inhoud

158 §. 198. HET OOGMERK DER FEESTEN.
Volke noch boven deeze ter uitfpanninge gegunt.
Zeven dagen tot dat einde bedeed , zyn eene verkwikking
voor lichaam en geest; en men fchynt
naa dezelve, als het ware, van nieuw op te leeven.
Zy zyn dienftig voor de gezondheid des lichaams;
en het geitel van iemand, die van zyne jeugd af
aan zich nu en dan met dansfen vrolyk gemaakc
heeft, zal fterker en vlugger zyn , dan van hem ,
dien altoos één en dezelfde arbeid heeft bezig gehouden
: deeze laatfte zal door dat middel , wel
is waar, tot dat byzonder werk dubbele krachten
bekomen , maar ondertusfchen ftyf, tot allerleije
andere beweegingen des lichaams onbekwaam, en
genoegzaam Jam worden : eene aanmerking , in
welke hec geoeffendfte foort van Geneeskundigen
mee Werf-Officieren , door eene zelfde ondervinding
geleerd , zullen overeenftemmen. Daarenboven
wordt de Geest door fooregelyke Feesten opgeruimder
en vrolyker : men keert met grooter lust
en meer vaardigheids , tot Zynen voorigen arbeid
weder, wanneer men ééns , geduurende eene geheele
week, op eene betere wyze dan men gewoon
was , geleeft heeft; iets , het welk zekerlyk niet
altoos behoort te duuren , maar in eenen eigenlyken
zin een Feest zyn moet. Het fchynt over het
algemeen , een der Oogmerken van het Mofaïfch
Recht te zyn , te bezorgen , dat ieder die leeft ,
by de veelvouwige ongemakken , ook fomtyds het
vermaak des Jeevens fmaake , en dat zelfs de armften
onder het Volk , waar onder ik ook de Lyfeigenen
telle , daar van niet uitgeflooten wiarden ;
want ook voor deeze droeg de Wetgeever zorge
by het inftellen der Feesten. De woorden dfe ik
eens, zonder aan eenige Geleenheid of Mofaïfch
Rech t