Dagboek december 2014

vjetar
Nedjelja
07.12.2014.
-1 °C
30°F
0 °C
32 °F
Aktuele streetview, Berglandweg te St. Johann in Tirol (11.15 uur)
Het is 13.25 uur, zwaar bewolkt en af en toe regent het een paar druppels. Het is
windstil, bij een temperatuur van 6 graden C.
Gisteravond naar de bijeenkomst van zendamateurs in het Fliegerstübrl geweest.
Was gezellig en er waren veel mensen.
Over techniek wordt daar niet gesproken, omdat de echtgenotes en vriendinen er
ook altijd bij zijn, wordt er meer over "wat eten we?" gesproken. Nog iets bijzonders,
de vrouwen zitten bijna de hele avond gescheiden van de meeste mannen. Niet
omdat dat zo moet, maar de meeste vrouwen roken en ik heb slechts drie mannen
gezien die ook in het gedeelte zaten waar gerookt mag worden.
Voor we naar Gibraltar gaan, even wat anders. Zo af en toe maak ik foto´s van
schepen, die afgemeerd liggen of varen.
Met behulp van Internet kun je ontzettend veel over deze boten te weten komen.

Door mij gefotografeerd op 18 oktober 2014, in de haven van Malaga (SP.)
De Arctic Sunrise is een schip dat sinds 1995 in gebruik is bij de politieke non-profit
organisatie Greenpeace. Het is geclassificeerd als een ijsbreker.
Het schip biedt plaats aan maximaal 100 personen. Door de grote radius is de Arctic
Sunrise enorm belangrijk voor Greenpeace (in theorie zou een reis rond de wereld
zonder bij te tanken mogelijk zijn).
De kiel van de Arctic Sunrise werd op de Vaagen Verft-in Kyrksæterøra, in februari
1974, gelegd en liep in dat zelfde jaar van stapel. Het werd ingezet voor de
zeehondenjacht.
Na de overname door Greenpeace in 1995, werd het schip omgedoopt tot Arctic
Sunrise. Het werd in 1996 herbouwd en aangepast voor de doeleinden van
Greenpeace
Als eerste actie, met de Arctic Sunrise, was het pogen tegen te gaan van het tot
zinken brengen van de olietanker Brent Spar in het voorjaar van 1995.
Op de ochtend van 8 januari 2006 werd ze beschadigd tijdens een missie in de
Zuidelijke Oceaan in een botsing met het Japanse fabrieksschip Nisshin Maru.
In 2012 was het schip voor de 531 km lange kust van Senegal actief om daar de
praktijken van de vissersvloten en fabrieksschepen te documenteren en te
protesteren tegen overbevissing, welke met name de bevolking van senegal ten
schade komt.
Op 19 september 2013 werd de Arctic Sunrise bestormd door gewapende Russische
veiligheidstroepen. Greenpeace-activisten hadden die dag geprobeerd om het
olieplatform Priraslomnaja van het Russische staatsbedrijf Gazprom in Pechora te
enteren. Twee mensen werden gearresteerd..
Greenpeace zei dat het schip, tijdens dit gebeuren, in internationale wateren was.
Greenpeace protesteerde met de Arctic Sunrise tegen olieboringen in dat gebied en
beschuldigde daarmee Rusland een bedreiging te vormen voor de ecologisch
kwetsbare in die regio. Het team werd gedwongen om het schip naar de haven van
Moermansk te varen
Op 22 november 2013, beval het Internationaal Tribunaal op verzoek van Nederland
om alle activisten op borgtocht vrij te laten. . De meerderheid van de Greenpeace-

activisten werden op een borgtocht van 45.000 euro per persoon. vrijgelaten. In
totaal zijn van de 24, 30 bemanningsleden vrijgelaten.
Eind juli 2014 kon de Artic Sunrise de Russische territoriale wateren weer verlaten.
Op 19 november 2014, dus een maand nadat ik de foto genomen had, werd de
Arctic Sunrise, door de Spaanse marine, inbeslaggenomen Volgens Greenpeace
vraagt Spanje voor de vrijlating van het schip, een borg van 50.000 euro.
Gefotografeerd in de haven van La Puerto de Santa Maria (SP) op 31 oktober 2014.
Het betreft hier het schip de Louisa.
De Guardia Civil heeft februari 2006 een netwerk ontmantelt dat zich bezighield met
plunderingen van archeologische resten van in de zeebodem voor de kust liggende
scheepswrakken, veelal onder de zanderige bodem verdwenen. Drie
bemanningsleden werden gearresteerd onder wie de dochter van de kapitein en
twee hongaarse bemanningsleden. De kapitein is nog voortvluchtig. De boot met de
naam Louisa, ligt afgemeerd in de handelshaven van La Puerto de Santa Maria.
Er werden ook vuurwapens inbeslaggenomen waaruit blijkt hoe "gevaarlijk" deze
bende was. De wapens waren vijf geweren, M-16's, een semi-automatische shotgun
en voldoende munitie. "Het is duidelijk dat ze bereid waren om zich tegen mogelijke
plunderingen van concurrenten te verdedigen" Aldus hun woorden.
Verder high-tech materiaal voor onderzoek en duiken. De onderzoekers beschouwen
de gearresteerden als "gevaarlijk" in een "geavanceerde" netwerk. Voor het hoofd
van de Guardia Civil van Cádiz, kolonel Antonio Said is het duidelijk dat de leden van
de bende schatzoekers zijn en zeker geen beginners. De uitgebreide voorbereiding
blijken uit de hoge investeringskosten van het gebruikte materiaal. Eén van de in
beslag genomen voorwerpen, een robot gebruikt voor het lokaliseren van wrakken, is
gewaardeerd op € 600.000.
Verder acht metaaldetectoren en twee sondes om de zeebodem te scannen op 30
meter van de zuigslang, vier GPS vijf laptops en zelfs een decompressiekamer,
ontworpen om duikers die in grote dieptes duiken te laten herstellen. Het ruim van

het schip was als een echte duikwinkel met alle benodigde apparatuur.
Archivo de Indias
In feite hadden ze kopieën van originele documenten van het Archief van de India,
die werden vertaald uit het oude Castiliaanse voor een betere interpretatie. Deze
teksten gaven plaatsen weer, alwaar een gezonken galjoenen te verwachten is.
Reeds door hen opgedoken materialen:
27 kanonskogels uit de zeventiende eeuw, drie Romeinse ankers uit de tweede eeuw
voor Christus een nek amfora Fenicische, een tas met granaatscherven en kogels
gebruikt in de Slag bij Trafalgar en een stuk van oud hout. Na het vrijgeven, zullen de
overblijfselen worden geanalyseerd door CAS personeel en zal worden neergelegd
in het Provinciaal Museum van Cadiz.
Omdat het schip onder de vlag van het kleine staatje Saint Vincent vaart. Is er nu al
een zevenjarig durende rechtzaak..
Spanje zegt dat het schip zich in de Golf van Cadiz bevond en dus in de territoriale
wateren en zij dus gerechtigd zijn om deze zaak te vervolgen.
De advocaat die namens het staatje Saint Vincent de belangen behartit dan de
gearresteerden, beroept zich op de schending van mensenrechten en eist een
schadevergoeding van de Spaanse staat van 1,2 miljoen Euro
Zaak wordt vervolgd.
Zo zie je maar weer, achter een eenvoudig roestig bootje zit weer een heel verhaal.
En dan de "Luna", gefotografeerd op 2 november 2014, voor anker liggen bij La
Linea de Conception.
De Luna is een rond 115 meter lang, op de werf Lloyd inBremerhaven (Dl) gebouwd
mega-jacht. In de Lijst van de langste motorjachten staat zij op plaats 19 (stand
2013) De bezitter is de Russische miljardair Roman Abramowitsch.
Het schip vaart onder de vlag van Bermuda. Dit zal zeker iets te maken hebben met

