is<br />

dan maar blijven.’<br />

Is Gekomen, bevat de plaat een herbewerking van<br />

verzamelaar voor de niet al te vee eisende luisteraar.<br />

er veel hetzelfde gebleven. Er zijn nog steeds singer-<br />

Annabel maar ook het al in 1973 op de plaat gezette<br />

Datzelfde geldt ook voor Het Mooiste van Boudewijn de<br />

songwriters, die liedjes schrijven en zingen. Daar blijft<br />

Nog niet eerder met Blaute samengewerkt?<br />

Avond dat uit zou groeien tot een toekomstige nummer<br />

Groot. Degene die echt een verzamelaar zoekt die wat<br />

publiek voor. Tijdens mijn afscheidstournee zag ik ook<br />

‘Ik kende hem wel, maar het kwam er nooit van. Ik<br />

1 in de top 2000. Een Nieuwe Herfst zou niet alleen de<br />

toevoegt aan het gewone repertoire raden wij<br />

jongeren in het publiek, zelfs hiphopjongens met wijde<br />

wilde in 1996 eigenlijk met hem samenwerken op Een<br />

wederopstanding van De Groot zelf blijken te zijn maar<br />

Wonderkind Aan Het Strand aan, een verzamelaar die<br />

lange broeken. Die zeiden dat ze de teksten mooi<br />

Nieuwe Herfst. Omdat het mij de afgelopen platen<br />

zou tevens leiden tot een herwaarderingen voor de<br />

ook wat niet eerder dan wel moeilijk verkrijgbaar werk<br />

vonden, vooral die van Lennaert Nijgh.’<br />

niet zo was bevallen, zocht ik nu iemand met wie ik<br />

carrière van De Groot.<br />

herbergt. Eigenlijk begint het echter met de<br />

een goede klik had. Jean heeft heel veel ervaring, is<br />

standaardplaten. (Hermen Dijkstra)<br />

Je noemt Achter Glas een ‘familiealbum’?<br />

een goede pianist en gitarist en is thuis in heel veel<br />

‘Toen ik met producer Jean Blaute een selectie maakte<br />

muziekstijlen. Hij bleek een goed klankbord en goede<br />

uit de twintig nummers die ik de afgelopen acht<br />

coach die mij op de juiste momenten kan sturen. Jean<br />

jaar had geschreven, ontdekte ik een rode draad in<br />

zocht de intimiteit zodat het live klinkt, zonder al te<br />

de teksten van de vijftien nummers die we hadden<br />

klein en liefelijk. Geen meisjesplaat, zou ik zeggen.<br />

gekozen. Het was emotie en terugkijken naar het<br />

Maar dat klinkt wat te denigrerend (lacht).’<br />

34 35


POP & ROCK<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

POP & ROCK<br />

ROISIN MURPHY<br />

Hairless Toys CD LP+CD<br />

(PIAS/Rough Trade)<br />

Róisín Murphy was net twintig toen ze aan de zijde van producer Mark<br />

Brydon opdook als het boegbeeld van de Britse band Moloko. Na<br />

vier platen gaf Moloko er in 2002 de brui aan, waarna Róisín Murphy<br />

begon aan een solocarrière. Deze leverde met Ruby Blue uit 2005 en<br />

Overpowered uit 2007 twee platen op die in artistiek opzicht met gemak<br />

konden concurreren met de platen van Moloko, maar in commercieel<br />

opzicht aanzienlijk minder succesvol waren. De afgelopen acht jaar was<br />

het stil rond Murphy, maar met Hairless Toys keert de Ierse zangeres eindelijk terug. Róisín Murphy liet<br />

op haar vorige twee soloplaten al horen dat ze op een veel breder terrein uit de voeten kan dan het zo<br />

geprezen Moloko en dit doet ze in nog veel sterkere mate op Hairless Toys. Na het behoorlijk toegankelijke<br />

Overpowered is Hairless Toys zeker geen makkelijke plaat. Op haar nieuwe plaat experimenteert Murphy<br />

met een ingetogen en vaak wat broeierig elektronisch geluid. Hairless Toys bevat acht wat langere tracks<br />

(variërend van vier tot ruim negentig minuten) en het zijn tracks die in de meeste gevallen lastig te<br />

doorgronden zijn. Denk aan een mix van Nightclubbbing van Grace Jones, Madonnas Vogue, een vleugje<br />

Prince, eighties synthpop en een flinke dosis eigenzinnigheid. Hairless Toys heeft soms een seventies en<br />

eighties feel, maar sleurt je net zo makkelijk de hedendaagse dansvloer op. Het duurt even voordat het<br />

kwartje is gevallen, maar als het is gevallen wil je echt niet meer zonder. (Erwin Zijleman)<br />

PETER BRODERICK<br />

Colours Of The Night CD LP<br />

(Bella Union/PIAS/Rough Trade)<br />

De Amerikaanse muzikant en componist Peter Broderick maakte<br />

tussen 2007 en 2012 een onwaarschijnlijk aantal platen, maar stond<br />

vanwege problemen met zijn gezondheid sindsdien vooral langs de kant.<br />

In het oeuvre van de Amerikanen domineren tot dusver de platen met klassieke composities<br />

en experimentele soundtracks, maar Peter Broderick maakt zo nu en dan ook intieme en<br />

eenvoudiger in het gehoor liggende luisterliedjes. Colours Of The Night bevat tien van die<br />

luisterliedjes en het zijn stuk voor stuk hele mooie en bijzondere luisterliedjes. Colours Of The Night<br />

is een stemmige en voornamelijk akoestische plaat die vrij gemakkelijk overtuigt, maar pas bij<br />

herhaalde beluistering hoor je hoe knap de songs van Peter Broderick in elkaar zitten, hoe fraai,<br />

subtiel en veelzijdig de instrumentatie is en hoe mooi en gevoelig de Amerikaan zingt. Peter<br />

Broderick maakt vooral muziek voor de fijnproevers, maar deze plaat verdient in zeer brede kring<br />

aandacht en waardering. (Erwin Zijleman)<br />

36 37<br />

37<br />

T<br />

S<br />

A<br />

P<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

S<br />

NICK CAVE & WARREN ELLIS<br />

Loin Des Hommes O.S.T. CD LP<br />

(Kobalt/V2)<br />

Het laatste wapenfeit van Nick Cave en Bad Cave Warren Ellis is de soundtrack<br />

van de film Loin Des Hommes. Niet hun eerste (die stamt al van tien jaar terug<br />

voor The Proposition) maar wel even minimalistisch. Het is altijd lastig om een<br />

soundtrack los te koppelen van de bijbehorende beelden, maar Cave en Ellis creëren aangrijpende stukken<br />

van hoofdzakelijk vioolpartijen en vioolloops en piano. De desolate setting van de film – de woestijn – is op<br />

de soundtrack bijna zichtbaar in tracks als Bloody Cheche en Dust Storm. Loin Des Hommes is zeker geen<br />

gemakkelijk album en vereist de volledige aandacht van de luisteraar. Maar wie die moeite neemt en zich<br />

volledig op het album concentreert wordt beloond met een intense luisterervaring. (Ron Bulters)<br />

CEREMONY<br />

The L-Shaped Man CD LP<br />

(Matador/Beggars)<br />

Met voorganger Zoo uit 2012 wrikte het Californische Ceremony de wortels al flink los<br />

uit de bodem van hardcore en punk waarin het opbloeide. Hard en intens was het nog<br />

wel, maar de oorspronkelijke invloeden gingen op in een nieuw en eclectisch geheel.<br />

Fans zullen met The L-Shaped Man opnieuw worden verrast, want dit keer is de inventieve lijn doorgetrokken<br />

richting new wave en shoegaze. Geïnspireerd door de verbroken relatie van frontman Ross Farrar, levert dat<br />

een meer naar binnen gericht geluid op. Net zo goed overrompelend en onder je huid kruipend als het oude<br />

werk, maar dan opvallend minder luidruchtig en vooral veel subtieler. De nummers hebben het niet altijd<br />

even gemakkelijk zonder de steun van die oude muur van geluid, maar laten absoluut zien dat Ceremony<br />

zich nog altijd niets aantrekt van verwachtingen en op onbekend terrein nog meer dan genoeg interessante<br />

ontdekkingen kan doen. (Martijn Koetsier)


POP & ROCK<br />

REISSUES<br />

PATRICK WATSON<br />

Love Songs For Robots<br />

(Domino/V2)<br />

CD 2LP<br />

Bij het schrijven van zijn nieuwe album realiseerde Watson dat veel<br />

van zijn emotionele reacties eigenlijk mechanische reacties waren, met<br />

dien verstande dat wij ons onderscheiden van computers omdat die<br />

geen emoties kennen. Dat verklaart de titel van het vijfde album van<br />

de getalenteerde Patrick Watson, Love Songs For Robots. Het album is<br />

echter verre van emotieloos. Integendeel. Watson’s zachte falsettostem<br />

wordt gecompleteerd door gitaar, percussie, bas, piano en electronica.<br />

De begeleiding is spaarzaam maar zeer warm. Het is moeilijk om een favoriet tussen de tien nummers aan<br />

te wijzen, of het moet het epische ‘Bollywood’ zijn. Het is fijn dat in deze muzikale vluchtige tijden mensen<br />

als Watson nog de moeite nemen een echt album te maken. Met Love Songs For Robots overtreft Watson<br />

zijn vorige plaat, het al niet geringe Adventures In Your Own Backyard, ruimschoots. En als ik mij niet vergis<br />

kan dit album wel eens tot de favorieten van 2015 gerekend gaan worden. (Ron Bulters)<br />

Reissues<br />

ROGER CHAPMAN<br />

JOE STRUMMER<br />

Chappo<br />

2CD DELUXE<br />

Het nogal onderscheidende stemgeluid<br />

van Chappo, de bijnaam van de<br />

(voorheen) frontman van de Engelse rockband<br />

Family, eist in 1979 zonder het keurslijf van zijn oude<br />

bandmaten (hoewel) de spotlights helemaal op<br />

om met vrienden zijn bekende bonte stijl van folk,<br />

psychedelica, acid, jazz, fusion en high energy rock ‘n’<br />

roll voort te zetten, zij het een tikje verfraaid. Dat is vast<br />

de hand van producer David Courtney, die eerder met<br />

Leo Sayer werkte. Na Familys Fearless eind vorig jaar<br />

revitaliseert kwaliteitslabel Madfish Chappo’s eersteling<br />

superieur op dubbel-cd met outtakes en duiding van<br />

Pete Feenstra, Family-specialist. (Albert Jonker)<br />

I Need A Dodge DVD+CASSETTE<br />

Deze dvd behandeld een voetnoot in<br />

de geschiedenis van The Clash. Als<br />

achtereenvolgens Topper Headon en Mick Jones uit de<br />

band worden gezet en Joe Strummer een nieuwe Clash<br />

opzet, zijn de kritieken niet mals. Het album Cut The<br />

Crap wordt neergesabeld en Strummer vlucht wederom<br />

het land uit – een paar jaar eerder haalde hij dezelfde<br />

stunt uit door naar Parijs te vluchten en dat leverde<br />

toen een berg publiciteit op. Deze vlucht brengt hem<br />

naar Granada, Spanje waar hij een Spaanse Dodge op<br />

de kop tikt. Als zijn vrouw Gaby moet bevallen moet<br />

Strummer terug naar de UK en parkeert hij ergens die<br />

Dodge. Als een soort Searching For Rodrigues gaat<br />

filmmaker Nick Hall op zoek naar de auto en interviewt<br />

daarbij de betrokkenen. (Bert Dijkman)<br />

JOHN MAYALL’S BLUESBREAKERS<br />

Live In 1967 CD<br />

(Forty Below/Bertus)<br />

Na het vertrek van Eric Clapton wist John Mayall de volgende meestergitarist<br />

te strikken voor zijn Bluesbreakers. Het werd Peter Green en die deed niemand<br />

minder dan B.B. King verzuchten ‘he’s the only one to make me sweat’. Met Green<br />

in de gelederen werd A Hard Road gemaakt, een album dat minstens even sterk is als de legendarische<br />

voorganger met Clapton. Drummer Aynsley Dunbar verliet de band en als vervanger werd Mick Fleetwood<br />

aangetrokken. Voor het eerst speelden dus Green, Fleetwood en bassist John McVie samen in een band – al<br />

was dat bij Mayall slechts drie maanden. In deze periode werden vijf shows in Londen opgenomen door<br />

een Nederlandse fan. De tapes bleven tot nu toe onbekend totdat Mayall ze onlangs in de handen kreeg.<br />

Hij restaureerde ze samen met een technisch team en maakte een selectie voor dit album. De band wordt<br />

gedragen door het sublieme gitaarspel van Green die ook in de oudere Bluesbreakers-songs excelleert<br />

met snijdende solo’s. Verwacht niet te veel van de geluidskwaliteit, die is erg ruw, maar wat hier muzikaal<br />

geboden wordt, is werkelijk fantastisch en ook nog historisch van belang. (Bert Dijkman)<br />

TORI AMOS<br />

Little Earthquakes<br />

Under The Pink<br />

(Warner)<br />

2CD DELUXE LP<br />

2CD DELUXE LP<br />

Hoewel er van haar in 1988 al een<br />

curieuze rockplaat verscheen onder<br />

de naam Y Kant Tori Read, beschouwt vrijwel iedereen,<br />

inclusief Tori Amos zelf, Little Earthquakes (1992) als<br />

haar officiële debuut. Deze intens persoonlijke plaat<br />

kan gerust tot de meest invloedrijke albums van de<br />

jaren negentig gerekend worden, want hoewel Tori<br />

Amos zelf hoorbaar in de voetsporen trad van Kate<br />

Bush, zouden later talloze muzikale vrouwen in de hare<br />

treden. Terecht dus dat het prachtige en indringende<br />

Little Earthquakes een Deluxe Edition heeft gekregen.<br />

De eerste schijf bevat<br />

fraai geremasterde<br />

versies van de<br />

oorspronkelijke twaalf<br />

liedjes, de tweede<br />

is gevuld met zes<br />

livetracks en twaalf<br />

b-kantjes waarvan de<br />

meeste niet hadden<br />

misstaan op de eerste<br />

schijf. Uiteraard staat<br />

ook haar aangrijpende<br />

cover van Nirvanas Smells Like Teen Spirit<br />

hier tussen. In 1994 zou Tori Amos<br />

een eerste hit scoren met Cornflake<br />

Girl, afkomstig van haar tweede<br />

album, Under The Pink. Deze plaat<br />

is op dezelfde wijze opgepoetst als<br />

Little Earthquakes. Hier telt de tweede schijf vijftien<br />

liedjes, waarvan maar liefst zeven live-opnames<br />

die oorspronkelijk Past The Mission vergezelden op<br />

verschillende edities van de betreffende cd-single.<br />

Inmiddels telt de complete discografie van Tori Amos<br />

al meer dan vijftien overwegend goede titels, maar de<br />

eerste twee behoren nog altijd tot haar allermooiste.<br />

(Marco van Ravenhorst)<br />

38<br />

39


REISSUES<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

REISSUES<br />

VANDERGRAAF GENERATOR<br />

After The Flood - At The BBC 1968-<br />

1977 2CD<br />

late meesterwerk The Quiet Zone/The Pleasure Dome,<br />

opmerkelijk is een gedeeltelijke uitvoering uit 1977 van<br />

klassieker A Plague Of Lighthouse Keepers. (Enno de Witt)<br />

ACERECORDS<br />

Oftewel opnames uit de gehele periode<br />

waarin de legendarische band rond Peter Hammill heeft<br />

bestaan. Terecht wordt niet de suggestie gewekt dat de<br />

Britse omroeparchieven volledig zijn benut, en ook niet<br />

alles is previously unreleased, maar het zijn wel twee<br />

schijven die de complete catalogus van het gezelschap<br />

VARIOUS<br />

Beale Street Saturday<br />

CD LP<br />

Over Memphis in de jaren vijftig (Sun!<br />

Elvis! Cash!) en de jaren zestig (Stax!<br />

Otis! Sam! Dave!) hoeven we u niets uit te leggen.<br />

CLARENCE ‘FROGMAN’<br />

HENRY - BABY AIN’T<br />

THAT LOVE: TEXAS &<br />

TENNESSEE SESSIONS<br />

1964-1974<br />

NICK CAVE HEARD<br />

THEM HERE FIRST<br />

Nick Cave heeft gedurende<br />

zijn carrière aardig wat<br />

gecoverd; het bleek de<br />

illustreren. Het begint met een uitvoering van People You<br />

Maar dat er in de jaren zeventig een levendige scene<br />

Hoewel geboren in Louisiana<br />

moeite waard om een<br />

Were Going To, het eerste nummer dat de mannen ooit<br />

was die de nog levende legendes koesterde en tegelijk<br />

opereerde producer en<br />

verzamelaar van de<br />

opnamen. Voor een groep die pas een paar maanden<br />

hun invloeden vermengde met punkattitudes is minder<br />

platenbaas Huey P. Meaux vanuit Texas, alwaar<br />

originelen samen te stellen. Dit resulteert in een<br />

bestond klinken ze opmerkelijk volwassen en dat wordt<br />

bekend. Onder leiding van Jim Dickinson, wiens fans<br />

hij muzikanten uit New Orleans gebruikte om de<br />

verzamelaar met voornamelijk oude folk, blues en<br />

alleen maar beter naarmate de jaren verstrijken. VDG(G)<br />

namen hebben als Keith Richards en Bob Dylan,<br />

hitgevoelige sound na te bootsen die Clarence Henry<br />

country, met een enkel uitstapje naar rock, britpop,<br />

was niet alleen innovatief en baanbrekend, maar ook zeer<br />

werd in 1979 deze lp lokaal uitgebracht. Legendes<br />

voorheen bij Chess grote hits bezorgde. Henry ging<br />

soul of chanson. Vanwege de constante kwaliteit en<br />

hecht, eigenzinnig en gedreven, wat ze tot op de dag<br />

als Furry Lewis staan gebroederlijk naast Mud Boy<br />

met en dankzij Meaux in de seventies zijn repertoire<br />

de nodige onbekende pareltjes een aanrader voor elke<br />

van vandaag relevant maakt. We kennen de nummers<br />

& The Neutrons. Opgenomen in de studio van Sam<br />

uitbreiden richting soul, blues, country, funk en zelfs<br />

muziekliefhebber. (Arnout de Vries)<br />

al van de reguliere studioplaten, maar net als op Vital<br />

zit er extra bite in. Hoogtepunten zijn de tracks van het<br />

Phillips, uiteraard. Een prachtig tijdsdocument, het<br />

heruitbrengen meer dan waard. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

