inhoud

§. 184. OVER DE BESNYDING. it
zelfs OfFeranden in den Tempel brengen (a) zon«
der befneeden te zyn , en dit |blykt niet flechts
daar uit, dat Mofes daar van ftil gezweegen heeft,
en 'er geen Verbod van gevonden wordt ; maar
men weet ook , dat , ten tyde van den Tweeden
Tempel, toen de Jooden noch veel ftrénger waren,
van Heidenen , van eigenlyke Afgodendienaaren ,
Offeranden in den Tempel zyn aangenomen. Een
iegelyk, die maar wilde, al ware hy ook nog meer,
dan enkel onbefneeden , kon den waaren Godt vereeren
, en Hem OfFeranden brengen.
Zelfs iemand , die den geopenbaarden Godtsdienst
der Jooden voor Godtlyk hield, had door
denzelven geene de minfte verplichting, om zich
te laaten befnyden; eene Helling, die men zoo dikwerf
uit het oog verlooren heeft , dewyl men zich
de Befnyding altoos als een Sacrament heeft voorgeftelt,
het welk van de zelfde waardye was , als
den Doop onder de Christenen , en zonder eenïg
bewys der Heilige Schriftuure , op deezen willekeurigen
grondflag het gevolg bouwt, dat, federc
den tyd van Abraham , de Befnyding voor allen en
eenen iegelyken , ter eeuwige Zaligheid , noodig
geweest is.
Mofes heeft nergens bevolen , ja niet eens by
wyze van Vermaaninge gezegd, dat iemand, die
geen Nakomeling van Abraham , of Lyfeigen van
iemand zyner Nakomelingen was, zich moest laaten
befnyden, uitgezondert in het geval, wanneer
hy
(a) Uit verwacht Salornon in zyn Gebed ter inwydmge
van den Tempel , i Koningen Vllf, vs. 41,
4^ en 43,