het belastingsysteem op de Bermudas.
De roepnaam van het schip is: ZCEB7
Thuishaven: Hammilton (Bermudas)
De lengte is 114,20 m., breedte: 17,7 m. en de diepgang: 5,95 m.
Na de opening van de Russische economie in het kielzog van de perestrojka richtte
Abramovich als 21-jarige student, het bedrijf "Ujut" (Duits: "gezelligheid"). Ujut
produceert eerst alledaagse dingen zoals badeendjes en voetballen. Zijn entree in de
olie-industrie begon Abramovich toen hij in het kantoor in Moskou van de Zwitserse
oliehandelaar Runicom de leiding gaf tussen 1993 en 1996. Zijn startkapitaal zou zijn
geweest 5.000 ton stookolie, die hij zich naar verluidt toegeëigend had door middel
van valse documenten. Over het bedrijf Runicom handelde voor zich zelf grote
oliezaken af, vooral met de grootste Russische raffinaderij in Omsk, Siberië. Zijn
bedrijf is nu het middelpunt van Sibneft Group, doch hij heeft dit heeft dit verkocht
aan het Russische energiebedrijf Gazprom.
De beslissende dag voor voor hem, op weg naar één van de rijkste mannen van
Rusland was een ontmoeting met Boris Berezovsky in het jaar1992. Abramovich
bouwde in de jaren 1990 - eerst als partner van de oligarch Berezovski - een
uitgebreid zakelijk imperium op.
Waarschijnlijk onder de indruk van de zaak tegen Michail Chodorkovski, verkocht hij
geleidelijk zijn aandelen van Russische bedrijven. Eind 2005 nam de semi-state
gasreus Gazprom, een meerderheid van Abramovich's oliemaatschappij Sibneft.
Zelfs na de zaak tegen Berezovsky, bleef Abramovich in Rusland als ondernemer
actief.
Lang beschouwd kan Abramovich gezien worden als de belangrijkste oligarch in de
context van de toenmalige president Vladimir Poetin. Hij wordt beschouwd als één
van de belangrijkste voorlopers voor de overdracht van de macht van de voormalige
president Boris Jeltsin op Poetin in 2000
In december 2000 werd Abramovich verkozen tot gouverneur van de Tsjoekotka
regio en dit werd bevestigd in oktober 2005. De status van gouverneur is gekoppeld
aan strafrechtelijke immuniteit. Op 3 juli 2008 heeft de Russische president Dmitri
Medvedev, na herhaaldelijke verzoeken van Abramovich, zijn ontslag als gouveneur,
geaccepteerd.
Begin 2008 bestelde Infrastruktura, een bouwbedrijf, bij Abramovich, de huidige 's
werelds grootste tunnelboormachine op Herrenknecht AG. Het apparaat wordt
voornamelijk gebruikt in de bouw van faciliteiten voor de Olympische Winterspelen
van 2014 in het Russische Zwarte Zee badplaats Sochi. Infrastruktura verwachte
claims op contracten van enkele miljarden dollars per jaar voornog te bouwen
tunnels.
Abramovich had in 2013, volgens het tijdschrift Forbes, een geschat vermogen van
102 miljard dollar, waardoor hij de nummer 13 van rijkste mensen in Rusland is en
gerangschikt op nummer 107 van de rijkste mensen in de wereld. Als gevolg van de
financiële crisis van 2007, verloor hij het grootste deel van zijn fortuin.
Op 1 juli 2003 kocht Abramovich voor 210 miljoen Euro, de Engelse voetbalclub
Chelsea. Sindsdien heeft hij een geschatte € 764.000.000 geïnvesteerd in de club,
voornamelijk voor transfersommen en salarissen. Hij wordt vaak gezien op Stamford
Bridge, maar ook een bezoek aan soms Away Chelsea, bijvoorbeeld in de
Champions League. Deze won zijn eerste club in het seizoen 2011/2012.

In Garmisch-Partenkirchen kocht Abramovich een Slot en renoveerde dit tot 2002.
Sinds 2004 heeft hij het Château de la CROE in Antibes in zijn bezit, dat hij sinds zijn
aankoop uitgebreid renoveerde.
Tot slot nog een katamaram, die op 2 november 2014, voor anker lag in La Linea de
Conception, onder de Nederlandse vlag varende en de naam Safari, meegekregen
heeft. Van dit bootje is mij niet bekend geworden.
Je hoeft ook niet alles te weten....
Ponedjeljak
08.12.2014.
Tmin
-3 °C
27°F
Tmax vjetar
0 °C
32 °F

streetview en zicht vanuit mijn kamertje Berglandweg te St. Johann in Tirol (13.00
uur)
Het is 13.50 uur, zwaar bewolkt en af en toe valt er wat regen. De temperatuur is 5,1
gr. C. en er staat geen wind.
Eindelijk zie ik dan boven de 1000 meter wat sneeuw op de bergen liggen en de
bomen zijn wit, ten teken dat de temperatuur daar omstreeks of onder het vriespunt
is.
Het is vandaag een kerkelijke vrije dag i.v.m. "Maria empfängnis"
Rondreis door Andalusie:
We gaan vandaag een bezoek brengen aan Gibraltar. De grens is vanaf ons hotel
ongeveer 1 kilometer en dus goed te doen. Ik begrijp niet dat er nog mensen zijn die
in de enquète van Booking.com als nadeel opschrijven dat het zo ver lopen is. Maar
smaken verschillen. Voor de grensovergang staat in ieder geval een lange rij auto´s,
die allemaal naar het kleine stukje Engeland willen. Het is zondag 2 november, dus
de mensen hebben vrij.

Als bijzonderheid wil ik over Gibraltar kwijt, dat ik daar met het marineschip de Hr. Ms
Gelderland gelegen heb. Ik ben benieuwd of ik daar nog zaken van terug herken.
Allereerst de haven. Er zijn op dit moment nagenoeg geen marineschepen meer (foto
rechts 2-11-2014)
De foto links is uit de maand februari 1970. Wij liggen met de Hr. Ms. Gelderland
(een torpedobootjager)
vooraan aan de pier met nog drie schepen (jagers of fregatten. Verderop het donkere
schip is een amerikaanse kruiser. Op de rechter foto de plaats waar het rode schip
ligt.
Gibraltar zelf ken ik niet meer terug. Ik had het beeld van veel kleine kroegjes (pubs)
en wat grotere waar ook vaak lifemuziek te horen was. Op straat wemelde het van
matrozen en ander geuniformeerden. Nu lopen er alleen toeristen rond. 44 jaar
geleden was de grens tussen Spanje en Gibraltar ook hermetisch afgeloten..

