inhoud

g2 § 99. OVER DEN W Y N
Wyn , fomtyds wel met eenige verandering, maar
nochtans in de hoofdzaake , en zelfs in het ondcrfcheiden
van Wyn en Druivenfap , even eens , tot
meer andere Volken en Seélen uit. De tvlanfebaseh,
die eigentlyk eene Philofophifche Secte in Perfien
uitmaakten , hielden den Wyn voor het bloed , of
ook wel voor de galle , dat is , vergif (a) vnn
het boos weezen , het welk zy verdichtren , en verbooden
den Vroomen deszelfs gebruik ( b ) ; zoo dat
de Manicbjeen onder de Christenen , ( dat is , de
Christenen , die de Perfiaanfche Wysgeerté in het
Christendom overgebracht , en het zelve daar naar
verandert hadden ,) het gebruik van den Wyn , by
het Heilig Avondmaal zelf, niet toelieten. Arderc
Christlyke Seftèn hebben den afkeer van Wyn noch
onmiddelyker uit YËgypten overgenomen ; en dc
Joodfche Sefte der Eslenen , die denzelven voor een
vergif hield , het welk de eigenfehap bezit van raazend
te maaken , had voornaamlyk haaren zetel in
/Egypten. Ook onder fommige Arabifche Volken
haatte men den Wyn uit ftaatköndrge oorzasken ,
dewyl het met hunne denkbeelden van vryhnd (treed,
vaste ftukken gronds te hebben : want men kan door
dezelve gedwongen worden , om zich aan eenen
Overwinnaar of Dwingeland te onderwerpen ; zy
zyn , om zoo te fpreeken , onderpanden van onze
ge-
Ca) Men zie myne 4Sfte Vraage aan de Reisgesooten
na Arabien.
(b) AUGUSTUSUS de Moribus Manicbeeorum libr. II.
§. 44. Die 'er iets uitvoeriger* over wil naieezen, kan
het vinden in BEAUSOBKE Hijloire des Manicbeëns,
Livre IX. chap. 7,11- pag. 771 & fuiv.