inhoud

V E R B O O D » M. 34?
van eenige naamlooze Kamergeleerden gelooven ,
die meer dan twee duizend jaaren naa IVIofes leefden
, die zelve noch den Landbouw oefenden ,
noch Natuurkundigen waren, en die zelfs geene
oude Boeken , maar alleenlyk het hooren zeggen
van vroegere Leeraaren bybrengen.
Dit fchynt ten minden , uit de gelyknisfe van
Christus , van het Onkruid tusfchen de Tarwe ,
Matth. XIII. vs. 24 - 30. duidelyk te biyken , dat
men ten tyde van onzen Zaligmaker , dat is, toen
de Jooden noch in hun Land woonden , en hunne
Akkers bouwden , maar niec flechts op de kamers
der Rabbynen , Akker-wetten verklaarden , dac
men toen , zeg ik , Tarwe en Lolyk ( Lolium , in
hec Griekfch £f«W ) voor dingen van verfchillende
foorte hielde, zuiver Tarwe-zaad uieftrooide ,
en dan in het geheel niet verwachtte , dat dit tot
Lolyk ontaarten konde. Het is der moeite wel
waardig , deeze gelyknis , die onder de bepaalde
Predik-texten uit de Evangelisten (die in Duitfchland,
en onder de Lutherfchen in de Nederlanden,
jaarlyks verhandelc worden ) behoorc, eens op eene
meer verflaanbaare en verdandigere wyze ce verklaaren
: en zo die door menig een' Dorp-Leeraar op
den vyfden Zondag Epipbanice gedaan wierdc, zoude
zyne Gemeente de zedekundige lesfen , die
daarin opgefloocen liggen , becer verdaan , dan dit
doorgaans gefchiedt: maar ook misfehien in haare
huislyke omftandigheden zeer verbetert , en van
onde vooroordeelen, waar door de Landbouw fchade
lydt, geneezen worden. Zulk eene Predikatie
zoude voor de huishoukunde in eenen hoogen trap
nuttig zyn, en men zoude 'er eenen prys op mogen