inhoud

2it5 §. 205. A N D E R E
kan ons niet vreemd voorkomen , want dezelve be*
helst niets anders, dan het geen onder ons, Hoogduitfchen
, door oude gewoonte in gebruik is. In
het bewaaren van de gezondheid heeft zy zekerlyk
eenigen invloed («): De IViarfchalk van Saxen
merkt, gelyk ik reeds gezegt hebbe , in zyne Revertes
fur la Guerre, aan, dat het heilzaam voor de
Durfche Veldlegers is, dat in dezelve geen Paardenvleefch
gegeeten wordt, en dat een Hoogdukfch
Soldaat het voor zich te fchandelyk zoude oordeelen
zulks te doen ; dewyl men op die wyze ook in
geene vejzoeKinge geraakt , om van Paarden te eeten
,
wel als wy, van zulke Dieren J* die wel van anderen
gebeeten , maar nochtans , eer zy van deeze wonde
geftorven waren , geflacht zyn. De overige plaatzen
zyu Sur. IJ. 17f. XVI. ny. Ook kan men hier
over de Befchryving van Arabien van den.Heere NIE-
EuiiR, p. 178, 179. nazien , alwaar men zal vinden ,
dat de Zeden der hedendaagfche Arabieren noch wat
ftrenger zyn , dan hec voorfchrift van Muhammed ;
gelyk men doorgaans de zwakheid heeft, om by de
geboden van den , waaren of valfchen, Godtsdienst
noch iets te willen voegen , om meer te doen , dan
zy eifchen , dat wy doen zullen.
Ca) Dit is inzonderheid waar , voor zoo verre zy
het eeten van Dieren verbiedt, die van anderen dooi
gebeeten of verfcbeurt zyn : dan ten aanziene van die
Dieren, die door Ziekte'geftorven zyn, is deeze aanmerking
aan ccmge uitzonderingen onderhevig. Ten
minften de beklagenswaardige Runder-fterfte heefc
ons gelegenheid gegeeven om te onderzoeken, of het
eeten van zulke door ziekte geftorvene tieesten , hec
welk onder de arme lieden genoeg gefchiedt, der ge*
zondheid ook eenig nadeef te weege brenge , en ik
weet niet, dat de bevinding dee^e vraage poch ooi?
•jïiet ja beantwoord heeft. Vert.