reggae om zich niet te laten kisten door de tijdgeest.<br />

Frogmans minder bekende werk blijkt minstens even<br />

interessant en wordt op- en uitgediept door Ace<br />

Records’ Alec Palao en Tony Rounce. (Albert Jonker)<br />

DON’T BE BAD: 60S<br />

PUNK RECORDED IN<br />

TEXAS<br />

Boeken<br />

PETER SIJNKE<br />

The Motions: Beat van Haagse Bodem<br />

ANTON CORBIJN<br />

1 2 3 4<br />

WOW, WOW, BABY!<br />

1950S R&B, BLUES<br />

AND GOSPEL FROM<br />

DOLPHIN’S OF<br />

HOLLYWOOD<br />

Producer Huey Meaux leidde<br />

bepaald geen smetteloos<br />

leven maar op zijn werk<br />

valt weinig af te dingen.<br />

Nadat hij een hit scoorde met She’s About A Mover,<br />

begin 1965 op zijn eigen Tribe-label, probeerde hij<br />

Een nieuw deel in de serie<br />

Dit boek hoort bij de tentoonstelling<br />

Het is dat een spaarzame<br />

met andere garagerockbands, punk avant la lettre, te<br />

Nederrockklassiekers, dat eerder<br />

in het Haagse fotomuseum die van 21<br />

gospel van Brother<br />

scoren. Meaux zou pas later weer furore maken met<br />

o.a. Focus behandelde, gaat over de<br />

maart tot 21 juni 2015 loopt. Centraal<br />

Prince Dixon en een keur aan fijne bluessongs de<br />

Freddie Fender, maar op Don’t Be Bad vinden we veel<br />

legendarische Haagse band The Motions. Peter Sijnke<br />

staan 350 ongepubliceerde werken waaronder zo’n<br />

vaart er gelukkig af en toe uit halen, want met alle<br />

juweeltjes uit 1965 en 1966, waarvan er tien nooit<br />

schreef eerder boeken over Nederpop (o.a. Dragonfly<br />

30 individuele portretten van Joe Cocker, Traffic, Marc<br />

opwekkende en onweerstaanbaar swingende R&B<br />

eerder uitgebracht zijn. (Ron Bulters)<br />

en Kralingen) en mag gezien worden als een kenner<br />

op dit gebied. Ook voor dit boek heeft hij tot in detail<br />

de geschiedenis van The Motions uitgeplozen en dat<br />

levert een rijk geïllustreerd en vooral gedocumenteerd<br />

boek op. Het zijn vooral de jaren 1964-1967 die van<br />

Almond etc. Verder o.a. The Rolling Stones, Nick Cave<br />

en een tourreportage van The Slits.<br />

ANTON CORBIJN<br />

Hollands Deep<br />

zou deze verzamelaar de gemiddelde luisteraar al<br />

na zeven nummers uitgeput achterlaten. Dit is derde<br />

deel in de reeks die de pareltjes van John Dolphin’s<br />

labels verzameld. Met wild honkende saxofoons opent<br />

Big Boy Groves & His Orchestra Wow, Wow, Baby! en<br />

SWEET THINGS FROM<br />

THE ELLIE GREENWICH<br />

AND JEFF BARRY<br />

SONGBOOK<br />

belang zijn, want in die periode is Robbie van Leeuwen<br />

Vanwege de zestigste verjaardag van<br />

tussen de vierentwintig liedjes prijken grote namen<br />

Ze vormden tussen 1962 tot<br />

de belangrijkste componist. Na zijn vertrek bestaat de<br />

fotograaf Anton Corbijn verschijnt<br />

als Memphis Slim, Jimmy Witherspoon, Floyd Dixon en<br />

en met 1968 zo ongeveer<br />

band nog enkele jaren in wisselende bezettingen (met<br />

het retrospectief Holland Deep, met<br />

Chuck Higgins. (Corné Ooijman)<br />

het ultieme Brill Building-<br />

natuurlijk altijd Rudy Bennett als zanger en blikvanger),<br />

hoogtepunten uit al zijn series. Startpunt zijn de<br />

songwritersduo en bepaalden daarmee mede het<br />

doch het succes komt niet meer in die mate terug.<br />

grofkorrelige zwart-witfoto’s van musici uit de jaren<br />

popgeluid van die tijd. Denk aan onverwoestbare<br />

De namen en data vliegen om je oren en dat gaat<br />

zeventig en tachtig. In latere series zien we hoe hij<br />

girlgroupklassiekers als Then He Kissed Me (Crystals) en<br />

misschien iets ten koste van de leesbaarheid, het<br />

steeds zijn grenzen verlegt door nieuwe thema’s<br />

Leader Of The Pack (Shangri-Las). Daarnaast herbergt<br />

eindresultaat is toch weer een uitstekende biografie<br />

te kiezen en te experimenteren met technieken en<br />

deze compilatie ook minder bekende en lastiger te<br />

van een van de eerste belangrijke bands van ons land.<br />

materialen.<br />

verkrijgen nummers als Spring Fever van Tony Pass.<br />

(Bert Dijkman)<br />

(Willem Jaap van Essen)<br />

40 waterput.nl kroese-online.nl 41 • de-drvkkery.nl • velvetmusic.nl • platenhuis-het-oor.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • northendhaarlem.nl • platenhuis-het-oor.nl • platomania.nl • northendhaarlem.nl • sounds-venlo.nl •• kroese-online.nl platomania.nl • • sounds-venlo.nl<br />

velvetmusic.nl 41


REISSUES<br />

RUTGER VAHL<br />

Wally Tax - Leven En Lijden van een Outsider<br />

In 1998 verscheen de autobiografie van Wally Tax, Tot Hier En Dan Verder. Het was een<br />

boek waarin Tax zich als verzuurde ex-popster liet zien en ongemeen hard afrekende met<br />

vele personen uit zijn leven. Rutger Vahl heeft zich in zijn biografie tot doel gesteld achter<br />

de werkelijke Wally Tax te komen en dat is hem voorbeeldig gelukt. Vahl heeft kosten nog<br />

moeite gespaard om alles boven tafel te krijgen en interviewde niet alleen vele mensen<br />

uit de directe omgeving van Tax, ook kreeg hij de beschikking over diens achtergelaten notities. Vahl weet<br />

hierdoor de tweeslachtigheid van Tax – enerzijds een uiterst talentvolle songschrijver en charmeur eerste<br />

klas, anderzijds een alcoholistische junk die continue in de financiële schulden leeft – goed te treffen<br />

zonder een definitief oordeel te vellen. We lezen hoe Tax na de succesvolle jaren met The Outsiders en<br />

een aanvankelijk redelijk succesvolle solocarrière, afglijdt in diepe, destructieve verslavingen. De dood van<br />

vriendin Laurie Langenbach is een breekpunt en raakt hem zo diep dat hij die klap nooit meer te boven<br />

komt. Leven en Lijden ligt dan ook dicht bij elkaar in dit ontluisterende verhaal over een legende die ook<br />

ver buiten onze landsgrenzen die status geniet. (Bert Dijkman)<br />

KAMELOT<br />

Haven<br />

2CD 2LP<br />

(Napalm/PIAS/Rough Trade)<br />

In 2011 verliet zanger Roy Khan Kamelot en zijn adequate vervanging werd<br />

schier onmogelijk geacht. Kamelot kwam in 2012 echter glorieus voor de dag<br />

met een nieuwe zanger (Tommy Karevik) en een prachtig album, Silverthorn.<br />

Kamelot bewees daarmee haar grote klasse en haar plaats aan de top van de symfonische heavy<br />

progmetal. Het individu bleek ondergeschikt aan de groep. Op de nieuwe cd Haven laat Kamelot er geen<br />

gras over groeien en opent het kampioenenbal in stijl met het gracieuze Fallen Star waarin Karevik zijn<br />

zalvende, bezwerende stembanden direct hun romantische werk laat doen. Het is een opmaat voor een<br />

indrukwekkende rij wonderschone nummers waarin Kamelot subtiel en melodieus doordendert, en soepel<br />

schakelt van zwaar aangezette bombast naar prachtig breekbaar en van symfonische krachtpatserij naar<br />

duistere en sfeervolle heavy metal. Haven is theatraal, glashelder en onweerstaanbaar! (Menno Valk)<br />

HEAVY<br />

ZWARE JONGEN<br />

FRANCIS MUS<br />

De Demonen van Leonard Cohen<br />

Wie is Leonard Cohen? De Canadese<br />

singer-songwriter, inmiddels de<br />

80 voorbij, is populairder dan ooit.<br />

Toch blijft hij gehuld in mysterie: de gentleman<br />

met het onwankelbare aura heeft tegelijkertijd iets<br />

ondoorgrondelijks en ongrijpbaars. In zijn werk maant<br />

Leonard Cohen ons geregeld aan om ‘op te biechten’<br />

wie we zijn en wat ons bezighoudt. Meer dan zestig<br />

jaar lang is hij ook zelf op zoek gegaan naar een plek<br />

waar hij zichzelf kon vinden. Maar bestaat die plek wel,<br />

en laat een veelzijdig kunstenaar als Leonard Cohen<br />

zich wel in één beeld vangen? Cohen-kenner Francis<br />

Mus (KU Leuven) dook in alle beschikbare archieven,<br />

interviewde mensen uit Cohens entourage, analyseerde<br />

zijn songteksten en ging op zoek naar de mens achter<br />

de bekendste singer-songwriter ter wereld.<br />

Heavy<br />

TRIBULATION<br />

The Children Of The Night<br />

Na een korte carrière als<br />

CD LP<br />

deathmetalband verraste het Zweedse<br />

Tribulation op The Formulas Of Death uit 2013 met<br />

heavy metal die nog steeds extreem was, maar veel<br />

VICTOR BOCKRIS<br />

Transformer, The Complete Lou Reed<br />

Story<br />

Transformer, The Complete Lou<br />

Reed Story van Victor Bockris is een<br />

vernieuwde en bijgewerkte versie van de biografie<br />

die Bockris over Reed schreef. Transformer, de eerste<br />

complete biografie over deze musicus en zanger sinds<br />

zijn dood, laat zien hoe Lou Reed de verpersoonlijking<br />

werd van een leven vol seks, drugs en rock ‘n’ roll,<br />

en bevriend was met kunstenaars als Andy Warhol,<br />

Nico, J.J. Cale en David Bowie. Inclusief nooit eerder<br />

gepubliceerde foto’s en verhalen uit Reeds inner circle.<br />

Auteur Victor Bockris kende Lou Reed persoonlijk.<br />

(Redactie)<br />

meer leunde op spanning, uitgerekte composities en<br />

intelligente gitaarriffs. Op de nieuwe cd Children Of The<br />

Night rekt de band de muzikale grenzen met veel durf<br />

en succes verder op richting psychedelica, avontuur en<br />

klassieke heavy metal, en levert wederom een album<br />

af waar mijn mond van open valt. (Menno Valk)<br />

KORPIKLAANI<br />

Noita<br />

CD LP<br />

(Nuclear Blast/PIAS/Rough Trade)<br />

Het Finse Korpiklaani is al vanaf 2002 een van de vaandeldragers van de<br />

folkmetal. Zo goed als het debuut Spirit Of The Forest zal het wel nooit meer<br />

worden, maar dat komt vooral omdat het verrassingsaspect weg is. Feit is wel<br />

dat de band er een gestage productie op nahoudt en eigenlijk alle platen die volgden de moeite waard<br />

zijn. De laatste jaren is de band echter behoorlijk geplaagd door bezettingswisselingen en het nieuwe<br />

album Noita moet bewijzen dat Korpiklaani nog immer vitaal is. De plaat werd wederom opgenomen<br />

in de Petrax Studio met Aksu Hanttu achter de knoppen. Een vertrouwd geluid dus en ook de thematiek<br />

van de songs is onveranderd. De band maakt nog steeds gebruik van traditionele instrumenten en<br />

opvallendst op de nieuwe plaat is knoppenaccordeon van Sami Pertulla. Daarnaast speelt de viool een<br />

hoofdrol en zijn er meer solo’s dan ooit voor Toumas Rounakari. Waarmee blijkt dat de band wederom<br />

erin geslaagd is een balans te vinden tussen oude folk en nieuwe metal. (Bert Dijkman)<br />

LUCIFERIAN LIGHT ORCHESTRA<br />

Luciferian Light Orchestra CD<br />

(Adulrua/Suburban)<br />

Bij de naam Luciferian Light Orchestra vroeg ik mij af of er sprake is van een<br />

bewuste verwijzing naar Electric Light Orchestra; de vooruitstrevende rockgroep<br />

van producer Jeff Lynne van ongeveer veertig jaar geleden. Anyway, Luciferian<br />

Light Orchestra is een seventies project van Christoffer Johnsson van Therion, die zijn voorliefde voor<br />

de hardrock uit de jaren zeventig en zijn interesse in het occultisme onvoldoende kwijt kon in de<br />

symfonische bombast van zijn oorspronkelijke band. Het talent van Johnsson is nadrukkelijk aanwezig in<br />

deze prachtige, donkere en met authentieke psychedelica doorspekte seventies rockplaat. Het analoge<br />

geluid, de wah-wah solo’s, de vloeiende psychedelica en de occulte thema’s maken het debuut van<br />

Luciferian Light Orchestra tot een onweerstaanbaar lekkere plaat. En het mysterie rondom de naam van<br />

de zangeres doet de rest. (Menno Valk)<br />

42<br />

43


HEAVY<br />

SATYRICON<br />

Live At The Opera<br />

2CD+DVD 3LP<br />

(Napalm/PIAS/Rough Trade)<br />

Op 8 september 2013 deelde de Noorse blackmetalband Satyricon het podium<br />

met het Noorse Opera Koor in Oslo. Deze unieke samenwerking ontstond ruim<br />

anderhalf jaar eerder toen de groep de song To The Mountains samen met het<br />

koor uitvoerde. De dirigent bleek te porren voor meer en met componist/arrangeur Kjetil Bjerkestrand<br />

werd een complete show uitgedacht. Hiermee kwam een droom uit voor Satyr, het meesterbrein van<br />

de band. Bekende en onbekende songs van de band kregen een complete metamorfose en maken in<br />

het nieuwe arrangement een diepe indruk. Deze registratie laat dan ook horen waar Satyricon toe in<br />

staat is en dat is veel. Op de bijgevoegde dvd is alles nog indrukwekkender. (Bert Dijkman)<br />

