inhoud

304 §. 203. HET EETEN VAN ONREINE
hunne tegenwoordige omfhndigheeden niet meer
voegt , zoo verkeerd zouden verftaan hebben , dac
zy byna al hun gebak mee het Vet van eenen verbooden
Vogel zouden bereiden , en den Vogel zalven
voor eene geliefde fpyze houden : dan by één'
der naamen van de Vogelen , die verbooden zyn ,
ontflaat 'er in der daad eenige taalkundige waarfchynlykheid
, dat men "er of den Gans , of de geheele
Cfa^fe van Watervogelen , onder welke Ganzen
en Eenden behooren , door te verftaan heeft.
Ten minften moet de Gans by de Oude Jooden
geene zoo gewoone fpyze geweest zyn , als dezelve
by de hedendaagfche is , daar wy den naam van
deezen Vogel in den Bybel of in het geheel niec
vinden , of denzelven onder de verboodene Dieren
moeten zoeken : en nochtans vondt men in
./Egypten buiten twyfel zoo wel Ganzen , als in
Syrien (aj.
Men
(a) PLINIUS Hifi. Nat. Libr. X. §. 28. Dat de
Zee by Apamei in Syrien , eene memgce van Ganzen
heefc
f
( wilde Ganzen n?amlyk ) verzekert A B-
ULFEDA ons in zyne befchrvving der Zeeën. Men
kan , zoo men Arabifch verftaat, de plaatze in Au-
ULFED.E Tabuia Syrice , pag. 158. nazien ; want zy
behoort in het Arabifch , en niet in de Latynfche
Vercaalinge geleezen ce worden. By de iEgypcenaaren
was de Gans een afbeeldfel van den God Ofiris,
(KIRCHERI Qedipus , Tom. III. % 6. pag. 241.);
en daar van daan komc het nv'sfenien , dat eenige
Socrarifche Wysgeeren, die de iEgypcenaaren in veele
Hukken navolgden , BY DK GANZEN zwoeren,
hoewel hier uit eerlang arghscige meineedigheid gebooren
wierdc. Men zie SUIDAS, onder