inhoud

V E R B O O D E Sï. Ö2(>
aanmerken , dac hec zich alleen bepaalde tot het
B'oed van viervoetige Dieren en Vogelen , terwyl
hei Bloed van Visfchen veroorloofd was , Levit.
VIL vs. 06. XVII. vs. tg. Dit is zoo onbetwistbaar
, dac zelfs onze hedendaagfche Jooden , die
anders op eene buitenfpoorige wyze zelfs aan de
le'ter der Mofaïfche Wetten gehecht zyn , geene
zwaarigheid maaken , om Karper te eeten , die in
zyn bloed gekookt is.
Nu komen wy tot de oorzaak van dit zoo gewichtige
Verbod : dezelve is betreklyk op dat eene
groote Hoofd-oogmerk van den Wetgeever, om
allen Afgodendienst buiten zynen ftaat te houden
CJ. 3 2.). Het eeten , of wel zelfs het drinken van
Bloed , was in Allen by het offeren aan de Afgoden
, en het doen van Heidenfche Eeden , zeer gemeen
(a> Dit was onder de Afiacifchen , en in
het byzonder onder de Phtcniciers zoo zeer in gebrmke,
dac de Romeinfche Schryvers het als eene
gewoonte , die te Romen vreemd , maar aan die
Volken byzonder eigen was, opgetekent hebben:
en gelyk men in de Romeinfche Vervolgingen de
Chiiscenen noodzaakcen, om te wierooken , zoo
dwong, men hen in de Perfiaanfche Verdrukkingen ,
om Bloed te nuccigen. Het eene werdt in hec
Westen , het andere in het Oosten , als eene aanneeming
van den Heidenfchen Godcsdiensc aangemerkt
, om dat het beide Afgodifche Plechtigheden
waren.
( a ) Men zie myn Critifcbes Collegium over Pfalm
XVI. vs. 4. pag. 107—-in. en myne Ferklaaring
van den Brief aan de Hebreeuwen , Aanm. 109. by
Kap. IX. vs. zo.
P3