UNLEASHED<br />

Dawn Of The Nine<br />

CD 2LP<br />

(Nuclear Blast/PIAS/Rough Trade)<br />

Toen de Zweedse deathmetal de wereld zo’n 25 jaar geleden veroverde, voer<br />

Unleashed al op het voorste drakenschip. Twaalf cd’s verder bestaat de band nog<br />

steeds. Unleashed lijkt net zo onverwoestbaar als de stoere en symmetrische<br />

deathmetal die de band (nog steeds) speelt. De nieuwe cd Dawn Of The Nine is een krachtige<br />

plaat met donderende drums, epische melodieën en refreinen, strakke riffs, de dreigende stem<br />

van zanger en bassist Johnny Hedlund en de altijd weer opvallend verfijnde gitaarsolo’s van Fredrik<br />

Folkare. Hoewel de mannen inmiddels de voor Vikingsoldaten pensioengerechtigde leeftijd hebben<br />

bereikt, is de mythologische strijd en vooral het bloedvergieten daarin nog immer een onuitputtelijke<br />

bron van inspiratie. Een van die geweldige nummers, The Bolt Thrower, lijkt een verwijzing naar de<br />

legendarische Britse evenknie en liet mij even vollopen met hoop. Zou die band ooit nog eens met<br />

nieuw materiaal komen? (Menno Valk)<br />

MICHAEL SCHENKER<br />

Spirit On A Mission CD<br />

Met zijn band Temple of Rock is<br />

meestergitarist Michael Schenker aan<br />

een tweede jeugd begonnen. Met zanger Doogie<br />

White, gitarist/toetsenist Wayne Findlay en de<br />

voormalige Scorpions-ritmesectie Herman Rarebell en<br />

Francis Buchholz vormt hij een gouden team. Meer nog<br />

dan voorganger Bridge The Gap klinkt deze opvolger<br />

als een hecht groepsalbum waaraan ieder bandlid<br />

een waardevolle bijdrage levert. In combinatie met<br />

het geïnspireerde songmateriaal en een als vanouds<br />

excellerende Schenker levert dit een album op dat de<br />

vergelijkingen met de MSG-klassiekers uit de jaren<br />

tachtig kan doorstaan. (Dries Klontje)<br />

ZWARE JONGEN<br />

WHITESNAKE<br />

The Purple Album<br />

2LP+CD+DVD+EXTRA’S<br />

CD CD+DVD 2LP<br />

Volgens eigen zeggen, ligt de oorsprong<br />

van The Purple Album in het verscheiden van Jon Lord.<br />

Coverdale en Ritchie Blackmore hadden contact over een<br />

potentieel Deep Purple Mark III-achtig project. Uiteindelijk<br />

wilde Blackmore toch niet, maar is Coverdale onder de<br />

Whitesnake-vlag doorgegaan. The Purple Album bevat<br />

een aantal herbewerkingen van Deep Purple-klassiekers<br />

uit de Coverdale/Hughes-jaren. Dertien, op de luxe versie<br />

zelfs vijftien, vette tracks waarvan in eerste instantie<br />

misschien gedacht zal worden hoe Coverdale het in zijn<br />

hoofd kan halen, maar waarvan in de praktijk blijkt dat<br />

juist door de durf in uitvoering en arrangementen het<br />

fantastisch werkt. (Hermen Dijkstra)<br />

TESSERACT<br />

Odyssey/Scala<br />

CD+DVD LP+DVD<br />

Opgericht in 2007, is TesseracT een<br />

progressieve metalband. De Britten uit<br />

Milton Keynes maakten twee studioalbums. De band<br />

is onderdeel van ‘djent’, een stijl die o.a. door bands<br />

Symfo<br />

NOSOUND<br />

Teide 2390 2CD<br />

De op het eerste oog curieuze titel<br />

van Nosounds tweede live-cd slaat<br />

op de opnamelocatie. De band kreeg een uitnodiging<br />

om op te treden tijdens het Starmus Festival (editie<br />

2014) in het observatorium van de vulkaan Teide<br />

op Tenerife. Inderdaad op 2390 meter hoogte. Niet<br />

bepaald een doorsnee festival, met in 2014 ook<br />

nog Stephen Hawking als gastspreker en optredens<br />

van Rick Wakeman en Brian May. De set is een<br />

keurige dwarsdoorsnede uit Nosounds oeuvre van<br />

meeslepende, psychedelische en verstilde klanken, die<br />

fantastisch bij de locatie passen. Vijf songs zijn onder<br />

de noemer A Short Concert Film terug te zien op de<br />

bijgeleverde dvd, die daarnaast een surround mix van<br />

alle twaalf nummers bevat. (Martin Kikkert)<br />

OZRIC TENTACLES<br />

Technicians Of The Sacred<br />

2CD LP2<br />

Wat moet je nu weer voor origineels<br />

schrijven over de Ozrics die in feite<br />

steeds dezelfde plaat maken? Lang uitgesponnen jams<br />

met fluiten en veel gitaar- en synthsolo’s over een<br />

lekker loom sterk door reggae beïnvloed ritme, dat<br />

is wat je altijd krijgt. Het verschil tussen het ene en<br />

het andere nummer ligt alleen in het tempo en de<br />

hoeveelheid space die in de composities verwerkt zit,<br />

voor de rest is alles nagenoeg inwisselbaar. Ja, ik geef<br />

toe, dit schreef ik in de recensie van Ozrics voorlaatste<br />

plaat Paper Monkey uit 2011. Maar wat de Ozrics doen,<br />

doen ze op een hoog kwaliteitsniveau, en bovendien is<br />

Technicians Of The Sacred een dubbelaar, hetgeen de<br />

band de ruimte geeft om haar mindblowing muziek te<br />

laten ontwikkelen. De kortste track is al zes minuten<br />

HEAVY<br />

als Meshuggah wordt beoefend. Daarbij integreert<br />

TesseracT ook elementen van ambient en symfo in haar<br />

geluid, dat weids klinkt. Dit album is live opgenomen in<br />

Europa en Rusland en in het Londense Scala. Fijn album,<br />

dat TesseracT neerzet als klasse-artiesten. (Erik Mundt)<br />

terwijl de meeste nummers rond de tien minuten<br />

klokken. Dat zorgt ervoor dat veel songs de luisteraar in<br />

hogere sferen brengen en houden, precies wat je van<br />

een goede Ozric-release mag verwachten. (André de<br />

Waal)<br />

ARENA<br />

Unquiet Sky CD<br />

Met The 7th Degree Of<br />

Seperation herrees Arena<br />

in 2011 uit de as. The<br />

Unquiet Sky bewijst dat<br />

de band echt aan een tweede leven begonnen<br />

is. Zanger Paul Manzi is helemaal ingewerkt<br />

en Clive Nolan beroert zijn toetsen weer<br />

wat uitbundiger. Waar de voorganger zich S<br />

liet samenvatten als hardrock met<br />

toetsen, is The Unquiet Sky echt weer T<br />

een symfonische cd geworden.<br />

A<br />

Gebleven zijn de kortere<br />

composities, twaalf stuks deze P<br />

keer. Het eerste trio daarvan zal<br />

E<br />

de twijfelaars gelijk over de streep<br />

trekken. Dit is Arena zoals we ze L<br />

het liefst horen: krachtig, broeierig, P<br />

melodieus en ruimte voor een paar L<br />

heerlijke gitaar- en keyboardsolo’s.<br />

A<br />

Met dit jaar alweer het twinigjarig<br />

jubileum van de band, hadden ze A<br />

zichzelf geen betere eer kunnen T<br />

bewijzen dan met deze prima plaat. J<br />

(Martin Kikkert)<br />

E<br />

44 45


SYMFO<br />

SYMFO<br />

GLASS HAMMER<br />

The Breaking Of The World CD<br />

Met vijftien studioreleases in ruim<br />

elkaars natuurlijke vijanden, maar de bij vlagen uitbundige<br />

bigband die hier over de Porcupine Tree uitgestort wordt,<br />

vereist een brede muzikale interesse. Nummers als Futile,<br />

GRAND CRU<br />

twintig jaar draait Glass Hammer een<br />

Sound Of Muzak en Hatesong zijn vrijwel onherkenbaar<br />

zeer respectabel gemiddelde. Zelfs het vertrek van<br />

geworden. Dat roept de vraag op voor wie deze release<br />

John Davison naar Yes kon de band niet van hun stuk<br />

bedoeld is. Harrison heeft er in ieder geval zelf het<br />

brengen, al waren vijf leadzangers op hun vorige<br />

grootste plezier aan beleefd. (Martin Kikkert)<br />

plaat misschien wat veel van het goede. Op The<br />

Breaking Of The World neemt het duo Bogdanowicz<br />

NORDIC GIANTS<br />

/ Groves de vocalen (weer) voor hun rekening. De<br />

A Seance of Dark Delusions<br />

2CD LP<br />

band concentreert zich volledig op hun specialisme:<br />

Het debuutalbum van de postrock/<br />

retro-prog, geïnspireerd door de Yes-sound uit de jaren<br />

prog outfit Nordic Giants had niet beter<br />

zeventig en met een keyboardgehalte waar ELP zich<br />

kunnen uitkomen dan op het KScope label. Dat is<br />

comfortabel bij zou voelen. (Martin Kikkert)<br />

omdat Nordic Giants op A Séance of Dark Delusions<br />

GAVIN HARRISON<br />

Cheating The Polygraph<br />

2CD LP<br />

Nu Porcupine Tree langdurig in coma is<br />

geraakt, roeren buiten Steven Wilson<br />

ook andere bandleden zich in allerlei projecten. Gavin<br />

Harrison lijkt het dicht bij huis te zoeken door een aantal<br />

Porcupine Tree-composities in bewerkte vorm opnieuw<br />

van die typische KScope-muziek maakt: mysterieus,<br />

moeilijk, ietwat pretentieus, nooit catchy qua ritmes<br />

en hooks maar toch vreemd meeslepend, met een<br />

niet alledaagse bandnaam, en een mooie cd-hoes.<br />

Merendeels instrumentaal, op twee door zangeressen<br />

gezongen nummers na (waarvan Futures Dark de<br />

echte aanrader is), maken de twee mannen achter de<br />

giganten een reuzenstap ten opzichte van hun eerste<br />

EMMYLOU HARRIS &<br />

RODNEY CROWELL<br />

uit te brengen. Nu zijn jazz en progressive rock zeker niet<br />

twee EPs. (André de Waal)<br />

Roots<br />

PAUL BRADY<br />

Traveling Kind<br />

(Nonesuch/Warner)<br />

CD LP+CD<br />

The Vicar St. Sessions<br />

De imposante carrière van Emmylou Harris beslaat<br />

BARNA HOWARD<br />

Quite A Feelin’<br />

CD LP<br />

Al vanaf de eerste akoestische<br />

gitaarklanken van Indiana Rose weet<br />

je dat het goed zit. Als dan de banjo inzet en Barna<br />

Howard begint te zingen, is het niet moeilijk om je<br />

te laten betoveren door de tijdloze folkliedjes van<br />

deze in Missouri opgegroeide troubadour, die klinkt<br />

als een erfgenaam van Dylan, Donovan, James Taylor<br />

en Josh Ritter. Niet alle liedjes halen het hoge niveau<br />

van het openingsnummer, maar als de laatste klanken<br />

van Lend Me A Moment wegsterven kan niet anders<br />

geconcludeerd worden dan dat we hier te maken<br />

hebben van een zeer veelbelovende singer-songwriter.<br />

Dit prachtige album schreeuwt niet om aandacht, maar<br />

verdient het wel. (Marco van Ravenhorst)<br />

Vol. 1 CD<br />

In oktober 2001<br />

werd Vicar<br />

Street, een<br />

van Dublins meest prestigieuze<br />

concertzalen, volgeboekt door een<br />

van Ierlands grootste muzikale<br />

artiesten, Paul Brady. Die speelde<br />

er maar liefst 23 shows, begeleid<br />

door een geweldige band en met<br />

hulp van talloze beroemde vrienden,<br />

waaronder Van Morrison, Mark<br />

Knopfler en Bonnie Raitt. Dit is het<br />

eerste album met hoogtepunten uit<br />

die reeks concerten. Afgaande op<br />

de fantastische muziek op dit eerste<br />

deeltje, hopen wij dat er nog vele<br />

zullen volgen. (Jos van den Berg)<br />

T<br />

A<br />

P<br />

S<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

inmiddels al meer dan veertig jaar. Nadat zij een<br />

prominente plaats vertolkte op de platen van Gram<br />

Parsons brak zij begin jaren zeventig solo door<br />

met albums als Pieces Of The Sky en Elite Hotel.<br />

Vorig jaar nog maakte Harris, samen met Daniel<br />

Lanois, nog indruk met haar integrale uitvoering van<br />

Wrecking Ball in Carré in Amsterdam. Ook Rodney<br />

Crowell heeft inmiddels een lange staat van dienst.<br />

In de jaren zeventig maakte hij als gitarist deel<br />

uit van Harris’ eigen Hot Band. Daarna maakte hij<br />

soloplaten en produceerde hij en schreef hij, onder<br />

meer voor zijn ex Roseanne Cash en diens vader<br />

Johnny. De wegen van Harris en Crowell kruisten<br />

elkaar in 2013 al op hun gezamenlijke mooie plaat<br />

Old Yellow Moon. Een samenwerking die blijkbaar<br />

naar meer smaakte blijkens het nu uitgebrachte The<br />

Traveling Kind. Alle mooie solo-albums van Harris<br />

terzijde: haar stem komt vaak toch het best uit in<br />

haar duetten (onder meer met Bob Dylan, Elvis<br />

Costello en uiteraard Gram Parsons) en haar trio’s<br />

met Linda Ronstadt en Dolly Parton. The Traveling<br />

Kind, waarvoor Harris en Crowell het merendeel<br />

van de nummers samen schreven, vormt hierop<br />

ook geen uitzondering. (Ron Bulters)<br />

46<br />

sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl • platomania.nl<br />

47


ROOTS<br />

OLIVIA CHANEY<br />

Longest River CD<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

(Nonesuch/Warner)<br />

De Engelse multi-instrumentaliste is al sinds 2010 op diverse ep’s en<br />

albums te bewonderen, maar toch is dit haar volledige solodebuut.<br />

Hoewel diepgeworteld in de folktraditie, is ze wel duidelijk een kind<br />

van deze tijd. De songs hebben duidelijk een Britse inslag, die we kennen van illustere<br />

voorgangers als Fairport Convention, maar de productie en voordracht doen eerder denken<br />

aan een eenentwintigste eeuw versie van Nick Drake. Ook Amerikanen als de heren Dylan en<br />

Cohen zijn niet onopgemerkt aan haar voorbijgegaan, waardoor ook tekstueel de nummers niet<br />

blijven hangen in de aloude traditie. Chaneys heldere stem klinkt ergens tussen een jonge Joni<br />

Mitchell en Sylvia Tyson. De akoestische gitaar is de basis, maar harmonium, cello en een enkel<br />

ander strijkinstrument zorgen voor de nodige diepgang. Geen experimenteel nieuw geluid, maar<br />

een album dat het folkgeluid precies het goede zetje geeft om met zijn tijd mee te gaan. (Jurgen<br />

Vreugdenhil)<br />

A<br />

T<br />

P<br />

S<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

S<br />

EILEN JEWELL<br />

Sun Down Over Ghost Town CD LP<br />

(Signature Sound/V2)<br />

Eilen Jewell heeft zich de afgelopen tien jaar bijna geruisloos geschaard<br />

onder de smaakmakers in het rootssegment, waarbij de Amerikaanse singersongwriter<br />

de ruimte tussen Lucinda Williams, Gillian Welch en Jolie Holland<br />

opvult. Dat doet ze ook weer op haar nieuwe plaat Sun Down Over Ghost Town, waarop we overigens<br />

bijna vier jaar hebben moeten wachten. Ook op haar nieuwe plaat laat Eilen Jewell zich weer inspireren<br />

door country en folk (noir) uit een heel ver verleden, maar de Amerikaanse staat ook open voor allerlei andere<br />

invloeden, waardoor je je het ene moment in een bar in Nashville waant en het volgende moment in de<br />

woestijn van Arizona. Nog meer dan op haar vorige platen overtuigt Eilen Jewell op Sun Down Over Ghost<br />

