inhoud

ifjo §. 198. HET OOGMERK DER FEESTER.
Behalven die Ooginerk had de Inilelling der drie
hooge Feesten , noch op meer dan ééne wyze, invloed
in het gemeene welzyn. Het gewichtigst
voordeel, het geen de Wetgeever buiten allen twyfel
bedoelt heeft, was , dat het geheele Volk onderling
meer verbonden wierdt, dat men eikanderen
als Landgenooten en Broeders leerde liefhebben
, en dat zy niet zoo gemaklyk , ten minden
niet voor altoos , in veele kleine Staaten konden
gefmaldeelt worden. Het Volk bedond , zoo als
wy reeds §. 4Ó en 47. gezien hebben , in twaalf
Stammen , waar van ieder , om zoo te fpreeken ,
een Gemeenebest op zich zeiven uitmaakte , en
fomtyds vry wat yverzucht bezat over de andere
Stammen. Hier door zoude het ligtelyk hebben
kunnen gebeuren , dat de eene Stam den anderen,
(volgens de oude, nauw bepaalde, liefde voor zyn
eigen Vaderland) had beginnen te haaten, en dat
hec
Dis Volk wiinjcht nur ein Fefi, nur dreyer Tage
Lust,
Die ibm Jein Gott befieblt. Fern deinen Zwang
zu brecben
Frobnt dirs das ganze Jabr, dein ftrenges Sclaven
baus,
Nimmt nicht einmabl den Tag des Heiligen Sabbaths
aus.
Kannst du die kurze Lust dem Sclaven aucb
verjagen ?
Misgönst du ibm , dasz er in drey vergnügten
Tagen ,
Des Lebens probe Jebmekt , und denn viel zu be<
glückt,
Auf evoig dient ? ——— — .
Ven.