inhoud

5° S' l 97- OVER DE HOOGE FEESTEÏ?
I.) De eerfte en laatfte dag was een Sabbath ,'
op welken men niet mocht arbeiden. Nochtans
was dit verbod zoo fcherp niet, als op
de weeklykfche Sabbathen; want alle arbeid,
die tot bereiding der fpyze vereifcht werdt,
was op den Feest Sabbath geoorlooft ( a ).
Dit was noodzaaklyk , indien men niet alle
zeven Jaaren tweeraaalen of den Feest - Sabbath
, of den weeklykfchen , in eenen hal ven
Vastendag veranderen wilde : want ieder der
zes Feest Sabbathen van de drie hooge Feesten
zal , binnen den tyd van zeven Jaaren,
ëéns op Vrydag, en ééns op Zondag komen ,
en dus den weeklykfchen Sabbath onmiddelyk
voorgaan, of op denzelven volgen.
t.) De overige vyf dagen daar en tegen waren
werkdagen, op welken men arbeiden mocht:
en naar alle gedachten hield het geheele Volk
C gelyk wy in het vervolg nader zullen zien}
zyne groote Jaarmarkten op dezelve, zoo dat
dan op die dagen zekerlyk de meeste en drukfte
bezigheden volbracht wierden. Wy vinden
ten minften by Mofes niet het geringde , het
welk naar een verbod zweemt, om op die dagen
niet. te arbeiden , zyne handteering te oeffenen,
of koopmanfchap te bedryven; en het
koomt my voor , dat hy het een en ander op
die dagen te uitdruklyker veroorlooft, wanneer
hy by herbaalinge zegt: dat de eerfte en
laatfte dag als heilig moesten (b) uitgeroepen
,
Ca) Erod. XII. vs. i