Town met mooi ingekleurde en doorleefde songs en emotievolle vocalen die mooie en indringende verhalen<br />

vertellen. (Erwin Zijleman)<br />

KING OF THE WORLD<br />

Live At Paradiso CD LP<br />

(Bertus)<br />

Sinds de oprichting in 2012 is het snel gegaan met King Of The World. De band die een<br />

samenwerkingsverband is van gitarist Erwin Java, o.a. ex-White Honey en Cuby & The<br />

Blizzards, en drummer Fokke de Jong, o.a. ex-Normaal, kreeg zijn vorm door toevoeging<br />

van zanger en bassist Ruud Weber en toetsenist Govert van der Kolm. Vanaf het eerste moment ging het<br />

draaien en er werd aan albums gewerkt, waarvan de band er inmiddels twee heeft gemaakt. Na diverse<br />

tournees en een reeks aan prijzen en optredens in tv-programma’s, vonden ze dat het tijd was voor een liveregistratie.<br />

Het is een kraker, de energie spat er vanaf en hoewel de studio-albums ook goed waren, is het<br />

duidelijk dat we hier met een fenomenale live-band te maken hebben. Daarbij zorgen ze ervoor, dat de blues<br />

bij een breder publiek bekend wordt en ook dat is een uitzonderlijke prestatie. (Erik Mundt)<br />

KING KING<br />

Reaching For The Light CD<br />

Voor het derde album nam de Schotse<br />

bluesband King King geen genoegen<br />

met goed. Het moest geweldig worden. Het viertal<br />

rond zanger en gitarist Allan Nimmo, greep terug op<br />

hun invloeden. Nimmo groeide op met de muziek van<br />

Bad Company en Whitesnake. Het is te horen op dit<br />

album, dat volwassen klinkt en doorleefd. Voor hun<br />

vorige twee albums ontving de band belangrijke prijzen<br />

en ongetwijfeld zal dat weer gebeuren. (Erik Mundt)<br />

TOM RUSSELL<br />

The Rose Of Roscrae 2CD<br />

Dit is Russells derde ‘folkopera’, na The<br />

Man From God Knows Where (1999) en<br />

Hotwalker (2005). Thema is ditmaal het Wilde Westen<br />

en Tom krijgt daarbij hulp van een indrukwekkende<br />

reeks americana-sterren, als Johnny Cash, David Olney,<br />

Eliza Gilkyson en Guy Clark, om er maar een paar<br />

te noemen. Nog niet eerder bracht de Amerikaanse<br />

muziekscene een dergelijk epos voort, we mogen hier<br />

gerust spreken van een Amerikaans meesterwerk. Een<br />

indrukwekkende kroon op Russells oeuvre. (Jos van den<br />

Berg)<br />

DWIGHT YOAKAM<br />

Second Hand Heart<br />

CD LP<br />

In de Verenigde Staten is Dwight<br />

Yoakam al meer dan dertig jaar een<br />

zeer gerespecteerd muzikant, maar in Nederland<br />

moeten we niet veel hebben van de singer-songwriter<br />

met de onafscheidelijke cowboyhoed. Het meer<br />

dan uitstekende 3 Pears veranderde daar drie jaar<br />

geleden niets aan en ook deze nieuwe plaat gaat daar<br />

waarschijnlijk niets aan veranderen. Zonde, want de mix<br />

van traditionele en moderne (alt)country smaakt ook dit<br />

keer naar veel meer. (Erwin Zijleman)<br />

LUISTER<br />

TRIP<br />

ROOTS<br />

BOOTLEG BETTY<br />

Left The Barn CD LP<br />

(Kroese Records)<br />

Bootleg Betty is een all women rootsband<br />

uit Nijmegen. Ze maken onweerstaanbare<br />

rockabilly met uitstapjes richting country, rock<br />

’n’ roll en pop. Bestond hun repertoire eerst<br />

louter uit covers, nu presenteert de band vijf<br />

eigen nummers op de ep Left The Barn. Met<br />

openingsnummer A Song Called Wanda schieten<br />

de dames uit de startblokken. Niet alleen horen<br />

we een heerlijke gitaarsolo, ook wordt er flink<br />

getrokken aan de snaren van de contrabas en<br />

is er fraaie samenzang. Het tempo wordt iets<br />

omlaag geschroefd in Raging Cadillac, dat de<br />

luisteraar meeneemt naar diepst van de nacht<br />

met zwoele Chris Isaak-gitaren. Hoogtepunt van<br />

de ep Like A Wolf besluipt je met voorzichtige<br />

mondharmonicaklanken, maar wordt steeds<br />

heftiger, om uiteindelijk weer te verdwijnen in<br />

de nacht. Left The Barn verschijnt zowel op cd als<br />

op 10” vinyl op het nieuw opgerichte platenlabel<br />

Kroese Records van de Gelderse popspeciaalzaak.<br />

(Erik Damen)<br />

48<br />

49


ROOTS<br />

JIMMY LAFAVE<br />

The Nighttribe CD<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

(Music Road/V2)<br />

Al sinds zijn debuutalbum Austin Skyline uit 1992 werkt Jimmy LaFave<br />

gestaag aan een steeds indrukwekkender wordend oeuvre, waarbij hij<br />

het qua herkenning helaas nog steeds vooral moet hebben van collega’s<br />

en critici. Platen als Highway Trance en Buffalo Return To The Plains behoren echter zonder<br />

enige twijfel tot de hoogtepunten van de hedendaagse americana. Zijn aanstaande zestigste<br />

verjaardag luistert hij op met een nieuw hoogtepunt. The Night Tribe is de naam van zijn<br />

band, maar is vooral ook een eerbetoon aan wat LaFave omschrijft als ‘the Kerouac people’.<br />

Mensen die werken als de meeste anderen slapen. Serveersters, pompbedienden, nacht-dj’s,<br />

muzikanten. Over hen gaat het in de zonder uitzondering prachtige liedjes, waar covers van<br />

Neil Young (Journey Through The Past) en, als altijd, Bob Dylan (Queen Jane Approximately)<br />

naadloos bij aansluiten. Wanneer krijgt deze man de status die hij verdient? (Marco van<br />

Ravenhorst)<br />

A<br />

T<br />

P<br />

S<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

S<br />

T-99<br />

The Various Sounds Of T-99 CD LP<br />

(Excelsior)<br />

Tussen 2001 en 2007 bracht het Amsterdamse T-99 vier klasbakken<br />

van platen uit die bij alternatieve rootsliefhebbers internationaal een ongekend<br />

enthousiasme teweeg brachten, niet in de laatste plaats door ruggensteun van hun<br />

vlammende optredens. Deze kostelijke en zeer welkome compilatie danken we indirect aan een slinkse truc<br />

van het al even gruizige duo zZz. Zij wensten T-99 namelijk als headliner op hun Sleazefest dit jaar alleen<br />

was T-99 niet beschikbaar. Gitarist Mischa den Haring is loeidruk want veelgevraagd in het internationale<br />

bluescircuit met zijn instrumenten en als producer en die andere twee topmuzikanten, Martin de Ruiter<br />

en Donné la Fontaine spelen in het al even bonte en grensverleggende gezelschap Maison du Malheur.<br />

Desgevraagd wilde de één wel als de ander ook kon. Kwam dat even goed uit met dat festivalseizoen in het<br />

vooruitzicht! (Albert Jonker)<br />

WARD THOMAS<br />

From Where We Stand CD<br />

(Wall To Wall/V2)<br />

Britpop met een Amerikaanse country-invalshoek. Zo laat de muziek van de Zuid-<br />

Engelse tweelingzussen Catherine en Lizzy Ward zich het beste omschrijven. Met<br />

samenzang van hoge muzikale kwaliteit weten ze hun muziek naar een sensationeel<br />

niveau te brengen. Er wordt al gesuggereerd dat zij het Britse antwoord zijn op Dolly Parton. Maar deze<br />

muziek beslaat een breder spectrum dan country alleen. Het zou me daarom ook niet verbazen als de dames<br />

met dit prachtige debuutalbum in rap tempo grote naam gaan maken. (Luc van Gaans)<br />

Jazz & Fusion<br />

BILL LAURANCE<br />

Swift CD+DVD<br />

Swift is de tweede cd van deze<br />

toetsenist van Snarky Puppy. Bill<br />

Laurance deed tien jaar over zijn solo debuut (Flint),<br />

voor het vervolg werkte hij sneller en directer (vier<br />

maanden). De ideeën en composities kregen vorm<br />

tijdens de laatste tour van Snarky Puppy. Muzikaal is het<br />

weer een spannende mix van klassiek, jazz, dance met<br />

veel variatie in tempo (swing). De bezetting van de<br />

band is hetzelfde als bij het album Flint. De luisteraar<br />

wordt meegenomen op een muzikale trip over de<br />

wereld van de jazzfunksupergroep. (Stefan Koer)<br />

BRANFORD<br />

MARSALIS<br />

QUARTET<br />

Coltrane’s A Love<br />

Supreme Live CD<br />

(Okeh/Sony Music)<br />

Een heruitgave van een sprankelende uitvoering<br />

van een van de meest beroemde jazzsuites uit<br />

de geschiedenis, ter gelegenheid van de vijftigste<br />

verjaardag van het legendarische album<br />

A Love Supreme van John Coltrane. Deze<br />

S<br />

legendarische suite, die deel uitmaakte<br />

van de eerste uitgave op het label van T<br />

Marsalis, Footsteps of Our Fathers,<br />

A<br />

werd uitgevoerd en opgenomen in<br />

het Bimhuis (Amsterdam) tijdens P<br />

een Europese tour in maart 2003. Als<br />

E<br />

bonus is er de discussie tussen de<br />

L<br />

vier bandleden en collega saxofonisten<br />

Michael Brecker, Ned Goold, David<br />

P<br />

Sánchez en Miguel Zenón, over de L<br />

inspiratie en de uitdagingen die de A<br />

composities van Coltrane bieden.<br />

A<br />

Bovendien zien we Alice Coltrane, John<br />

T<br />

Coltranes weduwe en de pianist van zijn<br />

J<br />

laatste band, in een gesprek met Branford<br />

Marsalis. (Redactie)<br />

E<br />

LUISTER<br />

TRIP<br />

JAZZ & FUSION<br />

SNARKY PUPPY<br />

Sylva CD+DVD 2LP<br />

(Universal)<br />

Als er één ding duidelijk werd bij de vier<br />

gezamenlijke concerten die ze vorig jaar<br />

in Dordrecht gaven, dan was het wel dat<br />

de combinatie tussen het Amerikaanse<br />

fusioncollectief Snarky Puppy en ons eigen<br />

Metropole Orkest ideaal is. Vooral de<br />

samenwerking tussen Snarky Puppy-frontman<br />

Michael League en dirigent Jules Buckley was erg<br />

hecht en muzikaal zeer uitdagend. Deze nieuwe<br />

plaat bevat het beste van deze concerten, en is<br />

verkrijgbaar als (dubbel) vinylalbum of als cd<br />

met bonus dvd. Snarky Puppy is in tien jaar tijd<br />

uitgegroeid tot een fenomeen op het gebied van<br />

jazz, funk en poprock en heeft bovendien een<br />

warme band met Nederland, getuige het vorig<br />

jaar uitgebrachte en in Kytopia opgenomen livealbum<br />

We Like It Here. Op Sylva slaat League een<br />

nieuwe weg in. Het is een suite, geschreven met<br />

een orkestopzet in gedachten. Buckley bleek de<br />

ideale muzikale partner, die zichzelf hier overtreft<br />

met geweldige arrangementen. Als slagroom<br />

op de taart verschijnt Sylva bovendien op het<br />

legendarische jazzlabel ¡Impulse! (Jos van den<br />

Berg)<br />

50<br />

51


JAZZ & FUSION<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

JAZZ & FUSION DANCE<br />

ERIC VLOEIMANS<br />

Olivers Cinema Act 2 CD<br />

Was de eerste cd van deze bijzondere<br />

combinatie (trompet, accordeon<br />

en cello) al een groot genot, Act 2 is een meer<br />

dan passend vervolg. Met vrijwel alleen originele<br />

composities van de bandleden biedt ook deze plaat<br />

Dance<br />

GEORGE FITZGERALD<br />

Fading Love<br />

CD LP<br />

5 jaar na zijn eerste release ziet het<br />

debuutalbum van George Fitzgerald<br />

het daglicht. Het idee van het album is grotendeels<br />

geïnspireerd door de zomer van 2013 op het eiland<br />

waar je een DJ in de zomer wel zou verwachten, Ibiza.<br />

De titel verwijst naar zowel zijn, op dat moment,<br />

afbrokkelende relatie en zijn tegelijkertijd zijn<br />

ontgoocheling over het gebrek aan vernieuwing en de<br />

inspiratieloze clubmuziek op het eiland. Gemaakt in<br />

Londen en Berlijn, waar alle hippe DJ’s tegenwoordig<br />

wonen, is het een album geworden met dansvloer<br />

gerichte luister- techhouse en house. (Jeroen van<br />

Heukelom)<br />

LAURENT GARNIER<br />

La Home Box CD<br />

Laurent Garnier staat bekend als<br />

houseveteraan en als een van de meest<br />

sympathieke DJ’s in het circuit van de wereldtop. Vorig<br />

jaar kondigde hij aan dat hij 5 verschillende EP’s zou<br />

uitbrengen op evenveel verschillende labels. Dus zagen<br />

fans en DJ’s zich geroepen om vinyl te kopen van labels<br />

als Still Music, 50 Weapons, MCDE, Musique Large and<br />

Hypercolour. Laurent Garnier bracht op deze releases<br />

niet alleen houseproducties uit, maar ook techno zelfs<br />

instrumentale hip hop. Dit jaar bundel hij deze releases<br />

op zijn eigen label F-Communications. De cd bevat<br />

enkele tracks die op de EP’s stonden evenals enkele<br />

tracks die op de 6e EP uit zal komen. Zo te horen<br />

is Laurent Garnier voorlopig nog niet klaar om met<br />

pensioen te gaan. Gelukkig niet! (Jeroen van Heukelom)<br />

weer een wereld aan lyriek en romantiek maar<br />

vooral aan de gelegenheid om weg te zwijmelen<br />

bij fantastische melodieën. Stukken als Vino, Romeo<br />

& Juliet en Die Kleine Spieluhr maken het haast<br />

onmogelijk de cd weer uit de speler te halen. Eric<br />

Vloeimans in absolute topvorm! (Luc van Gaans)<br />

PAROV STELAR<br />

The Demon Diaries<br />

2CD 2LP<br />

De Oostenrijker Marcus Füreder, zoals hij<br />

in het dagelijks leven heet, heeft met<br />

zijn electro swing zijn stempel op heel wat verzamelcd’s<br />

gedrukt zoals Hotel Costes en Supperclub. Zijn productie<br />

ligt hoog gezien het feit dat dit zijn 6e echte album al<br />

weer is. The Demon Diaries is een dubbelcd met op de<br />

eerste cd electro swing zoals je gewent bent van Parov<br />

Stelar. Op de tweede cd zijn meer dance georiënteerde<br />

nummers te vinden die ook een stuk donkerder klinken.<br />

Hierdoor blijken er toch nog wat Demons in de krochten<br />

van zijn hoofd te zitten. Gelukkig maar. (Jeroen van<br />

Heukelom)<br />

VARIOUS<br />

Late Night Tales Presents After Dark<br />

Nocturne CD<br />

Een nocturne is de Franse term om een<br />

muzikale compositie te beschrijven die is geïnspireerd<br />

door de nacht zoals de voor jazzliefhebbers Harlem<br />

Nocturne. De draai die er voor de mixreeks Late<br />

Night Tales aan wordt gegeven is die van de disco.<br />

Denk aan oude obscure disco maar ook aan moderne<br />

varianten zoals Lindstrøm. Het geheel is verzameld en<br />

verdienstelijk gemixt door Bill Brewster, Amerikaanse<br />

disco-dj van het eerste uur en auteur van een standaard<br />

werk over de dj: Last Night A DJ Saved My Life. Je bent<br />

in goede handen. (Bram Peeters)<br />

BOB MOSES<br />

All In All CD LP<br />

(Domino/V2)<br />

Bob Moses is een duo uit Brooklyn dat melodieuze deep house maakt,<br />

maar niet uitsluitend voor op de dansvloer. Want de muziek van Tom<br />

Howie en Jimmy Vallence, ze kennen elkaar al uit de studiebanken in<br />

het Canadese Vancouver, blijkt gelaagder dan je in eerste instantie zou denken. Dat bewezen ze<br />

al enigszins op een tweetal ep’s, waarop minimalistische elektronica samensmelt met lome<br />

housebeats. Die ep’s vormen tevens de basis voor All In All, hun eerste volwaardige plaat.<br />

