inhoud

TIO 5- 194' OVER DEN SABBATH.
had (a) . flechts éénemaal in de zeven Jaaren werdt
voorgeleezen.
Om de Mofaïfche Wetten van den Sabbath beter
te kunnen verdaan , en met de algemeene regelen van
wetgeevende wysheid te vergelyken, moet ik eenige
Aanmerkingen maakeö.
Dat ieder Volk , het welk in de onderhouding van
zynen Godtsdienst belang ftelt, ik wil juist niet zeggen
eenen. dag , maar nochtans zekeren tyd voor den
Godtsdienst behoort af te zonderen, fpreekt van zelf,
en het bewys van deeze ftellling moet ik voor de
Godtgeleerdheid , of wysgeerige Zedenkunde overlaaten
, waaruit ik dezelve hier als bekend kan overneemen.
Maar buiten dien heeft hetzelve dagen van
rust en vermaak noodig: dagen , zeg ik , want het
zy my geoorlooft , dit woord te gebruiken , om zekeren
tyd te kennen te geeven , dewyl hetzelve met
onze gewoone manier van fpreeken overeenkomftiger
is , zonder daar door juist eenen volkomenen dag van
24 uuren , of ook bepasldlyk den dag te verftaan ,
die van den opgang der Zonne tot haaren ondergang
gerekend Wordt.
Door geftadigen arbeid , wordt het lichaam verzwakt
, verliest die vlugheid en fterkte , die hec door
afwisfeling van arbeid, rust en vermaak bekomt, en
wordt daarenboven vroeger oud. Lichaamlyke arbeid
, ik beken het, doet de menfchen , over hec
algera)
De taal , waar in de Wet was voorgeftelc,
was toen noch niet uitgeftorven , of veroud ; maar
hec was des Volks moedertaal, die door ieder eenen
verftaan werdt.