Er zijn nog weg van dergelijke pubs en Inn´s maar het meeste is nu souvenirwinkels
en dutyfreeshops.

Yes, we are in England......

Het gaat ons natuurlijk ook om het bekijken van de enige in het wild voorkomende
apen.
In februari 1970, vroeg ik aan een paar maten of ze meegingen, de rots op, om de
apen te bekijken. Verschrikt keken ze omhoog en antwoorden: "Ben je gek. Ik ga
toch niet voor een paar apen helemaal de berg op?" Ik ben toen alleen gegaan, met
mijn cameraatje, waar ik de sluitertijd en diafragma in kon stellen. Alleen moest ik
dan op het tabelletje op de lens kijken of ik binnen de tolerantie zat m.b.t. scherpte
diepte. Aan de foto´s mankeert dan ook wel het enige.
Over de apen:
Alleen op deze rots komen nog apen voor. Het zijn Berberapen, die ook in Noord-
Afrika voorkomen.
Momenteel zijn er ongeveer 230 dieren verdeeld over 5 groepen in het gebied van de
rots. Het zijn nog steeds wilde dieren en ze kunnen bijten als ze schrikken of
geprikkeld worden. Door het contact met grote aantallen toeristen werd de integriteit
van de verschillende groepen verstoord doordat ze te afhankelijk werden van de
toeristen voor hun voedsel.
Dit bracht de apen ertoe om tot in de stad te komen met als resultaat dat er
woningen, kleding en voertuigen beschadigd werden.
Daarom bestaat er nu een wet die het voederen van de apen ten strengste verbied,
er staat een boete op van 500 pond. Let op, het is pond en geen euro.
Ik zag dat het meisje op de foto de jonge aap wat gaf en het dier was niet meer bij
haar weg te slaan. Uiteindelijk sprong hij zefs bovenop haar. Voor de andere gasten
had het dier geen aandacht.
Om er voor te zorgen dat ze toch voldoende voedsel en drinken krijgen, wordt dit
geregeld door de instanties in Gibraltar.

Er vanuitgaande dat een aap 50 jaar kan worden, zou het kleine aapje links
gefotografeerd in februari 1970, nu wel eens het opperhoofd van zijn roedel kunnen
zijn. Hij lijkt er in ieder geval wel op.......grapje

Zowel vader als moeder zorgen er voor dat hun kind er verzorgd uitziet.
Voordat we de rots weer verlaten, genieten we nog even van het prachtige uitzicht.
Een beneden, staat er weer een pintje te wachten.

Terug lopende komen we bij de passage waar we over de start- en landdingsbaar
moeten lopen. Dit keer moeten we wachten op een vliegtuig dat gaat landen. De
slagbomen zijn dicht en een grote spijkerketting wordt over de weggelegd om
eventuele aanslagen te voorkomen.
Toch wel weer veel gelopen, is het weer genieten van het avondzicht op de baai.

Wilt u alle 77 foto´s zien. o.a. veel van deze apen, dan kijkt u op deze link:
http://www.mijnalbum.nl/Album=SVHLNQTE
De foto´s uit 1970 kunt u bekijken op deze link:
http://www.mijnalbum.nl/Album=HLKRBZC4
Voor een goede vriend (in)
Herinneringen aan mooie tijden
hebben soms van de realiteit te lijden.
In deze tijd, lijkt het daglicht te verdwijnen
en daarmee ook het geluksgevoel weg te kwijnen.
Je denkt aan wat er was en wat je verloor,
maar in die tijd was het ook niet beter hoor?
Ook toen was de realiteit vermengd met herinneringen
en steeds weer gaande over mooie, dierbare, maar ook slechte dingen.
De realiteit van toen, zijn de herinneringen van het heden,
Herinneringen zijn dierbaar, je mag daar alle aandacht aan besteden.
Maar vergeet niet de hedendaagse realiteit,
want wat nu is wil je later in je herinneringen zeker niet meer kwijt.
Gejo
St. Johann in Tirol Tmin Tmax wind
Dinsdag
09.12.2014.
-4 °C
25°F
-2 °C
28 °F

Aktuele streetview, Berglandweg te St. Johann in Tirol (10.00 uur)
Het is 16.40 uur en het begint al dinker te worden. Vandaag was het zonnig, maar
niet warm. Op dit moment hebben we een temperatuur van -1,8 gr. C, dus de
sneeuwkanonnen op de berg kunnen hun werk doen.
Tmin Tmax vjetar
Srijeda
10.12.2014.
-5 °C
23°F
1 °C
34 °F
Aktuele streetview, Berglandweg te St. Johann in Tirol (10.00 uur)
Het is 18.25 uur, dus al weer een tijdje donker. De hele dag was het mooi zonnig

weer, maar tegen het einde van de middag kwamen er toch wolkenvelden binnen
drijven. de temperatuur op dit moment is precies 1 graad C. Vanmorgen om vijf uur
was het vlak voor het raam -7,5 graden. Dat is toch al wel vrij koud. De laagste
gemeten temperatuur in Tirol was afgelopen nacht 12,5 graden.
Mij de hele dag bezig gehouden met het online versturen van kerstkaarten. Niet een
hele bulk in één keer, maar persoon voor persoon. Zij blijft de privacy dan ook
gehandhaafd, want niemand kan dan zien aan wie ik allemaal kaarten heb gestuurd.
Het is wel een hele klus. Verder kwam ik steeds meer emailadressen tegen die
vervallen waren, niet goed gespeld of wat dat ook. Ik heb alle mailadressen in een
bestand gezet en de teruggekomen adressen verwijderd.
En er zijn ook een heleboel mensen die meerdere emailadressen hebben en
regelmatig wisselen. Het wordt er allemaal niet eenvoudiger op.
Via het versturen van kaarten krijg je natuurlijk ook weer respons en dan niet altijd
zaken die gaan over gezelligheid, of de stilte voor de kerst, met het geloof dat
Christus op de wereld kwam om ons allen te redden. Toch wordt dat geloof al heel
snel op de proef gesteld als je dan hoort dat een meisje op negen jarige leeftijd, twee
maanden geleden moest sterven.
Waarom zo jong, wat is de zin van zo´n kort leven? Een levenspad dat volgens mij
maar een stukje werd bewandeld.
Of zijn haar negen jaren een hele levensweg geweest? Een levens die niet zinloos
was, maar in zijn volle lengte werd vervuld?
Ik denk dat mijn gedicht op de kerstkaart, misschien een heel klein beetje bij kan
dragen in dit bijna niet te dragen verdriet.
Voor hen die geen kaart ontvangen hebben hier het gedicht. De kaart zet ik nog wel
op facebook.
De lichtjes op je levensweg, die ontstoken zijn
blijven altijd branden, ook al zijn ze soms heel erg klein.
en is de weg soms donker en vol met kuilen,
je kunt je eigen weg niet voor een ander ruilen.
Het is jouw weg en waarnaar je streeft is soms ontzettend ver.
Maar gelukkig zijn onderweg deze lichtjes er.
Stap voor stap begeleiden ze je op het soms moeilijke pad
Stel je voor dat je eens deze lichtjes niet had.
Elk mens op deze aarde kan zijn lichtjes verder laten stralen
Zodat deze ook jouw pad verlichten, als jouw lichtjes het even niet halen
Daarom steunt elkaar en wijst elkaar de weg met het licht.
Hopende daar ook aan bij te dragen met het schrijven van dit gedicht.
gejo

