inhoud

DAAR MEN OFFEREN MOEST. 5!
alwaar de Tabernakel of Verbondsarke gevonden
werdt, mocht en moest men in gewoone gevallen
offeren , want die plaatze had Godt dan op dien
t\d daartoe verkooren : ondertusfchen floot deeze
Wet evenwel ook geen verbod in , om op eenige
andere plaatze zyne Offerande te doen , indien die
door eenen Propheet geboden werdt: want zoo ras
dit geval gebeurde , hadt Godt immers die plaatze
verkooren. Men moet zich derhalven niet verwonderen
, wanneer men zier dat de Propheeten foratyds
verre van den Tempel geoffert hebben ; zoo
als , by voorbeeld, Elias op het voorgebergte Carmel,
1 Kon. XVIII. 10-40. De Wet zag alleenlyk
op gewoone gevallen , en liet hec dan evenwel
onbepaald, welke plaatze des beloofden lands Godc
in hec vervolg zoude verkiezen , om 'er of den Tabernakel
op te flaan, of eenen Tempel te bouwen.
Volgens de wyze van denken der Menfchen van
dien tyd , moesten den Israè'liten veele plaatzen in
Palsflina heilig fchynen , op welke Abraham, Izaatc
en Jacob Godtlyke verfchyningen gehad , of Altaaren
gebouwt hadden ; by voorbeeld , Sichem, Hebron
, Machanaim, Penuel, Bethel en andere meer.
De verwachting van gelykfoorcige dingen , eene regel
, die wel niet zeer redenkundig, maar nochtans
zoo natuurlyk is , dat wy dezelve al dikwerf in onze
manier van denken volgen , deed het hun waarfchynlyk
voorkomen, dat Godt menigmaalen verfchynen
zoude , daar Hy eens verfcheenen was ,
ten minften dat Hy daar inzonderheid de OfFeranden
en Gebeden , die men tot Hem opzond , mee
een genadig oog zoude aanfehouwen en aanneemen.
Maar de Wet verklaarde uiidruklykdat hec niet
D 2
gcoor-