Daarop trekt het duo de muzikale registers nog iets verder open. Zo zit er een singersongwritercomponent<br />

doorheen vervlochten, waardoor sommige nummers meer tekst bevatten<br />

dan gangbaar binnen dit genre. Ook maakt Bob Moses af en toe gebruik van organische<br />

instrumenten, zoals een akoestische gitaar. Het zorgt ervoor dat deze muziek origineel en speels<br />

uit de hoek komt. Zoals voetstappen die langzaam aan in beats veranderen. Al met al een fijne<br />

combinatie van dance en pop. (Willem Jaap van Essen)<br />

T<br />

S<br />

A<br />

P<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

S<br />

HOT CHIP<br />

Why Make Sense 2CD DELUXE 2LP DELUXE<br />

(Domino/V2)<br />

Dansvloerkrakers en gelikte, haast zoetsappige ballads. Het klinkt wellicht als<br />

een merkwaardige combinatie, maar Hot Chip weet de twee op een logische<br />

manier te verenigen. Op het nieuwe album, Why Make Sense, is dat niet anders.<br />

Zo heb je aan de ene kant de single Huarache Lights: een ijzersterke dancetrack, mooi opgebouwd zodat<br />

je aan het eind niet meer stil kan staan. De Kraftwerk-invloeden zijn er overduidelijk, tot het robotthema<br />

aan toe. White Wine And Fried Chicken had echter haast van Elton John kunnen zijn. De rest van hun muziek<br />

hangt ertussenin en weet het beste van de twee werelden te combineren. Vooral het warme en organisch<br />

aanvoelende geluid valt op, de grote kracht van de band. Vergeleken met hun eerdere albums is Why Make<br />

Sense weinig verrassend, maar wel een prima toevoeging aan hun oeuvre. (Arnout de Vries)<br />

SQUAREPUSHER<br />

Damogen Furies CD LP<br />

(Warp/V2)<br />

Een van de beste paarden uit de Warp-stal bewijst dat hij ondanks het passeren van<br />

de veertig nog altijd de meest meedogenloze jazzmuzikant achter een computer is. Op<br />

Damogen Furies, naar onze beste inschatting zijn veertiende studioalbum, is hij drukker<br />

dan druk en combineert hij ruimtelijke klanken met scherpe synths en snoeiharde breakbeats wat daarom<br />

wellicht nog het meest valt te omschrijven als drill ’n bass of zo je wilt drum ’n space. Dit geluid produceert<br />

hij met een batterij zelfgebouwde en geprogrammeerde elektronica en een viersnarige bas waarmee hij de<br />

extremen opzoekt. Of zoals hij tegen 3VOOR12 zei: ‘Ik ben gefascineerd door extremiteit, maar ik houd ook<br />

van tunes.’ Die tunes zijn weliswaar te vinden op Damogen Furies maar dreigen telkens ten onder te gaan<br />

vanwege het ritmische geweld. Dat levert een herkenbare spanningsboog op en een energieke ontlading die<br />

zowel Squarepusher als ons jong houdt. (Bram Peeters)<br />

52 53


DANCE<br />

LUISTER<br />

TRIP<br />

SAUN & STARR<br />

Look Closer CD LP<br />

(Daptone/V2)<br />

Het hipste label dezer dagen, Daptone, is van<br />

huis uit een 45 rpm single label, en hun best<br />

verkochte single is niet van vlaggenschepen<br />

Sharon Jones of Charles Bradley maar van<br />

Saun & Starr. Hot Shot, om precies te zien, en<br />

die foot stomping funk ontbreekt uiteraard<br />

niet op hun debuutalbum. Al jaren de<br />

achtergrondzangeressen van Sharon Jones en de<br />

openers van de Daptone Soul Revue, past hun<br />

meerstemmige soul perfect bij de door blazers<br />

gedomineerde sound van huisband The Dap<br />

Kings. Hun grote stadssound past meer in de<br />

traditie van de Chess soul en daarop huizende<br />

illustere duo’s als Maurice & Mac en The Knight<br />

Brothers, dan in de bekendere southern sound<br />

van Sam & Dave. Een ondergrond van funk en<br />

een altijd aanwezige hint van gospel swingt<br />

constant de pan uit en verschilt genoeg van<br />

Sharon Jones en Charles Bradley om naast hen<br />

plaats te kunnen nemen in de Brooklyn Hall Of<br />

Fame van Daptone. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

ACTRESS<br />

DJ Kicks<br />

CD LP+CD<br />

Bijna twintig jaar loopt de serie Dj-Kicks<br />

inmiddels. Brits producer Actress (Darren<br />

Cunningham) tekent voor deel 49. Net als in diens<br />

eigen oeuvre horen we veel experimentele house/<br />

techno, onder andere van Autechre, Mark Fell en STL.<br />

En dat typische Actress-sfeertje. Niet van deze wereld<br />

maar tevens intiem en geruststellend dankzij warme<br />

esoterische melodieën. Met Bird Matrix bevat Dj-Kicks<br />

traditiegetrouw een nieuwe track van de samensteller<br />

zelf. (Willem Jaap van Essen)<br />

SHLOHMO<br />

Dark Red CD LP<br />

Los Angeles blijft een hub van<br />

experimentele beatcreators zoals<br />

Daedelus, Nosaj Thing en Flying Lotus. Een naam die<br />

nog weinig wordt genoemd is die van de 25-jarige<br />

Shlohmo aka Henry Laufer. Als het goed is, komt daar<br />

nu verandering in want zijn tweede plaat is een klein<br />

juweeltje vol experimentele elektronica die volgens<br />

hemzelf nog het beste valt te omschrijven als: ‘It<br />

sounds like if Electric Wizard tried to make an R&B<br />

record or Boards of Canada meets Burzum by the River<br />

Styx’. Warm aanbevolen. (Bram Peeters)<br />

Hiphop &<br />

Soul<br />

AEZALIA BANKS<br />

Broke With Expensive Taste CD<br />

Ze was drie jaar geleden even ‘the<br />

next big thing’ na hitsingle 212 en<br />

ep 1991 (haar geboortejaar). Onenigheid tussen de<br />

temperamentvolle en niet op haar mondje gevallen<br />

Azealia en haar toenmalige label vertraagde dit<br />

debuut. Daarop combineert deze zangeres/rapper uit<br />

New York schijnbaar uit de losse pols hiphop, rap, r&b,<br />

drum ‘n’ bass en nineties dance tot een grimey maar<br />

aanstekelijke sound. (Willem Jaap van Essen)<br />

BADBADNOTGOOD &<br />

GHOSTFACE KILLAH<br />

Sour Soul<br />

Badbadnotgood is een instrumentale<br />

jazzband die groot is geworden door het coveren<br />

van hiphopnummers. De laatste jaren brengen ze<br />

echter steeds meer eigen materiaal uit, zo nu en<br />

dan met rappers. Voor hun nieuwe album hebben<br />

ze besloten samen te werken met Ghostface Killah,<br />

bekend van de Wu-Tang Clan. Een gouden greep,<br />

want zijn schreeuwerige rapstijl vult de subtiele jazz<br />

van Badbadnotgood perfect aan. De laatste jaren<br />

is hij in topvorm, en op Sour Soul komt hij weer<br />

zeer overtuigend voor de dag. Ook Badbadnotgood<br />

musiceert erg sterk, en zet sfeervolle, bij vlagen zelfs<br />

filmische instrumentaties neer. Door de afwisseling<br />

tussen nummers met en zonder rap, de aanwezigheid<br />

van prima gastrappers (zoals Danny Brown en MF<br />

DOOM) en de korte speelduur (slechts een half uurtje)<br />

verveelt het album geen moment. Deze samenwerking<br />

smaakt naar meer! (Arnout de Vries)<br />

SNOOP DOGG<br />

EARL SWEATSHIRT<br />

HIPHOP & SOUL<br />

I Don’t Like This Shit, I Don’t Go<br />

Outside CD<br />

Twee jaar geleden bracht Earl Sweatshirt<br />

als negentienjarige een van de sterkste hiphopplaten<br />

van 2013 uit: Doris. Het jongste Odd Future-lid klonk<br />

volwassener dan alle andere leden, inclusief Tyler,<br />

The Creator. Ok, er stond ook puberale ongein op de<br />

plaat, maar deze jonge gast uit L.A. durfde ook zijn<br />

kwetsbare kant te laten zien. Nu is hij terug met I<br />

Don’t Like Shit, I Don’t Go Outside, waarop zijn toch al<br />

niet bijster hoge raptempo nog verder naar beneden<br />

is geschroefd. Hierdoor ligt de focus op de teksten van<br />

Earl Sweatshirt. En deze zitten erg goed in elkaar. Pas<br />

na meerdere luisterbeurten komen de diepere lagen<br />

naar de oppervlakte. Tel daarbij op een bijna volledig<br />

donker klankbed en je hebt een hiphopplaat van een<br />

rasartiest die tot volledige wasdom is gekomen op zijn<br />

21e. (Erik Damen)<br />

Bush CD<br />

(Sony Music)<br />

Het nieuwe album van Snoop Dogg werd in zijn geheel geproduceerd<br />

door Pharrell Williams, waarmee de zeer geslaagde samenwerking uit<br />

de jaren 2002-2006 een vervolg krijgt. Pharrell produceerde destijds<br />

uiterst succesvolle albums als Paid Tha Cost to Be Da Bo$$, R&G<br />

(Rhythm & Gangsta): The Masterpiece en Tha Blue Carpet Treatment.<br />

Na zijn rasta-avontuur als Snoop Lion laat Bush een vitale Snoop Dogg<br />

horen, die een positieve boodschap brengt, verpakt in een mix van<br />

retro-funk, r&b en pop. Pharrell is ook vocaal op een aantal tracks aanwezig en niemand minder dan o.a.<br />

Stevie Wonder en Charlie Wilson vervullen een gastrol. De single Peaches N Cream ging het album voor en<br />

laat horen dat we Snoop Dogg nooit te vroeg moeten afschrijven. (Redactie)<br />

54<br />

55


WORLD HIPHOP & SOUL<br />

Reggae<br />

JIMMY RILEY<br />

Live It To Know It<br />

CD 2LP<br />

Zanger Jimmy Riley was al een grote<br />

jongen in 1975, het jaar waarin deze<br />

compilatie van start gaat. Hij stond samen met Cornell<br />

Campbell aan de wieg van de Sensations en maakte<br />

later deel uit van de Uniques, met wie hij de Wailers<br />

versloeg in een talentenjacht (waarop zijne heiligheid<br />

Marley prompt een mes trok), naast solowerk voor<br />

andere producers. Deze zeventien tracks zijn eigen<br />

producties, met als lokkertje een nog nooit eerder<br />

World<br />

VARIOUS<br />

Highlife On The Move 2CD 3LP+7INCH<br />

Op het befaamde Soundway is een<br />

dubbel-cd verschenen met highlife<br />

uit de jaren vijftig en zestig. In Londen werd toen de<br />

populaire muziek uit Nigeria en Ghana veel gedraaid<br />

net als de calypso’s (Lord Kitchener) en er ontstonden<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

S<br />

ANDREYA TRIANA<br />

Giants CD LP<br />

T<br />

(PIAS/Rough Trade)<br />

A<br />

Haar diepe, beetje hese soulstem maakte Andreya Triana zo’n vijf jaar terug<br />

tot een veelgevraagd gastvocaliste. Vooral binnen producerskringen. Zo was<br />

P<br />

ze te horen op werk van Flying Lotus en Bonobo. Vooral die laatste bleek E<br />

overtuigd van haar kunnen. Hij nam de zangeres uit Londen mee op tournee en produceerde haar L<br />

debuut Lost Where I Belong (2010). Hoewel dit soulvolle album met jazzy ondertoon overwegend P<br />

positief werd ontvangen, liet deze aanvankelijk al voor 2013 aangekondigde opvolger lang op zich L<br />

wachten. Maar beter laat dan nooit natuurlijk. Haar fraaie stem blijkt nog steeds een voorname<br />

A<br />

troef. Muzikaal klinkt Giants gevarieerder dan het debuut. Wederom horen we ingetogen liedjes met<br />

A<br />

pianobegeleiding en akoestische gitaar. Maar die worden afgelost door nummers met een stakker<br />

T<br />

tempo en de synthesizer speelt ditmaal ook een rol, zij het bescheiden. Maar nergens klinkt Andreya<br />