St. Johann in Tirol Tmin Tmax wind
Vrijdag
12.12.2014.
-3 °C
27°F
4 °C
39 °F

Links de streetview van gisteren om 10.00 uur en rechts de streetview van vandaag om 10.00 uur.
En dat alles aan de Berglandweg te St. Johann in Tirol.
Het is 11.00 uur, onbewolkt, windstil weer. De temperatuur 2,1 gr. C. Geen wind. Ja,
inderdaad, het was gisteren een beetje wit, maar dat is allemaal weer verdwenen en
ziet het er weer uit als ware het voorjaar.
Verder gebeurt er hier niet zoveel. Ik ben weer bezig met mijn hobby. Ik heb al een
jaar een door mijn half afgebouwd apparaat liggen. Niet dat ik er geen zin meer in
heb, maar het ontbreekt mij aan materiaal. Gewoon een stukje aliminium van 10 X
25,8 cm. waar ik in Enschede alleen maar even in de auto moet stappen, is hier niet
te krijgen. De hobbymarkt OBI heeft dit produkt wel, maar niet in St. Johann of in de
omgeving. Ik heb op hun site gezocht waar ik het mogelijk zou kunnen kopen. Dat is
bij een OBI aan de grens bij Slovakije.
Nou dan maar een beetje geduld hebben, Het betreft hier een z.g. spectrumanalyser.
Een apparaat, waar je signalen zichtbaar kunt maken op een oscilloscoop en dan
kunt analyseren.
Het hele apparaat bestaat uit een aantal kastjes, waarin de verschillende
schakelingen zijn ondergebracht.

Hier heb ik even één van de kastjes geopend. Voor de geinteresseerden zet ik alles
nog wel als amateurproject op deze site.
Als de kastjes niet werken, kan ik ze volgend jaar altijd nog als vierkante kerstballen
in de kerstboom hangen. Maar ik ga ervan uit dat ik het voor elkaar krijg.
De rondreis door Andalusie:
We zitten nu in Marbella en als je de rondreis hebt gemaakt en al die prachtige
steden hebt gezien, vervalt voor ons ook Marbella, tot een gewoon vakantieplaatsje
aan de Costa del Sol. Er valt daar verder niet zoveel meer over te schrijven.
Een prachtig hotel met een grote kamer. We hadden een suite gekregen, omdat er
niets anders was. Dus een vol huis en dat voor begin november. Ook zijn we niet
meer in de auto gestapt om b.v. Ronda of andere plaatsjes te bekijken. De
parkeerplaats bij het hotel stond zo vol, dat je al snel het risico zou lopen om daar
niet te kunnen parkeren. Endan wordt het zoeken.

De ingang (sorry entree) van ons hotel.
Zonsondergang gezien vanaf ons terras. Jawel we hadden geen balkon, maar een
echt terras met zonnebedden. Alleen de zon schijnt er door de vele bomen maar van
12.00 uur tot ong 15.30 uur.
En ja dan wordt het tijd dat we weer naar huis gaan, want het begint Barbara te
kriebelen. Ze zei bij het zien van deze mannen die palmen aan het snoeien waren:
"Ik zou zo wel mee willlen helpen!"

Tot ziens in Fuengerola..........
.
Wilt u alle foto´s gemaakt in Marbella zien?
Hier is de link:
http://www.mijnalbum.nl/Album=DA6H3MWV
St. Johann in Tirol Tmin Tmax wind
Ponedjeljak
15.12.2014.
-1 °C
30°F
5 °C
41 °F

Aktuele streetview, Berglandweg te St. Johann in Tirol (10.00 uur)
Het is 13.45 uur, zwaar bewolkt, windstil weer, de temperatuur 7,5 graden C.
Hieronder mijn jaarlijks verhaal:
Mijn kerstverhaal. Zoals elk jaar schrijf ik omstreeks deze tijd een verhaaltje.
Dit keer is het bijna waar, omdat het feit waar gebeurd is met een 88 jarige vrouw in
St. Johann im Walde, op 21 november 2014. De vrouw werd na twee dagen
onderkoeld gevonden en in een ziekenhuis gebracht.
Toen ik dit voor het nieuws zag, heb ik lang na zitten denken wat die vrouw bezield
heeft om in haar ééntje de berg op te gaan.
Hieronder heb ik er zelf een geromantiseerde invulling aan gegeven, met alle respect
voor die oude vrouw.
Het is een dag zoals het in de maand november in de alpen zijn kan. Zonnig,
windstil, de zonnestralen voelen behaaglijk aan.
Op dat moment wandelt een oude vrouw, via een smalle weggetje, dat eerst via
weilanden en dan door een dicht bos steeds verder omhoog de berg op voert. Het
lopen valt haar zwaar, maar stap voor stap zet ze door. Af en toe rust ze even uit.
Onderweg komt ze niet veel mensen tegen en die ze tegen komt groeten haar
vriendelijk, met “Grüast Gott”, zonder verdere vragen te stellen. Ze heeft een
hoofddoekje om haar grijze haren en draagt een vest dat ze jaren geleden zelf
gebreid heeft. Haar lange rok reikt bijna tot over haar voeten en bemoeilijkt soms
haar gaan.
Stap voor stap gaat ze verder tot ze de bosrand heeft bereikt. In het donkere bos zijn
er niet meer de stralen van de zon die haar zo even nog verwarmden, maar toch gaat
ze door. Er is iets dat haar als een stuwende kracht omhoog drijft, naar boven, daar
waar de zon boven de boomgrens over de almen schijnt en de wereld alle kleuren
laat zien, van blauwe hemel, witte besneeuwde bergtoppen, groene weiden en een

