inhoud

294 §• HU MELAATSHEID VAN
deskundigen, en deeae is hier wederom de Priester
, die zich op deeze uiterlyke kenmerken moest
hebben toegelegt , konde onderzocht worden.
Deeze ééne byzonderheid was reeds gefchikt, om
het kwaad , zoo ras hec begon gezien ce worden ,
tegen te gaan , en ieder eenen daar op opmerkfaam
te maaken. Hadden wy in nieuw aangelegde Steden
foortgelyke fchikkingen , dan zoude het Salpeter
in dezelve waarfchynlyk nooit de overhand neemen.
Ook zoude men de oorzaak van het Salpeter,
het welk zich hier of daar al begon te openbaaren ,
fpoedig ontdekken , en uit den weg ruimen , daar
het thans in onze Steden gedulc wordt, en toe zulk
eene hoogce gaac , dat 'er de geheele lucht door
vervalfcbt worde.
Hierop moest de Priester het huis bezichtigen ;
doch hier gaf de Wetgeever dit voorrechc aan deszelven
bewooner, dat hy het te vooren geheel ledig
konde maaken; ja zelfs de Priester was amptshalven
verplicht om te beveelen , dat dit waarlyk gefchiedde
: want alles wat men in zulk een huis vond , het
welk voor onrein verklaard werdt, zoude insgelyks
onrein zyn. Men ziet 'er zeer klaar uit, dat de
Wetgeever niet van gedachten geweest is , dat het
huisraad , het welk men in zulk een melaats huis
vond , iets anders konde befmetten ; want anders
zoude hy hetzelve immers niec ten huize uic hebben
laaten. brengen , zoo lang de zaak noch in twyffel
ftond : maar misfehien handelt hy hier dus , om
zekere vreeze des Volks toe te geeven ; en dit behoorde
ieder Wecgeever te doen : dac is , hy moet
niec alleenlyk zeggen , deeze of geene zaak befmet
niet, en gy behoort ce gelooven dat dezelve