J<br />

Triana te gepolijst, het rauwe randje is gebleven. (Willem Jaap van Essen)<br />

E<br />

verschenen King Tubby-dub, die er wezen mag. Vocale<br />

acrobatiek op een bed van rootsdub, vrijwel iedere<br />

track gevolgd door een dubversie. Alleen niet van zijn<br />

hit Poor Immigrants, een nummer dat je tegenwoordig<br />

iedere dag kunt draaien. Een kniesoor die daar op let.<br />

Verder geen klachten, of het moet de wel heel erg<br />

minimale informatie zijn die Pressure Sounds erbij<br />

levert, niet meer dan een op zich boeiend interview,<br />

maar de liefhebber wil weten wie, wanneer en waar.<br />

(Enno de Witt)<br />

ook bandjes, orkesten en artiesten die de highlife en de<br />

calypso’s ten gehore brachten. Highlife On The Move is<br />

naast een prachtige compilatie met een mooi boekje<br />

ook interessant voor liefhebbers van Fela Kuti. In 1958<br />

kwam Fela Kuti naar Londen om er muziek te studeren<br />

en er zijn twee tracks uit die periode (1960) hier voor<br />

het eerst te horen. (Stefan Koer)<br />

BASSEKOU KOUYATE & NGONI<br />

BA<br />

Ba Power CD LP<br />

Na drie in de Britse pers hoog<br />

geprezen albums, waarvan zijn mooie debuut Segu<br />

Blue uit 2007 maar liefst twee awards won, is de<br />

Malinese afro-rockheld Bassekou Kouyate toe aan<br />

een krachtig statement. Ba Power, oftewel: sterke<br />

kracht, klinkt zeer direct en rudimentair. De ngoni,<br />

een klein snaarinstrument van hout of kalebas dat<br />

een zeer ritmisch geluid heeft gaat hier samen met<br />

soms snoeiharde elektrische bluesgitaren van o.m.<br />

Samba Touré en Chris Brokaw (bekend van Come en<br />

de band van Thurston Moore), spaarzame trompet en<br />

synthesizer van avant-garde musicus Jon Hassell en<br />

op vier van de negen tracks is drummer Dave Smith<br />

uit de band van niemand minder dan Robert Plant<br />

te horen. De opnames werden in korte tijd gemaakt<br />

in Bamako en klinken dan ook zeer puntig en direct.<br />

Afrobeat, blues, rock ‘n’ roll en jazz, het zit er allemaal<br />

in verweven en er wordt gespeeld met een enorme<br />

eclectische drive. Magische sessies! (Ruud Verkerk)<br />

SOUAD MASSI<br />

El Mutakallimun (Masters Of The<br />

World) CD<br />

Algerijnse Massi is al jaren uit haar<br />

vaderland verdreven wegens doodsbedreigingen uit<br />

fundamentalistische hoek, haar liefde voor de islam<br />

en haar rijke geschiedenis is ze niet kwijtgeraakt. De<br />

Masters Of The World uit de titel zijn de dichters uit de<br />

Mahgreb en de Levant die eerst van zich deden spreken<br />

in de Middeleeuwen, toen de Arabische wereld het<br />

voortouw nam in de wetenschap, poëzie en literatuur.<br />

Gebracht op ontegenzeggelijk westers beïnvloedde,<br />

moderne akoestische muziek, is dit een muzikaal<br />

verlangen naar een wereld waarin vrede en onderling<br />

respect iets meer aanwezig zijn dan in de onze. (Jurgen<br />

Vreugdenhil)<br />

LUISTER<br />

TRIP<br />

WORLD<br />

MBONGWANA STAR<br />

From Kinshasa CD LP<br />

(V2)<br />

Staff Benda Bilili was een Congolese band die,<br />

behalve om haar twee uitstekende albums,<br />

vooral media-aandacht trok door het feit dat<br />

zij bemand werd door polioslachtoffers, al dan<br />

niet gekluisterd aan een rolstoel. De roem<br />

werd de band onlangs te veel en daarmee<br />

verdween zij van het toneel. Voormannen Coco<br />

Ngambali en Theo Nsituvuidi slaan de handen<br />

gelukkig opnieuw ineen in Mbongwana Star,<br />

waarin zij zich omringen met de jonge garde<br />

muzikanten uit Kinshasa. De samenwerking<br />

werd gezocht met de Parijse hiphopproducer<br />

Doctor L, die eerder al met Tony Allen de<br />

hedendaagse Afrikaanse sound onderzocht.<br />

Het resultaat is ronduit verbluffend, supersnelle<br />

drum ’n bass-ritmes worden gevoed door<br />

gierende gitaarpartijen en soms uitzinnige, soms<br />

verontrustende vocalen. Het lijkt de soundtrack<br />

van een waanzinnige tocht door Kinshasa, waar<br />

angst en ontreddering nog steeds bestaan<br />

naast hoop en hernieuwd vertrouwen. Zeker<br />

niet zo publieksvriendelijk als Satff Benda Bilili,<br />

en daardoor des te indrukwekkender. (Jurgen<br />

Vreugdenhil)<br />

56 57


KLASSIEK<br />

LUISTER<br />

TRIP<br />

TEN HOLT – CANTO OSTINATO<br />

Tomoko Mukaiyama en Gerard Bouwhuis<br />

(piano)<br />

Tomoko – 0004 [3394908]<br />

In 35 jaar tijd is Canto Ostinato van Simeon ten<br />

Holt nationaal en internationaal uitgegroeid tot<br />

een geliefd eigentijds werk. De film Over Canto<br />

(2011) laat zien dat Canto Ostinato niet zomaar<br />

een muziekwerk is. Voor sommige mensen is<br />

het een way of living geworden. Door de ruimte<br />

in de partituur kan de uitvoerende dit werk<br />

verschillend interpreteren. De Nederlands/<br />

Japanse pianiste Tomoko Mukaiyama is<br />

gefascineerd door de repetitieve werking van<br />

de muziek, die een vernieuwende ruimte in de<br />

drukte van alle dag schept. Samen met (Canto<br />

Ostinato speler van het eerste uur) Gerard<br />

Bouwhuis brengt Tomoko Mukaiyama een<br />

eigen interpretatie. Het hier en daar hogere<br />

en contrasterende tempo geeft een nieuwe<br />

dimensie aan Canto Ostinato: rust en ruimte.<br />

Een mooie aanvulling op de verschillende<br />

interpretaties van dit baanbrekende werk uit de<br />

twintigste eeuw. (Wil Zenhorst)<br />

Klassiek<br />

DIALOGUES – BOULEZ,<br />

TAMMINGA & BOSGRAAF<br />

Erik Bosgraaf (blokfluiten) & Jorrit<br />

Tamminga (electronics)<br />

Brilliant Classics – 94842BR [3361932]<br />

Pierre Boulez schreef Dialoge du l’ombre double voor<br />

klarinet en opgenomen klarinet, maar Erik Bosgraaf<br />

maakte een bewerking voor allerhande blokfluiten die<br />

de goedkeuring van de notoir strenge componist kreeg.<br />

En begrijpelijk, want wat Bosgraaf laat horen grenst<br />

zo nu en dan aan het onwaarschijnlijke. Doordat het<br />

ruimtelijke effect ook goed hoorbaar is op de opname,<br />

waan je jezelf omringd door blokfluiten, die de ene na<br />

de andere klankwaterval in alle mogelijke kleuren op<br />

je loslaten. Ook de eigen improvisaties getuigen van<br />

een enorme virtuositeit en avontuurlijke geest. Met<br />

deze opname bewijst Bosgraaf opnieuw dat de blokfluit<br />

allerminst een oubollig instrument is. (Henri Drost)<br />

GRIEG – PIANO CONCERTO &<br />

LYRIC PIECES<br />

Javier Perianes (piano), BBC<br />

Symphony Orchestra, Sakari Oramo<br />

Harmonia Mundi – HMC902205 [3384909]<br />

Grieg componeerde zijn gevierde pianoconcert als jonge<br />

musicus van 24 jaar en combineert hier elementen<br />

van de romantische stijl met motieven die doorgaans<br />

te vinden zijn in de Noorse volksmuziek. Grieg had<br />

een voorkeur voor het schrijven van miniaturen.<br />

Wereldberoemd werd hij door zijn Lyric Pieces. Over<br />

een periode van bijna vier decennia schreef hij maar<br />

liefst 66 van deze miniatuurtjes, ieder een juweeltje<br />

op zich. Het pianoconcert wordt hier gecombineerd<br />

met een selectie van deze stukken, waaronder het<br />

populaire March of the Trolls, het poëtische Heimwee,<br />

het prachtige Melody en zijn laatste lyrische stuk<br />

Remembrance. De Spaanse pianist Javier Perianes<br />

(1978) bevestigt hier zijn status als zeldzaam talent.<br />

(Jan Jasper)<br />

KLASSIEK BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

INSTRUMENTAAL<br />

KLASSIEK<br />

VOCAAL<br />

BEETHOVEN – PIANO CONCERTOS NOS. 4 & 5<br />

Hannes Minnaar (piano), Netherlands Symphony Orchestra, Jan Willem de<br />

Vriend<br />

Challenge Classics – CC72672 [3368016]<br />

Na het internationale succes van de Beethoven-cyclus met HET Symfonieorkest (Orkest<br />

van het Oosten), neemt Jan Willem de Vriend alle pianoconcerten met Hannes Minnaar<br />

op. Dit eerste album met het vierde en vijfde pianoconcert geeft direct aan dat Jan Willem de Vriend met veel<br />

energie orkest en solist naar grote hoogte stuwt. Prachtige lijnen en subliem spel van Hannes Minnaar, die met<br />

een orkest net zo onberispelijk uit de voeten kan. Voor de liefhebbers van pianomuziek een aanrader om naar<br />

deze sprankelende opname van Nederlandse bodem te luisteren. Grote kans dat dit album wordt bekroond<br />

met veel nationale en internationale waardering! (Wil Zenhorst)<br />

HENRIK SCHWARZ – INSTRUMENTS<br />

Tokio Secret Orchestra, Emi Akiyama<br />

Sony – 88875 052952 [3369496]<br />

Instruments is een akoestisch project van de internationaal befaamde producer/dj<br />

Henrik Schwarz. In een samenwerkingsverband met arrangeur Johannes Brecht en het<br />

Tokyo Secret Orchestra zorgt Schwarz door zeven van zijn composities om te zetten<br />

voor klassiek orkest voor een aangename akoestische luisterervaring. Klassiek in een verrassend nieuw jasje.<br />

Moderne technoproducties en repetitieve grooves moeten plaatsmaken voor de zuiverheid en elegantie van<br />

houten blaas- en snaarinstrumenten en percussie. Een openbaring is Schwarz eerste single Marvin Two in een<br />

dergelijke transcriptie te horen. En eerlijk gezegd is dit bij alle nummers, zoals Walk Music Four, Cloud Three en<br />

Wamims op dit fraaie album wel het geval. Een nieuwe vorm van klassieke muziek? Dat biedt perspectief! (Jan<br />

Jasper)<br />

PÄRT – WORKS FOR VIOLIN AND PIANO<br />

Ursula Schoh (viool) & Marcel Worms (piano)<br />

Zefir – ZEF 9641 [3383421]<br />

Na een periode van spirituele zelfstudie ontwikkeld Arvo Pärt (1935) de tintinnabuli stijl.<br />

Kenmerkend voor deze stijl is het gebruik van simpele drieklanken in combinatie van<br />

traditionele troonladders die tot eenvoudige melodieën leiden. In Für Alina (1976) past<br />

Pärt voor het eerst deze techniek toe. Deze verstilde en meditatieve muziek valt ook te beluisteren in Fratres<br />

en Spiegel im Spiegel. Pärt zegt daarover: “ik heb ontdekt dat het genoeg is wanneer een enkele noot mooi<br />

wordt gespeeld. Deze ene noot, of een enkel geluid, of een moment van stilte, biedt mij troost.” Ursula Schoh<br />

en Marcel Worms beheersen deze muziek perfect. Dit is een prachtig album met alle muziek voor piano solo<br />

en voor viool en piano van Arvo Pärt. (Wil Zenhorst)<br />

58<br />

59


KLASSIEK<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE INSTRUMENTAAL<br />

WEBWINKELS VOCAAL<br />

KLASSIEK<br />

SHOSTAKOVICH – STRING QUARTETS NOS. 1, 8 & 14<br />

Borodin String Quartet<br />

Decca – 478 8205 [3368140]<br />

Dit jaar is het veertig jaar geleden dat Dmitri Shostakovich – één van de belangrijkste<br />

componisten van de twintigste eeuw overleed. Zijn vijftien symfonieën en vijftien<br />

strijkkwartetten geven een goed beeld van de ontwikkeling van Shostakovich. Zijn<br />

strijkkwartetten dateren hoofdzakelijk van na de Tweede Wereldoorlog. Dit album bevat drie belangrijke<br />

strijkkwartetten, de eerste (1938), de beroemde achtste (1960) en het veertiende strijkkwartet (1973).<br />

Shostakovich werkte nauw samen met het Borodin String Quartet, dat veel van zijn strijkkwartetten voor<br />

het eerst uitvoerde. De leden van het Borodin Strijkkwartet – dat dit jaar zeventig jaar bestaat – hebben de<br />

specifieke kennis over Shostakivich’ werken van generatie tot generatie overgedragen. Een indrukwekkende<br />

opname waarop de geest van de componist voelbaar aanwezig is. (Wil Zenhorst)<br />

CIMA – VESPRO DELLA BEATA VIRGINE<br />

Musica Fiorita & Cantilena Antiqua, Daniela Dolci (orgel, dirigent)<br />

Pan Classics – PC10316 [3382420]<br />

In 1610 verschijnt in Venetië Vespro della Beata Virgine van Monteverdi, dat een<br />

nieuwe vocale standaard (seconda prattica) aan het begin van de zeventiende eeuw<br />

neerzet. In Milaan (ook in 1610) geeft Giovanni Paolo Cima (die ongeveer van 1570-<br />

1630 leeft) Concerti Ecclesiastici uit. Deze uitgave bevat meerdere solomotetten in de nieuwe stijl. Naar<br />

het model van Monteverdis Vespro della Beata Virgine voeren Musica Fiorita en Cantilena Antiqua onder<br />

leiding van organiste Daniela Dolci werken van Cima uit, dat het werk van collega Monteverdi evenaart. (Wil<br />

Zenhorst)<br />

PÄRT – TE DEUM<br />

Chor des Bayerischen Rundfunks & Münchner Rundfunkorchester, Peter Dijkstra<br />

BR Klassik – 900511 [3386542]<br />

Dit jaar viert Arvo Pärt zijn tachtigste verjaardag. De Estse componist is door zijn<br />

opmerkelijke composities een levendige legende. Door een grote crisis in zijn artistieke<br />

loopbaan heeft hij na studie van middeleeuwse religieuze en Gregoriaanse muziek<br />

een eigen stijl ontwikkeld: de tintinnabuli-stijl. Als componist van verstilde, religieuze en meditatieve muziek<br />

heeft Pärt prachtige koorwerken geschreven zoals het imposante Te Deum uit 1985, dat door Peter Dijkstra<br />

met het Koor van de Beierse Omroep op indrukwekkende wijze wordt uitgevoerd. Het album bevat tevens de<br />

Berliner Messe, het Wallfahrtslied (Psalm 121) voor mannenkoor de kleine a capella Kantate Dopo la vittoria.<br />

Aanrader voor de liefhebbers van koormuziek. (Wil Zenhorst)<br />

TELEMANN – JOHANNES PASSION<br />

Solisten, Collegium Instrumentale Brugense, Patrick Peire<br />

Etcetera – KTC1518 (2cd) [3384876]<br />

In de Lutherse Kerk wordt Goede Vrijdag als de belangrijkste feestdag van het jaar<br />

gezien. Op deze dag wordt de schrifttekst van één van de vier Evangelisten gezongen.<br />

De Passion wordt aangevuld met motetten en aria’s. Georg Philipp Telemann heeft<br />

voor de kerken van het liberale Hamburg 46 Passionen gecomponeerd. Bijzonder is dat hij niet terugvalt op<br />

eerdere composities, maar telkens iets nieuws componeert. Dit album bevat de prachtige Johannes Passion<br />

uit 1745, die Patrick Peire met Collegium Instrumentale Brugense en Capella Brugensis uitstekend uitvoert.<br />

Dit werk van Bachs tijdgenoot is anders (bijvoorbeeld geen dominante rol van de Evangelist) dan bij Bach<br />

omdat Telemann niet werd gehinderd door de eisen van een behoudend kerkbestuur. (Wil Zenhorst)<br />