os dat zich in bonte kleuren toont. Dat schijnt haar einddoel te zijn. Maar waarom
gaat die vrouw verder en steeds verder, terwijl het reeds eind november is? Geen
mens of dier is meer op de alm, want daar wordt de komende dagen de eerste
sneeuw verwacht.
Uiteindelijk verlaat ze het bos en zoekt een grote steen, waarop ze plaats neemt.
Haar ogen dwalen richting dal, vanwaar zij zojuist gekomen is. In het plaatsje waar
ze woont, heeft ze in het bejaardenhuis een kamertje. Er staat daar een bed, verder
een woonkamerkast met daarop een televisie. Op haar nachtkastje staat een kleine
radio. Als ze, vanuit haar kamer, naar buiten kijkt, ziet ze alleen een blinde muur.
Bij het denken aan het leven in die kamer, schudt zij even haar gerimpelde hoofd en
mompelt dan: “Heb ik dat verdiend? Is dat het leven waar ik mee zal eindigen?” Haar
gedachten gaan terug in de tijd. Een groot gedeelte van haar jeugd heeft ze
gedurende de zomermaanden op de alm doorgebracht. Behalve af en toe een
wandelaar en de mensen die de melk kwamen ophalen, was zij daar alleen met haar
koeien en haar hond. Ze voelde zich daar gelukkig met haar leven en genoot elke
dag, vooral als ze even voor haar Almhut, in de zon van een koel glas melk kon
genieten. Ze bakte haar eigen brood, kookte haar potje. Nee, ze had toen verder
niets nodig. Ondanks dat het een hard leven was en alles met de hand moest
worden gedaan, was ze een gelukkig mens en zou met niets anders of met niemand
willen ruilen.
Toen ze haar man leerde kennen, met hem in het huwelijk trad en nadat in totaal drie
kinderen waren geboren, was het leven op de alm al snel vergeten en was het alle
dagen zorgen dat het gezin draaiende bleef.
Toen de kinderen volwassen geworden waren en op eigen benen konden staan,
verlieten zij de ouderlijke woning. Korte tijd later werd haar man op een jongere
verliefd en liet haar in de steek. Ze voelde zich in haar dorp niet meer thuis, tussen al
die mensen. Daarom trok ze zich steeds meer terug en leefde in haar eigen wereld.
Tot op een dag een boer aan haar vroeg: “Zeg, jij hebt vroeger altijd op de alm
gewerkt als Sennerin. Nu je toch alleen bent, heb je geen zin om dit weer op te
pakken en op mijn koeien passen?”
Haar besluit stond al snel vast en ze ging elke zomer de alm op. In die tijd zag ze
haar kinderen en inmiddels kleinkinderen nauwelijks, maar ze voelde zich sterk en
gelukkig. Ze genoot van al die kleine dingen om haar heen. Van elke zonnestraal,
maar ook als het eens enorm onweerde en regende. Dan kon ze zich in haar knusse
hut terugtrekken.
De jaren vlogen voor haar voorbij en uiteindelijk werden de werkzaamheden op de
alm voor haar te zwaar. In haar woning voelde ze zich opgesloten en daarom was ze
meestal onderweg. Thuis vergat ze een beetje dat ze niet meer op de alm woonde
maar tussen mensen, die waarschijnlijk nog nooit een almhut van binnen hadden
gezien.
Daarom waren er die dachten dat ze niet meer alleen kon wonen en werd er voor
haar beslist dat zij in een bejaardentehuis moest. Ondanks dat ze zelf hevig bezwaar
maakte en te kennen gaf dat ze op zichzelf wilde blijven wonen, moest ze aanhoren:
“Mevrouw, we hebben het beste met u voor!” “Het beste voor anderen, als ik maar
opgeruimd ben!” Dacht ze dan.
Nu zit ze daar op een steen, onder aan een alm. De zon begint langzaam achter de
bergtop te verdwijnen. Het was al heel lang geleden dat ze zo ver had gelopen.
Eigenlijk was ze trots op zichzelf. Als ze dat over een paar dagen zou vertellen, zou
niemand haar geloven.
Langzaam wandelt ze door, totdat ze, kort voor het donker worden, bij een
hooischuurtje aankomt dat nog voor een kwart gevuld is met droog hooi. De geur van

dat hooi doet haar goed. Hoe vaak had zij daarin al niet geslapen. In de schuur gaat
ze in het hooi liggen en bedekt zich daarmee. Ze heeft het behaaglijk warm, en
ondanks dat het in die schuur pikdonker is, voelt het alsof ze thuis is gekomen. Dan
bemerkt ze pas haar vermoeidheid en valt kort daarop in een diepe slaap en droomt
over vroegere tijden, van koeien melken, voor eigen gebruik kaas maken, af en toe
eens met wat wandelaars kletsen.
In de vroege ochtend schijnt de zon, tussen de kieren door, op haar gezicht,
waardoor ze ontwaakt en ondanks dat haar voeten en benen nu echt pijn doen als
gevolg van wandeling van gisteren, opent ze met een blij gevoel de deur van de
hooischuur. Ze heeft dorst en ook honger, maar ze voelt zich gelukkiger dan ooit.
Zacht, bijna onverstaanbaar zegt ze tegen zichzelf: “Ik zou willen dat hier mijn leven
eindigde!” Als je haar gezicht kon zien, gekleurd door de eerste zonnestralen, zou je
weten dat zij deze woorden niet depressief bedoelde, maar deze juist gevoed werden
door het geluk dat zij ervaart.
Ze vindt in de buurt van de kleine hut wat water van een bergbeekje, dat gevuld is
met regenwater van een aantal dagen geleden. Ze zoekt zich wat kruiden waarvan
zij weet dat deze eetbaar zijn.
“Zal ik nu weer terug gaan?” Vraagt ze zich af. Maar direct daarop besluit ze om nog
een nachtje in de schuur door te brengen. Heerlijk genieten van de rust, het uitzicht
en van de warme zonnestralen. Dat is even wat anders dan haar kamer van drie bij
vijf meter. Elke ochtend horen moeten: “Goedemorgen Frau Unterreiner, gaan we
ons wassen? Ook goed uw handen wassen voor het eten hoor?”
Als zij daaraan denkt begint ze te huiveren. Daar kan ze het echt koud van krijgen.
Het is in het begin van de avond, als ze zich net heeft neergelegd en weer bedekt
heeft met hooi, met de bedoeling om de volgende ochtend, in alle vroegte de
terugreis te aanvaarden en als ze de volgende ochtend niet zou halen, zou het voor
haar ook geen probleem zijn, wanneer zij stemmen hoort. Een mannenstem roept:
“laten we hier ook even in de schuur kijken!” Direct daarop wordt de deur geopend,
waarna een lichtbundel van een zaklantaarn op haar gezicht schijnt. De man die de
zaklantaarn in zijn handen houdt zegt dan met verbaasde stem: “Mevrouw
Unterreiner! Wat doet u hier? U hebt ons ontzettend ongerust gemaakt.”
Kort daarop wordt ze afgevoerd naar het dal en voor onderzoek in een ziekenhuis
gebracht. In dat ziekenhuis zijn inmiddels haar kinderen ook aanwezig. Haar dochter
roept met tranen in haar ogen: “Moeder, wat doe je ons aan, we waren zo ongerust.
We hebben twee nachten geen oog dicht gedaan om naar jou te zoeken!”
Ze luistert naar al dat geklaag, zucht een keer en dan zegt ze: “Dat zij de mooiste
dagen van mijn leven geweest, sinds ik in het bejaardentehuis opgesloten zit. Als
God het mij toestaat ga ik weer.” Na deze laatste woorden, zie je de gezichten van
het verplegend personeel en kinderen ernstig worden en ze kijken elkaar aan.
Er zal beslist overleg gepleegd zijn om ervoor te zorgen dat mevrouw Untereiner niet
meer kan vluchten. Hoe? Ik weet het niet. Achter gesloten deuren? Aan een ketting?
Op een stoel vastgebonden? Of misschien toch humaner, voorzien van een GPS
zender, zodat altijd haar locatie terug gevonden kan worden, mocht ze toch weer
eens aan de wandel gaan.
Of is het nog anders afgelopen. Het antwoord is mij bekend..
St. Johann in Tirol Tmin Tmax wind

