Jaarverslag 2005 - Vlaamse Ombudsdienst

HOOFDSTUK 2
Het klachtenbeeld 2005: algemeen overzicht
De doorverwijzingen gaan naar een heel uiteenlopende reeks van instellingen. Ombudsdiensten
zijn vanzelfsprekend een vaak voorkomende doorverwijsbestemming: de Federale
Ombudsdienst en de andere ombudsdiensten maken in 2005 samen ruim 25% uit van het aantal
doorverwijzingen. Bij de andere ombudsdiensten gaat het vooral om lokale ombudsdiensten van
de grotere Vlaamse steden en sectoriële ombudsdiensten, zoals bijvoorbeeld de Ombudsdienst
voor Telecommunicatie of die voor Pensioenen.
Er is in 2005 relatief meer doorverwezen naar de Vlaamse Openbare Instellingen (10,2%
tegenover 5,2% in 2004). Die toename is grotendeels te verklaren door de doorverwijzingen van
klachten over de geliberaliseerde energiemarkt naar de VREG, de regulator op Vlaams niveau (zie
ook hoofdstuk 5). Andere doorverwijzingen in verband met energie gebeurden naar consumentenorganisaties,
elektriciteitsleveranciers en netbeheerders.
2Jaarverslag 2005
De doorverwijzingen naar de Vlaamse Infolijn vertonen een aanhoudende dalende trend: van
17,1% in 2001 gaat het geleidelijk naar 6,6% in 2005. Dat bevestigt de stelling dat die centrale infolijn
van de Vlaamse overheid bij de burger een steeds grotere bekendheid geniet.
Rond justitie (14,2%) gebeuren de doorverwijzingen vooral naar de justitiehuizen en in mindere
mate ook naar advocaten, rechtbanken of notarissen.
De mogelijkheid om op de verzoekschriftenprocedure bij het Vlaams Parlement een beroep te
doen, wordt meegedeeld wanneer de verzoeker een klacht heeft over decreten, reglementering en
het algemeen beleid: dat gebeurde in 16 gevallen.
49