inhoud

t6 §. 184. OVER DE BESNYDING»
overgelaaten , op hoedanig eene wyze hy Godt
wilde dienen. (Vita Jofephi , §. 23.). Nu zal
men kunnen zien , met wiens gevoelen die Godtgeleerden
het naast oveiéénkomen , die zich verbeelden
, dat, onder de dagen van het Oude Testament
, ieder, die Zalig wilde worden , of den
eenigen waaren Godt dienen , zich moest laaten
befnyden : voorzeker dit is niet hét gevoelen van
Paulus, zelfs niet dat van Ananias of Jofephus.
'Er is noch eene gewichtige Aanmerking , die
Paulus maakte , Galat. V. 3. die zicb laat befnyden
, is fchuldig, de geheele Wet te houden. In
der daad ieder , die zich liet befnyden, ging even
daar door tot het Volk van Israël over, en verplichte
zich zeiven , om alle de Mofaïfche Wetten , die
aan geen ander Volk gegeeven waren , maar de Israëliten
alleen aangingen, te houden. 'Er kan derhalven
niets met de waarheid overeenkomftiger gegedacht
worden, dan deeze Aanmerking van den
Apostel. Over het algemeen zal men den Brief aan
de Galaters beter verftaan , wanneer men deezen
twist der Jooden kent, en in het oog houdt, dat
Godt aan niemand anders , dan de Nakomelingen
en Lyfeigenen van Abraham , immermeer de Befnyding
bevolen heeft, maar men zal teffens zien ,
dat Paulus die Vraage , dewelke aan het Hof van
Asfyrien voorkwam, noch nauwkeuriger , en met
grootere zorgvuldigheid voor het geweeten van hen
die zich daar omtrent bezwaart vonden , beantwoordde
, dan Ananias by Jofephus. Hoewel Ananias
hieromtrent noch veel kan gezegt hebben, het
geen Jofephus niet opgetekent heeft, ja zelfs het
geen hy niet wist, dat gezegt was: want by hec
gefprek