Woensdag
17.12.2014.
-1 °C
30°F
2 °C
36 °F
Aktuele streetview, Berglandweg te St. Johann in Tirol (10.00 uur)
Het is 16.35 uur en het begint al weer donker te worden. De hele dag was het
bewolkt, windstil weer. Op dit moment een temüeratuur van 4,5 gr. C. buiten en in
mijn kamertje 23,7 graden.
We zijn overgestapt op de centrale verwarming. Met name in mijn kamertje merk je
dat. Soms is het veel te warm, met het verwarmingselement op een kiertje open.
Komende vrijdag vertrekken we naar ons eilandje aan de Dalmatische kust en willen
daar de kerst en oud en nieuw doorbrengen. Tot aan de kerst wordt daar een
maximum van een graad of 14 opgegeven, met ook zonneschijn.
Er zullen wel niet veel mensen zijn, maar lekker wandelen en genieten van de rust.
We moeten electrisch verwarmen.
Ik heb mijn bureaublad (niet van de computer) in ieder geval opgeruimd. O.a. heb ik
nog een voeding voor mijn spectrumanalyser in aanbouw gemaakt en daar ook een
kortsluiting mee veroorzaakt, doordat ik de aansluitingen van de netschakelaar in dat
kastje anders ingeschat had, dan dat deze in werkelijkheid waren.

Het gele ledje brandt voor de +15 volt en het groene voor de -15 volt. Als je zo een
paar dagen aan het knutselen bent dan ontstaat er een hevige puinhoop, vooral door
het gatenboren. Dus dat is gaatje boren, stoffer en blik en opruimen maar weer.
Ik had een kastje met inhoud gekregen van Bernard uit Goor (PA0ES), hij gebruikte
dat niet meer. Er zat een weersatelietreceiver ingebouwd. Dus veel gaten in de
frontplaat die ik niet kon gebruiken. Ik heb deze afgedekt met enkelzijdige printplaat,
waarvan de hoogte precies overeen kwam. Alleen de breedte klopte niet. Daar moest
een stukje bij beplaatst worden en later met een sierlijstje o.i.d. camoufleren.
Om te bepalen waar de gaten voor regelaars en schakelaar komen heb ik een foto
van de frontplaat gemaakt en met Adobe fotoshop de plaatsen bepaald, met daarbij
de respectievelijke functies.

Ik vond het geen slecht idee van mezelf en wie moet ik dan ook vragen of dit op een
andere manier op te lossen is? Ik stel me de vraag en moet deze vraag dan ook zelf
beantwoorden. Net een onderwijzer die zich zelf les geeft.....
Het hele spul moet nu wachten tot volgend jaar. Soms vind ik dat jammer, maar is
ook wel eens goed, even weer afstand te nemen. Het kan ook allemaal teveel
worden.
Ik moet ook nog oefenen met mijn Harmonika. Met de kerstviering van de
Harmonikavereniging heb ik een aantal nummers gespeeld. Eén nummer heb ik voor
mijzelf nog lang niet in mijn hoofd zitten, maar na een paar biertjes, greep ik mijn
Harmonika en speelde het en? Bijna zonder fouten! Ondanks de plankenkoorts. Het
liedje heet "Plovi plovi" (Sloveens en betekend blauw blauw) Bedoeld wordt "De
blauwe Adria", zijnde de zee die ik in mijn leven het meest heb gezien.en waar ik ook
met mijn eigen zeilbootje gevaren heb.

Hierboven wordt het liedje door een Sloveense groep gespeeld.
St. Johann in Tirol Tmin Tmax wind
Donderdag
18.12.2014.
0 °C
32°F
5 °C
41 °F
Aktuele streetview, Berglandweg te St. Johann in Tirol (09.00 uur)
Het is 17.15 uur, het was de hele dag bewolkt en op dit moment begint het weer te
regenen. We hadden net de auto volgepakt.
De temperatuur op dit moment is 6,8 gr. C.

Op de achtergrond kun je zien dat de Kitzbühlerhorn zo langzaam aan wit begint te
worden.
Het lukte Barbara nog net om haar dochters, die bij haar in de buurt wonen, bij elkaar
te krijgen voor een ontbijtje. V.l.n.r. Petra, Sandra, Margit en Barbara.
Morgen, in de middag hopen we ook ongeveer 200 kilometer van deze weg te
berijden van Rijeka tot Zadar.
Monday
22.12.2014.
morning 4 13
afternoon 7 13
night 4 6

Opname van gisteren bij heerlijke zonneschijn met op het terras in de schaduw gemeten:
Met een beetje arbeid in de tuin, geeft het al snel een zomers gevoel. Ik weet het, op
zondag werken, foei, maar een boer moet dit mooie weer benutten. Een grote
olijfboom heb ik gekortwiekt. Deze stond tussen de twee palmen en drukte alles weg.
Omdat een olijfboom, met name in het voorjaar, na de bloei, ontzettend veel rotzooi
geeft, heeft hij nu een ander kapsel gekregen. Hij is niet helemaal weg. Verder veel
bladeren van de palmen verwijderd en een paar rozenstruiken, die geheel verwilderd
waren, teruggesnoeid. Nu er geen bladeren meer aanzitten is alles beter te overzien.
Gisteren waren we nog de enigen in de straat, maar vandaag zijn Kroatische buren
er bij gekomen. Slava en Stef. Die blijven hier 2 maanden.
Bij onze komst hadden wij geen telefoon en internet, alhoewel wij er wel voor
betalen. Op de bank in Nin deelde men mede dat de betalingen gewoon
plaatsgevonden hebben, dus toen maar naar Zadar en mededeling gedaan bij de
telecom. Die zouden het doorgeven. Het zou een dag tot twee dagen duren voordat
er iemand zou komen.
Daarna doorgereden naar de instantie, die de legalisering van verhuur regelt.
Gevraagd aan een vriendelijke vrouw wat er nog aan papieren ontbreekt. Inderdaad
was alles nog niet compleet. Maar het schiet op. Alleen bij het gerecht in Zadar een

formulier ophalen, waarop staat dat wij de eigenaren van het appartement zijn en
verder een kopie van de plattegrond van het appartement.
We waren net terug van onze rondreis, toen er ook al een monteur aan kwam en na
een kartiertje, in verschillende kasten gemeten te hebben, werkte alles weer. Met een
kerstfooi, ging deze monteur ook weer tevreden weg. Daarbij moet ik opmerken dat
hij ongebruikelijk is geworden dat Kroaten fooien aannemen, behalve dan in
restaurants.
Inmiddels hebben wij het binnen toch gezellig gemaakt en een kerstsfeer kunnen
creëren.
We verwarmen met elektrisch. De airco en nog een elektrisch kacheltje en daarmee
kunnen we het fijn warm krijgen.