60<br />

THE CHOPIN PROJECT<br />

Alice Sara Ott & Ólafur Arnalds<br />

Mercury – 4811486/4811506 (CD/LP)<br />

[3366300/3374634]<br />

Waar buiten de klassieke muziek de studio standaard<br />

als instrument gebruikt wordt, gebeurt dat niet<br />

wanneer pianowerken van Chopin vastgelegd worden.<br />

Merkwaardig, vonden Ott en Arnalds, die op IJsland<br />

bewust op zoek gingen naar licht ontstemde piano’s,<br />

afgeragde kroegexemplaren om zo in de studio de<br />

akoestiek manipuleren en vervormend een totaal<br />

nieuwe klankkleur aan enkele van Chopins meest<br />

geliefde werken toe te voegen. (Henri Drost)<br />

WILD TERRITORIES<br />

SPARK<br />

Berlin Classics – 0300640BC [3376176]<br />

Het is geen pop, geen klassiek, geen<br />

jazz, geen wereldmuziek, maar dat alles tegelijkertijd.<br />

Het ensemble Spark past in geen enkel muzikaal hokje,<br />

en vroeg voor Wild Territies een aantal componisten die<br />

ook graag grenzen verkennen. Het resulteert in album<br />

waarop blokfluiten even gemakkelijk samengaan met<br />

joelende muzikanten als met Glass-achtige ritmes en<br />

waarop piano, cello en viool het ene moment lieflijk<br />

laat-romantisch klinken en paar maten later woest<br />

avant-gardistisch. Ook de bewerkingen van Vivaldi en<br />

Telemann passen wonderwel in deze uiterst smakelijke<br />

mengelmoes. (Henri Drost)<br />

MACMILLAN – ST. LUKE<br />

PASSION<br />

Koren, Radio Kamer Filharmonie,<br />

Markus Stenz<br />

Challenge Classics – CC72671 [3382416]<br />

Na het succes met de Johannes Passion schrijft James<br />

MacMillan muziek voor het Passieverhaal van Lucas.<br />

Voor deze Lukas Passie maakt MacMillan uitsluitend<br />

gebruik van koren. De begeleiding bestaat uit een<br />

kamerorkest en een orgel dat tot prachtige effecten<br />

met het koor leidt. De intieme sfeer van het werk past<br />

uitstekend bij deze ingetogen Lukas Passion. Met dit<br />

prachtige bijzondere werk voegt MacMillan wederom<br />

een werk toe aan zijn uitvoerige oeuvre van religieus<br />

getinte werken, waaronder diverse passiewerken.<br />

Wat nog ontbreekt, zijn de interpretaties van het<br />

passieverhaal van Mattheus en Markus. (Wil Zenhorst)<br />

HORIZON 6<br />

Koninklijk Concertgebouworkest<br />

RCO Live – 15001 [3372537]<br />

Onder de noemer Horizon presenteert<br />

het Koninklijk Concertgebouworkest wereldpremières en<br />

stukken die in opdracht van het orkest zijn geschreven.<br />

Op dit zesde deel staan, naast Detlev Glanert en de<br />

Belgische componist Luc Brewaeys, twee Nederlandse<br />

winnaars van de Grawemeyer Award, ‘de Nobelprijs<br />

voor de muziek’, centraal: Louis Andriessen en Michel<br />

van der Aa. Beiden met een voor hen ongebruikelijk<br />

werk; Andriessen schreef voor het 125-jarige jubileum<br />

voor het eerst voor een traditioneel symfonieorkest<br />

en Van der Aa liet ditmaal elektronica en video<br />

achterwege voor zijn indrukwekkende vioolconcert,<br />

geschreven met de podiumpresentatie van Janine<br />

Jansen in het hoofd. Allebei belangwekkende werken,<br />

maar het was logischer geweest om het vioolconcert<br />

op dvd te plaatsen en Mysteriën op cd. (Henri Drost)<br />

MARK PADMORE SINGS<br />

BEETHOVEN, MOZART & HAYDN<br />

Mark Padmore (tenor) & Kristian<br />

Bezuidenhout (fortepiano)<br />

Harmonia Mundi – HMU907611 [3384914]<br />

De Britse tenor Mark Padmore heeft in de Zuid-<br />

Afrikaanse fortepianist Kristian Bezuidenhout een<br />

ideale partner voor recitalalbums gevonden. Na een<br />

alom bejubelde opname van Schumanns Liederkreis<br />

en Dichterliebe, eveneens voor Harmonia Mundi,<br />

richten zij zich nu op liederen van Beethoven (An die<br />

ferne Geliebte), Haydn en Mozart. En opnieuw koppelt<br />

Padmore een prachtige dictie aan schijnbaar moeiteloos<br />

zingen. Niets klinkt geforceerd en door de voor een<br />

fortepiano opmerkelijk volle klank en het energieke<br />

spel van Bezuidenhout met mooie ritmische effecten,<br />

kan het niet anders dan dat ook dit album hoog gaat<br />

scoren in de jaarlijstjes van zowel critici als publiek.<br />

(Henri Drost)<br />

61


TV SERIES<br />

DOCUMENTAIRES<br />

TV Series<br />

SILICON VALLEY SEIZOEN 1<br />

Van de excentriekelingen Alec Berg en<br />

Mike Judge is er nu Silicon Valley, een<br />

gloednieuwe comedyserie die zich afspeelt<br />

in de hightech goudkoorts van het moderne<br />

Silicon Valley, waar degenen die het meest succesvol zijn<br />

het minst goed met succes om kunnen gaan.<br />

UNDERCOVER 2<br />

Undercover is een eigentijds gangsterdrama<br />

met geloofwaardige personages en<br />

ijzersterke verhaallijnen die soms doen<br />

denken aan klassiekers als The Godfather.<br />

De serie geeft een uiterst realistisch beeld van de<br />

moderne Bulgaarse onderwereld, met bendeoorlogen,<br />

rivaliserende drugshandelaren, vervalsers, schietpartijen in<br />

hartje stad, omkoping en bankroven. In dit tweede seizoen<br />

zien we hoe Martin al snel een moeilijke beslissing<br />

moet nemen om zijn levensgevaarlijke missie te kunnen<br />

voortzetten. Hoe ver zal de undercoveragent gaan om zijn<br />

loyaliteit aan de topcrimineel te bewijzen?<br />

LES TEMOINS<br />

Een verslavende detectiveserie in de<br />

traditie van The Killing en The Bridge.<br />

In Noord-Frankrijk treft de politie een<br />

gruwelijk tafereel aan: lijken zijn in<br />

macabre poses tentoongesteld in een modelwoning. De<br />

jonge, onervaren rechercheur Sandra Winckler leidt het<br />

onderzoek. Tussen de gloednieuwe meubels en fake<br />

familiefoto’s ontdekt ze een foto van Paul Maisonneuve,<br />

een ex-politieman met een legendarische staat van<br />

dienst. Wat heeft hij met de zaak te maken? Winckler<br />

heeft geen andere keuze dan Maisonneuve bij de zaak<br />

te betrekken. De sleutel van deze raadselachtige zaak<br />

ligt in het verleden van de oudere politieman, maar<br />

de eerste aanwijzing die Winckler vindt, maakt het<br />

mysterie alleen maar groter...<br />

KIJKTIPS<br />

FARGO SEIZOEN 1<br />

De serie Fargo verandert de gelijknamige film van de Coen-broers in de meest unieke<br />

tv-serie van het jaar. Met als resultaat: winnaar van een Golden Globe en drie Emmy<br />

Awards! Fargo wordt gekenmerkt door dezelfde sfeer van de originele filmklassieker:<br />

de droge humor, de moorddadige chaos en de gemoedelijkheid van Minnesota, maar<br />

vertelt een volledig nieuw misdaadverhaal met gloednieuwe personages. Oscarwinnaar<br />

Billy Bob Thornton schittert als Lorne Malvo, een manipulatieve topcrimineel die<br />

het leven van verzekeringsagent Lester Nygaard (Martin Freeman) ingrijpend verandert. Gus Grimly en<br />

Molly Solverson, twee plaatselijke politieagenten, bundelen hun krachten om de geheimen van Lester te<br />

ontrafelen en de meedogenloze, destructieve Malvo te stoppen.<br />

Documentaires<br />

NEXT GOAL WINS<br />

Regie: Mike Brett, Steve Jamison<br />

In 2001 lijdt het voetbalteam van<br />

American Samoa, een klein eilandje in<br />

de Stille Oceaan, een recordnederlaag in<br />

een officiële interland tegen Australië van 31-0. Al snel<br />

staat het team bekend als het slechtste voetbalteam<br />

ter wereld. Ruim tien jaar later hebben ze nog steeds<br />

geen enkele wedstrijd gewonnen en staan ze steevast<br />

op de laatste plaats van de FIFA wereldranglijst. Alleen<br />

door een wonder zou het team een wedstrijd kunnen<br />

winnen. De Nederlandse coach Thomas Rongen, die<br />

nog met grootheden heeft gespeeld als George Best en<br />

Johan Cruijff, gaat de uitdaging aan maar ontdekt al snel<br />

dat het voetbalniveau het laagste is waar hij ooit mee<br />

heeft gewerkt en dat slechts de helft van het team fit<br />

genoeg is om een hele wedstrijd uit te spelen.<br />

“EEN WARME OPTIMISTISCHE VERSIE VAN WHIPLASH”<br />

««««<br />

FILMTOTAAL<br />

REBELSE STAD<br />

Regie: Willy Lindwer<br />

Rebelse Stad vertrekt vanuit de jaren<br />

vijftig met beatniks, marihuana, nozems,<br />

pleiners en dijkers en happenings naar<br />

de revolutionaire jaren zestig. De film bevat uniek<br />

filmmateriaal uit die jaren en laat de periode herleven<br />

waarin naoorlogse jongeren vrijheid proeven en zich<br />

proberen los te maken van God en Gebod van de<br />

generaties voor hen. Provo bestond maar twee jaar,<br />

maar Nederland was voorgoed veranderd. Veel van wat<br />

we nu als vanzelfsprekend beschouwen begon in die<br />

jaren.<br />

“HET MATERIAAL IS ZO MOOI EN ONTROEREND”<br />

««««<br />

NRC/NRC NEXT<br />

A Rare Musical Mentorship, Captured With Heart and Soul<br />

New York Times<br />

HOMELAND SEIZOEN 4<br />

De spanning stijgt ten top in het schitterende vierde seizoen van deze met een Emmy<br />

Award bekroonde thrillerreeks. In haar nieuwe rol als hoofd van een CIA-afdeling weet<br />

Carrie (Emmy-winnares Claire Danes) Saul (Emmy-winnaar Mandy Patinkin) en Quinn<br />

te overtuigen om haar te helpen om een van de gevaarlijkste terroristen ter wereld op<br />

te sporen. Maar wanneer Carrie een jonge Pakistaan rekruteert, vervaagt de lijn tussen<br />

goed en kwaad en loopt de operatie uit de hand. Carrie moet harde maatregelen nemen<br />

en alles op het spel zetten om haar land te beschermen. Niemand is te vertrouwen.<br />

VANAF 1 MEI VERKRIJGBAAR OP DVD<br />

WWW.REMAININLIGHT.NL<br />

62<br />

CONCERTO ADVERTENTIE KEEP ON KEEPIN ON.indd 1 21/04/15 10:32<br />

63


DOCUMENTAIRES<br />

KIJKTIPS<br />

DOCUMENTAIRES<br />

FED UP<br />

Regie: Stephanie Soechtig<br />

Wist u dat suiker verslavender is dan cocaïne? De Amerikaanse documentaire Fed<br />

Up is alles wat de voedingsindustrie al dertig jaar niet wil dat we te zien krijgen.<br />

Fastfood-ketens en de makers van verwerkt voedsel voegen al jaren extra suiker toe<br />

om eten beter verteerbaar te maken. En die toename is niet alleen een probleem voor<br />

lage-inkomstengroepen, die vaak worden geassocieerd met voedingsgerelateerde<br />

gezondheidsproblemen, maar voor de hele samenleving. Deze documentaire met onder andere Bill Clinton<br />

en Oprah Winfrey deed al heel wat stof opwaaien in de VS en wordt qua impact vergeleken met An<br />

Inconvenient Truth van Al Gore.<br />

SONG FROM THE FOREST<br />

Regie: Bernhard Crutzen<br />

Song from the Forest vertelt het verhaal van Louis Sarno, een Amerikaan die in de ban<br />

raakt van een nummer dat hij toevallig hoort op de radio. Hij volgt het lied tot diep in<br />

de regenwouden van Centraal-Afrika, waar hij terecht komt bij de Bayaka. Hij keert<br />

nooit terug, leert de taal, wordt verliefd en krijgt een zoon, Samedi. Louis belooft zijn<br />

zoon dat hij hem ooit zijn thuisland zou laten zien. Nu is het moment gekomen om die<br />

belofte na te komen: hij neemt de dertienjarige Samedi mee naar zijn vaderland Amerika, waar er zich<br />

voor Samedi’s ogen een nieuwe wereld ontvouwt. Deze visueel verbluffende documentaire film ging in<br />

wereldpremière op IDFA 2013 en won er meteen ook de grote prijs.<br />

WHIPLASH<br />

Regie: Damien Chazelle<br />

Cast: Miles Teller, J.K. Simmons, Melissa Benoist<br />

Andrew Neiman, een jonge jazzmuzikant, is vastberaden om koste wat kost de beste<br />

drummer van zijn elitaire conservatorium te worden. De briljante muziekdocent Terence<br />

Fletcher, die bekend staat om zijn gevreesde, spartaanse lesmethodes, leidt het beste<br />

jazzensemble van de school. Hij ontdekt de ambitieuze drummer en zorgt ervoor dat<br />

Andrew in zijn band terecht komt. Onder invloed van de tirannieke Fletcher wordt Andrews streven naar<br />

perfectie een onoverkomelijke obsessie. Zijn meedogenloze leraar drijft hem tot het uiterste van zijn<br />

muzikale en fysieke kunnen, maar ook bijna tot waanzin.<br />

NU TE KOOP OP DVD<br />

YALOM’S CURE<br />

MANNY<br />

Een inspirerend portret van schrijver en<br />

Manny vertelt het verhaal van een tiener<br />

wetenschapper Irvin D. Yalom, een van<br />

die vocht om zijn familie te onderhouden<br />

de invloedrijkste psychotherapeuten<br />

en uitgroeide tot een congreslid dat<br />

ter wereld. Samen met Dr. Yalom<br />

vecht voor de levens van velen. Volg<br />

maken we een existentiële reis door de vele lagen de vele triomfen en beproevingen van de Filippino<br />

van de menselijke geest. Inzicht en kennis brengen boksgrootheid Manny Pacquiao, verteld door Liam<br />

ons dichterbij de betekenis van het bestaan. We willen Neeson, geregisseerd door Ryan More en Academy<br />

zoveel. We verlangen zoveel. Yalom wil mensen helpen Award-winnaar Leon Gast (When We Were Kings).<br />

te leren om te leven. En lief te hebben. In deze film<br />

geeft Yalom niet alleen inzicht in zijn ideeën, maar<br />

leren we ook zijn persoon kennen. Hij is al zestig jaar<br />

getrouwd met Marilyn. Ze hebben moeilijke tijden<br />

doorstaan, maar slagen erin van elkaar te houden<br />

en elkaar te respecteren. Yalom schreef een aantal<br />

psychotherapeutische standaardwerken en verwierf<br />

grote bekendheid bij een breed publiek met zijn<br />

romans Nietzsches Tranen, De Therapeut en De<br />

Schopenhauer-kuur.<br />

64 platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl 64<br />

65


MOVIES<br />

Movies<br />

ANARCHY<br />

Regie: Michael Almereyda<br />

Cast: Milla Jovovich, Ed Harris, Vondie<br />

Curtis-Hall<br />

Wanneer de slinkse ‘Queen’ (Milla<br />

Jovovich) haar man, outlaw bikers bendeleider,<br />

‘Cymbeline’ (Ed Harris) aanmoedigt om te stoppen met<br />

het betalen van de corrupte politie die onder leiding<br />

staat van Caius Lucius (Vondie Curtis-Hall), komt er een<br />

einde aan de jarenlange vrede tussen beide partijen.<br />

Oscargenomineerden Ethan Hawke (Boyhood) en<br />

Ed Harris (Pollock) leiden een powerhouse cast met<br />

onder meer Milla Jovovich, Dakota Johnson en Bill<br />

Pullman in een oorlog tussen corrupte agenten en een<br />

outlaw bikers bende. Deze explosieve actiefilm is een<br />

hedendaagse herwerking van Shakespeares Cymbeline.<br />

COMING HOME<br />

Regie: Zhang Yimou<br />

THE GOOD LIE<br />

Regie: Philippe Falardeau<br />

Cast: Reese Witherspoon, Corey Stoll<br />

In het ontroerende drama The Good<br />

Lie, gebaseerd op waargebeurde feiten,<br />

volgen we een jonge Soedanese vluchteling ten tijde<br />

van de Soedanese burgeroorlog. De jongen wint de<br />

plaatselijke loterij en verdient daarmee een nieuw<br />

leven in Amerika met drie vrienden. Daar sluiten<br />

ze vriendschap met de Amerikaanse Carrie Davis<br />

(Oscarwinnares Reese Witherspoon) die hen probeert<br />

te helpen een weg te vinden naar een ander bestaan.<br />

De Soedanese burgeroorlog duurde tot 2005, waarbij<br />

vier miljoen mensen moesten vluchten en ruim twee<br />

miljoen burgers het leven lieten.<br />

KIJKTIPS<br />

Cast: Gong Li, Chen Daoming, Zhang Huiwen<br />

Coming Home is een romantisch drama dat zich afspeelt in de nasleep van de Chinese<br />

Culturele Revolutie. Zhang Yimou (Ju Dou, Curse of the Golden Flower, Hero) vertelt het<br />

verhaal van de Chinese dissident Lu Yanshi, een intellectueel die naar een werkkamp<br />

wordt gestuurd en zo van zijn gezin wordt gescheiden. Twintig jaar later verloopt de<br />

thuiskomst moeizaam als blijkt dat zijn vrouw (Gong Li) aan geheugenverlies lijdt en hem niet langer<br />

herkent. Gedreven door liefde probeert hij samen met hun dochter opnieuw een plaatsje in haar leven te<br />

verwerven.<br />

GOD’S POCKET<br />

Regie: John Slattery<br />

Cast: Philip Seymour Hoffman, Christina Hendricks<br />

Wanneer Mickeys gestoorde stiefzoon komt te overlijden bij een bouwongeval is<br />

niemand in de arbeidersbuurt God’s Pocket in diepe rouw. Mickey (Philip Seymour<br />

