Jaarverslag 2005 - Vlaamse Ombudsdienst

HOOFDSTUK 4
Milieu
stellen of om met de exploitant en de buren te overleggen. Als het om een VLAREM-ingedeelde
inrichting gaat, is een degelijk onderzoek echter de eerste stap om uit te maken of er van milieuhinder
sprake is of niet. Met een dergelijke controle en een toelichting over de geldende milieuregels
en de vastgestelde situatie, wordt net getoond dat de meldingen ernstig worden genomen,
maar uiteraard binnen het kader van de milieunormen. Een meer zorgvuldige opvolging van hindermeldingen
is nodig. Uit het Milieuhandhavingsrapport 2004 blijkt dat er in 23% van de Vlaamse
gemeenten geen VLAREM-toezichthoudend ambtenaar is aangewezen.
Met een nieuw decreet dat in voorbereiding is, moet de bestuurlijke handhaving worden versterkt.
Op twee rondetafels georganiseerd door de Vlaamse minister van Leefmilieu, werden de
principes van dat Handhavingsdecreet toegelicht en besproken. Het uitgangspunt is de verruiming
van de bestuurlijke handhavingsmaatregelen, voornamelijk door geldboeten. Een aantal milieuinbreuken
zal ook enkel bestuursrechtelijk gesanctioneerd kunnen worden. Het toezicht blijft een
lokale bevoegdheid voor de klasse 2- en 3-inrichtingen. Voor het opleggen van een bestuurlijke
geldboete wordt wel een tussenkomst van het Vlaamse Gewest geregeld.
K UNT U NOG EVEN WACHTEN?
Gemeenten kijken ook graag naar de toekomst en vragen geduld van omwonenden. In dossier
2005-0081 bijvoorbeeld, klaagt de verzoeker begin februari 2005 over zwaar vrachtvervoer door de
dorpskern als gevolg van de inplanting van een nieuw bedrijf. De gemeente beaamt dat. In de
milieuvergunning werden ook geen bijzondere voorwaarden opgelegd omdat een nog aan te leggen
ontsluitingsweg het vrachtverkeer rechtstreeks naar de N16 zal leiden. Een snelheidsbeperking
zal in afwachting de hinder moeten inperken.
4Jaarverslag 2005
De verzoeker van dossier 2004-0847 stelt vast dat een bedrijf bouw- en sloopafval verwerkt,
zonder over enige milieuvergunning te beschikken. De gemeente laat weten dat het bedrijf
binnenkort geherlokaliseerd zal worden. Daarvoor wordt gewacht op de goedkeuring van het
BPA die een uitbreiding van de KMO-zone mogelijk maakt. Een regularisatie op de huidige
locatie zou de ontwikkeling van het nieuwe BPA industriezone III belemmeren. De geplande
ontsluitingsweg zou dan dwars door de nieuwe loods van het bedrijf moeten lopen. Een concrete
timing kan echter nog niet worden gegeven. De Vlaamse Ombudsdienst vraagt de Milieuinspectie
om advies. Die voert in februari 2005 een inspectie uit en stelt vast dat grote hoeveelheden
afval en puin rechtstreeks op de bodem liggen opgeslagen. Op vraag van de Milieuinspectie
maant de gemeente het bedrijf dan toch aan om al de aanwezige afvalstoffen op het
terrein op te ruimen en op een legale manier af te voeren en om verdere exploitatie op het terrein
stop te zetten. De gemeente deelt tevens mee dat de uitvoering van BPA Industriezone III
en mogelijke perceelsruil nog 2 jaar kan duren. In afwachting zal de exploitant zich in regel stellen
door het aanvragen van een milieuvergunning voor een beperkte verdere exploitatie.
De goede uitvoeringspraktijk is hier geschonden, de klacht werd wel voldoende hersteld.
Zonder een oplossing binnen een redelijke termijn kunnen vastgestelde overtredingen niet zomaar
worden gedoogd.
Een positieve ontwikkeling om beter zicht te krijgen op de hinderproblematiek is alvast de uitbreiding
in 2006 van MKROS (het Milieuklachten Registratie- en Opvolgingssysteem) naar alle
gemeenten die een milieusamenwerkingsovereenkomst sluiten met de Vlaamse overheid. In 2005
was dat 81% van de Vlaamse steden en gemeenten. Zowel de Milieu-inspectie als de gemeenten
zullen hierin hun gegevens over de aanpak van milieuhinder registreren. Er wordt nog gekeken of
ook nuttige informatie van de lokale politie in MKROS kan worden ingevoerd. Een consequente
83