inhoud

4 f i §. 197. OVER DE HOOGE FEESTEN.
en volle zeven dagen lang (a ) toe den eenentwintigden
naamlyk , duuren ; waar by
dan noch de achtde dag moesc gevoegt worden
, die , zo ik my niec bedriege , in de
oudde tyden , en volgens de inftelling van
Mofes , het Feest der Wynpersfe ( Keiter -
test) zal geweest zyn. Geduurende dit
Feest, hielden de Israëliten hun verblyf in
tenten of hutten , die van takken gevlogten
waren; het welk in de warmde plaatfen van
Palardina , wegens de zagcheid van hec Weder
, zeer wel geleideden konde.
Men moet zich hier wachten voor het wonderly!'
denkbeeld , het geen men fomtyas uit onze hooge
Feesten van drie dagen (b ) ontleent, en op die der
Israëliten , dewelke zeven dagen duurden , overbrengt
; dat naamlyk geduurende al dien tyd het
werken verbooden geweest is. Men befpeurt al by
onze Feestdagen , hoe vermoeijend en drydig mee
de menfehlyke natuure eene gedwonge onthoudin;.
van arbeid zy , wanneer dezelve langer dan éénen
dag duurc. Hoe veelen zyn 'er , weiken die drie
dagen zeer lang vallen , zoo dac zy al wederom na
den dag, waarop hun hec werken vry daar, verlangen
? De Predikanten verhaalen dit fomtyds op
den
~ Ca) Exod. XXIII. vs. i6. Levit. XXIII. 33-44.
Num. XXIX. vs. 1 — 39.
O) Het Kers- Paafch- en Pinxter-Feest worde in
Duitfchland drie dagen lang gevierd, hoewel thans
in de meeste plaatzen, zoo als noch voor weinig jaaren:
in Denemarken , de derde Fee6tdag afgelchaft
is. Vert.