inhoud

§. 107- OVER DE HOOGE FEESTEN. 153
[telingen toe Offeranden moesten gebruikt worden ,
(•§. 192, 193.) ; maar dewyl men nergens anders,
als ter plaatze van het Heiligdom , zyne OfFeranden
mocht brengen , konde een Israëliet, wiens woonplaatze
van het Heiligdom eenigszins afgelegen was ,
zich van deezen plicht niet anders kwyten , dan wanneer
hy derwaarts heen ging; en door de gezegde
Wetten was 'er al by voorraad zorge genoeg gedraagen
, dat ieder Israëliet, die iets te vertienden had ,
dat is iedereen , die flechts niet ten eenenmaale behoeftig
was , niet eerst door 'langduurige zuinigheid
behoefde op te leggen , het geen hy tot zyne Offermaaltyd
gebruiken wilde. Hy konde 'er, wel is
waar, het zy door eene gelofte of anderszins , noch
andere vrywillige OfFeranden byvoegen ; maar, al
deed hy dit niet, moest hy evenwel Offer-maaltyden
aanrichten , om zyne Lerstlingen en Tienden te verteeren.
Op deeze wyze beftond het Feest uit dagen
van vrolykheid , in welke men Gasten noodigde , of
ten Gastmaale genoodigd werdt, en de Armen en
Lyfeigenen zelve moesten aan deeze vrolykheid deel
hebben. Dit werdt Deut. XVI. vs. 11 —17. met
ronde woorden eerst van het Pinxter- en Loofhutten-
Feest , en vervolgens van alle drie Feesten bevolen ;
en wanneer 'er vs. 2. van dat zelfde Kapittel gezegd
wordt: Gy zult den Heere uwen Godt het Paafcb -
Offer flachten , op die plaatze , die Hy tot zyne
JVooning verkiezen zal, van Schaapen, Bokken en
Runderen, is het zeer zichtbaar, dat hier niet flechts
van het Paafchlam gefproken wordt , maar dat 'er op
het Pasfa-feest , buiten die, noch andere Offeranden
moesten gebracht worden. Men zie ook 2 Chron.
XXXV. 7. 9. 12. Noch ééne byzonderheid moet ik
hier by aanmerken: Mofes noemc het houden van
K 5
deeze