Nog even een kijkje op onze tuin, die inmiddels een oerwoud genoemd kan worden.
Op de voorgrond een Chamerops palm, daarachter een citroenboom, dan de
bouqainville, rozemarijn, lavendel, schijfcactussen en oleanders bij de buren.
Ons terras met bloemen uit eigen tuin.........

Het eiland Vir in Kroatië Tmin Tmax wind
Dinsdag
23.12.2014.
7 °C
45 °F
13 °C
55 °F
Aktuele gardenview, Site VI, nummer 28, Vir, Kroatië (10.00 uur)
Het is 17.45 uur, reeds donker. De zon heeft de hele dag geschenen. Het was
heerlijk op het terras. Nog even in Nin geweest en een bezoekje afgelegd, wat in de
tuin gewerkt.
We zijn zojuist terug van een wandeling. Het dorp Torovi is door de gemeente
prachtig versierd en ziet er gezellig uit. Aan onze zijde is dit niet het geval.
DE komende dagen zou de temperatuur hier flink onderuit gaan met sterke
Borawind. Maar dat wordt pas vanaf de 26e verwacht.
Computer:
Natuurlijk is bij onze komst er weer eens wat met de computer aan de hand. Vorig
jaar had ik vaak dubbele beelden op het scherm en mijn vermoeden was dat de
videokaart aan het einde van zijn leven zou komen. Toen heb ik een nieuwe kaart
gekocht, maar na de computer van alle stof ontdaan te hebben, met name de koeler
voor de processor van zowel de het motherboard als videokaart, liep alles weer zoals
het hoorde. Gisteren had ik ineens een wit beeld en na het opnieuw opstarten van de
pc, gaf de monitor te kennen geen signaal te ontvangen. De nieuwe kaart geplaatst
en jawel, alles loopt weer. Alleen één usb-poort werkt niet meer.
Een stilstaande pc heeft meer te lijden dan eentje die dag en nacht loopt.
Het eiland Vir in Kroatie Tmin Tmax wind
Donderdag 1e kerstdag
25.12.2014.
7 °C
45 °F
12 °C
54 °F

Aktuele gardenview, Site VI, nummer 28 Vir Kroatië. (11.00 uur)
Het is 11.45 uur, zwaar bewolkt, windstil weer. De temperatuur op dit moment is:
12,8 gr. C. De hele nacht kwam de temperatuur niet lager. Maar nu de zon niet
schijn, zal het ook wel niet warmer worden. De komende dagegen gaan we naar een
ander weerbeeld. Veel kouder. Er wordt zelfs voor Zadar sneeuw verwacht en de
temperatuur gaat onder nul. Dan zullen de bloemen van de bouqainville wel
verdwijnen. Ik pak niets meer in, want dat is onbegonnen werk. De bouqainville en de
citroenbomen staan komend voorjaar al 10 jaar in de tuin en leven nog steeds. Ik had
twee jaar een beetje meer winterharde bouqainville gekocht, maar die heeft men uit
mijn tuin gestolen.
Kerst op het eiland
Met de kerst lopende over het eiland, niemand om je heen,
Je partner grijpt je hand, verder zijn we alleen.
Hier en daar een knal van een projectiel van een jongen die niet kan wachten.
Oud en nieuw zijn voor hem nog zó vele nachten.
De meeste restaurants zijn gesloten er is verder geen leven.
De medewerkers moeten zuinig zijn en kunnen maar weinig geld uitgeven.
Of het genoeg zal zijn in de winter tot aan het nieuwe seizoen?
Niemand vraagt het of weet het. Ze moeten het er gewoon mee doen.
Bij het gemeentehuis zijn sta tafels met witte lakens opgesteld.
Eén van de twee gemeentewerkers, daar aanwezig, is door de drank bijna uitgeteld.
Hun grote zorg is het of het droog zal blijven tot in de avonduren,
want met veel regen zal de zangavond toch maar heel kort duren.
Dreigende wolken, boven de zee, met daartussen een paar zonnestralen.
Ach het is kerst, geen drukte om ons heen.
Je voelt de kerst, ondanks alles, door merg en been.
Geen kerstman, of een Kristkindl, zoals gebruikelijk in de alpenlanden,
Maar gewoon, rustig nadenken, soms met gevouwen handen.
Ook al is er niemand om je heen,

Je weet, je bent toch niet alleen.
Je hebt de tijd om te denken aan hen van wie je houdt
en ervaart deze gedachten, hier op aarde als het fijnste goud.
Teruglopende vanaf het centrum, voel ik een paar druppels op mijn gezicht
Ik verlang naar ons huisje, waar het warm is en ik tijd heb voor het maken van dit
gedicht.
gejo
Het eiland Vir in Kroatie Tmin Tmax wind
Saturday
27.12.2014.
2 °C
36 °F
8 °C
46 °F

Aktuele gardenview, Site VI, nummer 28, Vir, Kroatie (11.00 uur)
Het is 15.30 uur, zwaar bewolkt en er staat een stevige borawind. Dze wind komt
vanuit het noordwesten over het Velebitgeberg naar ons toe. Bij het overschreiden
van de bergtoppen, die plaatselijk tot 1700 meter hoog zijn, valt de wind als het ware
naar beneden en duikt onder de warmere lucht die hier aanwezig is. Daardoor
onstaat een soort straalstroom met een relative droge lucht die ook nog koud is.
Ik heb de twee citroenbomen ongepakt een een beschermend vlies. De bouqainville
is te groot om ditzelfde te doen. Vroeger deden we dat wel, maar dat is te veel werk.
Wel heb ik de onderstam beschermen. De komende dagen worden hier
temperaturen tot -4 gr. C. verwacht. Dit is dan in de nacht en vroege ochtend.

Op dit moment is de temperatuur: 8,5 graden bij een rel. luchtvochtigheid van minder
dan 20%. In Gispic, aan de andere kant van het Velebitgebergte is het op dit moment
2 graden C.
Dit is onze woonwijk, aan de zuidkant van het eiland. Dat scheelt al weer met de
borawind. Het dak van ons huis is net te zien rechts van het mintgroene huis.
Het eiland Vir in Kroatië Tmin Tmax wind
Sunday
28.12.2014.
1 °C
34 °F
8 °C
46 °F
Aktuele gardenview, Site VI, nummer 28, Vir, Kroatië (11.00 uur)