Hoffman) probeert het slechte nieuws en verdriet te begraven met het lijk, maar de<br />

moeder van de jongen, Jeanie (Christina Hendricks), eist de waarheid. Mickey bevindt<br />

zich midden in een strijd om leven en dood; een lijk dat hij niet kan begraven, een vrouw die hij niet kan<br />

behagen en een schuld die hij niet kan aflossen. God’s Pocket is de laatste film die Philip Seymour Hoffman<br />

maakte.<br />

Stort € 35<br />

of meer op rekening<br />

NL51ABNA 0438 6553 70<br />

tnv Stichting Fuurland, Amsterdam<br />

ovv ‘Donateur’ & adres<br />

ELKE MAAND IN DE BUS? WORD DONATEUR!<br />

MOVIES<br />

ELKE MAAND ALLE NIEUWE FILMS, INTERVIEWS, OPINIES & ACHTERGRONDEN LAATSTE FILMNIEUWS OP FILMKRANT.NL<br />

ALEX VAN WARMERDAM<br />

SALVATION<br />

Regie: Kristian Levring,<br />

Cast: Mads Mikkelsen, Eva Green, Jeffrey<br />

Dean Morgan, Eric Cantona, Jonathan<br />

Pryce<br />

1871, kolonisten uit heel Europa trekken naar Amerika<br />

op zoek naar een beter leven. Wanneer Jon, een<br />

Deense pionier, de moordenaar van zijn gezin doodt,<br />

zetten de beruchte kolonel Delarue en zijn bende een<br />

prijs op zijn hoofd. Verstoten door de gemeenschap<br />

moet Jon de outlaws alleen zien te trotseren, waardoor<br />

hij genoodzaakt is zijn leven van vredige kolonist op te<br />

geven voor dat van een onverschrokken strijder.<br />

STILL LIFE<br />

Regie: Uberto Pasolini,<br />

Cast: Eddie Marsan, Joanna Froggatt,<br />

Karen Drury<br />

John May is een gemeenteambtenaar die<br />

belast is met het vinden van nabestaanden van hen die<br />

alleen zijn gestorven. Met zijn zeer perfectionistische<br />

instelling probeert hij zoveel mogelijk informatie over<br />

de overledene te achterhalen, zodat er een passende<br />

uitvaart geregeld kan worden waar uiteindelijk niemand<br />

anders bij zal zijn dan hij. Wanneer zijn afdeling wordt<br />

afgeslankt, zet John alles op alles om voor zijn laatste<br />

zaak een waardig afscheid te organiseren. Het blijkt<br />

een bevrijdende reis te zijn die hem in staat stelt om<br />

eindelijk zijn eigen leven echt te gaan leiden.<br />

TRASH<br />

Regie: Stephen Daldry<br />

Cast: Martin Sheen, Rooney Mara<br />

Twee jonge jongens uit de sloppenwijken<br />

van Rio vinden op een dag een<br />

portemonnee vol geld tijdens hun dagelijkse speurtocht<br />

op de vuilnisbelt. Ze weten dan nog niet dat hun<br />

leven hierdoor zal veranderen. Wanneer de politie<br />

de portemonnee terug komt halen en ze een<br />

beloning aanbiedt realiseren de jongens zich dat ze<br />

iets belangrijks hebben gevonden. Gebaseerd op de<br />

bestseller van Andy Mulligan met acteurs Rooney Mara,<br />

Martin Sheen, Wagner Moura en Selton Mello is dit een<br />

spannend avontuur van regisseur Stephen Daldry en<br />

schrijver Richard Curtis.<br />

66 67


MOVIES<br />

KIJKTIPS<br />

THE IMITATION GAME<br />

Regie: Morten Tyldum<br />

Cast: Benedict Cumberbatch, Keira Knightley<br />

Waargebeurd verhaal over het leven van Alan Turing, een Britse wiskundige en<br />

informaticus. Alan werkzaam bij de Britse crypto-analytische dienst die als doel had<br />

de Enigma Code, waarmee de Duitsers hun berichten codeerden, te kraken. Hiermee<br />

heeft hij ook aan de wieg gestaan van de uitvinding van de computer. Hij werd in<br />

1952 opgepakt door de politie voor het toen nog strafbare feit homoseksualiteit. De film heeft een haast<br />

perfecte balans tussen de flashbacks en de tegenwoordige tijd van de film. (Jeroen van Heukelom)<br />

THE TRIBE<br />

Regie: Myroslav Slaboshpytskiy<br />

Cast: Grigoriy Fesenko, Alexander Dsiadevich, Rosa Babiy, Yana Novikova<br />

Wanneer de dove Sergey terechtkomt in een internaat voor dove jongeren, moet hij als<br />

nieuwkomer zijn plek zien te vinden in het criminele netwerk van de school: de Tribe.<br />

Het genootschap houdt zich bezig met prostitutie, afpersing en diefstal. Door mee te<br />

doen aan de overvallen, klimt Sergey steeds hoger in de hiërarchie. Dan ontmoet hij<br />

Anna, een courtisane van een van de leiders, en breekt hij zonder het zelf te weten alle ongeschreven<br />

regels van de Tribe.<br />

HOBBIT 3<br />

Regie: Peter Jackson<br />

Cast: Ian McKellen, Martin Freeman,<br />

Richard Armitage, Ken Stott, Graham<br />

McTavish, William Kircher<br />

Na het heroveren van hun thuisland op de draak<br />

Smaug, hebben Bilbo, Thorin en het dwergengezelschap<br />

ongewild een dodelijke kracht op de wereld losgelaten.<br />

Gedreven door de obsessie zijn schat te heroveren,<br />

offert Thorin zijn vriendschap en eer op en dwingt hij<br />

MOVIES<br />

Bilbo tot een haast onmogelijk en gevaarlijk besluit.<br />

Maar er liggen nog grotere gevaren op de loer. Slechts<br />

gezien door de tovenaar Gandalf, stuurt de grote vijand<br />

Sauron zijn ork-legioenen. Terwijl de duistere krachten<br />

zich bundelen, worden de dwergen, elfen en mensen<br />

voor de keuze gesteld: verenigen of vernietigd worden.<br />

Bilbo moet vechten voor zijn leven en dat van zijn<br />

vrienden in het epische gevecht van de vijf legers,<br />

waarbij de toekomst van Middle-earth op het spel<br />

staat.<br />

LEGACY 2 & HEAVY WATER WAR<br />

Op 26 mei verschijnen The Legacy 2 en Heavy Water War.<br />

Het vervolg op de grensverleggende en bekroonde dramaserie The<br />

Legacy van de makers van Borgen en The Killing. In<br />

het tweede seizoen van de succesvolle Deense serie<br />

The Legacy blijven de levens en het lot van de vier<br />

broers en zussen met elkaar vervlochten.<br />

Heavy Water War was een heus kijkcijferkanon in<br />

Noorwegen, en borduurt op internationaal niveau<br />

voort op het succes van Scandinavische hitseries als<br />

Borgen, The Killing en The Bridge.<br />

WHITE GOD<br />

Regie: Kornél Mundruczo<br />

Cast: Hagen, Zsofia Psotta, Sandor Zsoter<br />

COLOFON<br />

White God is een spannende en unieke apocalyptische fabel over de wereld waarin<br />

we leven. De film is een eerbetoon aan klassiekers als The Birds en Planet of the Apes<br />

met spectaculaire actie in de straten van Boedapest. Lili moet haar hond Hagen op<br />

straat zetten. Bastaardhonden zijn niet langer gewenst want de overheid wil raszuivere<br />

honden. Hagen ontdekt de menselijke wreedheid en sluit zich aan bij een groep zwerfhonden die in<br />

opstand komt tegen de mensheid. Lili probeert wanhopig Hagen terug te vinden en de agressie te stoppen.<br />

White God won tijdens het Filmfestival van Cannes de hoofdprijs in het programma Un Certain Regard. De<br />

twee honden die de rol van Hagen vertolken werden bekroond met de speciale Palm Dog.<br />

Hoofdredactie<br />

Bert Dijkman<br />

Redactie<br />

Jorn van der Linde, Dick van Dijk,<br />

Henri Drost, Menno Borst<br />

Vormgeving<br />

Eric-Jan Westen,<br />

e.westen@westerstorm.nl<br />

Druk<br />

Drukkerij Sintjoris nv, Merendree<br />

België<br />

Medewerkers Niels Achtereekte,<br />

Jos van den Berg, Frits<br />

Broekema, Cecile Bol, Ron<br />

Bulters, Erik Damen, Dennis<br />

Dekker, Jan Doense, Henri Drost,<br />

Hermen Dijkstra, Ruben Eg,<br />

Sanna Marije van Elst, Willem<br />

Jaap van Essen, Jesse Frelink,<br />

Luc van Gaans, Jeroen van<br />

Heukelom, Barend Florijn, Jan<br />

Jasper, Albert Jonker, Martin<br />

Kikkert, Dries Klontje, Stefan<br />

Koer, Martijn Koetsier, Wim<br />

Koevoet, Marjan Kok, Bram<br />

van Kolfschoten Stephan Lam,<br />

Ron Loontjens, Max Majorana,<br />

Erik Mundt, Corné Ooijman,<br />

Bram Peeters, Rena Postma,<br />

Marco van Ravenhorst, Linda<br />

Rettenwander, Wiebren<br />

Rijkeboer, Peter Simmers, Martin<br />

Smeets, Jelle Teitsma, Menno<br />

Valk, Louk Vanderschuren, Rik<br />

Veenhuijsen, Paul van ‘t Veer,<br />

Ruud Verkerk, Cees Visser, Jesse<br />

Voorn, Jurgen Vreugdenhil,<br />

Arnout de Vries, Jan de Vries,<br />

André de Waal, Michel Weber,<br />

Jeroen Wierstra, Enno de Witt,<br />

Erwin Zijleman, Wil Zenhorst.<br />

Adres<br />

Postus 71, 7400 AB Deventer,<br />

email: redactie@platomania.nl<br />

Abonneren:<br />

Stort 20 euro’s op rekening<br />

ING bank 68.22.14.655 van Plato<br />

<strong>Mania</strong>, (10 nummers).<br />

Voor buitenlandse betalingen:<br />

IBAN NL67INGB0682214655<br />

BIC INGBNL2A<br />

Onder vermelding van naam en<br />

adres. Voor Belgische abonnees<br />

is het 30 euro voor 10 nummers<br />

i.v.m. hogere portokosten.<br />

<strong>Mania</strong> 318 verschijnt op 5 juni 2015<br />

68 69


ADRESSEN<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

MANIA KLASSIEK <strong>317</strong><br />

ADRESSEN<br />

CONCERTO<br />

Utrechtstraat 52-60<br />

1017VP Amsterdam<br />

020 6235228<br />

info@concerto.nl<br />

www.concerto.nl<br />

SOUNDS<br />

Parade 66<br />

5911 CE Venlo<br />

077-3510625<br />

info@sounds-venlo.nl<br />

www.sounds-venlo.nl<br />

VELVET MUSIC/PAAGMAN<br />

Frederik Hendriklaan 217<br />

2582 CB Den Haag<br />

Lange Poten 41<br />

2511 CM Den Haag<br />

N<br />

DANIEL NORGREN<br />

Alabursy<br />

RISKDISC<br />

PRAAMSTRA<br />

Keizerstraat 2<br />

7411 HG Deventer<br />

praamstra@platomania.nl<br />

PLATO<br />

Oude Ebbingestraat 41-43<br />

9712 HB Groningen<br />

050-3135055<br />

groningen@platmania.nl<br />

Klokkensteeg 14<br />

8011 XV Zwolle<br />

038-4225354<br />

zwolle@platomania.nl<br />

Vrouwensteeg 4-6<br />

2312 BZ Leiden<br />

071-5149689<br />

leiden@platomania.nl<br />

Voorstraat 35<br />

3512 AJ Utrecht<br />

030-2310826<br />

utrecht@platomania.nl<br />

www.platomania.nl<br />

KROESE<br />

Rijnstraat 31<br />

6811 EW Arnhem<br />

026-3705116<br />

arnhem@kroese-online.nl<br />

Molenstraat 126<br />

Nijmegen<br />

024-3221346<br />

nijmegen@kroese-online.nl<br />

www.kroese-online.nl<br />

VELVET MUSIC<br />

Havik 7A<br />

3811Ex Amersfoort<br />

033-4621065<br />

amersfoort@velvetmusic.nl<br />

Maandereind 40<br />

6711AD Ede<br />

0318 615403<br />

ede@velvetmusic.nl<br />

Boterstraat 10<br />

1811 HP Alkmaar<br />

072-2200205<br />

alkmaar@velvetmusic.nl<br />

www.pop-eye.nl<br />

Rozengracht 40<br />

1016NC Amsterdam<br />

020-4228777<br />

amsterdam@velvetmusic.nl<br />

Vriesestraat 110<br />

3311 NS Dordrecht<br />

078-6141481<br />

dordrecht@velvetmusic.nl<br />

Tolbrugstraat 12<br />

4811 WN Breda<br />

076-5212569<br />

breda@velvetmusic.nl<br />

Oude Binnenweg 121A<br />

3012 JC Rotterdam<br />

010-4134423<br />

rotterdam@velvetmusic.nl<br />

Nieuwe Rijn 34<br />

2312 JE Leiden<br />

071-5128157<br />

leiden@velvetmusic.nl<br />

BOEKHANDEL BROEKHUIS<br />

Wemenstraat 45<br />

7551 EW Hengelo<br />

hengelo@boekhandelbroekhuis.nl<br />

Markstraat 12<br />

7511 GD Enschede<br />

enschede@boekhandelbroekhuis.nl<br />

Koornmarkt 24<br />

7607 HZ Almelo<br />

almelo@boekhandelbroekhuis.nl<br />

www.boekhandelbroekhuis.nl<br />

DE WATERPUT<br />

Bosstraat 36<br />

4611 ND Bergen op Zoom<br />

Tel 0164-237418<br />

info@waterput.nl<br />

DE DRUKKERIJ<br />

Markt 51<br />

4331 LK Middelburg<br />

Tel 0118 886 874<br />

muziek@drukkerijmiddelburg.nl<br />

NORTH END HAARLEM<br />

Marsmanplein 19<br />

2025 DT Haarlem<br />

023-5375745<br />

www.northendhaarlem.nl<br />

‘T OOR<br />

Leeuwenstraat 44<br />

1211EW Hilversum<br />

035-6216579<br />

hilversum@platenhuis-het-oor.nl<br />

DJANGO DJANGO<br />

Born Under Saturn<br />

GRAND CRU<br />

EMMYLOU HARRIS & RODNEY CROWELL<br />

Traveling Kind<br />

LUISTERTRIPS<br />

HOWARD<br />

Religion<br />

HOWLING<br />

Sacred Ground<br />

OTHER LIVES<br />

Rituals<br />

Voldersgracht 3<br />

2611 ET Delft<br />

tel. 015-2133020<br />

delft@velvetmusic.nl<br />

Brouwerstraat 10<br />

1315BP Almere Stad<br />

036-5302306<br />

almere@platenhuis-het-oor.nl<br />

www.velvetmusic.nl<br />

DE MANIA IS OOK VERKRIJGBAAR BIJ:<br />

www.platenhuis-het-oor.nl<br />

TORRES<br />

Sprinter<br />

WOMB<br />

Womb<br />

BOOTLEG BETTY<br />

Left The Barn<br />

SNARKY PUPPY<br />

Sylva<br />

Poort Music<br />

Voorstreek 6<br />

8911 JN Leeuwarden<br />

Mollema Music World<br />

Voorstraat 11<br />

8801 KZ Franeker<br />

Jan Cas Sombroek<br />

Havenstraat 3<br />

1131 BS Volendam<br />

Music machine<br />

Paardestraat 11<br />

6131 HA Sittard<br />

Pieter v. Os<br />

Snellestraat 44<br />

5211 EN ‘s-Hertogenbosch<br />

Blue Music<br />

Oude straat 24<br />

8261 CP Kampen<br />

Evelyn Novacek<br />

Meint Veningastr. 132<br />

9601 KJ Hoogezand<br />

Hekman Muziek<br />

Torenstraat 34<br />

9671 EE Winschoten<br />

Cd-Teek<br />

Kleine Berg 52<br />

5611 JV Eindhoven<br />

Get Back Music<br />

Voorstraat 203<br />

3311 EN Dordrecht<br />

Popeye<br />

Drienerstraat 9<br />

7551 HJ Hengelo<br />

Free Music Hi Fidelity<br />

Turfmarkt 12<br />

2801 HA Gouda<br />

Satisfaction<br />

Oranje Nassaustraat 29<br />

6411 LE Heerlen<br />

CD-Kiosk<br />

De Schakel 3<br />

5341 CM Oss<br />

SAUN & STARR<br />

Look Closer<br />

MBONGWANA STAR<br />

From Kinshasa<br />

TORI AMOS<br />

Little Earthquakes<br />

TEN HOLT<br />

Canto Ostinato<br />

70 71


CONCERTO PRESENTEERT<br />

TER GELEGENHEID VAN HET<br />

60-JARIG BESTAAN.<br />

TWEE EXCLUSIEVE RELEASES<br />

JEFF BUCKLEY - GRACE<br />

Genummerde Limited Edition op bordeaux rood vinyl.<br />

+7 INCH<br />

SINGLE!<br />

BETTIE SERVEERT - PALOMINE<br />

De eerste release op Concerto Records, het klassieke debuut van Bettie Serveert op<br />

oranje vinyl, 180 grams vinyl

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!