inhoud

T92- OVÊR DE TIENDEN. 99
Koning der Israëliten , werdt aangezien." ( %. 35 en
37- BH 24.)- Nochtans in den grond befchouwt ,
was alleenlyk de eerile Tiende èene wezenlyke belasting
, en van de andere werdt zulk een gebruik
gemaakt, dat zy gemaklyk te draagen was.
Vooreerst ontfingen de Leviten van alle Akkeren
en Kudden der Israëliten de Tiende tot hun onderhoud
; waarvan ik reeds §.51. gefproken hebbe.
Deeze Tiende alleen verdient den naam eenèr belastinge
op Vee en Landeryen ; maar zy was ten
hoogften billyk, dewyl de ftam van Levi getn eigen
land in de verdeelinge van Palajftïna bekomen had,
en nochtans aan het Gemeenebest de gewichdgfte
dienlten deed , waar voor hy eene ruime belooning
verdiende (§.52). Van deeze Tiende moesten de
Leviten wederom het tiende gedeelte aan de Priesteren
afftaan , dewelke dus een honderdlle gedeelte
hadden van alles , het geen de Landeryen en Kudden
der Israè'liren opbrachten. De Wetten , die
•hier van handelen, kan men Levit. XXVII. 30 33.
JNum. XVIII. 21-32. vinden. Somtyds moet hec
den Israëliten best gevoegt hebben , hunne Tiende
aan de Leviten in geld of andere waaren te brengen;
en dit ftond hun , ten opzichte der Vruchten des
Velds vry ; onder deeze voorwaarde nochtans, dac
zy dan het vyfde deel daar boven moesten geeven :
daarentegen met betrekking tot Runderen , Schaapen
en Bokken , was het verwisfelen. der Tiende
geheel en al verboden , Levit. XXVII. vs. 32, 33.
Van deeze manier , om zyne Tiende te losfen , en
het voordeel, het welk daar by kan plaatze gevonden
hebben , om welks wille men gewilliglyk 20
ten honderd boven de bepaalde waardje gaf, heb
G % ik