Jaarverslag 2005 - Vlaamse Ombudsdienst

HOOFDSTUK 3
Onroerende voorheffing
De heffingsplichtige kan een afbetalingsregeling aanvragen. Als in een periode van 6 maanden
meerdere aanslagbiljetten ontvangen zijn, wordt een dergelijke regeling steeds toegestaan. Die regeling
wordt echter niet spontaan aangeboden. De informatieverstrekking beperkt zich tot de
belastingbetalers die internet gebruiken en zelf op de website www.onroerendevoorheffing.be gaan
zoeken. De site vermeldt dat een afbetalingsplan op eenvoudig verzoek mogelijk is voor belastingplichtigen
die verschillende aanslagbiljetten op korte tijd ontvangen.
In beide dossiers is er dus ook een schending van twee bijkomende ombudsnormen: doeltreffende
algemene informatieverstrekking en actieve dienstverlening. Er gebeurt in de processtroom
geen controle op de onregelmatige aanmaak van aanslagbiljetten. Hoewel dat wettelijk niet hoeft,
zou die controle de klantvriendelijke dienstverlening aanzienlijk verbeteren en wordt het herstel
van de fout van de overheid niet afgewenteld op de burger. Eigenlijk zou de overheid de belastingplichtige
spontaan moeten wijzen op de mogelijkheid een afbetalingsplan aan te vragen. Hoe dan
ook moet zij in een dergelijk geval bij de aanslagbiljetten informatie voegen over de oorzaken van
de korte opeenvolging, het gebrek aan regelmaat en het langdurig achterwege blijven van de biljetten.
3Jaarverslag 2005
De Vlaamse Ombudsdienst formuleert dan ook de aanbeveling om in de processtroom, op het
ogenblik van de aanmaak van een aanslagbiljet, te controleren of er kort geleden nog een aanslagbiljet
naar dezelfde belastingplichtige werd gestuurd en/of er binnen afzienbare tijd nog een aanslagbiljet
zal verstuurd worden. Op basis van die controle kan dan eventueel beslist worden om de
aanmaak en verzending van biljetten uit te stellen en/of zelf spontaan een afbetalingsregeling voor
te stellen aan de belastingplichtige samen met de verzending van het aanslagbiljet.
Er zijn eigendomssituaties waarbij de opsplitsing over meerdere eigenaars wettelijk onmogelijk
is. Zoals al uiteengezet in het Jaarverslag 2004 is dat het geval bij een onverdeeldheid, zoals bijvoorbeeld
bij een onroerend goed dat eigendom is van de huwelijksgemeenschap tussen twee echtgenoten.
3.2.2 INVORDERING BIJ EX- ECHTGENOOT
In dossier 2005-0480 leeft de verzoeker al ruim 2 jaar feitelijk gescheiden van zijn echtgenote.
Volgens de verzoeker is met zijn echtgenote geen redelijke dialoog meer mogelijk.
Daarom vraagt hij aan de Belastingdienst voor Vlaanderen een opsplitsing van de onroerende
voorheffing voor het aanslagjaar 2004. Omdat het onroerende goed toebehoort aan de gemeenschap
van beide echtgenoten, kan de Belastingdienst echter niet tot splitsing overgaan. De verzoeker
heeft uiteindelijk de onroerende voorheffing voor het aanslagjaar 2004 volledig zelf
betaald. Daarmee is het probleem van de verzoeker niet opgelost. Hij vreest dat hij ook de
onroerende voorheffing voor het aanslagjaar 2005 volledig zelf zal moeten betalen.
Omdat de opsplitsing van de huwelijksgemeenschap wettelijk onmogelijk is, wordt de aanslag
op naam van beide echtgenoten ingekohierd, maar slechts verstuurd naar één van beide. Dat is
gewoonlijk de persoon die als eerste in de kadastrale bestanden staat. Deze onmogelijkheid tot
opsplitsing hoeft echter niet te betekenen dat de Belastingdienst voor Vlaanderen bij een slechts
gedeeltelijke betaling het ontbrekende deel per se moet vragen aan de partner die wel zijn deel
betaald heeft en die toevallig bovenaan staat in de kadastrale bestanden. Het ligt volgens de Vlaamse
Ombudsdienst voor de hand dat de dienst het ontbrekende deel aan die voormalige partner vraagt,
van wie de dienst weet dat die nog niets betaald heeft. Wellicht zijn er nog andere oplossingen denkbaar.
In ieder geval moet de Belastingdienst dergelijke problemen oplossen door een actieve dienstverlening.
69