inhoud

40* 5- ÖVER DE OFFERANDE*.
De Offeranden naamlyk , zyn of
I.)
BLOEDIG, dat is van Dieren, die gedacht
werden. D eze Dieren moesten rein z>n ,
en aan het offeren van Menfchen, waar van
VOLT Ai RE de Israëliten befchuldigt, kon
men bygevolg, volgens dé Mofaïfche Wetten
, in het geheel niet denken, en zy zouden
het Altaar ontheiligt hebben. Dit gaat
zoo verre , dat, toen Jollas de Alraaren op
de tterkfte wyze ontheiligen wilde, op welke
Jeroboam aan het Goude Kalf geoffert
hadt, hy 'er beenderen van Menfchen op
liet verbranden , ft Kon. XXIII. vs. 15- '20.
Jk loochen hiér door niet, dat de Israëliten
irt navolginge van de Afgoderyen der Cananicen
, niet fomtyds Menfchen geoffert
hebben : maar dit was iets , hec geen in de
Wet van Mofes op het ftrengst verboden
was , en het geen in hét Critnineeie Recht,
onder de lyfftraflyke Misdaaden zal voorkomen.
Ook mochten geenszins alle reine
Dieren zonder onderfcheid geoffert worden.
Visfchen kwamen in het geheel niet op het
Altaar, om welke rede het ook nergens verbooden
is, het bloed dor Visfchen te gebruiken
, maar alleenlyk het bloed der Vogelen
en viervoetige Dieren , Levit. VII. vs.
26. Alle reine Vogelen fchynt men tot Offeranden
te hebben mogen gebruiken , Levit.
XIV. vs. 4-7. ondertusfehen waren de
Duiven evenwel verre weg de gewoonlykfte
Offeranden onder het gevleugeld Gedierte.
Van de viervoetige Dieren waren flechts
drie foorcen, Rundvee naamlyk , Schaapen
en