Het is 13.00 uur, zwaar bewolkt, met een matige borawind en veel regen. De
temperatuur op dit moment: 5,9 gr. C.
Afgelopen nacht hebben we de eerste echte winterbora mee mogen maken. Af en
toe denk je dat het hele huis wegwaait als er weer zo'n windstoot aankomt. Om 22.00
uur was het nog 7 graden en na anderhalfuur, toen de storm echt begonnen was,
was het nog maar 1,9 graden. Het kan snel gaan. Gisteren heb ik de twee
citroenbomen met vlies ingepakt, omdat men de komende dagen in de nacht
temperaturen onder nul verwacht. Nu we hier toch zijn en nog wat van dat vlies had
liggen, kon ik dit ook doen. De bouqainville is te groot geworde, maar ik heb de
onderstam wel beschermd. Als hij bevriest, kan hij van onderen dan weer uitlopen.
Op dit moment is er op de Adriatische zee een schip in nood, dat op weg was van
Patras in Griekenland, naar Ancona in Italie. Dat is tegenover ons. Het schip staat in
brand, maar door de hoge golven dvan de storm, kunnen de mensen niet van het
schip gehaald worden. Eén reddingsboot werd te water gelaten en mensen daarop
werden door een vrachtschip opgenomen.
Onder deze link kunt u zien wat er op de plek des onheils en omgeving met de
scheepvaart gebeurt.
http://de.aprs.fi/#!mt=roadmap&z=10&lat=40.6567&lng=18.7969&timerange=3600&ta
il=3600
.
Hierboven opnamen van een Bura uit november 2013, genomen in het plaatsje
Razanac, ongeveer 20 kilometer hier vandaan, maar dichter bij het Velebitgebergte
waar de bora nog sterker is.
Met deze link kunt u mijn lokatie in Kroatie bekijken.
http://de.aprs.fi/#!mt=roadmap&z=9&call=a%2FOE7LFJ-
9&timerange=3600&tail=3600
Het eiland Vir in Kroatië Tmin Tmax wind
Monday
29.12.2014.
-1 °C
30 °F
2 °C
36 °F

Aktuele gardenview, Site VI, nummer 28, Vir, Kroatië. (12.30 uur)
Het is 17.10 uur, en het is net donker. Temperatuur: 6,3 graden. De hele dag zonnig
weer, maar vanmorgen, toen we op weg waren naar Zadar, stond er nog een stevige
Borawind. Als je in bed ligt en niets anders hoort dan de wind, heb je soms het
gevoel dat je hele huis weg waait. Het is geen constante wind. Even is het windstil en
dan ineens windkracht 11 en dat houdt zo'n halve- tot één minuut aan en dan is het
weer windstil. Op de plekken waar regenwater was gevallen lag een laagje ijs. Zo te
zien ongeveer één tot twee centimeter. Tegen 05.00 uur was het op het terras 1
graad C. . Dus hier nog even wachten voor de elf stedentocht.
Ook het verschijnsel meegemaakt waar wij elke keer in het voorjaar verbaasd over
zijn. "zout" . Minstens elke keer vegen we ongeveer 3oo gram zout bij elkaar.
Vanmorgen zag onze auto er zo uit:

En dat is dan geen ijs op de auto maar allemaal zout. De komende dagen maar even
naar de wasserette om hem te laten reinigen.
De aktie om alle papieren in Zadar voor elkaar te krijgen m.b.t. verhuren niet voor
elkaar gekregen. Het probleem ligt niet bij ons, maar bij de verkoper van onze
appartementen. Komende mei zijn we al 10 jaar eigenaar, maar nog is niet alles
geregeld. Voor de Pasen zou alles goed komen, maar dat hebben we al zo vaak
gehoord. Toch maar even gededuld hebben en afwachten. Barbara heeft de
verkoper in ieder geval gebeld en enige boze woorden tot hem gesproken. Of deze
indruk maken, weet ik niet..
Het eiland Vir in Kroatie Tmin Tmax wind
Tuesday
30.12.2014.
-2 °C
28 °F
0 °C
32 °F

Aktuele gardenview, Site VI, nummer 28, Vir, Kroatië. (13.00 uur)
Het is 14.25 uur, half bewolkt, af en toe nog een stevige ijskoude wind vanaf het
Velebitgebergte, waar nu ook sneeuw op ligt. Als er even een harde wind staat, duikt
de temperatuur naar 2 graden. Is het wat rustiger zoals nu, dan is het 2,9 graden.
Vanmorgen om 05.00 uur, was het 0,0 graden op het terras.
Tot en met donderdag zou het zo koud blijven, daarna gaan de temperaturen
kennelijk weer omhoog.
Weer een jaar voorbij.
Een jaar om snel te vergeten, is mijn eerste gedachte.
Het was inderdaad niet een jaar wat ik ervan verwachte.
Maar toch kunnen deze gedachten mij niet bekoren,
omdat er zo velen zijn die in dit jaar iemand hebben verloren.
Onschuldige mensen die slachtoffer zijn geworden van zinloos geweld.
Slachtoffers van oorlogen, aangedreven door mensen die op macht zijn gesteld.
Maar ook zij die, gewoon in onze straten, ten offer vielen
aan geweldplegers, ik noem het maar gewoon debielen.
Voor hen die door dit geweld in verdriet zijn gehuld,
is dit jaar alleen met droefheid vervuld.
Zou het nieuwe jaar dan een betere kunnen zijn?
Persoonlijk lijkt mij die kans maar heel erg klein.
Laten alle mensen die liefde en vrede in het leven voorstaan,
samen schouder aan schouder verder door het leven gaan.
Ik geloof zeker dat zij de wereld beter kunnen maken
en dat met liefde voor de medemens het geweld uitgeput zal raken.
Al is het maar in gedachten dat dit echt zal gebeuren,
opent het ook veel, voor mij gesloten deuren.
Deuren waarachter ook vaak spiegels staan,
die reflecteren wat ik allemaal verkeerd heb gedaan.

gejo
.
Het eiland Vir in Kroatië Tmin Tmax wind
Wednesday
31.12.2014.
-3 °C
27 °F
0 °C
32 °F
Aktuele gardenview, Site VI, nummer 28, Vir, Kroatië. (12.00 uur)
Het is 13.15 uur, onbewolkt, een afzwakkende bora wind, maar nog steeds soms
harde windstoten.
Afgelopen nacht ging het weer hevig tekeer. Vanmorgen even gekeken in de ogeving
van ons appartement of er schade ontstaan is:

.
Het zonnedak bij de buren is door de wind aan flarden gescheurd. Een boom, die
helemaal aan het begin van de weg stond heeft door de storm, ons huis tot op 20
meter genaderd. Geprobeerd hem weg te slepen, maar alleen lukt dat niet. P.s.
iemand heeft de boom wel een hand geholpen, door de stam in te zagen. Nog even
geduld en dan ligt hij weer in het bos onder aan de straat.

Antennes, die al wat roestig zijn worden door de wind een beetje geholpen.
Afgelopen nacht was het ongeveer -5 graden. Op ons terras was het -2,9 gr. Dus een
laagje ijs op het vijvertje van de buren.
Wij wensden iedereen een fijne jaarwisseling en een goed begin van het nieuwe jaar.
Groeten vanaf een stormig eiland Vir, bij een temperatuur van: 2,8 gr. C.

Dit zijn foto's die ik gemaakt heb aan de noordkant van het eiland, daar waar de
Bura, vanaf het nu besneeuwde Velebitgebergte, via het kale eiland Pag, op ons af
komt.

Ik wilde via deze kustweg rond rijden, maar heb dat maar niet gedaan. Lijkt me slecht
voor het autootje, zo'n zeedouche.
De heer en mevrouw fazant hebben ook de luwte van het bos opgezocht in
afwachting dat de wind zal gaan liggen

Vervolg >>>>>>