inhoud

i»s §. 202. OVER REINE EN
Belegeringen gewoon is te flachten , zullen zekerlyk
niet zeer aangenaam van fmaak zyn , hoewei
men my verzekert, dat dezelve ook niet zeer walgelyk
is : dan verfcbeidene Polakken van aanzien
hebben my verzekert , dac op hunne Goederen in
Zuid-Polen , de Wilde Paarden in de groote Bosfchen
eene foort van Jacht opleveren , die wy onder
ons niet hebben ; dac men dezelve fchiec, (wy
zouden ze zekerlyk opvangen en cemnien,) en dat
zy zeer goed fmaaken. Wy hebben dus misfehien ,
door onzen afkeer van Paardenvleefch , eene lekkeruy
minder; hoewel wy ons daar mede troosten
kunnen , dat dezelve in Ouitfchland , daar zoo ontelbaar
veele Paarden voor den Landbouw de posten
, ( by onze flechte wegen , die daar van een
grooter getal vereifchen , dan anders noodig zoude
zyn,) en het doen van Plaifiertochten , gebruikt
worden , en daar Oostenryk en Pruisfen zulk eene
fterke Ruitery houden , zeer duur zoude uickomen.
Wy doen buiten twyfel wel , dat wy ons aan zulke
duure fpyze niet vergaapen ; hoewel 'er zekerlyk
by de meesten een afkeer van Paardenvleefch
by komt, en men hec over hec algemeen voor eene
gvoote beleediging zoude aanzien , indien men
ons ,
zwaarigheid in vindt: (hy doet dit dikwils met groote
graagte uit armoede, om dac hy, by eene geregelde
Krygstucht, zynen Waard geene fpyze mag afdwingen
; gelyk my die uic den laatften Oorlog noch
bekend is ). Hier door, zegt hy , gebeurt het niet
zelden , dat de Franfche Soldaaten ook van Paarden
eecen , die omgevallen , en door Ziekte geftorven
zyn ; en hier door , dat men in hunne Legers meer
aan Krankheden bloot ftaat.