inhoud

BETREFFEND): DE MELAATSHEID. 273
KAALKOP ( Kareach ) betekent jn het Hebreeuwfch
volgens deszelfs aiftamming , iemand die Zweeren
heeft , en dus misfehien oorfpronglyk eenen Melaatfen.
Mofes doet derhalven hier eene uitfpraak,
die men in onze Wetten niet te wachten heefc ,
naamlyk , dat iemand , by wien men niets anders
vondt , dan een hoofd, het welk begon kaal te
worden , om die reden niet verdacht moest gehouden
worden van Melaatsheid , maar dat men
hem als rein had aan te zien. De plaacze kan men
Levic. XIII. vs. 40, 41. vinden. Om dezelve te
verftaan , moet men weeten , dat de Oosterlingen
naauwkeuriger dan wy twee foorten van kaalheid
onderfcheiden , naamlyk eene , die van het voorhoofd
begint, en eene andere die aan het achterhoofd
haaren aanvang neemt; en dac de Hebreeuwen
zelfs voor iedere foort een byzonder woord
hebben. De Arabifche Dichters noemen de eerfte
edele Kaalhoofdigheid , dewyl zy door hec veelvuldig
draagen van den Helm , ( by ons het draagen
van Paruiken) pleegt te oneftaan ; en de cweede
Kaalhoofdigheid van Slaaven. Nu zal men de woorden
van Mofes kunnen verftaan : Indien iemand
de Hairen op het hoofd uitvallen , die is een Kaalkop
( KAREACH ) en rein : worde hy voor aan het
voorhoofd kaal, dan is hy een Bles ( GIBBEACH ) ,
en hy is rein. In hec volgende vaarc hy voorc met
te zeggen , in welken gevalle men iemand , diens
hoofd kaal is, van Melaatsheid te verdenken hebbe,
of «ich verzekeren kunne , dat hy waarlyk mee die
Ziekce behebc is.
7. De Geneeswyze en de Middelen , waarvan
men zich tegen de Melaatsheid te bedienen had,
IV. Deel. S beafc