Jaarverslag 2005 - Vlaamse Ombudsdienst

HOOFDSTUK 9
Verkeer, infrastuctuur en mobiliteit
De Vlaamse Ombudsdienst stelt vast dat de afdeling binnen de budgettaire middelen keuzes
moet maken ten gunste van de ernstigste problemen. In die zin is de klacht ongegrond. Toch formuleert
de Vlaamse Ombudsdienst naar aanleiding van deze klacht een beleidsaanbeveling.
De Vlaamse overheid moet een beleid van systematische geluidsmetingen langs gewestwegen
uitwerken. Enkel door voldoende middelen ter beschikking te stellen, kan daadwerkelijk de
gemeten geluidshinder door de aard van de wegbedekking geëlimineerd worden.
Momenteel is er bij het Vlaamse overheidsbeleid nog onvoldoende systematische aandacht
voor de geluidshinder die wordt veroorzaakt door het verkeer op de Vlaamse gewestwegen. Dat
blijkt met name uit het ontbreken van systematische geluidsmetingen en het ontbreken van de
geluidsintensiteit als parameter om de staat van een wegdek te meten. Conform het besluit van
de Vlaamse Regering van 22 juli 2005 en de Europese Richtlijn Omgevingslawaai zal het
Vlaamse Gewest hoe dan ook uiterlijk juli 2008 moeten beschikken over actieplannen tegen
omgevingslawaai voor gewestwegen met meer dan zes miljoen voertuigpassages per jaar en
uiterlijk juli 2013 tussen de drie en de zes miljoen (zoals de N442). De Vlaamse overheid is dus
hoe dan ook verplicht een beleid van systematische geluidsmetingen langs gewestwegen uit te
werken. Als een van de uitvloeisels van die metingen moet de geluidsintensiteit een bijkomende
parameter worden voor het bepalen van de "staat van de weg".
Ook in het eerstelijnsklachtenbeeld van de administratie Wegen en Verkeer komen de slechte
staat van de rijweg en de geluids- en trillingshinder regelmatig aan bod.
K AN DAT AANHOUDENDE LAWAAI EEN BEETJE MINDER?
Mensen die in de buurt van een drukke autosnelweg wonen worden zonder ophouden
geconfronteerd met het lawaai van het voortrazende (vracht)verkeer. Dat lawaai elimineren is
onmogelijk. De plaatsing van geluidsschermen, de aanpassing van het wegdek en andere maatregelen
kunnen dat lawaai wel wat milderen. Dat zou het leven van de bewoners langs (voorbeelden
uit de ombudspraktijk) de A13 in Antwerpen en Beringen, de A21 in Turnhout, de E314
in Tielt-Winge en de A17 in Zedelgem wat draaglijker maken.
Ook hier hebben we te maken met klachten waarbij de betrokken afdelingen Wegen en Verkeer
niet in de fout zijn gegaan, maar waar er wel sprake is van een onaanvaardbare situatie. Daarom
is ook hier dezelfde beleidsaanbeveling van toepassing als bij de slechte staat van het wegdek. Er
moeten geluidskaarten worden opgesteld en er moet voldoende (budgettaire) prioriteit worden
gegeven aan de bestrijding van de geluidshinder door het verkeer op de autosnelwegen.
WAAROM WORDT ER IN DE VERKEERSINFORMATIE VIA DE RADIO NIET
OMGEROEPEN DAT DE WAASLANDTUNNEL GESLOTEN IS?
176
In dossier 2005-0511 moet de verzoekster in de eerste helft van juli 2005 elke dag met vijf
kinderen naar het centrum van Antwerpen rijden. Omdat grote wegwerkzaamheden bezig
zijn aan de Antwerpse Ring, kijkt ze voor het eerste vertrek op de kaart. Het blijkt het gemakkelijkste
te zijn om het centrum te bereiken via de linkeroever en daarna de Waaslandtunnel.
De eerste rit verloopt zonder problemen. 's Avonds neemt de verzoekster dezelfde weg.
Ondertussen luistert ze naar de verkeersinfo op de VRT-radio.
De Waaslandtunnel blijkt nu opeens gesloten te zijn. Op de radio is dat niet omgeroepen.
Ook op de E17, komende van Gent, zou die sluiting niet of onopvallend aangegeven zijn. Ook
andere personen stonden voor de gesloten tunnel, omdat ze eveneens de stad willen binnenrijden
via de Waaslandtunnel. De verzoekster moet rechtsomkeer maken en komt anderhalf
uur te laat bij de heel ongeruste kinderen.